สมัยพุทธกาลเพียงฟังธรรมก็บรรลุโสดาบัน สมัยนี้ถ้าฟังจากอริยสงฆ์ที่ศรัทธาจะบรรลุได้หรือไม่

สุตตมยปัญญา คือปัญญาจากการอ่าน การฟัง นำไปสู่ จินตามยปัญญา คือปัญญาจากการนำเรื่องที่อ่าน ที่ฟังมาคิด วิเคราะห์ ตรึกตรอง และตกผลึกที่ภาวนามยปัญญา

ภาวนามยปัญญา นำไปสู่ โลกุตรปัญญา เป็นปัญญาเหนือโลก ไม่หลงโลกอีก

นั่นคือลำดับขั้นของปัญญาที่เจริญไปจนถึงที่สุด ดังนั้น ผู้คนหลากหลายจะแสดงปัญญาที่ไม่เหมือนกัน มีมุมมองความคิดที่ไม่เหมือนกัน จึงไม่ผิดที่คิดเห็นต่าง...ให้อภัยกัน สังคมน่าอยู่ สงบ สันติ

สัตว์โลกล้วนมีกรรมเป็นของตนเอง

นัตถิ ปัญญา สมาอาภา

 

กดไลค์ให้ใครไม่ได้บ้าหรอกฮับ
เขาเลือกกดแต่คนที่ตรงต่อหลักการ
หลักธรรม
ไม่หลงไปหลงมา ยึดหลักการและหลัก
ธรรมที่ผิดๆ

 

แปะๆๆ ดีๆ กระทู้จะได้ยาวๆ

 

** ขอแปะไว้ก่อนค่ะ รอดูว่าจะตกลงกันได้งัย แบบไหนค่ะ ^^

 

ระหว่างที่นั่งรอพี่เค้าสนทนาธรรมกับหลวงพ่อ ก็หยิบหนังสือของวัดเล่มหนึ่งมาเปิดๆ ค่ะ แบบอ่านบ้างไม่อ่านบ้าง แล้วก็เปิดไปเจอคำว่า " จิตประภัสสร"
ในขณะนั้น ก็มีสภาวะคือ เหมือนเห็นภาพในหัว ที่ใช้คำพูดบอกได้ประมาณว่า ภาพที่เห็นนั้นเป็นดวงแก้ว ที่เพริศแพร้ว พรรณราย สวยงามเป็นอย่างยิ่งค่ะ แล้วสภาวะที่รู้สึกว่าใจพลุ่งพล่าน วุ่นวาน คล้ายจะคลั่ง ได้หายไปโดยสิ้นเชิง ก็เลยบอกพี่เค้าว่า เป็นเพราะเหตุนี้เอง เจอแล้ว หายแล้ว

 

จากนั้น ก็เป็นความรู้สึก และความเชื่อของเราว่า จิตดวงเดิมประภัสสรทุกดวงค่ะ แต่ละคนจะมีเส้นทางอย่างไร เหมือนกันบ้าง คล้ายกันบ้าง หรือแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง แต่ท้ายที่สุดดวงจิตทุกดวงคือจิตประภัสสรค่ะ ซึ่งเราไม่อาจรู้ได้เลยว่า จะถึงเวลานั้นเมื่อไร วันนี้ พรุ่งนี้ เป็นเดือน ปี หรือ นานแสนนาน
แต่ถึงสภาวะนั้นทุกคนแน่นอนค่ะ
** วันนั้นเราได้ขอยืมหนังสือเล่มนั้นไปอ่านที่บ้าน เป็นหนังสือของหลวงพ่อที่ละสังขารแล้วค่ะ แล้วใช้คำว่า โชคดี ละกัน เราโชคดีได้พบครูบาอาจารย์ค่ะ

 

จิตประภัสสร เป็นจิตดั้งเดิม ยังไม่มีความยึดถือว่าตนเอง เพียงรับรู้และรู้สึกเฉยๆ ยังไม่สุขและทุกข์ จะกำเนิดมาพร้อมการกำเนิดร่างกาย

 

* ขอเพิ่มเติมรายละเอียดสักนิดค่ะ

 

เมื่อจิตกำเนิด ร่างกายกำเนิด กิเลสก็จะกำเนิดตามมาด้วย
ธรรมนั้นเป็นอนันตา
ขั้นที่1 เรียกว่าขั้นฟัง
ขั้นที่ 2 เรียกว่า ขั้นคิด
ขั้นที่3 เรียกว่า ขั้นรู้สภาพธรรม
คงต้องไปตามลำดับขั้นสำหรับการละกิเลส เพื่อจิตประภัสสร

 

ขอบคุณค่ะ
* เราเป็นจำพวกเกียจคร้าน ไม่ค่อยอ่านลำดับขั้นตอนเท่าไรค่ะ เลยสนทนาธรรม ไม่ค่อยเก่ง ขออภัยด้วยค่ะ
มีแต่เรื่องเล่าตามสภาวะที่มาโชว์ให้เห็น ให้รู้สึกเล็กๆน้อยๆ ค่ะ

 

จิตเป็นนามธรรม เป็นธรรมชาติหนึ่งๆ ซึ่งมีการพัฒนาไปตามการฝึกฝน เราเป็นเพียงผู้สร้างเหตุปัจจัยให้เกิดแก่จิต

การเรียน การอ่าน การพูด ก็ซ้ำๆ วนๆ ฟุ้งมากก็พูดมาก ฟุ้งน้อยก็พูดน้อย

เดี๋ยวนี้คุยยาวๆ ไม่ค่อยได้ มันตัดดับปุ๊บ หายไปเลย ลืม

 

คงต้องคำกล่าวว่า สติมา ปัญญาเกิดครับ

 

ขออนุญาตถามผู้รู้ว่า...ผู้บรรลุธรรมต้องมีคุณสมบัติอะไรบ้าง และบรรลุอะไรกัน

เจริญในธรรมค่ะ