..แก้วบรมจักรพรรดิ..ตอนที่ ๑๗ พระพุทธลักษณะของพระพุทธเจ้า..หน้า ๑๓..

ขออนุโมทนาบุญกับน้อง Kindly เช่นกันค่ะ ตอนต่อไปจะลงวันพรุ่งนี้ค่ะ

บุญรักษาค่ะ

Numsai

 

แก้วจักรพรรดิ ตอนที่ ๑๑ ระลึกชาติครั้งแรก

ตอนที่ ๑๑ ระลึกชาติครั้งแรก



ภาพประกอบให้เห็นลักษณะการแต่งกายในสมัยนั้น
​

<O</O
เรื่องราวต่อไปนี้ เป็นเรื่องเฉพาะตน โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านค่ะ

ขอย้อนไปเมื่ออายุได้ ๑๙ ปี ขณะได้ศึกษาอยู่ต่างจังหวัด ได้พักอยู่กับบ้านอาจารย์กับเพื่อนนักศึกษาอีกท่านหนึ่ง บ้านหลังนี้ มีเรื่องแปลกว่า ทุก ๆ คืนประมาณสี่ทุ่มจะมีเสียงฝีเท้าคล้ายเสียงผู้ชายตัวใหญ่ ๆ เดินมาหยุดอยู่หน้าห้อง และเสียงนั้นก็หายไป และในห้องนอนหากนอนตรงกับเสาต้นหนึ่งจะมีอาการคล้ายผีอำ ซึ่งเคยลองให้เพื่อนนอนที่เดียวกัน ก็จะโดนอำเหมือนกัน

อยู่มาคืนหนึ่ง อาจารย์ และเพื่อนได้กลับบ้านที่ต่างจังหวัด ตนเองอยู่คนเดียว เกิดไม่สบาย อาเจียนอย่างหนัก ทั้ง ๆ ที่มีสุขภาพแข็งแรงมาตลอด อาเจียนจนต้องนอนหน้าห้องน้ำ เวลาตี ๔ ของทุกวัน จะมีนักศึกษาส่งนมมาส่งที่บ้านพักอาจารย์ จึงได้พยายามลุกขึ้นไปบอกว่า หากพบนักศึกษารุ่นเดียวกันช่วยให้มาที่บ้านด้วย น้องคนนั้นก็รับปาก

เวลาประมาณใกล้รุ่ง อยู่มีความรู้สึกว่า มีคนเปิดประตูเข้ามา แต่แสงสว่างจ้ามาก เมื่อลืมตาดูกลับเห็นเป็นชายหนุ่ม และหญิงสาวคู่หนึ่ง ผู้ชายมีผมหยักศกเล็กน้อย ผิวสีเทา และผู้หญิงมีผิวขาวเหลือง มีแสงออกจากตัว มายืนข้าง ๆ ที่นอนอยู่ แล้วกล่าวว่า..

“แม่ขอรับ ผมกับน้องมารอแม่นานแล้ว”

พูดแล้วก็เข้ามากอด ตอนนั้นความรู้สึกขัดแย้งว่า เราเพิ่งอายุ ๑๙ ปีจะมีลูกได้อย่างไร และลูกยังโตเท่ากับตัวเราอีก แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เมื่อสัมผัสรู้สึกว่า ทั้งสองเป็นลูกจริง ๆ

ต่อมาได้ยินเสียงเคาะประตูดังขึ้น แสงต่าง ๆ ก็หายไปทันที เหลือแต่ความมืด ได้ยินเสียงเพื่อนเรียกชื่อ จึงลุกขึ้นไปเปิดประตู พบว่า เพื่อนผู้หญิงมายืนอยู่ จึงทราบว่า สิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นคือ ความฝันแต่เป็นฝันที่จำได้จนกระทั่งทุกวันนี้ วันนั้นไม่ได้เล่าให้เพื่อนฟัง แต่มาเล่าก่อนจะจบการศึกษา เพื่อนหญิงผู้นั้นบอกว่า

“ ดีนะไม่เล่าแต่แรก ไม่งั้นฉันคงไม่กล้ามาหาเธออีก”

<Oต่อมาก่อนจบการศึกษา ภรรยาของภารโรงได้เล่าเรื่องให้ฟัง ภายหลังที่อาจารย์ท่านนั้นได้ลาไปศึกษาต่อที่ประเทศฟิลิปปินส์ เรื่องมีอยู่ว่า..

