เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

(ต่อ)..."หลวงพ่อแช่ม วัดฉลอง" !
อิทธิปาฏิหาริย์-เทพเจ้าอันดามัน
================

"Good landing"...มิตรร่วมทางต่างวัย ปรบมือเกรียวกราวพร้อมผู้โดยสารทั้งลำให้กัปตันยอดฝีมือระดับจ้าวเวหา เราถอนหายใจกันโล่งอก แลกเปลี่ยนนามบัตร จับมือกล่าวคำอำลา อวยพรให้ต่างฝ่ายโชคดี ในวันที่ฟ้ามรสุมครอบคลุมไข่มุกอันดามัน มองไม่เห็นทีท่า ฟ้าจะเปิดเมื่อใด?!

ผมไม่มีสัมภารก...เอ้ย ระ เพราะกะเป็นนักเดินทางแบบแดกด่วน ไม่ต้องวุ่นวายเป็นภาระตัวเองหรือใคร สะพายเป้ใบเดียว ข้างในมีชุดเดียวกับเครื่องใช้ส่วนตัวเล็กน้อย นักเรียนชั้นประถมยังหิ้วกระเป๋าไปโรงเรียนมากกว่าผม

หลุดจากงวงมายืนหน้าสนามบินยามเช้าแต่ครึ้มเหมือนใกล้ค่ำ...เจ้าน้องรักถ่อมารับด้วยตัวเอง ระหว่างเดินทางเข้าเมือง เพราะสนามบินภูเก็ตห่างตัวเมืองหลายสิบกิโล เวลายังมากโขเราแวะกินข้าวเช้ากลางทาง ได้ขนมจีนถูกใจ แต่แหงนดูฟ้ากับฝนที่ตกพรำตลอดทาง บางจุดก็เริ่มมีน้ำไหลหลาก ท่วมขังเป็นหย่อม

"จัดงานได้เหรอว่ะ คืนนี้"?...ผมถามจี้ใจดำ เจ้าน้องรักแหงะดูฟ้าที่มืดมัวก่อนพยักหน้ามั่นใจ สีหน้าไม่ดำมืด หน้ามันขาวผ่องมีราศีเสี่ยตรงข้ามกับท้องฟ้า

"ได้แน่ เมื่อวานผมไปกราบขอบารมี หลวงพ่อแช่ม วัดฉลอง เรียบร้อย ผู้ใหญ่พาไป"

ผมทำหน้าแบบไม่เชื่อ ถ้าใครเห็นสภาพฝนกับฟ้าในวันนั้น ต่อให้พระอินทร์ตัวเขียวๆเหาะลงมายืนยันก็ไม่เชื่อว่าจะจัดงานกลางแจ้งได้ แผนของเจ้าน้องคือจัดโต๊ะจีน 10 ตัวข้างสนง.ซึ่งเป็นที่ว่าง เป็นที่จอดรถ มีเวทีเล็กๆ เชิญผู้ใหญ่สุดของจังหวัดขึ้นอวยเอาฤกษ์เปิดบริษัท กับคนเคารพนับถือให้กำลังใจเล็กน้อย มีดนตรี 2-3 ชิ้น นักร้องไม่ต้อง ใครอยากร้องก็แย่งไมค์ขึ้นไปแหกปากตามอัธยาศัย

งานเล็กมากๆ แต่เดิมพันยิ่งใหญ่มาก กับมรสุมแห่งอันดามันซึ่งเป็นที่รับทราบกันว่า ไม่มีมรสุมภาคไหนของประเทศเทียมเท่า ฝนฟ้าแห่งอันดามัน ตกได้ทุกเวลา ตกได้ทั้งวัน อาจหยุดหายใจแพลบเดียว แล้วก็วกกลับมาใหม่ ไม่เหมือนหลายภาคของประเทศที่ตกแล้วก็แล้วไป

สีหน้าของผมกับอาการสั่นหัวดิกๆตลอดเวลา ทำให้เจ้าน้อง ต้องอธิบายละเอียด...

