เข้าฌาน แล้วระลึกชาติ

'' อาสวะทั้งหลายย่อมเจริญแก่บุคคลแม้อื่นอีก ๒ พวก คือ ผู้สำคัญในสิ่งไม่ควรว่าควร ๑ ผู้สำคัญในสิ่งที่ควรว่าไม่ควร ๑

 

"ผู้ใดประพฤติล่วงธรรม เพราะความรัก ความชัง ความกลัว ความหลง ยศของผู้นั้นย่อมเสื่อม ดังดวงจันทร์ในข้างแรม ผู้ใดไม่ประพฤติล่วงธรรมเพราะความรัก ความชัง ความกลัว ความหลง ยศย่อมเจริญแก่ผู้นั้น ดุจดวงจันทร์ในข้างขึ้น" (๑๑/๑๗๗) #ธรรมะ

 

ที่ผมเตือนนี่ ผมไม่ได้เตือนเพื่อตัวเองครับ ผมเตือนเพราะหวังดีต่อคุณหนะครับ

 

คุณTamjugg ค่ะ ขอคำแนะนำด้วยคนค่ะ สาธุค่ะ ชอบอ่านมากค่ะ

 

อ้าวววววววววว เป็นงั้นไป คุยธรรมะ กันอยู่ใช่มั๊ยคะ แฮะๆๆ ไม่ขอแจมนะ เพราะความรู้น้อย

ขอคุณTamjugg ส่งคำแนะนำหลังใมค์ด้วยค่ะ สาธุค่ะ

 

รบกวนขอคำแนะนำด้วยครับ ยิ่งถ้าได้ฝึกกับครูบาอาจารย์ที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบด้วยแล้วนับเป็นบุญมาก ถ้ามีเวลาผมก็อยากฝึกแบบเอาจริงเอาจังเหมือนกันครับ ส่วนตอนนี้ก็พยายามหาอ่านผลการปฏิบัติของแต่ละท่านเพื่อเพิ่มกำลังใจให้ตัวเองก่อน ขอโมทนาในความดีด้วยครับ

 

"ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมทานเลิศกว่าทานทั้งหลาย การแสดงธรรมบ่อยๆแก่บุคคลผู้ต้องการ ผู้เงี่ยโสตลงสดับ นี้เลิศกว่าการพูดถ้อยคำอันเป็นที่รัก การชักชวนคนผู้ไม่มีศรัทธาให้ตั้งมั่นดำรงอยู่ในศรัทธาสัมปทา ชักชวนผู้ทุศีลให้ตั้งมั่นดำรงอยู่ในศีลสัมปทา ชักชวนผู้ตระหนี่ให้ตั้งมั่นดำรงอยู่ในจาคสัมปทา ชักชวนผู้มีปัญญาทรามให้ตั้งมั่นดำรงอยู่ในปัญญาสัมปทา นี้เลิศกว่าการประพฤติประโยชน์ทั้งหลาย" (๒๓/๒๐๙) #ธรรมะ

 

" ราชรถอันวิจิตรย่อมคร่ำคร่าโดยแท้ อนึ่งแม้สรีระก็ย่อมเข้าถึงชรา แต่ธรรมของสัตบุรุษหาเข้าถึงชราไม่ สัตบุรุษกับสัตบุรุษเท่านั้น ย่อมรู้กันได้ "

 

"ธรรม ๓ อย่างที่มีอุปการะมากเป็นไฉน คือ การคบหาสัตบุรุษ ๑ การฟังธรรมของสัตบุรุษ ๑ การปฏิบัติธรรม สมควรแก่ธรรม ๑" (๑๑/๓๘๙) #ธรรมะ

 

"อวิชชานั้นเอง เป็นคติของสัตว์ทั้งหลายผู้เข้าถึงชาติมรณะและสงสาร อันมีความเป็นอย่างนี้ และความเป็นอย่างอื่นบ่อยๆ อวิชชา คือ ความหลงใหญ่นี้ เป็นความเที่ยงอยู่สิ้นกาลนาน สัตว์ทั้งหลายผู้ไปด้วยวิชชาเท่านั้น ย่อมไม่ไปสู่ภพใหม่ฯ" (๒๕/๓๙๓) #ธรรม

 

"ศีล นำมาซึ่งความสุขตราบเท่าชรา" (๒๕/๓๓) #ธรรมะ

 

แวะมาอ่านค่ะ
..
แล้วก็ไป..