<O"บ้านหลังนั้น เฮี้ยนมาก มีคนแต่งชุดแบบกษัตริย์โบราณ มาปรากฏให้เห็น ๒ คน คนหนึ่งแต่งชุดสีดำ อีกคนแต่งชุดสีขา โดยเฉพาะวันพระ คนที่อยู่จะพบอะไรแปลก ๆ

เดิมทีมีอาจารย์อีกท่าน ที่คอยทำพิธีบวงสรวงทุกวันพระ หลังที่อาจารย์อีกท่านย้ายไปต่างจังหวัด ก็เลยเป็นเหตุให้อาจารย์พานักศึกษามาอยู่เป็นเพื่อน"

ขณะนั้น ดิฉันยังไม่เคยฝึกสมาธิแบบจริงจัง มักจะชอบมนต์ทุกวัน แต่เป็นบทสวดบูชาพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ และบทแผ่เมตตา ทำให้ไม่เคยเห็นอะไร ได้ยินเพียงเสียงเดิน แม้รู้เรื่อง ก็ยังคงได้ยินเสียงนั้นทุกวัน ได้แต่อธิษฐานในใจว่า เราไม่เคยลบหลู่ท่าน ขอให้ต่างคนต่างอยู่อย่ามารบกวนกันเลย

ส่วนเพื่อนนักศึกษาที่พักด้วยกัน เดิมทีเธอไม่เชื่อ ได้เห็นภาพคนแต่งชุดกษัตริย์โบราณ เธอกลัวมาก แม้เวลาเข้าห้องน้ำยังต้องให้อยู่เป็นเพื่อน ทำให้ภายหลังเธอต้องย้ายออกไปอยู่ที่อื่น

ขณะที่ศึกษาสถานศึกษาแห่งนั้น ได้รับการคัดเลือกจากอาจารย์ให้เป็นผู้นำสวดมนต์หน้าเสาธงทุกวัน และทำกิจกรรมชมรมอีกด้วย

ต่อมาหลังจากจบการศึกษาแล้ว ก็ไปศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยแม่โจ้ จ.เชียงใหม่ ขณะที่ศึกษาระดับชั้นปีที่ ๓ ได้ฝันเรื่องแปลก ๆ ติดต่อกันหลายครั้ง

ครั้งแรกฝันว่า ได้เดินทางไปในป่าแห่งหนึ่ง มีพระภิกษุรูปงามมาก รูปร่างสูงใหญ่ ผิวขาวเหลือง เดินสวนทางมา จากนั้น พระภิกษุองค์นั้น ท่านได้มาจับมือของดิฉันประสานกัน ในฝันใจมาก กล่าวกับท่านว่า ท่านเป็นภิกษุเหตุใด มาจับมือสีกาได้ พระรูปนั้นท่านไม่ได้กล่าวอะไร เพียงยิ้มที่มุมปาก

ต่อมาตัวก็ได้ลอยไปในอากาศไปยังสถานที่แห่งหนึ่ง สภาพเป็นหน้าผา และป่ารก จากนั้น พระรูปนั้นก็หายไป ได้ยินแต่เสียง คล้ายเสียงพากย์หนัง น้ำเสียงท่านไพเราะมาก
<O</O

“ย้อนหลังไป ๓๕๐๐ ปีก่อนสมัยพุทธกาล เจ้าได้เกิดเป็นพระมเหสีของพระราชาเมืองหนึ่ง มีนามว่า "ปวารตีเทวี" เป็นคนที่มีจิตใจอ่อนโยน และเมตตา

ส่วนพระราชานั้น เป็นบุคคลที่ใจคอโหดร้ายมาก มักชอบออกรบทำสงคราม ชอบล่าสัตว์ เวลานั้นชาวเมืองนับถือศาสนาที่มีการใช้แพะ และสัตว์บูชายัญ”
<O</O

สิ้นเสียง ก็เห็นภาพการบูชายัญ ปรากฏขึ้นมาหน้ากลัวมาก และเห็นผู้ทำพิธีใช้มีดเจาะตรงหัวใจแพะ บางตัวก็ถูกเชือดคอเอาเลือด และเห็นภาพสัตว์ที่รอการบูชายัญอีกหลายตัว
<O</O

“ทำให้วิบากกรรมครั้งนั้นให้เจ้ามีโรคหัวใจรั่วมาแต่กำเนิด” เสียงนั้น กล่าวต่อไปว่า ....
<O</O

“ต่อมาพระมเหสีก็ทรงพระครรภ์”

ตอนที่ได้ยินเสียงพากย์นั้น ไม่คิดว่า เป็นเรื่องของตนเอง ได้แต่ภาพเรื่อย ๆ ดูเหมือนดูละคร แต่ปรากฏเห็นภาพพระมเหสีองค์นั้น อยู่ ๆ ก็มีผู้หญิงแต่งชุดคล้ายอินเดียโบราณ วิ่งเข้ามากล่าวว่า ...

