เห็นภาพคลื่นน้ำทะเลซัดท่วมภูเขามาเลย(พี่ที่ทำงานบอกนั่งสมาธิเห็น)

สมองคือ จิตสำนึกค่ะ

ถ้าไม่มีสมองไม่ใช้สมอง ก็คือ จิตไร้สำนึก

ลองพิจารณาคำของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ดูค่ะ

ธรรมชาติของมนุษย์โดยทั่วไป มักจะใช้จิตใจเป็นตัวนำกระบวนการคิดทางสมองเสมอ

สมองจึงมักจะอยู่ใต้การบงการของจิตใจทั้งสิ้น

ในศาสตร์แห่งจักรวาล กลไกที่สามารถก่อให้เกิดการกระทำทั้งทางกาย และวาจา โดยมีใจเป็นผู้ก่อให้เกิดการกระทำ

กระบวนการของใจ ก็คือ จิต ที่สะสมข้อมูลและอารมณ์ต่าง ๆ มาจากทุกภพทุกชาติ และ

กระบวนการของใจเองที่สร้างอารมณ์ขึ้นเมื่อมีสิ่งเร้ามากระทบกับสภาวะของจิตใจมนุษย์ และ

จักรวาลถือเอาจิตสำนึกเข้าไว้ในระบบเดียวกัน เนื่องจากจิตสำนึก คือสมอง ที่มีจิตใจของแต่ละคนเป็นตัวควบคุมกระบวนการทางสมอง

มนุษย์ทั้งหลายมักจะตกเป็นทาสทางการนึกคิดของจิตแทบทั้งสิ้น คือเมื่อได้สัมผัสรู้ดูเห็นหรือเมื่อจิตนึกคิดถึงสิ่งใดเรื่องใดอย่างใดอย่างหนึ่งแล้ว ม้กจะรับเอาอารมณ์นั้นมานึกคิดปรุงแต่งเกิดเป็นความรู้สึกใหม่แทรกซ้อน ความสุขสงบ อันเป็นคุณสมบัติเดิมแท้ภายในจิตใจตนเองทุกครั้งไปคือนิสัยส่วนตัวในการดำเนินชีวิตตั้งแต่เยาว์วันที่ถูกอบรมเสี้ยมสอนเลี้ยงดูมาและนิสัยส่วนตัวในการทำงาน หากไม่นับนิสัยบางอย่างที่จิตวิญญาณถือติดตัวมาตั้งแต่อดีตชาติ

จิตหยาบ หรือจิตมนุษย์ หรือ จิตใจ ตัวมันเองมีคุณสมบัติเฉพาะตัวที่นีกคิดเองได้โดยไม่ต้องใช้กลไกสมองเข้าช่วย หนำซ้ำมันยังมีอำนาจสั่งการให้มนุษย์แสดงอาการหรือพฤติกรรมใด ๆ เพื่อสนองความต้องการของจิตเองนั้นได้ต่างหากอีกด้วย มันจะตัดสอดแทรกกระบวนการทางสมอง ด้วยการใช้อารมณ์รู้สีกนึกคิดที่เกดขึ้นสั่งการให้เกิดพฤติกรรมเพื่อตอบสนองความต้องการทางจิตใจของตนแทนทันที

มนุษย์ทั้งหลายจึงมักแสวงหาความถูกใจ มากกว่าความถูกต้องเหมาะสมดีงาม หรือมักจะละเลยเรื่องบาปบุญคุณโทษกันก็เพราะต่างมุ่งกระทำสิ่งใด ๆ เพื่อตอบสนองความต้องการทางอารมณ์รู้สึกของจิตหยาบ ของตนเองทั้งสิ้น คืออุปสรรคสำคัญท่ไม่สามารถเหวี่ยงหมุนธรรมจักรในตนเองได้ แต่ต้องตกอยู่ในกระบวนการของ กฎแห่งกรรม แทน

มนุษย์โลกทุกคนจึงมีหน้าที่ร้องรับผิดชอบด้วยกัน 3 ประการ

- ยกระดับสติปัญญา
- พัฒนาจิตสำนึก
- ฝึกการมีสติ

มนุษย์ต้องรู้ว่า...

ถ้าใครสามารถรักษาความสุขสงบในจิตใจแต่เดิมเอาไว้ได้ทุกสถานการณ์ โดยไม่หวั่นไหวไปกับสิ่งเร้าใด ๆ ทั้งสิ้น

ถ้าใครสามารถเอาชนะศรัตรูของสติได้ โดยมีสติรู้เท่าทันอารมณ์รู้สึกนึกคิดของตนเสมอ

ถ้าใครสามารถเข้าถึงการมีสติได้ โดยรู้ถูกผิดดีชั่วและมีสำนึกในบาปบุญคุณโทษ

ถ้าใครสามารถเข้าถึงสติปัญญาของจิตวิญญาณของตนเองได้

มนุษย์ผู้นั้น ก็คือ คนสองมิติผู้มีความสมดุลทางจิตวิญญาณอย่างแท้จริง

 

