เรื่องเด่น มีวิธีเช็คยังไงครับว่าเป็นพระโพธิสัตว์ที่รับพยากรณ์แล้ว

ภัยพิบัติจะเริ่มเกิดอย่างจริงๆจังๆ ก็ตอนที่มนุษย์มีอายุไป 50 ปีลงมา
คือ คือประมาณ 2 500 ปี
คือ หลังจากหมดสิ้นพระพุทธศาสนาไปแล้ว
เหลือแต่ศาสนาอื่น ที่เน้นการฆ่าฟัน ไม่กินหมู
กับศาสนาที่เน้นแต่ตัวเงิน ต่อสู้กัน
สามศาสนาที่เกิดจากที่เดียวกัน ต่อสู้กัน

ส่วนทางด้านนี้ จะเหลือ พวกพราหมณ์ เสียเป็นส่วนใหญ่
พวกนี้ก็จะฆ่าสัตว์บูชายัญอย่างเดียว
โลกก็เลยจะต้องประกาศเคอฟิวตัวเอง
พวกที่อยู่รอดคือ พวกที่ได้ญานที่สอง ขึ้นไป
และจะต้องมีศีลห้าเกือบเต็มด้วย

 

พอได้ยินเรื่องราวของพระพุทธเจ้า หรือ พระโพธิสัตว์
จิตใจมันจะชอบอยากเป็นแบบนั้นทันที
โดยที่ไม่มีความลังเลเลย ได้ยินปุ๊บ ชอบปั๊บ
แล้วก็พยายามทำทุกวิถีทาง เพื่อที่จะผลักดันตนเองให้เป็นตามนั้น
เรียกว่า จิตอยากเป็น พระพุทธเจ้า หรือ
พระโพธิสัตว์ ที่ได้พุทธพยากรณ์แล้ว

 

พระป่าสอนว่า อันหนึ่งขาด อันอื่นทั้งหมด ก็ขาดตาม
ให้พิจารณาอย่างเดียวก็เพียงพอแล้ว
แต่ต้องพิจารณาบ่อยๆ เสมอๆ จนเป็นนิสัยถาวร
แล้วก็จะต้องพิจารณาควบคู่กับ พระไตรลักษณะสามด้วย
จึงจะถูกต้องตามหลักมรรควิถี

เช่น พิจารณาว่า ภพชาติเป็นเพียงสิ่งสมมุติๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ภพชาติล้วนก่อแต่ทุกข์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ภพชาติล้วนไม่เที่ยง เดี๋ยวเกิดเดี๋ยวดับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เอาแค่ข้อใดข้อหนึ่ง ก็บรรลุได้เหมือนกัน

 

พระโพธิสัตว์ เป็นลูกพระพุทธเจ้า
พระสาวก/พระสาวิกา/พุทธบริษัทก็เป็นลูกพระพุทธเจ้า(เกิดโดยพระสัทธรรม)

พระพุทธเจ้าทรงสอนให้เห็นกิเลสสิบอย่างของตนตามจริง (สังโยชน์10) ... 31ภพภูมิในอนันตจักรวาลทั้งหลายเป็นสิ่งลวงตา เพราะเป็นสถานที่ที่รองรับความวนเวียนเกิดๆ/ดับๆ ของผู้แสวงหาที่เกิดนั้นเอง ตามภพภูมิต่างๆเอง ด้วยความไม่รู้ของตนเอง

พระพุทธเจ้า ไม่ทรงสรรเสริญผู้แวดล้อมตามพระองค์แต่ไม่เพียรเห็นธรรมที่พระองค์ทรงสอน แต่ทรงสรรเสริญและประทานสาธุการแด่คนที่ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรมที่พระองค์ทรงสอนแม้อยู่ไกลไม่เคยพบเห็นเนื้อไม่เคยพบเห็นรูปร่างของพระองค์เลย

คำถามคือ กำลังใจ/ความเข้าใจ/สติ/ปัญญาของตัวเรา ในการสอบถาม เรียนรู้ ในการแสดงนัยในภูมิธรรม และความปรารถนาตัวเรา เป็นไปเพื่อการปล่อยวาง จางคลาย และสลัดคืนกิเลสสิบอย่างทั้งสิ้น ทั้งหมดของตัวเราหรือไม่?