“พระมเหสี ๆ โปรดระวังเพคะ ทรงพระครรภ์แก่แล้ว” รู้สึกแปลกใจว่า หญิงคนนั้นพูดกับตนเอง เมื่อก้มดู พบว่า การแต่งกายของตน แต่แบบชุดอินเดียโบราณ แถมยังตั้งครรภ์อีก รู้สึกเหมือนคนท้องจริง ๆ ทั้ง ๆ ที่อายุได้เพียง ๒๑ ปี ต่อมาก็รู้สึกปวดท้อง ความรู้สึกนั้นเหมือนจริงมาก ๆ จนกระทั่งได้ยินเสียงต่อไปว่า

“ต่อมาพระนางก็ให้กำเนิดพระโอรส และพระธิดา”

<Oเมื่อสิ้นเสียงก็เห็นภาพเด็กชาย-หญิงอยู่ในตระกร้า ผิวพรรณ คล้ายกับเด็กหนุ่มสาวที่เคยเห็น ขณะที่ป่วยเมื่ออายุ ๑๙ ปี รู้สึกแปลกใจมากว่า เรื่องจะตรงกันได้อย่างไร แต่ก็ไม่ได้ติดใจในเรื่องนี้

ต่อมาเมื่อได้ฝึกสมาธิกับพระธุดงค์องค์หนึ่ง(ขอสงวนนาม) ผู้เป็นอาจารย์องค์แรก (ตามที่ได้เคยกล่าวมาแล้ว) สถานที่ฝึกเป็นถ้ำแถบอ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่ ซึ่งไม่ไกลจากถ้ำผาปล่องของหลวงปู่สิม พุทธาจาโรมากนัก ครั้งแรกที่ไปยังสถานที่แห่งนั้น มีแม่ชีท่านหนึ่งเล่าให้ฟังว่า...
<O
“แปลกมากเลยนะ เมื่อคืนแม่ชีฝันเห็นพวกคุณมาที่นี่ พวกคุณใส่ชุดเป็นแขกแบบอินเดียโบราณ เดินเรียงกันอย่างนี้เลย แม่มองดู ภาพคุณในอดีตปรากฏขึ้นมา คุณต้องเคยเกิดที่นี่แน่ ๆ”

<Oเมื่อได้รับฟังก็รู้สึกเฉย ๆ ไม่ได้นำมาใส่ใจ ต่อมา เมื่อมีโอกาสได้นำเรื่องความฝัน และภาพที่เคยเห็นกราบเรียนถามหลวงพ่อ ฯ ท่านหลับตาสักครู่หนึ่ง และกล่าวว่า..

<O“เรื่องทั้งหมด เป็นเรื่องจริงนะโยม เด็กหนุ่ม-สาวที่เห็นนั้นเคยเป็นลูกของโยมในอดีตชาติมาก่อน และสถานที่นี้เคยเป็นเมืองมาก่อน ต่อมาเมื่อเวลาผ่านไปหลายพันปี ทำให้เสื่อมสลายตามกาลเวลา

ที่ชายหนุ่มพูดว่า รอโยมมานานแล้ว หมายถึง เขารอเพื่อให้โยมมาเกิดเป็นมนุษย์ ปัจจุบันเขาเป็นเทวดา ในสถานที่ที่ต้องขออนุญาตออกจากสถานที่นั้น จึงจะได้มา การมาของเขามาได้ยากฟังแล้วเพียงให้รู้ว่า ภพชาติเกิดนับไม่ถ้วน อย่าไปยดติดอดีตให้ตั้งใจปฏิบัติไป พุท-โธ เข้าไว้แล้วจะก้าวหน้าเอง ตั้งใจฝึกไปจนให้ได้ครูอาจารย์ที่ไม่ใช่มนุษย์นะ”


หลวงพ่อท่านกล่าวด้วยความเมตตา เมื่อแม่ชีท่านทราบ ท่านก็บอกว่า..

“แม่บอกแล้ว พวกคุณไม่เชื่อ นี่ไง หลวงพ่อรับรองให้แล้วงัย”

แม่ชีท่านนี้ท่านเคยเป็นมะเร็ง และได้ใช้สมาธิรักษาโรคจนอาการดีขึ้น ท่านจึงได้บวชชีและมาอยู่ เพื่อดูแลเรื่องโรงครัวที่นั้น ปัจจุบันท่านได้ย้ายไปอยู่วัดอื่นแล้ว

ด้วยอานุภาพแห่งบุญของการให้ธรรมทานเรื่องนี้ จงบังเกิดแด่หลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า จ.ชัยนาท อันเป็นบรมครูองค์แรก หลวงพ่อ ฯ ที่เป็นอาจารย์ที่สอนกรรมฐานครั้งแรก แม่ชี และเทพบุตร –เทพธิดา และบุคคลที่เกี่ยวข้องในอดีตทั้งหลาย

และขออนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านที่ติดตามอ่านกระทู้นี้ด้วยค่ะ ผลบุญมีแก่ดิฉันเพียงใด ขอให้ท่านทั้งหลายได้รับเพียงนั้น

และขออนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านที่ติดตามอ่านกระทู้นี้ด้วยค่ะ

