มาดูสมเด็จกัน

เรื่องคงหนัง คงเนื้อ มีจริง แต่ไม่ใช่นำพระมาลองของกัน จะกลายเป็นการปรามาสพระโดยไม่รู้ตัว

บารมีในองค์พระที่มีอยู่นั้น เนื่องจากมีเทวดารักษาในองค์พระ หากไม่ถึงเหตุอันควร พระท่านก็ไม่ช่วยหรอกครับ

ผมจะเล่าถึงการภาวนา กับ พระเครื่อง

พระที่เราคล้องนั้นมีเทวดารักษาทุกองค์ ไม่ว่าจะเป็นบารมีพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ หรือบารมีครูบาอาจารย์ สมัยที่หลวงปู่ผล วัดเชิงหวายยังมีสังขารอยู่นั้น ผมจะไปกราบท่านเป็นประจำถ้ามีเวลาว่าง มีอยู่วันหนึ่ง มีโยมผู้หญิงสูงวัยเข้ามากราบหลวงปู่ผล ด้วยเหตุว่า มางานศพของลูกสาว ลูกเขย และหลานวัย 3 ขวบ ที่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต ได้เข้ามากราบและสนทนากับหลวงปู่ผล ถึงเรื่องต่างๆ ช่วงนั้นผมนวดหลวงปู่อยู่ โยมคนนั้นเล่าว่ายังเหลือหลานอีกคนที่รอด เพราะไม่ได้ไปด้วย พอเราฟังเรื่องทั้งหมดแล้วก็มีความเศร้าเสียใจไปกับเขาด้วย และสงสารเด็กน้อย(หญิง)คนนั้นมาก ด้วยความไร้เดียงสาจึงไม่ทราบว่า พ่อแม่ของตนได้ตายไปแล้ว ผมตัดสินใจทันทีว่า จะให้โยมท่านนั้น ได้อารธนาบารมีถึงท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์โต พรหมรังสี ด้วยตัวเอง ผมปลดกระดุมเสื้อ แล้วให้คุณโยมท่านนั้นกำองค์พระสมเด็จ วัดระฆังพิมพ์ใหญ่ สิ่งที่ผมไม่เคยเห็น ก็เกิดขึ้นทันทีต่อหน้าหลวงปู่ผล และภารยาของผม หลวงปู่โตฯ ท่านเมตตาโปรดโยมท่านนั้น โดยการประทับร่าง แล้วโบกพระหัตถ์เรียก หลานตัวน้อยที่วิ่งเล่นอยู่ ให้มาหา แล้วหลวงปู่โตฯท่านลูบศีรษะของเด็กน้อยด้วยความเมตา หลวงปู่โตฯท่านมิได้ตรัสอะไร จากนั้นท่านก็ออกจากร่างโยมทันที หลวงปู่ผล ท่านยิ้มอย่างเดียว ส่วนผมกับภารยารู้สึกประทับใจมากกับเหตุการณ์นี้

มาเล่าให้ฟังว่า ศรัทธาที่มั่นคงนั้นมีผลแน่นอน และไม่เพียงเราจะคิด จะทำอะไร ก็สื่อถึงท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์โต พรหมรังสีทุกขณะจิต เหตุการณ์ใกล้เคียงลักษณะนี้ เคยเกิดกับผมอีกหนึ่งครั้ง เมื่อมีโยมสัมผัสตัวผม(ผมนั่งนวดหลวงปู่ผลอยู่) ท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์โต พรหมรังสี ก็มาโปรดหลวงปู่ผล เนื่องจากวันนั้นหลวงปู่ผลท่านออกจากโรงพยาบาลภูมิพล แล้วผมไปกราบ ครั้งนี้หลวงปู่โตฯ ท่านตรัส อวยพรกับหลวงปู่ผล ท่านตรัสว่า "หายดีแล้ว" จากนั้นท่านก็ออกจากร่างของโยมทันทีเช่นกัน

สิ่งที่เล่ามานั้น เป็นสิ่งที่ผมสัมผัสด้วยตัวเอง ผมยืนยันว่าเกิดขึ้นจริง ผมเชื่อว่าเรื่องอย่างนี้ อาจจะเคยเกิดกับท่านอื่น แต่ไม่ได้เล่าให้ใครฟัง ส่วนใครมีประสบการณ์ก็ลองมาเล่าให้ฟังบ้าง จะได้เสริมศรัทธา และจะได้มีหิริโอตัปปะ ก่อนจะทำอะไรไปนั้น เรื่องต่างๆที่ทำ ไม่ใช่เรารู้เพียงคนเดียว ยังมีพยานกรรมที่เรานั้นมองไม่เห็นอีกมากมาย

อนุโมทนา

 

ยังไม่ได้ทานครับ แต่ซื้อปลาแซลมอนมาแล้ว เดี๋ยวจะไปหม่ำปลาดิบซะหน่อย

 

รบกวนคุณวาซาบิดูพระสมเด็จองค์นี้ให้หน่อยครับ

 