 

http://palungjit.org/posts/6856464

มีอะไร ไปถามท่านที่บอก ตาม link ด้านบนเน้อ ไม่ใช่ผม อิอิ

 

ท้าวสักกะทูลถาม "บุคคลฆ่าอะไรแล้วสิจึงจะอยู่เป็นสุข ฆ่าอะไรแล้วสิจึงจะไม่เศร้าโศก ข้าแต่พระโคดม พระองค์ทรงชอบการฆ่าอะไรอันเป็นธรรมอย่างเอก"

พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า "บุคคลฆ่าความโกรธเสียแล้ว ย่อมอยู่เป็นสุข ฆ่าความโกรธเสียแล้วย่อมไม่เศร้าโศก ดูกรท้าววาสวะ พระอริยะเจ้าทั้งหลายย่อมสรรเสริญ การฆ่าความโกรธอันมีรากเป็นพิษ มียอดหวาน เพราะว่าบุคคลฆ่าความโกรธนั้นเสียแล้ว ย่อมไม่เศร้าโศก" (๑๕/๙๕๕) #ธรรมะ

 

ก็ผมบอกแล้ว บอกว่าให้ไปถามท่านนู้น ผมไม่ใช่คนพูด อิอิ...
หรือไม่กล้ากดไปดู ว่าใครบอก ว่า "หลงทาง" ??

 

"ความชั่วไม่ทำเสียเลยดีกว่า เพราะความชั่วทำให้เดือดร้อนในภายหลัง ส่วนความดีทำนั่นแลเป็นดี เพราะทำแล้วไม่เดือดร้อนในภายหลัง" (๒๕/๓๒) #คาถาธรรมบท

 

เออ สงสัยจะพูดไม่รู้เรื่องแฮะ...
ก็ผมบอกแล้ว ว่าผมไม่ได้พูด จะมาอะไรกับผม.. ไปสนทนากับท่านนั้นสิ...

เจอผู้ทรงธรรมะชั้นหนึ่งจริง ก็หลบเมี้ยวๆ ไม่กล้าแสดงธรรมะชั้นสองของตัวเองเสียแล้ว...

 

สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลยน่อ... คิดดีๆ ก่อนกด post จะได้ไม่ต้องแก้ไปแก้มาหลายรอบ... มือหนะ อย่าเพิ่งสั่น...

 

"อริยมรรคญาณนั้นมีธรรม คือ ศรัทธากับปัญญาเป็นเอก มีศรัทธาเป็นทูบ มีหิริเป็นงอน มีใจเป็นเชือกชัก มีสติเป็นสารถีผู้ควบคุม"

"รถนี้ มีศีลเป็นเครื่องประดับ มีญาณเป็นเพลา มีความเพียรเป็นล้อ มีอุเบกขากับสมาธิเป็นทูบ ความไม่อยากได้เป็นประทุน"

"กุลบุตรใดมีความไม่พยาบาท ความไม่เบียดเบียน และวิเวกเป็นอาวุธ มีความอดทนเป็นเกราะหนัง กุลบุตรนั้นย่อมเป็นไปเพื่อความเกษมจากโยคะ"

"พรหมยานอันยอดเยี่ยมนี้ เกิดแล้วในตนของบุคคลเหล่าใด บุคคลเหล่านั้นเป็นนักปราชญ์ ย่อมออกไปจากโลกโดยความแน่ใจว่า มีชัยชนะโดยแท้" (๑๙/๒๔) #ธรรมะ

 

"ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราย่อมไม่ขัดแย้งกับโลก แต่โลกย่อมขัดแย้งกับเรา ผู้กล่าวเป็นธรรมย่อมไม่ขัดแย้งกับใครๆ ในโลก" (๑๗/๒๓๙) #ธรรมะ