Numsai
<O</O______________________________

หมายเหตุ บางครั้งท่านผู้อ่านอาจคิดว่า เหตุใดจะมีการย้อนการเล่าเรื่องไป-มา เนื่องจากการเล่าจะเป็นเรื่องที่เกี่ยวเนื่องกันในตอนต่อไปค่ะ <O</O</O

 

แฟนคลับพี่น้ำใสมารออ่านตอนต่อไปครับ

 

แฟนคลับเหมือนกัน มารออ่านตอนต่อไป น่ะครับ

 

ที่มาแห่งแก้วจักรพรรดิ ตอนที่ ๑๒ พระมังคปัจเจกพุทธเจ้า

ตอนที่ ๑๒ พระมังคปัจเจกพุทธเจ้า​

<O</O
เมื่อได้ฝึกสมาธิกับหลวงพ่อ ฯ (ขอสงวนนาม) ซึ่งเป็นพระธุดงค์ตามที่ได้กล่าวมาแล้ว

อยู่มาวันหนึ่งขณะนั่งสมาธินั้น จึงระลึกได้ว่า ชาติก่อนเคยปรารถนาพุทธภูมิมาก่อน แต่ไม่ทราบว่า ปรารถนามานานเท่าใด และยังบำเพ็ญบารมีแบบนึกในใจมาเท่านั้น จึงได้เข้าไปกราบเรียนหลวงพ่อว่า

“หลวงพ่อเจ้าคะ โยมเคยปรารถนาที่จะเป็นพระพุทธเจ้ามาก่อน”

หลวงพ่อท่านไม่กล่าวอะไร แต่กลับยื่นหนังสือคัมภีร์วิสุทธิมรรคมาให้อ่าน แล้วบอกว่า....

“โยมลองอ่านดูนะ คนที่จะเป็นพระพุทธเจ้าได้ต้องทำกำลังใจระดับนี้ แต่อาตมาไม่เอาหรอก อาตมาจะเข้าพระนิพพานชาตินี้”

เมื่อได้อ่านเรื่องของการบำเพ็ญบารมีแล้ว ก็ตอบหลวงพ่อด้วยความมั่นใจว่า....

“รู้ว่ายากลำบาก แต่โยมไม่เปลี่ยนใจเจ้าคะ”

หลวงพ่อก็นั่งอมยิ้ม แต่ไม่พูดอะไรจากนั้นมา คำว่า “พุทธภูมิ” ได้ปรากฏในใจ จึงตั้งใจสั่งสมบารมี เพื่อความปรารถนาแห่งความเป็นพุทธภูมิตลอดมา อีกทั้งยังได้ปรารถนาที่จะเกิดเป็นชาย และขอบวชในพระพุทธศาสนาในชาติต่อ ๆ ไปอีกด้วย

จนกระทั่งประมาณปี ๒๕๔๙มีท่านหนึ่งได้ทักว่า

"คุณไม่ได้ปรารถนาพุทธภูมิแต่หากจะปรารถนาเพื่อเป็นนางแก้ว"

ตอนนั้นไม่เคยรู้จักคำว่า "นางแก้ว"มาก่อนและเป็นครั้งแรกที่ได้ยินเรื่องของนางแก้วจึงค้นหาข้อมูลจาก internet มีข้อมูลเพียงคร่าว ๆ ว่า

นาง<?xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com</st1ersonName>แก้ว หมายถึงผู้ที่บำเพ็ญบารมี เพื่อเป็นคู่บารมีแห่งพระโพธิสัตว์ มีการบำเพ็ญบารมีมานับแสนชาติจนกระทั่งชาติสุดท้าย ต้องถูกสละให้เป็นทาน

จำได้ว่า วันนั้นตรงกับวันที่ ๑๘ สิงหาคม ๒๕๕๐ เวลา ๑๘.๓๐ น.ขณะที่คุยธรรมะผ่านโทรศัพท์กับสหายธรรมท่านหนึ่งจากเว็บวัดถ้ำเมืองนะ ท่านผู้นี้ได้แนะนำการปฏิบัติหลาย ๆ อย่าง เคยมอบพระขรรค์ให้ เพื่อเป็นกำลังใจในการสร้างบารมี ท่านผู้นี้ได้เอ่ยถึงเรื่องการลาพุทธภูมิ จึงได้กล่าวกับท่านนั้นว่า

“หากเราจะลาพุทธภูมิ เราขอลาไปปรารถนาพระปัจเจกพุทธเจ้าดีกว่าจะลงจากหลังเสือก็ต้องลงอย่างมีลีลาเราขออธิษฐานที่จะเกิดเป็นชายในชาติหน้า และขอเกิดมาในยุคพระศรีอาริยเมตไตรย”

ขณะที่เอ่ยเรื่องนี้ขึ้น ปรากฏภาพว่า มีพระรูปหนึ่ง พุทธลักษณะงดงามคล้ายพระพุทธเจ้ามาก แต่ไม่มีเกศบัวตูม (ขณะนั้นได้เคยกราบพระพุทธเจ้ามาแล้ว จึงทราบพุทธลักษณะของพระองค์) มีรัศมีกายสีเหลืองสว่างไสว งดงามมาก เวลานั้นไม่ทราบว่า ท่านเป็นใคร ความรู้สึกเหมือนเคยพบท่านมาก่อน แต่จำไม่ได้

จึงขออนุญาตวางสายจากสหายธรรมท่านนั้น และได้ตั้งจิตถามว่า ขอทราบพระนามว่า ท่านเป็นใคร มีเหตุอันใดจึงปรากฏกายให้เห็น ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้นั่งสมาธิพระองค์นั้นตอบว่า..