"ผู้ใหญ่พาเข้าไปขอบารมีในห้องเก็บไม้เท้ากับพัดยศตัวจริงดั้งเดิม ซึ่งปกติไม่อนุญาตให้ใครเข้า กราบขอท่านกับรูปหล่อเสร็จ ก็มีพิธีขอแบบผ่านญาณบารมี ไม่ใช่ร่างทรงนะ เป็นการขอทางพระ"

เออ...ฟังแล้วค่อยน่าเลื่อมใสขึ้นมานิดนึง

"พระอนุญาตหรือว่ะ?"...ผมถามไปเรื่อย

"ครับ-พระบอกว่า จัดงาน 6 โมงเย็นพ่อท่านจะหัามไว้ให้ แต่อนุญาตถึง 3 ทุ่ม หมดเวลานั้น ตัวใคร ตัวมัน"!!!

ผมหวิดปล่อยหัวเราะก๊าก...เป็นเงื่อนไข "ห้ามฝน" พิสดารที่สุดในโลกที่เคยได้ยินมา ในสนามกอล์ฟที่เราไปหวดกันบ่อยๆ ยามหน้าฝนจะมี แคดดี้สาวบริสุทธิ์อยู่คนคอย "ปักตะไคร้" เพื่อห้ามฝนตลอดทั้งวัน แล้วก็พิลึกว่า...ได้ผลเป็นส่วนใหญ่ เพราะมีพิธีอย่างอื่นที่ทุกสนามทำประกอบกัน

แต่เงื่อนไข ห้ามฝนให้จัดงานเพียง 3 ชั่วโมง กลางมรสุม...พับผ่าเหอะ คนสติดีคนไหนในโลกนี้ เชื่อก็บ้าแล้ว แต่ไอ้น้องของผมมันเชื่อแบบสุดหัวใจ อาจเป็นเพราะไม่มีอะไรจะเสียก็เป็นได้

"เอาน่าพี่...ถ้าฝนไม่หยุดงานเจ๊ง ผมก็เปิดบริษัทไปก่อน ค่อยจัดงานย้อนหลัง หน้าแล้งปีหน้า"...เจ้าน้องว่าอย่างปลงๆเมื่อเห็นท่าทางผมไม่เอออวย แต่การแก้ไขอย่างหลังมีเหตุผล

ผมตัดเรื่องฉับไปที่งานในตอน 6 โมงเย็น ช่วงไคลแม็กซ์ดีกว่า...

ตั้งแต่ย่างเท้าเหยียบแผ่นดินเกาะสวาท หาดสวรรค์หมายเลข 1 ของไทย ดินแดนกระฉ่อนโลกหรือ ซิตี้ ออฟ เดอะ เวิร์ลด์(เมืองแห่งโลก)แห่งหนึ่งซึ่งเป็นที่ยอมรับของนักท่องเที่ยว ยังไม่ปรากฏฝนขาดเม็ดแม้แต่นาทีเดียว

ฝนพรำตั้งแต่เช้าถึง เที่ยง สาย บ่าย เย็น พรำแบบไม่มีวันจะหยุด ตกเหมือนพญานาค ท่านอมน้ำทะเลรอบเกาะขึ้นมาพ่นเล่นสนุกสนาน ไม่ตกแบบถล่มทลายวายตลิ่ง แต่ตกฉ่าๆแฉ่ๆ ชนิดที่คนต้องเคยไปอยู่ปักษ์ใต้พอควรจะรู้ดีว่า...

ฝนปักษ์ใต้อาการนี้ ตกไม่มีวันหยุด วันพัก บางทีตกรวดเดียว 3 วัน 4 คืน ไม่เว้นวรรค เว้นโมงยาม!!!

