รวม ธรรมะสั้นๆ เข้าใจง่าย ของครูบาอาจารย์สายหลวงปู่มั่น - พระป่าธรรมยุติ etc.

อย่าส่งจิตออกไปข้างนอก ให้ดูอยู่ที่กาย
ให้รื้อค้นร่างกายนี้ให้ชัดแจ้ง ให้รู้ว่าร่างกายมันมีอยู่
จึงทำให้เกิดทุกข์ ก็ร่างกายนี้แหละที่ทำลายความสงบสุข
มันทำให้เกิดเป็นที่รับโรครังหนอนอย่างใหญ่หลวง
ไม่เลือกละว่าร่างกายของใคร ถ้าพิจารณามองให้เห็น
ตัดให้ขาดจากร่างกายนี้จริง ๆ แล้ว
จะพบกับความสงบสุขถาวรตลอดไป

คติธรรม หลวงปู่หลุย จันทสาโร

 

"ไม่ว่าใครจะพูดอย่างไร ทำอย่างไรกับเรา
อย่าหวั่นไหว เฉยไว้ก็ดีเอง"

หลวงปู่ท่อน ญาณธโร

 

"...การปรารภความเพียรนั้นไม่ใช่ว่า ขยันก็ทำ ขี้เกียจไม่ทำ เราต้องทำความเพียรทุกๆวัน เพียรมีสติรักษาใจเราอยู่เสมอ ถ้าขาดสติคราใดก็ขาดความเพียร

เพราะฉะนั้น เมื่อเราพยายามมีสติรักษาใจของเราอยู่เสมอ บางครั้งกิเลสเกิดขึ้น เรามีสติรู้ได้เท่าทัน เราแพ้กิเลสก็ตาม เมื่อระลึกได้ พึงตั้งใจมั่นไว้ว่าเราจะแก้แค้น..เราจะเอาชนะกิเลสภายในใจของเรา ไม่ใช่เราจะชนะบุคคลอื่น ไปแก้บุคคลอื่น เราชนะกิเลสในใจของเรานี้ให้ได้..."

พระอาจารย์อัครเดช(ตั๋น) ถิรจิตฺโต

 

ให้พากันตั้งใจภาวนา ทำสมาธิอย่าขี้คร้าน เอาขันธ์ห้าเป็นขันบูชา เอาหัวเป็นเทียนไต้ส่องทาง
ให้พ้อพอทางให้พ้น เกิดเป็นคนให้อยู่ในศีล อย่าได้หมิ่นต่อธรรม

...คุณแม่ชีแก้ว เสียงล้ำ

 

ขอเตือนไว้อีกอย่างหนึ่งว่า การรู้ด้วยตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ
คือรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรมารมณ์ก็ดี สิ่งที่เราเห็นในระหว่างจิตมีสมาธิ
สงบ สว่าง เราเห็นนิมิตต่างๆ เกิดอุทานธรรมขึ้นมาก็ดี สิ่งนั้นเป็นเพียงสิ่งรู้ของจิต
สิ่งระลึกของสติเมื่อเหตุการณ์เหล่านั้นเกิดขึ้นแล้วให้เราทำสติไว้ให้ดี

...หลวงพ่อพุธ ฐานิโย

 

"ความลำบากนั้นสอนเราไม่ให้อ่อนแอท้อแท้ สอนให้เรารู้จักสร้างกำลังใจให้ตนเองโดยไม่ต้องหวังพึ่งบุคคลอื่น เมื่อรู้จักพึ่งตนเองได้แล้วจิตใจจึงมีแต่ความอ่อนโยน ไม่อ่อนแอ จิตใจแข็งแกร่ง ไม่แข็งกระด้าง"

...วาทะธรรมหลวงปู่สุวัจน์ สุวโจ วัดป่าเขาน้อย บุรีรัมย์

 

"ภาวนาก็เหมือนกับไม้ท่อนเดียว วิปัสสนาอยู่ปลายท่อนทางนี้ สมถะอยู่ปลายท่อนทางนั้น ถ้ายกไม้ท่อนนี้ขึ้น ปลายทั้งสองก็จะยกขึ้นด้วย"

...หลวงปู่ชา สุภทฺโท

 

จากเจดีย์บรรจุอัฐิธาตุ และอัฐบริขาร หลวงปู่ฝั้น อาจาโร วัดป่าอุดมสมพร อ.พรรณานิคม จ.สกลนค