“เราคือ พระมังคปัจเจกพุทธเจ้า เราเคยเนื่องกับเธอ และปรารถนาพุทธภูมิมาก่อน ภายหลังได้ลาพุทธภูมิเพื่อเป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า”

ท่านกล่าวต่อไปว่า

“บารมีของเธอนั้น สามารถเปลี่ยนเป็นพระปัจเจกพุทธเจ้าได้จริงอยู่ แต่เดิมทีได้เคยบำเพ็ญการเป็นคู่บารมีพระโพธิสัตว์มาแล้วกว่า ๑๔ อสงไขย ถ้าลาแล้วใครจะช่วยให้พระโพธิสัตว์เติมบารมีได้เต็มละ ปราศจากเธอแล้ว นางแก้วองค์อื่น บารมียังห่างจากพระโพธิสัตว์มากนัก อย่าลาเลยนะ”

จากนั้น ท่านก็ได้สอนคาถาบทหนึ่ง เพื่อภาวนาให้เกิดความมั่นคงในการสร้างบารมี ดังนี้

คาถาพระมังคละปัจเจกพุทธเจ้า​

ตั้ง นะโม ๓ จบ ​

มังคโลกัสมิง ปูชิตาหรดี สัมมาสัมพุทธะสัมปันโน
บุคคโลกัสมิง รัตติปุณณะ ปัญญาธิการะภันเต ฯ

ท่านบอกว่า ผู้ใดภาวนาจนจึงเป็นฌาน จะส่งผลให้มีความมั่นคงในการทำกิจนั้นให้สำเร็จ แม้แต่ความปรารถนาใด ๆ ก็ตาม

<Oภายหลังจึงระลึกได้ว่า แท้จริงแล้วพระมังคละปัจเจกพุทธเจ้านั้น คือ พระภิกษุองค์เดียวกับที่เคยฝันเห็นเมื่อตอนอายุ ๒๑ ปีนั่นเอง

<Oกุศลผลบุญใดที่ได้จากการให้ธรรมทานในครั้งนี้ ขอน้อมถวายแด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ โดยมีพระมังคละปัจเจกพุทธเจ้า พระอริยสงฆ์ทั้งหลาย ครูบาอาจารย์ ตลอดทั้งพรหมเทวดาที่รักษาตัวข้าพเจ้าทุก ๆ พระองค์


<Oโปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่าน และขอให้เจริญในธรรมค่ะ

Numsai

 

ขออนุโมทนาบุญกับพี่น้ำใสด้วยครับ ได้คาถาดีๆ มาบูชา ลองท่องดูแล้ว เกิดปิติมากๆ ครับ

 

สวัสดีค๊า..พี่น้ำใส พลอยขอโมทนาบุญกับพี่น้ำใสด้วยนะคะ และขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าทีเป็นธรรมทานให้กับญาติธรรมทุกๆท่านด้วยค่ะ (แฟนคลับเยอะเลยนะค๊า)..อิอิcatt7

 

ขออนุโมทนาบุญและขอขอบคุณน้อง Chart2k ที่ติดตามอ่านมาตลอดค่ะ

เป็นเรื่องแปลกอยู่อย่างค่ะ เมื่อฝึกมโนฯ ที่ไร หากพบพระ หรือครูบาอาจารย์ ท่านมักจะให้คาถาเสมอ และคาถาแต่ละบทก็ใช้งานต่างกัน บางคาถาพี่ไม่สามารถนำมาเผยแพร่ได้ เนื่องจากเจ้าของพระคาถาท่านยังไม่อนุญาตค่ะ


เคยกราบเรียนถามพระอาจารย์องค์หนึ่งว่า เหตุใดเวลาพบครูบาอาจารย์ที่ไม่ใช่มนุษย์ ท่านมักจะให้คาถาเสมอ ท่านเมตตาตอบว่า

"คุณน้ำใส อธิษฐานมาแบบนี้ ก็ได้แบบนี้ เรียกอีกอย่างว่า "จอมคาถา"

อีกเรื่องหนึ่งที่เคยกราบเรียนถามท่าน คือ เรื่องการระลึกชาติของตนว่า

"ปกติหากต้องการรู้เรื่องอดีตเมื่อใด จะปรากฏทันที บางครั้งที่ผ่านไปสถานที่ที่เคยเกี่ยวเนื่อง จะปรากฏภาพให้เห็นทั้ง ๆ ที่ไม่ได้นั่งสมาธิ"