5 โมงเย็น ผมกับเจ้าน้องนั่งในออฟฟิศ จิบไวน์แดงอุ่นเครื่อง มองผ่านกระจกฝ่าสายฝนเม็ดหนา พนักงานโต๊ะจีนกับส่วนอื่นๆรออยู่ในรถบรรทุกเล็กหน้าบริษัท2-3คัน

เวลาคืบคลานอย่างระทึก ห้าโมงเย็นเศษๆ ฝนเม็ดหนาเริ่มบางเบา...6 โมงเย็น สายน้ำข้างถนนไหลพลั่กๆแย่งลงท่อระบายน้ำขอบถนน แต่บนฟ้าที่มืดครึ้มไม่ปรากฏแสงสุริยันแม้ครั้งเดียวในวันนี้ พลันขาดเม็ดฝน!

ปาฏิหาริย์บังเกิดคาตา ต่อหน้าบัดเดี๋ยวนั้น ฝนหยุดเม็ดขาดห้วง 6 โมงตรงเผง เพื่อนกระโดดผลุงออกไปสั่งการคนงาน รีบกางเต้นท์ ตั้งโต๊ะ นำโต๊ะจีนลงจากรถมือเป็นระวิง เพียง 45 นาทีทุกอย่างก็เรียบร้อยพร้อมเปิดงานเล็กๆแต่เดิมพันยิ่งใหญ่กับธรรมชาติ หนึ่งทุ่มตรง!

ยังก่อน...เรื่องยังไม่จบ มารอดูไคลแม็กซ์สุดท้ายกันว่า 3 ทุ่มพระพิรุณผู้ครองฟ้าหน้ามรสุม จักเว้นวรรคให้ตามคำขอหรือไฉน?...จะกลับมาเยือนตามคำพระอนุญาตขอเพียงนั้นหรือไม่?

รออ่านตอนจบวันพรุ่งกับเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยพอเพลินอารมณ์ ค่ำนี้สิ้นแรงราตรีสวัสดิ์ก่อนครับ

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

สวัสดีคุณอาวันวิ และ สมาชิกทุกท่านครับ

ขอให้เป็นวันพุธที่สดใส มีพลังกาย พลังใจ ตลอดวันครับ … บุญรักษาครับ

 

วันที่ ๔ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๖๓ ตรงกับวันพุธ แรม ๔ ค่ำ เดือน ๑๒ ปีชวด
ฝากพี่สาวใส่บาตร ๔ รูปในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ ปัจจุบันเนกาเล

 

สวัสดี คุณอา WANWI และทุกท่านครับ

 

สวัสดี คุณอาวันวิ และสมาชิกทุกท่าน ครับ
"ฟังยาว...รวมตอน 21-30" (นักขุดกรุฯ มือขลัง จอมขมังเวทย์...!!!)

ตอนรวม ฟังกันเพลินๆ ครับ
เริ่มเข้าหน้าหนาวแล้ว ขอให้คุณอา และสมาชิกทุกท่าน รักษาสุขภาพ กันด้วยนะครับ

ด้วยความเคารพ

 

ระหว่างรอ คุณอา เล่าเรื่องอัศจรรย์
หนูมาเล่าเรื่อง อัศจรรย์ แนวขอเทวดาให้ฟังบ้าง (เป็นโฆษณาคั่น)
----------------
เมื่อ 13 ปีก่อน
พ่อกับแม่เลิกกัน บ้านโดนธนาคารยึด
แบบอยู่ดีๆ ก็มีหมายศาลมาแปะบ้านให้ย้ายออกภายใน....วัน
(กี่วันจำไม่ได้แล้ว)

ก็เลยต้องหาบ้านใหม่ แบบงงๆ มึนๆ
เพื่ออยู่กับแม่ และน้องชาย

ด้วยเงินเดือนประจำน้อยนิด (ไม่ถึงสองหมื่น)
บ้านที่อยากได้ ราคา สองล้าน++

ยื่นกู้ไป 3-4 ธนาคาร เค้าตีกลับ (ตอบกลับ)
ตอบปฏิเสธ เร็วมาก แบบไม่ต้องรอผลนาน

เหตุการณ์ตอนนั้น ช่วงเวลานั้น
แม่สภาพจิตใจไม่ดี หากเราเอาแม่ไปอยู่หอพัก
ห้องสี่เหลี่ยมแคบๆ สภาพจิตใจแม่จะยิ่งแย่ไปกว่านี้อีก

