โอวาทปาติโมกข์

...เมื่อขันธ์๕ดับมันจะหยั่งลงสู่ภวังค์แต่มีสติบริสุทธิ์บริบูรณ์..
ผมว่ามันจะไปกันใหญ่นะครับประโยคตรงนี้

 

สติบริสุทธิบริบูรณ์ มันไม่ใช่สติของขันธ์๕ มันเป็นญาณทัสสนะ

ที่เขียนไว้กำกับไว้ว่ามีสติบริสุทธิบริบูรณ์เพราะกลัวจะเข้าใจผิดว่าตกภวังค์
การตกภวังค์เป็นการไม่มีสติ จึงได้เขียนกำกับไว้ค่ะ

 

คุณ MindSoul1 อธิบายมาอย่างมากมาย สิบกว่าบรรทัด ด้วยภาษาปฏิยัติ
กลับไม่กลัวใครลอก
แต่สภาวะที่ผมถามต่อ ถ้าตอบก็ไม่เกิน 2 บรรทัด
จริงๆผมว่าภาษาพูดที่ปฏิบัติกันอธิบายได้ง่ายกว่าพยายามอธิบายเป็นภาษาปริยัติอีกนะครับ

สภาวะอย่างนี้ก็ไม่ใช่ความลับแต่อย่างใด ไม่ต้องกลัวครับ
มองให้เห็นว่ามันเป็นสิ่งที่คุณ MindSoul1กล่าวกว่าเห็นแจ้ง (ไตรลักษณ์)
ไม่ต้องกลัวว่านักปฏิบัติจะเอาสภาวะไปคิด จนขวางมรรคผล
ยิ่งถ้าไม่ได้ปฏิบัติมา สภาวะพวกนี้คิดตามยากไม่ต้องกังวลครับ
แต่ไม่ตอบก็ไม่เป็นไรครับ

 

..นั่นแหละครับผมว่ามันไม่แจ่มชัด ตรงเมื่อขันธ์5ดับ ก็น่าจะมีเหลือแต่..จิต ที่อยู่เหนือธาตุ4ขันธ์5..แต่ของท่านกลับเหลือสติที่บริบูรณ์..กลายเป็นญาณทัสสนะ
.. ญาณทัสสนะ มันน่าจะเป็นเรื่องของจิตที่รู้แจ้งแล้ว.. ไม่ใช่สตินะครับ ผมจึงสงสัยและสับสน มิมีเจตนาจับผิดแค่อยากทราบทัศนะคติและวิธีเกิดปฏิเวธ
กรณี ของคุณ ไม่คล้ายอาการของหลวงพ่อเยื้อน..จิตเหนือโลก ลองไปหาอ่านนะครับ

 

นี้คือเส้นทางของฉัน


เอ้าทำไมไม่เหมือนของกูเล่าเว้ย ของกูลาดยางด้วยนะโว้ย

ทำไมของกูมันมืดจังวะ

นี่สิของจริง ต้องคาที่ แบบนี้

หลบไป หลบไป นี่ทางช้างผ่าน

ไม่มีปีก อย่างอินทรีย์ ก็งี้แหละ

อ้าวเห้ยยย กูจะไปข้างหน้า ทำไมบอกให้กูเลี้ยว

เห้ยยยยย กูมาตั้งไกลแล้ว นะ มึงลองไม่เลี้ยวสิ

 

Water

"มีงบอกผิดแล้ว นั่นมันน้ำ"

"ไม่ใช่ มึงก็บอกผิด นั่นมัน 水"

"ไม่ใช่ มีงก็บอกผิด นั่นมัน agua"


"ไม่ใช่ มีงก็บอกผิด นั่นมัน вода"


"ไม่ใช่ มีงก็บอกผิด นั่นมัน वाटर"


ใครถูกใครผิด หว่า


อย่างงี้ดีกว่าไม๊




นี่แหละ ที่เรียกว่า "ต้นกับปลาย ไม่ชนกัน"

ลงคอไปแล้ว แห้ แห้

 

จะรู้ได้ไง ว่าที่ท่านเข้าใจ กับที่ หลวงพ่อเยื้อน เข้าใจ ตรงกัน?