ท่านตอบว่า "บุคคลใดที่คล่องด้วยอสุภะกรรมฐานจะคล่องด้วยการระลึกชาติ"

เมื่อพิจารณาตามที่ท่านตอบนั้น น่าจะจริงเพราะกรรมฐานกองแรกที่ได้ คือ
อสุภะกรรมฐาน แรก ๆ ปฏิบัติที่ถ้ำเชียงดาว เห็นนิมิตศพตายทั้งกลม ต่อมาไปไหนศพตายทั้งกลมก็ไปด้วย แม้กระทั่งนอน ยังทำตาโตใส

แรก ๆ ก็กลัว ตอนหลังเห็นบ่อย ๆ เลยชิน ไม่กล้ว พอเราไม่กลัว ก็เห็นเป็นค่อย ๆ ขึ้นอืด ค่อย ๆ เน่า กลายเป็นกระดูก

ต่อมาศพนั้นหาย แต่เห็นกายในของตนเป็นศพแทน ขณะนั่งสมาธิ เห็นกายค่อย ๆ เละ เน่าเปื่อย กลายเป็นกระดูก จากนั้นก็เป็นผุยผง เกิดขึ้นซ้ำไป-มา

พระธุดงค์ท่านบอกให้พิจารณาเป็นไตรลักษณ์ ตอนนั้นไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร ได้แต่นั่งมองภาพ ซ้ำไป-มา

จากนั้นก็ได้เห็นภาพในอดีต ( ตามที่ได้เล่ามาแล้ว )บริเวณที่เคยเป็นเมืองเก่า ผู้คน การใช้ชีวิต แต่เป็นการเห็นเพียงภาพอดีตชาติ

บางครั้งมีบททดสอบ มีคนพาไปดูคลังสมบัติ แต่ก็ไม่ได้สนใจ เพราะหลวงพ่อท่านสอนไว้ว่า เห็นอะไรอย่าเก็บมาเป็นอารมณ์ บางครั้งก็มีผู้ทดสอบเรา

ตอนนั้นจึงคิดอย่างเดียวว่า ภพชาติมันผ่านไปแล้ว ชาตินี้เราก็ไม่ได้ใช้สมบัติพวกนี้ ก็เป็นสมบัติแผ่นดิน

เรื่องนี้ มีท่านผู้ทรงฌาณได้ยืนยันว่า ที่เห็นเป็นเรื่องจริง เล่าแค่นี้ก่อนนะคะ

ขออนุโมทนาบุญกับน้อง chart2k และทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ

Numsai

 

..ก่อนและหลังวันเปิดโลก ๗ วัน...

​

ก่อนอื่น ขออนุโมทนาบุญกับทุก ๆท่านที่กรุณาติดตามอ่านกระทู้นี้...


ตามที่เราได้ทราบข่าวน้ำท่วมในภาคกลางและภาคอิสาน ช่วงเวลานี้เป็นช่วงสำคัญ ภัยพิบัติต่าง ๆ เริ่มปรากฏ

ขอให้ท่านทั้งหลาย โปรดอย่าได้ประมาท ตั้งตนอยู่ในศีล ๕ หมั่นสวดมนต์ และนั่งสมาธิอย่างน้อยวันละ ๓๐ นาที แผ่เมตตาไปทั้งประเทศ ทั่วโลก และครอบจักรวาล


นับแต่นี้ไป จนถึงวันปวารณา และหลังออกพรรษา ๗ วัน


หากมีพระเครื่องที่เราเคารพ หรือธาตุกายสิทธิ์ต่าง ๆ ให้พกติดตัวตลอดเวลา รวมทั้งบอกข่าวแก่ทุกคนในบ้าน หรือบุคคลที่เรารู้จัก ผู้ที่นับถือพระรัตนตรัย และมีศีล ๕ บริสุทธิ์จะปลอดภัยจากอันตรายนั้น ๆ

บุญรักษาทุก ๆ ท่านค่ะ

Numsai

 

ขอบพระคุณอย่างสูงและขอโมทนาบุญสำหรับคำเตือนและเรื่องเล่าดีๆนะคะพี่น้ำใส

ส่วนตัวเห็นว่าเรื่องเล่าของพี่มีประโยชน์สำหรับหนูมาก
และไม่ทราบว่าเพราะอะไร แต่เรื่องของพี่ดูจะถูกกับจริตของหนูเป็นพิเศษ ^^
ขอสมัครเป็นแฟนคลับพี่น้ำใสด้วยคนนะคะ

ช่วงไม่กี่เดือนมานี้ จู่ๆหนูก็ลุกขึ้นมาปฏิบัติธรรมและนั่งสมาธิเป็นประจำทุกวัน
เหมือนมีเสียงในหัวคอยบอกว่าเวลาไม่มีแล้ว
และพอเห็นข่าวน้ำท่วมหนัก หนูก็รู้สึกได้ในทันทีว่านี่เป็นแค่เพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น

ขอให้บุญรักษาทุกท่านที่เข้ามาอ่านและโมทนาบุญด้วยนะคะ
ส่วนตัวจะตั้งใจทำดีและตั้งมั่นอยู่ในความไม่ประมาทค่ะ

 

ขออนุโมทนาบุญกับพี่น้ำใสด้วยนะครับ ที่นำข่าวมาบอก

 

ขออนุญาตเล่าเรื่องของตัวเองนิดนึงนะคะ...