สมัครมาแต่ละชื่อหนอ!!!! 5555

 

วันนี้วันอาทิตย์...ทุกทีจะเป็นวันพักผ่อน...เล่นบ้างอะไรบ้าง...ตอนนี้หน้าที่มาเร่งให้ต้องรีบทำให้เสร็จ...ถ้าไม่ไปไหน...เดี๋ยวจะกระทบหลายส่วน

 

วันก่อนๆหนาวจนต้องใส่เสื้อสามตัว...วันนี้ร้อนอบอ้าวจนต้องถอดเสื้อ...อากาศก็เปลี่ยนเร็วเหลือเกิน

 

อยากบอกเพิ้ลเจ้าของชื่อว่า บ่ต้องฟ้าวเปิดโลกหรอก เปิดใจเจ้าของนั่น สิได้พ้อเจ้าของจริงๆสักที

 

ไหนว่าจำรหัสชื่อเก่าไม่ได้..ใช้ชื่อนี้แหละ..อีกชื่อเราดูผิดเป็นชื่อท่านอาริยชนประจำ...

 

รหัสมันค้างในเเท๊บแล๊บจ้า เข้าได้แต่แท๊บแล๊ต แต่มือถือที่ใช้ประจำเข้าไม่ได้จ้าท่านสงบฯ

 

เราว่าเณรกรนี่แหละ...ที่ตามมาเกิดเพื่อปกป้องเรา...เห็นรูปที่
ท่านอรรยานัฏฐ์ใช้แทนตัว...เรารู้สึกคุ้นเคยและเห็นบารมีความเป็นสง่าราศีและรู้สึกคุ้นเคยยังไงบอกไม่ถูกเหมือนกัน...อันนี้อาจจะคิดไปเองก็ได้นะ

 

เพิ่นบ่ได้เพี้ยนดอก...อันนี้หน้าที่เพิ่น...เพิ่นบอกหยังไว้ก็ให้เฮ็ดเบิ่ง...เพิ่นอาจสิรู้ทางปฏิบัติของป้ากะได้เด้อ.....พูดง่ายๆจะได้น่ารัก❤

 

พักผ่อนแล้วนะ...ทุกท่าน...วันนี้รู้สึกเพลียๆตอนกลางวันอากาศร้อน..ตอนนี้ลมหนาวมาอีกแล้ว

 

ทุกวันนี้เราโดนทดสอบผ่านทางจิตทุกคืนเลย...มาทางความฝันเกี่ยวกับเรื่องสารเสพติด...ยังไม่ผ่าน...เกือบจะเสพแล้วแต่ตื่นนอนก่อน....ฝันติดต่อกัน2-3คืนแล้ว...เราคงใช้สารเสพติดมานานจนมันฝังเข้าในจิต...ถ้าผ่านบททดสอบนี้ได้ก็คงบวชได้....จะพยายามผ่านให้เร็วที่สุดนะทุกคน

 

ถ้าจะชี้ผิดใคร ชี้ถูกด้วย ชี้เหตุชี้ผลด้วย

ชี้ผิดอย่างเดียว อีกฝ่ายก็อารมณ์บูด
ชี้แค่ถูก อีกฝ่ายก็ยังติดสงสัยว่าจะใช่เหรอ
ชี้เหตุชี้ผลไปด้วย จะได้เกิดความเข้าใจว่าต้องทำอย่างโน้นอย่างนี้ทำไม

บางทีก็ต้องดูคนที่เราเพ่งโทษให้ดีด้วย ว่าจริง ๆ แล้วเขาเป็นคนยังไง

เราเป็นปุถุชน เราย่อมห้ามความโกรธ ห้ามความไม่พอใจได้ยาก
โกรธได้ แต่ "อย่าลืมว่าต้องมีเหตุผล"

อันนี้ ผมไม่ได้พูดถึงท่านหงบนะ



ปุถุชน ต่อให้คุยกันด้วยความรู้มากมายแค่ไหน
บางครั้งการประพฤติตนก็ ทำไม่ได้เท่าสิ่งที่ตัวเองพูด

ตักตวงเอาแต่ความรู้ที่เห็นว่าจริงไปก่อนก็แล้วกัน
สิ่งที่ไม่จริงก็ไม่ต้องเอาไปใส่ใจ

 

ก่อนจะให้คนอื่นเข้าใจ...เจ้าของต้องเข้าใจก่อน....

 

เข้าใจสิท่าน แต่บางทีก็ลืม
ผมก็ใช้สิ่งที่ผมเข้าใจบ่อยอยู่

ยังดีนะ ที่่คนที่ทะเลาะกะผมบางคนก็ฟัง

ส่วนคนไม่ฟัง ก็เพราะเขาไม่ชอบเรา

ผมก็ไม่ได้ขอให้เขาชอบเรา เพราะรู้ว่าทำไมเขาไม่ชอบเรา แต่แค่อยากขอเขาให้มีเหตุผลหน่อยแค่นั้นเอง

 

เห็นใจตนเมื่อไหร่...เห็นใจเขาเมื่อนั้น.........