อยากได้บ้านสวยๆ (ในเหตุปัจจัยที่มันเป็นไปไม่ได้)
ไปดูบ้านตัวอย่างโครงการหนึ่ง Town Home แบบคลูๆ ชิกๆ
แม่ชอบ เราชอบ น้องชอบ

แต่...ธนาคารไม่ได้ชอบกับเราด้วยเลย

โดนปฏิเสธหมดแล้ว อย่างน้อยเราก็ทำเต็มที่ของเราแล้ว
พอดีได้ไปเทวาลัย(แห่งหนึ่ง)

ก็เลยไปบอกกับเทวรูปพระพิฆเนศ (บอกเล่าไม่ได้บนบาน)

ว่า.... หนูอยากได้บ้านหลังนี้ (บอกชื่อโครงการไป)
เหตุเพราะว่า อยากให้แม่มีความสุข

ตัวหนูเอง...เงินเดือนน้อยนิด เมื่อผ่อนบ้านก็แทบหมดเงินเดือนแล้ว
แต่...หนูยินดี ประหยัดอดออม เพื่อให้แม่ได้มีที่อยู่ที่ดี สบายกาย สบายใจ

หนูไม่ได้อยากได้เพื่อสนองกิเลสตัณหาตนเอง

แต่จะผ่อนบ้านหลังนี้...ในฐานะลูกคนหนึ่ง ที่จะทำเพื่อแม่ได้
ขอให้พระพิฆเนศ ช่วยเหลืออุปถัมป์
ในความตั้งใจนี้ด้วยนะคะ

(แน่นอนว่าเล่ามาถึงตรงนี้ทุกคนย่อมทายเรื่องต่อไปถูก)

ธนาคารแห่งหนึ่ง(ที่ปฏิเสธเราไปแล้ว)โทรมา
(หลังจากบอกเทวดาไปไม่ถึง7วัน)
บอกว่า "ผมเห็นเอกสารคุณในตะกร้าทำลายเอกสาร"
"ผมอยากช่วย ผมจะเซ็นต์ผ่านให้"
"ไม่ต้องกลัวผมไม่ได้มาเรียกร้องเงินทอง"
"มาพบผม ผมชื่อ....... มาพบได้ที่ธนาคาร..... สาขา........"

เราก็ไปพร้อมเอกสารต่างๆ
แล้วพอไปถึง มันต้องมีค่าประกันไฟล่วงหน้า ประกันฯลฯ
เพิ่มอีกก้อนนึง (ซึ่งเราไม่มี มีแต่ตัวล้วนๆ)
พี่คนนั้นก็บอกว่า
"เฮ้อ....เดี๋ยวผมเซ็นต์เพิ่มยอดวงเงินให้ cover ที่ต้องใช้ทั้งหมด"
-------
แล้วก็เรียบร้อย บ้านที่ไปดู เป็นบ้านสร้างเสร็จ
เมื่อเอกสารเสร็จเรียบร้อยก็ย้ายเข้าได้เลย
ข้อแม้เดียวของพี่เค้า คือ เราต้องกู้ซื้อบ้าน ชื่อเดี่ยว
คือ ชื่อเราคนเดียว...
เพราะ เค้า... จะอุปถัมป์เราแค่คนเดียว
หากเจ้าบ้าน มีชื่อคนอื่นร่วม
เค้า... จะไม่ช่วย
-------
และแล้ว... ก็อยู่บ้านหลังนี้ ดูแลแม่ มา 13 ปีแล้ว
นี่ก็เป็นเหตุอัศจรรย์ เรื่องหนึ่งในชีวิต
ที่มีหลักฐานอันเป็นรูปธรรม

ว่า... ในความตั้งมั่น ความกตัญญู
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ย่อมรู้เห็น

เราไม่ได้ขอให้ถูกหวย แล้วสบายๆ เสียหน่อย
เราขอ...เลือกทางลำบาก
เพื่อให้แม่สบาย

ทางเช่นนี้... พระเมตตา... เทวดาอวยพร

ขอให้เชื่อเถิด... ว่าผู้มีความกตัญญู

จะไม่เหนื่อยเพียงลำพัง

ขอสาธุคุณ

 

ขอร่วมบุญชุดรวยมหาลาภครับ

 

อากาศสดใสไม่ห่วง "โคนี"(พายุ)
ดูภาพดีมีความสุขจากน้องมากิ...