เมื่อคืนหลังจากนั่งสมาธิและเตรียมตัวจะเข้านอน
จู่ๆภาพลูกแก้วจักพรรดิที่พี่น้ำใสนำออกประมูลก็แว่บเข้ามาในหัว...

ทำให้นึกถึงนิมิตเรื่องนึงซึ่งเกิดขึ้นกับตัวเองเมื่อไม่นานมานี้

วันหนึ่งหลังจากสวดมนต์เสร็จ เตรียมตัวจะนั่งสมาธิต่อ
จู่ๆในมโนจิตก็แว่บภาพของฤาษีท่านหนึ่งลอยอยู่กลางอากาศเบื้องหน้า

ท่านสวมชุดหนังเสือเผือกและบอกให้หนูกำหนดจิตตามท่านไป
ท่านพาไปยังสถานที่นึง ลักษณะภายนอกเหมือนถ้ำหินปูนที่ถูกปิดอยู่
รอบปากถ้ำเป็นป่าโปร่งๆ ท่านเปิดปากถ้ำและเดินนำทางเข้าไป

ภายในถ้ำเป็นปล่องสูงมีแสงสีเขียวงามตาเหมือนมรกตวูบวาบอยู่ด้านบน
เดินเข้าไปอีกเล็กน้อยมีพระประธานองค์ใหญ่หล่อจากปูนประดิษฐานอยู่ภายใน
ท่านฤาษีให้หนูก้มลงกราบพระประธานและบอกให้หนูหยิบลูกแก้วลูกหนึ่งติดมือออกมาด้วย

อันเนื่องมาจากตัวหนูชอบติดตามการประมูลลูกแก้วจักรพรรดิของพี่น้ำใสมาก
ดังนั้นหนูจึงรู้ได้ทันทีว่าลูกแก้วลูกนั้นเป็นลูกแก้วจักรพรรดิ


ก่อนกลับท่านฤาษีก็บอกให้หนูตั้งใจทำความดี เมื่อถึงเวลาท่านจะมาสั่งสอน
ตอนนั้นหนูหายประหลาดใจแล้ว จึงถามท่านกลับไปว่าเวลาไม่คอยท่า สอนตอนนี้เลยจะเป็นไรคะท่าน?
ท่านไม่ตอบ สงสัยคงอยากแหงกมะกอกหนูเต็มที

เมื่อออกจากสมาธิก็ปรากฎว่าสามารถมองเห็นลูกแก้วจักพรรดิในมโนจิตบนโต๊ะได้อย่างเด่นชัดเลยค่ะ

ไม่แน่ใจว่าหนูอุปทานไปเองรึเปล่าค่ะพี่น้ำใส?

บางทีอาจจะอ่านเรื่องเล่าของพี่มากเกินไปก็ได้ค่ะ อิอิ

ส่วนตัวคิดว่ามันแปลกก็เลยลองเล่าให้ฟังค่ะ

 

​

สวัสดีค่ะ น้อง Miss Brown

ขอขอบพระคุณที่ติดตามอ่านกระทู้นี้นะคะ สำหรับเรื่องที่พี่ได้โพสต์ลงนั้น พระอาจารย์ของพี่ ท่านฝากบอกมาค่ะ แต่ขออนุญาตสงวนนามของท่านไว้นะคะ

สำหรับเรื่องการปฏิบัติธรรม มีเรื่องแปลกเหมือนกันว่า ช่วงก่อนเข้าพรรษามีครูบาอาจารย์ที่ไม่ใช่มนุษย์ท่านให้พี่นั่งสมาธิ แผ่เมตตาแบบอัปมัญญา ช่วงตี 2 -ตี 3 ทุกวันก่อนมีน้ำท่วม ท่านไม่กำหนดเวลาว่า สิ้นสุดเมื่อใด

พี่คิดว่า คงมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น ที่ท่านไม่บอกรายละเอียดคงเกี่ยวกับวิบากกรรม



ขออนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ

Numsai

 

อนุโมทนาค่ะพี่น้ำใส จะลองพยายามตื่นมาช่วง ตี2 -3 เพื่อมาแผ่เมตตา อุทิศส่วนกุศลค่ะ