ท่านเห็นเหมือนที่ หลวงพ่อเยื้อน เห็น กระนั้นหรือ?

ถ้าใช่ ก็ อนุโมทนาด้วย และขอคำพรรณา ด้วย

 

ตรงนั้นมายชี้ให้เห็นเฉพาะตอนมันหยั่งลงภวังค์ (หยั่งลงแบบมีสติ ไม่ใช่ไม่มีสติ) มันเป็นตอนหนึ่ง

ต่อมาให้ท่านดูอ้างอิงข้างบนของมาย ดูสิว่ามันเหลือ เหลือ จิต(สัตว์) ใช่หรือไม่
เหลือมาจนกระทั่งจิต(สัตว์)มีวิชา เปลี่ยนเรียกชื่อใหม่ว่า วิมุตติญาณทัสสนะ

ปล.ที่เน้นสีแดงให้จากอ้างอิงของมาย
สังเกตไหมว่าจะเหลือ จิต(สัตว์) มาตลอดสาย จนจิต(สัตว์)มีวิชา เปลี่ยนเรียกชื่อใหม่ว่า วิมุติญาณทัสสนะ (หายจากความเป็นสัตว์แล้ว)

 

อยากฟังประสบการณ์ของคุณ Fist of the North Star ช่วยเล่าให้ฟังหน่อยสิค่ะ

 

วิปัสนาญานเนี่นะ

เอาแค่ นามรุปปริเฉทญาน. ก้หมายทำลาย. ความเหนผิดว่า จิต คือสัตว์

ฝึกไปเรื่อยๆตามลำดัลญาน. ก็มุ่งทำลายการเหนผิดว่า. จิต คือ สัตว์ เปนกิจเดียว
รสเดียว สัญญาอันเดียว

มุ่งทำลาย ภพ. หรือ ภวังค์ องค์แห่งความเปนภพ. ปัจจัยในการอุบัติของ ภพ ที่จิต
ที่ไม่ได้อลรมเอา อาสวะการเหนผิดส่าจิตคือ สัตว์ ออก

แต่นักภาวนา. ละเมอ. เกลียดกายเข้าใส้ กลับทิ้งกาย. แล้วไปอยุ่กับจิตโง่บริสุทธิ
ที่ไม่ได้อยรมเอาอาสวะออก. กล่าวเตมปากเลย จิต(สัตว์). แล้วเอา ภาพก่อน เปนลมสลบ
มาสมอ้างว่าเหนขันธ5


ท่านคร้าบ. วิปัสนาญาน. มันเปนงาน เอาอาสวะออก ตามลำดับ อย่างมีเหตุมีผล
มุ่งรื้อความเหนผิด ดำริว่า จิต คือสิ่งเวียนว่ายตายเกิด

เพื่อไปรุ้ชัดๆว่า จิต เกิดจากปัจจัย. เกิดจากจิตติดอาสวะ ติดอวิชชา

ภาสนาไปเร่อย. ภวังค์ หรือองค์แห่งภพเกิดไม่ได้อีก

องค์แห่งภพ. องค์แห่งความเคยชินจะสำรอกออกไปเปนลำดับ

วิตก วิจาร. สำรอกออก. ปิติก้หน่าย. สุขแบบอามิสดับ กลานเปนปัสสัทธิ

ดังนั้น อบรมวิปัสสนา. จะทราบชัด เพราะเอาอาสวะออก จิตจึงล่วง
เข้าสุ่ ณาณ. โดยไม่ต้องเจตนาทำให้เกิด

พอจิตรวมถึง ฌาณสี่ จะพุดได้เต็มคำเลยว่า. ไม่ก้าวลงสุ่ภพ. ไม่ใช่ก้าวลงภวังค์
แต่เพาะก้าวข้าม ภพ. ไม่หยั่งลงสุ่ภพ นั่นแหละ. ฐานะที่จะเกิด มรรคจิต ผลจิต
จึงบรสุทธิเพราะ. สติ(ปัฏฐาน)ที่ดำเนินมามัน บริสุทธิ

 

หนมปัง หนมปัง มาฟังเฉลย เร๊ววววว

ที่เองบอก จิต แปลว่า สัตว์
เขาบอก ไม่ใช่ เองแปลผิด นะ

 

ปทปรมะ
บุคคลที่ไม่ตรัสรู้ธรรมได้ในชาตินั้น แม้เรียนมาก ทรงไว้มาก สอนเขามาก!!!