 

บางทีมีความสุข บางทีมันมีความทุข์
บางทีสบาย บางทีรำคาญ
บางทีรักคนโน้น บางทีเกลียดคนนี้
… นี้คือ "ธรรมะ"

หลวงพ่อชา สุภัทโท

 

"...ไม่ว่าภพชาติไหนๆ มีลักษณะเหมือนกองเพลิง
สัตว์ทั้งหลายดิ้นรนอยู่ในกองเพลิง คือ ทุกข์
เหมือนเต่า อันเขาโยนลงไปแล้วในกองไฟใหญ่
ฉะนั้น จงมีธรรมเป็นที่เกาะที่พึ่งเถิด
อย่าคิดยึดสิ่งอื่นเป็นที่พึ่งเลย
แม้ตถาคต ก็เป็นแต่เพียงผู้บอกเท่านั้น..."

พุทธโอวาท

 

ฟังธรรมแล้วไม่นำมาปฏิบัติ
ก็เหมือนกับถือผลไม้ไว้เท่า<wbr>นั้้น
ยังไม่ได้กิน...ยังไม่ได้ลิ<wbr>้มรส...
ก็ไม่เกิดประโยชน์อะไร

พระอาจารย์ชา สุภัทโท

 

"เมื่อเกิดมาอาภัพชาติ แล้วอย่าให้ใจอาภัพอีก ผู้เกิดมาชาตินี้อาภัพแล้ว อย่าให้ใจอาภัพ คิดแต่ผลิตโทษทำบาปอกุศลเผาผลาญตนให้ได้ทุกข์ เป็นบาปกรรมอีกเลย"

...เถระธรรมพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺตเถระ

 

พึงเอาชนะความโกรธ ด้วยความไม่โกรธ
พึงเอาชนะความร้าย ด้วยความดี
พึงเอาชนะคนตระหนี่ ด้วยการให้
พึงเอาชนะคนพูดพล่อย ด้วยคำสัตย์
[พุทธพจน์]

 

"เมื่อหลงติดสุขก็คือหลงติดทุกข์ เพราะสุข ทุกข์มาจากใจดวงเดียวกัน"

...หลวงปู่ขาว อนาลโย

 

"เตสํ วูปสโม สุโข ความสงบของสังขารนั้นเป็นสุข สงบอะไรล่ะ ก็คือ ถอนอุปาทานออกมาว่าเห็นธรรมชาติตามความเป็นจริงของมัน"

...หลวงปู่ชา สุภทฺโท

 

"ทำสิ่งใด หากว่าดี ถูกต้องนั้น
ไม่เป็นเครื่องกระทบกระเทือนทั้งตนและคนอื่น
คือไม่ทำความเสียหายแก่ตนและคนอื่น
ไม่ทำความเดือดร้อนให้แก่ตนและทั้งคนอื่นด้วย
นั่นแหละหลักความดี อย่าไปเอาดีแต่ตนฝ่ายเดียว
ถ้าตนเห็นว่าดีแล้ว คนอื่นอาจกระทบกระเทือนก็ได้
อันนั้นไม่ใช่ของดี"

หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี

 

"ให้" อะไรได้บ้าง
ธรรมโอสถ พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก :

..เราทุกคนให้ได้โดยไม่จำกัด แต่จะต้องตั้งอยู่บนฐานของศีลธรรม
ให้ในสิ่งที่เป็นประโยชน์และทำให้ผู้อื่นมีความสุขเพิ่มขึ้น
ไม่จำเป็นต้องมีทรัพย์สินเงินทองมากมายถึงจะให้ผู้อื่นได้
เพียงแค่มีเจตนาที่ดีและบริสุทธิ์ใจ ที่จะให้ตามกำลังของเรา
ทุกคนก็สามารถเป็นผู้ให้ได้ ประเภทของทานที่ควรให้
ในทางพุทธศาสนา มีอยู่ ๔ อย่างด้วยกัน

๑.อามิสทาน คือ การให้วัตถุสิ่งของ พระพุทธเจ้าตรัสว่า
"ข้าว(อาหาร) และน้ำเป็นทรัพย์โดยปรมัตถ์ สิ่งอื่นเป็นทรัพย์โดยบัญญัติ"
เพราะเกิดจากการสมมุติของคน ที่ทำให้เกิดความจำเป็น
เช่น เงินทอง เพชรพลอย กินไม่ได้และไม่มีประโยชน์​