มองลงใจตน ณ ขณะนี้แหล่ะ เอาสติเฝ้าดู ให้ทำนายตนเองว่าตนเองกำลังทำกุศล(ฉลาดในจิตตน) หรือ อกุศล(หลงบุญหลงบารมี)อยู่
ตนเองกำลังทำบารมี (วางกำลังใจทำลังใจปกติ) หรือมหาบารมี (วางอารมณ์สิ้นกิเลสเป็นปกติ แล้วทำกำลังใจสิบอย่าง) ...
ตนเองห่างออกไปจากพระพุทธเจ้าอยู่หรืออยู่กับพระท่านแล้ว (จิตไม่มีกิเลสสิบอย่างเป็นปกติ อย่างต่อเนื่องที่สุดเท่าที่สามารถในภูมิตน)

ไม่มีใครทำนายใครได้ตรง (แม้พูดถูก/บอกถูก/ระบุถูก ... มันก็ผิด) หากยังไม่หมดเชื้อความหลง

ราเลือกเอง และกำลังเดินทางอยู่
เราเองเพียรวุ่นวายไม่มีสิ้นสุดกับภพกับภูมิต่างๆ (ไม่ได้หยุดดูเพื่อแจ้งในอาการของภพภูมิ) หรือ เราหยุดได้สนิทแล้ว

พระโพธิสัตว์ตามปริยัติ ต้องทำกำลังใจสิบอย่าง สามชั้น พอเข้าขั้น ต้องได้พุทธพยากรณ์อีก (กำลังใจพร้อมเป็นพระอรหันต์ แต่ไม่เป็น)

แล้วหลังจากนั้นต้องเรียนวิชาครูอีกจนกว่าจะจบวิชาครูอีกสิบอย่าง(ญาณทศพล) พอทรงตรัสรู้ก็เลยไม่มีเครื่องขวางเลย ทรงให้พุทธพยากรณ์ เพราะสัตว์นั้นๆจะได้เป็นจริงๆ ไม่ใช่จองกันใว้ ...

ตอนรับพุทธพยากรณ์ท่านนั้นก็ต้องมีกำลังใจ และความบริสุทธิ์สามารถจะเป็นพระอรหันต์ได้เลย เราต้องละกิเลสสิบอย่างแจ้งใจในกิเลสทั้งสิบอย่าง ทุกๆชาติที่เกิด ก็เพียรที่ใจตนเองตลอด ว่าอะไรคือกิเลส อะไรคือธรรม

เรียกว่าเพียรเห็นใจตนเอง จนไม่เหลือ อยู่ใกล้พระนิพพานเสมอ นั่นคือท่านพร้อมตลอดเวลา จากนั้นท่านจะเป็นพระใหญ่หรือจะเป็นพระเล็ก ก็ไปเลือกเอาตรงนั้น ตรงนี้ควรแจ้งตนเองก่อน ความอยากเป็นไม่ใช่ทาง แต่อฐิษฐานบารมี(จิตบริสุทธิ์)เป็นทางของท่าน (อยากเป็น กับ อธิษฐานต่างกันตรงไหน กำลังใจวางอย่างไร ก็ดูที่ใจตน)

ไม่มีอะไรยาก/ไม่มีอะไรง่าย/ไม่มีอะไรเลย


โพสส์เป็นการแบ่งปันความเห็น เป็นสนทนาธรรม หากผิดพลาดขออภัยครับผม

 

อ่านกระทู้นี้แค่อยากรู้อยากเห็นเรื่องพระโพธิสัตว์ได้ความรู้มาก เข้ามาอ่านเพราะตัวผมมีความรู้สึกอยากช่วยคนอื่นมากครับ แต่ในสถานการณ์จริงกลับไม่ช่วยด้วยหลายสาเหตุแต่หลักๆคือไม่มีความสามารถในการช่วยเขา ไม่มีทั้งความรู้และทักษะในการช่วยได้เลย สมาธิก็บ้าๆบอๆด้วย นั่งเฉยๆอยู่ดีๆเข้าฌานได้แค่ครั้งเดียว (ฟังจากหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ปฐมฌาน) แถมไม่สามารถเข้าเองได้แค่บังเอิญทำได้ เข้ามาอ่านแล้วสาธุกับผู้ปราถเป็นพระพุทธเจ้าทุกคนครับ ถ้าเจอผมภายภาคหน้าก็ช่วยกรุณาตัวผมด้วย ตัวผมคิดว่าคงไม่ไหวยากมากๆแค่ทำสมาธิยังลำบากมาก หวังพุทธภูมิแล้วยิ่งแล้วใหญ่