โพยมพลัน...ประชันโฉม
เมฆาโถม.....โน้มแนวหน้า
สุราลัย........ไกลนัยนา
เกาะจังก้า....ท้าทวยธรรพ์
...พฤกษาใกล้...โลมไล้ลึก
...ตามตริตรึก....ผนึกสรร
...สวรรค์สรวง...ห้วงหฤหรรษ์
...ร่วมโรมรัน.....ปันเชยชม!

หมายเหตุ...โพยม = ท้องฟ้า
................สุราลัย = สวรรค์

 

น้องปรายฯกลัวสาย
ทักมาแต่ตีห้ากว่า
แต่ยังช้ากว่ามากิ
อีกหนึ่งแก็ก-ฮ่า

 

กินมื้อเที่ยงเสร็จ
ตอบน้องรชฏหลังเที่ยง
กับความไม่เที่ยงแท้...
"อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา"

 

หลวงพ่อเปิดบาตรรับภัตตาหารจากพุทธศาสนิก มีเจ้าดำเพื่อนซัมซุงคอยคุ้มกันห่างๆอย่างห่วงๆ ภาพอิ่มใจยามเช้า ร่วมอนุโมทนาอิ่มเอิบถึงมื้อเย็น

 

น้องติ้กตัวไกลแต่ใจไม่ห่าง
แม้ห่างบ้าง ก็มีทักเป็นระยะ
ขอจงราบรื่นในทุกการงาน

 

วิธีของหลวงพ่อเล็ก ช่างแน่นอนมาก ไม่เปลืองเงิน ไม่โดนใครหลอกต้มให้ปวดใจ แค่เปลืองเวลา กับลงแรงและความตั้งใจด้วยตัวเอง ซึ่งถ้าไม่มัวหายใจทิ้ง หัดทำเสียบ้าง ก็ผ่านฉลุย ไม่มีวันผิดหวัง

 

--กตัญญู กตเวทิตา ต่อบุพการี
--ผีเห็น เทวดาทราบ มนุษย์รู้!!!
--ช้าหรือเร็ว เราก็ได้เห็นเอง รู้เองด้วย

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
ประสบการณ์
ผ่านเรื่องเล่า
ไม่ต้องเติมพริกเติมขิง
รสเด็ดแท้เจ้าเก่า

 

มาแล้ว ตอนยาวสะใจ ฟังกันให้หูฉ่ำสมกับที่บอกกันว่าตอนเดียวจบเร็วยังไม่หายอยาก การรวมตอนที่ใช้ความมานะพยายามของผู้บันทึกพอควร ฟังสาแก่ใจก็กดสับตะไคร้ให้เป็นค่าผู้ลงแรงสักทีครึ่งทีก็จะเป็นพระคุณหลาย

 

"รวยมหาลาภ"ของแท้ที่หลวงพ่อรวยบรรจงเสก ประจงสร้างให้ลูกศิษย์ไว้แก้จนแก้ขัดสน ทุกเหรียญทันท่านทั้งสิ้น อนาคตพระหลวงพ่อรวยที่ทันท่านจากวัดตะโกกับบางวัดอย่างเช่นวัดโพธิ์เผือกนี้ จะมีราคาแพงเหลือหลาย คล้ายๆกับพระหลวงปู่โต๊ะ ที่เล่นกันทุกรุ่น แพงทุกพิมพ์ขอให้เลือกสรรที่ทันท่านเมตตา อย่าตามขี้ปากพุทธพานิชย์ แค่นั้นชีวิตก็มีความสุขในการสะสม