๒.อภัยทาน คือ การยกโทษ ด้วยการไม่พยาบาทจองเวร
เป็นทานที่ให้ได้ยากที่สุด โดยเฉพาะการให้อภัยศัตรู หรือผู้ที่ทำร้ายตนอย่างสาหัส​

๓.วิทยาทาน คือ การให้ความรู้ทางโลก​

๔.ธรรมทาน คือ การให้ความรู้ทางธรรม
โดยเฉพาะความรู้ทางพุทธศาสนา ได้ชื่อว่า ให้ทุกอย่าง​

จะเห็นว่ามีถึง ๓ ใน ๔ ประเภทของทาน ที่เราสามารถทำได้
โดยไม่จำเป็นต้องใช้เงินทอง แต่ใช้จิตใจที่ดี ไม่มีพยาบาทในการทำ
นั่นคือ อภัยทาน วิทยาทาน ธรรมทาน
จริงๆแล้ว ทุกประเภทของทานนั้น มีประโยชน์
และช่วยค้ำจุนชีวิตคน ช่วยให้เขามีที่พึ่งอาศัยในชาตินี้
แต่ธรรมทานนั้นเป็นเลิศที่สุด เพราะช่วยให้เขารู้จักพึ่งตนเองได้ต่อไป
ทั้งชาตินี้และชาติหน้าด้วย ส่วนอภัยทานนั้นทำได้ยากที่สุด...

ที่มา: http://palungjit.org/posts/6640763

 

​

คัดจากหนังสือ "โชคดีที่ได้รู้" โดย พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก

ภาค 1 : รู้ทันกรรม

ถาม : เชื่อว่ากรรมมีจริง ถ้าเป็นกรรมเก่าจะทำอย่างไรให้หมดไปในชาตินี้

...
ตอบ : เร่งรีบปรารภความเพียร เจริญศีล สมาธิ ปัญญา เกิดวิปัสสนา เห็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ไม่ยึดมั่นถือมั่นในสิ่งต่าง ๆ นี่เป็นการหนีกรรมเก่าไม่ให้กรรมเก่าเกิดผล ยกจิตหรือชำระจิตให้ขาวรอบอยู่เหนือกรรมดีกรรมชั่วในอดีต ต้องบรรลุอรหันต์จึงจะหมดกรรมในชาตินี้

เหมือนองคุลิมาล ฆ่าคนตั้ง 999 คน เมื่อบรรลุอรหันต์แล้วทางจิตใจก็ไม่ต้องชดใช้ มีเพียงกายที่ต้องใช้วิบากกรรมนิดหน่อย

ระดับศีล
ไม่ ถึงขนาดเป็นพระอรหันต์ อย่างน้อยก็ให้เข้าถึงระดับศีล หมายถึงทำใจให้หนักแน่น ไม่ยินดียินร้ายต่อเหตุการณ์ต่าง ๆ ต่อกรรมเก่าที่ตามมาในรูปแบบต่าง ๆ เช่น เกิดโรคภัยไข้เจ็บ เสื่อมลาภ เสื่อมยศ นินทา ทุกข์ต่าง ๆ ทำใจดี ๆ ทำใจเป็นกลาง ๆ ไม่ยินร้าย ก็เรียกว่าใจเป็นศีล เป็นกลาง สุขภาพใจดี สำหรับคนทั่ว ๆ ไปควรให้การมีสุขภาพใจดีในทุกสถานการณ์เป็นเป้าหมายในการปฏิบัติ

ระดับสมาธิ
ถ้า มีกำลังใจดีก็จะพัฒนาจิตใจเป็นสมาธิ จิตตั้งมั่นหรือว่าเมตตาภาวนา ทำให้จิตใจของตนมีความสุขใจเสมอ เมื่อใจสุขไม่ว่าอะไร ๆ จะเกิดขึ้นก็ไม่สำคัญ หรือถึงแม้ว่าสำคัญเหมือนกัน แต่ก็จะยอมรับความจริงของชีวิตได้

...


พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก | Facebook

 

หลงตัวลืมตาย
หลงกายลืมแก่
หลงกามคุณลืมพ่อแม่
ไม่มีพอ เพราะพอไม่เป็น

...หลวงปู่จาม มหาปุญโญ