ขออนุโมทนากับทุกท่านที่ติดตามอ่านเรื่องราวต่างๆที่พี่น้ำใสกรุณานำมาแบ่งปันให้กับสหายธรรมทุกท่านด้วยนะคะ

ขอให้ทุกท่านเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปค่ะ

 

น้องไม่ได้อุปทานค่ะ เรื่องนี้มีเหตุค่ะ พระฤาษีที่ปรากฏในนิมิตท่านเป็นคนละตนกับที่พี่ไปกราบท่านนะคะ ท่านมีตัวตนจริงอยู่ค่ะ อายุท่านประมาณ ๔๐๐๐ กว่าปี

ให้ปฏิบัติตามที่ ท่านบอกค่ะ ถึงเวลาจะทราบเองค่ะ รวมทั้งเรื่องแก้วจักรพรรดิก็เช่นกันค่ะ

ขออนุโมทนาบุญทุก ๆ บุญของน้องด้วยค่ะ

Numsai

 

เท่าที่ทราบ ขณะมีหลายท่าน อยู่ ๆ ก็ตื่นนอนช่วงเวลานั้น นอนไม่หลับต้องสวดมนต์นั่งสมาธิ จึงจะนอนหลับค่ะ ทั้ง ๆ ที่ไม่ทราบเรื่องนี้มาก่อนค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับน้อง kindly ด้วยค่ะ

 

อนุโมทนาค่ะพี่น้ำใส ช่วงนี้เป็นเหมือนกันค่ะ แต่ไม่ทราบว่าเกี่ยวเนื่องกับเหตุการณ์นี้หรือไม่นะคะ จะนอนไม่หลับเลย เป็นติดๆกันหลายวันเลยค่ะ ก็ไม่รู้ทำอย่างไร ก็จับสมาธิ ภาวนาพุทโธตลอดค่ะ จนเหมือนเราอยู่ในสมาธิจนเราตื่น เหมือนเราไม่ได้หลับ แต่ก็รู้สึกว่าเรานอนหลับไปแล้ว

วันนี้ไปร่วมงานพิธีบวงสรวงเสด็จพ่อร.5มาค่ะ มีสวดมนต์คาถาชินบัญชรและนั่งสมาธิถวายท่านด้วยค่ะ งานเริ่ม 18.00 - 24.00 น.ค่ะ กลับมาถึงบ้านก็ดดึกแล้ว ได้นั่งสมาธิวันออกพรรษา เป็นเวลา 10 นาทีกว่าๆ พอถึงเที่ยงคืน จึงออกสมาธิค่ะ เลยนำบุญมาฝากทุกท่านค่ะ อนุโมทนาบุญร่วมกันนะคะ ผลบุญอัญใดที่ข้าพเจ้าพึงได้รับขอให้ทุกท่านที่ร่วมอนุโมทนาบุญนี้ได้รับผลบุญและอานิสงส์เหมือนกับข้าพเจ้าทุกประการด้วยเทอญ

 

ขออนุโมทนาบุญทุก ๆ บุญของน้องด้วยค่ะ ช่วงนี้หากจะสวดมนต์ อย่าลืมบทรัตนสูตรด้วยนะคะ

หากมีกระแสไม่ค่อยดี แบบไอร้อน ๆ ที่มากระทบตัวเรา ให้อาราธนาบทบารมี ๓๐ ทัศน์ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

นะโม ๓ จบ

อิติปาระมิตา ติงสา อิติสัพพัญญูมาคะตา
อิติโพธิมนุปปัตโต อิติปิโสจะเตนะโม

สวดไปเรื่อย ๆ จนกว่ากระแสดังกล่าวจะคลายลงค่ะ

ขออนุโมทนาบุญอีกครั้งค่ะ

Numsai

 

ขอบคุณพี่น้ำใสผู้ใจดีที่ไขความกระจ่างให้น้องน้อยผู้นี้ อิอิ...
นั่งทำสมาธิคนเดียวบางครั้งก็ยากที่จะมองออกค่ะว่าเรื่องไหนจริงหรือไม่จริงค่ะ
เลยพยายามเลือกที่จะไม่เชื่อและเหมาว่าตัวเองอุปทานก่อนจะได้ไม่คิดมาก


สงสัยนิดนึงค่ะพี่น้ำใส เผอิญหนูความรู้น้อย เพิ่งปฏิบัติ
อยากรู้ว่า " แผ่เมตตาแบบอัปมัญญา " ทำอย่างไรคะ?
เผื่อจะได้เก็บเอาไปปฏิบัติช่วยชาติบ้าง...อิอิ


และขอโมทนาบุญกับทุกท่านที่ปฏิบัติธรรมและเข้ามาอ่านด้วยคนนะคะ ^^

 

อยากได้เหมือนกันคะ แต่เอามาไม่ได้เพาะหนักเกินไป หากคราวหน้ามีเล้กกว่านี้ช่วยแจ้งด้วยคะ จะบุชาไปถวายหลวงปู๋