 

ไปลอกการบ้าน. ขณะจิตแห่งมรรค. เอาจากบ้านอภิทำโม้

มันก้เละเทะ. ขาดเหคุ ขาดผล. ขาด การงานขอบ

แปลสุ่มส่งสวด สติบรสุทธ์ เอาลอยๆ. โดยที่จิต ต่อให้สลบเหมือด
ต่อมห้ จุติเคลื่อน ไปเกิดใหม่ จิตมันก้รุ้บริสุทธิ ระลึกเหนได้อยุ่แล้ว

แต่ความแตกต่าง. ในเชิงปฏิบัติอันลึกซึ้ง. มี หรือ ไม่มี

ถ้าไม่มี ก้นอนกอด เหตุการบรรลุธรรมของเก่า. โดยไม่รุ้ว่า. แล้วภาวนาต่อยังไง


แล้วทำไมถึงต้อง ภาวนาต่อ ด้วยวิธีเดิม

 

หนมปัง หนมปัง

ญาน ที่ไหน เขาฝึกกันเหรอ
จะไปเรียนมั่ง

 

บ้าจี้เหรอฮับ

จิต มันไม่ใช่สัตว์ มาตั้งแต่เริ่มฟังธรรม และ. ตลอดจนการภาวนา


มันคนละเรื่อง. จิตพรากขันธ์ห้า. ก้หมดความเปนสัตว์

ไอ้นั่นภาษา บ้านทำโม้ เอาคำพูดมาสร้าง ตรรกะ ไปเรื่อยๆ

 

<HR>

คำถาม ใครเป็นผู้เห็น? ใครเป็นผู้รู้?
(คำตอบอยู่ข้างบนนั้นแหละ แต่ความละเอียดนั้น มีหลากหลาย ไม่มีวันคุยกันลงตัว ตราบใดที่ความละเอียดไม่เทียมกัน)

 

มีอยู่คนนึง ตอนนั้นคิดว่าตัวเองได้สกิทาคา
เคยเล่าให้ฟังถึงตอนที่จะได้มรรคผลว่า
ตอนนั้นกำลังเดินจงกรมอยู่ แล้วจู่ ๆ ก็ดับไปเลย
คือเดินอยู่แล้วล้มพับลงไปกองกับพื้นแบบไม่รู้ตัวเลย

พอฟื้นขึ้นมาปั๊บ ปิติเกิดแรงมาก เป็นอย่างนั้นอยู่พักใหญ่
ความรู้สึกตอนนั้น บอกว่า เหมือนตายแล้วเกิดใหม่อะไรทำนองนั้น
หนแรกก็แล้ว ต่อมาไม่นาน หนที่สองเป็นอย่างเดิมอีก
เป็นแบบนี้ 2 หน เลยพยากรณ์ตัวเองว่าได้สกิทาคา

นี่เป็นผลของการยำ ๆ สิ่งที่ได้ยินมา เข้ากับปรากฏการณ์ของตัวเอง
ภายหลังพอมาถามครูบาอาจารย์ ก็คงถึงบางอ้อ เพราะท่านบอกว่า
นั่นเป็นอาการของคนสติอ่อน ขาดสติ หลับไปเลยแบบไม่รู้ตัวนั่นเอง
อาจเป็นเพราะเพียรจัด ร่างกายได้รับการพักผ่อนไม่เพียงพอ
หรือหักโหมมากเกินไปนั่นเอง

 

ขออภัย จะบอกอะไร อธิบายอะไรครับตรงนี้..:'(

 

อธิบายตรงที่ถามนี้ไงค่ะ

ว่ามันก็เหลือแต่จิต(สัตว์) มาจนกระหมดอวิชชา เมื่อมีวิชาก็เรื่อกจิต(สัตว์)นั้่นว่า วิมุตติญาณทัสสนะ