รู้ใจตนเมื่อไหร่...รู้ใจเขาเมื่อนั้น.........

สงสารตนเมื่อไหร่...สงสารเขาเมื่อนั้น........

เมตตาตนเมื่อไหร่...เมตตาเขาเมื่อนั้น........

 

เข้าไปนอนต่อยังฝันเกี่ยวกับเรื่องเดิม...แต่เพิ่มเข้ามาอีกอย่างคือสมบัติที่เคยมี...มอไซด์บ้างอะไรต่างๆที่อยู่ระยอง...จิตมันยังตัดไม่ขาด...นี้คงจะเป็นการให้เราตัดอาลัยในทุกสิ่งที่ผ่านมา...แต่ก็ใกล้ได้คำตอบแล้วล่ะ...เพราะความฝันนั้นถึงซักผ้าเตรียมกลับบ้านแล้ว...ถ้าเรื่องราวความฝันกลับถึงบ้านเมื่อไหร่ต่อไปคงเป็นเรื่องญาติพี่น้อง....

 

เอาหลักปฏิบัติไปฝึกนะทุกคน....ต่อไปเราจะย้ำเรื่องนี้ทุกวัน

 

เทิดไว้เหนือเศียรเกล้า

 

ฝีกเรื่องนี้มานับเกือบสิบปีแล้วค่ะ นับแต่ได้พบแสงธรรมใหม่ ๆ ตั้งแต่ประมาณ ปี 50 ไม่รู้ว่าทำไม !! พอนั่งสมาธิปั๊บมันจะไประลึกเห็นการกระทำ และตัวอารมณ์กรรมที่ไม่ดีหรือทำไว้ไม่ถูกต้องทุกครั้งที่ตนทำไม่ถูกต้อง ไม่เหมาะสม ไม่ดีงามต่อคนอื่นหรือตัวเอง แล้วก็เกิดการพิจารณาถึงโทษ พยายามจะเตือนตนเองบอกตนเองว่าทีหลังอย่าทำอีก

แต่....ไม่ใช่ว่าครั้งเดียวจะได้เลยนะคะ ตอนแรก ๆ บอกตนเอง เตือนตนเอง สอนตนว่าจะไม่ทำอีกแล้ว พอมีบททดสอบมาอีกก็ไม่ผ่าน คิดแบบเดิม มีอารมณ์แบบเดิม แล้วก็ทำตามเดิม จึงต้องนำมาพิจารณาหาเหตุ หาผล เพื่อบอกตนเอง และสอนตนเองอยู่เรื่อย ๆ

จึงได้เข้าใจคำของสิ่งศักดิ์สิทธิ์จีงได้กล่าวว่า.....

สิ่งที่ได้ทำจนเคยชินอยู่เสมอแล้ว คิดว่าเจ้าจะละวางมันไปได้ง่าย ๆ อย่างนั้นหรือ!!

และ...

มนุษย์แต่ละคนผู้มีหน้าที่กำจัดผลกรรมใด ๆ ย่อมไม่มีวันหนีการเผชิญกรรมของตนไปได้ฉันนั้น โอกาสที่จะหลีกหนีภัยร้ายแรงจากธรรมชาติที่จะเกิดขี้น ก็ไม่มีทางหนีพ้นได้เช่นเดียวกัน

ต้องต่อสู้และฝ่าฟันอุปสรรคมาก จะเจอเหตุการณ์และบททดสอบให้เราเรียนรู้เพื่อละ และแก้ไข อย่างมาก ยิ่งแก้ไขได้ก็นะเจอบททดสอบที่มีมาเรื่อย ๆ และยากยิ่งขึ้นไป ส่วนใหญ่แล้จะเป็นอารมณ์กรรมที่ตัดสินใจผิดพลาดในอดีตค่ะ

เหมือนที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์กล่าวไว้ว่า อยากรู้อดีตของเราเป็นมาอย่างไร ให้ดูผลปัจจุบันที่ได้รับ

จริงมากค่ะ เพราะเป็นเหตุเชื้อที่สืบต่อกันมานั่นเอง

และจึงเข้าใจได้ว่า ยุคกึ่งพุทธกาลนี้ คำว่า "สัจจะ" ก็คือ เหตุ - ผล ที่เป็นจริงของสัจธรรม ของตนเองที่เกิดขึ้น เพื่อให้เกิดการลดละนิสัย ด้วยการตั้งสัจจะปฏิบัติ เป็นอย่างนี้นี่เอง

พอท่านหนุมาน ผู้นำสาร และ ท่านสงบ กล่าวจิตยิ้มจึงเข้าใจ และนี่จะเป็นการปฏิบัติที่ทำให้บรรลุผลได้ง่ายในยุคนี้ เพราะ...หลายท่านได้กล่าวเรื่อง "สัจจะ" ไว้โดยนัยยะตรงกันหลายคนแล้วค่ะ