สิ่งที่เล่ามานั้น เป็นสิ่งที่ผมสัมผัสด้วยตัวเอง ผมยืนยันว่าเกิดขึ้นจริง ผมเชื่อว่าเรื่องอย่างนี้ อาจจะเคยเกิดกับท่านอื่น แต่ไม่ได้เล่าให้ใครฟัง ส่วนใครมีประสบการณ์ก็ลองมาเล่าให้ฟังบ้าง จะได้เสริมศรัทธา และจะได้มีหิริโอตัปปะ ก่อนจะทำอะไรไปนั้น เรื่องต่างๆที่ทำ ไม่ใช่เรารู้เพียงคนเดียว ยังมีพยานกรรมที่เรานั้นมองไม่เห็นอีกมากมาย

คุณวซบ. พูดง่ายๆ แต่ หลายๆเรื่องต้องใช้ประสพการณ์ตรง
พูดไปหลายคนเขาไม่เข้าใจ เพราะเรื่องเร้นลับบางอย่างต้องเจอเอง เช่นเรื่องมีดหมอ ผมเคยมีประสพการณ์ 2 ครั้ง กับมีดหมอหลวงพ่อเดิม
ครั้งแรกตอนเช่าบูชามาใหม่และครั้งที่2กับมีดหมอหลวงพ่อเดิมเล่มที่2 แปลกและน่าฉงน แต่สรุปได้ว่า บางสิ่งที่พิสูจน์ไม่ได้ เราต้องฟังคำตักเตือนคนเฒ่าคนแก่ และประเพณีปฏิบัติ วัตถุมงคลและพระเครื่อง เครื่องราง มีดหมอ ตลอดจนของเก่าของโบราณพระกรุ ก่อนเราจะเล่นหา ก่อนจะเก็บสะสม ระวังสิ่งที่หลวงพ่อองค์นั้นๆท่านห้าม ท่านไม่ชอบ ของเก่าระวังที่มา ถ้าของขโมยอาถรรพ์จะแรง ผมบอกได้แค่นั้น ผมเจ็บและจำ ได้แต่เตือนกันไว้ แต่สิ่งที่เกิดกับผมมันไม่ร้ายแรง แค่เตือนสติ แต่ตอนมีดหมอหลวงพ่อเดิมเสีย เจ็บครับ
สิ่งเดียวที่ผู้ใหญ่สอนผมคือจิตใจ เราเล่นพระสมเด็จต้องทำจิตใจให้สูง สวดมนต์นั่งสมาธิ และทำบุญใส่บาตร ทำจิตใจให้ดีนึกคิดแต่สิ่งดีๆ (ถ้าหวานใจแอ็กแอลปากเจ็บ เราก็กระทุ้งเขาแรงๆ) ทีนี้เราก็แอบหัวเราะคนเดียวได้ครับ
ไอ้ที่เขาเขียนว่ามา...อ่านแล้ว...ก็ทำเป็นไม่เห็น ซ้า ....ผมพดถูกไหมครับคุณวซบ.

 

ขอบคุณคะที่ช่วยแนะนำ และ ให้ความรู้ และ สิ่งดีๆที่มีให้นะคะ พี่ๆทุกท่าน

 

ขอบคุณมากครับ คุณวาซาบิ

 

คุณ yamie มีรูปเปลี่ยนปล่อยจัง เด๋วเปลี่ยนมั่ง อิอิอิ

 

อาจารย์ทั้ง สองช่วยพิจารณา ด้วยครับ องค์ที่ 2 ถ่ายรูปส่งมาใหม่ ครับ... ขอบคุณมากครับ

 

สวัสดีคะ พี่อังคาร

กำลังเรียนวิชาแปลงร่างคะ หุหุหุหุหุ ตอนนี้แปลงร่างเป็นเจ้าดื้อตะกายปูนซีเมนต์คะ คิดๆดูน่าจะเป็นตุ๊กแก คงจะดีขายได้หลายกระตังค์ดีคะ อิอิอิอิอิ สบายดีนะคะ พี่อังคาร และ สวัสดีคะพี่ๆทุกคน

 

ฟังแล้วรู้สึกดีครับ....ผมเองก็เริ่มพกพระที่ผมเชื่อว่าเป็นของสมเด็จโตที่อกเสื้อเพิ่มอีกสององค์ครับ...ตั้งแต่พก (ในคอมีหลวงพ่อปานอยู่แล้วครับ) มา...ขับรถไปไหนมาไหน...สบายใจ สบายตัวครับ....

มีเรื่องเล่าเล็กๆน้อยๆเกี่ยวกับหลวงปู่โตครับ...
ผมใช้เส้นทางไป รพ.ศิริราช ต่างระดับบางประอิน-บางบัวทอง...เพื่ออ้อมไปเข้าทางปิ่นเกล้า-นครชัยศรีเป็นประจำมาตั้งแต่ปี 2551 ...ก่อนข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา จะมีป้ายบอกทางไปนมัสการรูปปั้นหลวงปู่โตที่ใหญ่ที่สุดทั้งขาไปและขากลับ...ในตอนนั้น...พอเห็นป้ายแล้วใจนึกอยากจะไปนมัสการท่านสักครั้ง...คงสวยงามน่าดู (ในใจคิดนะครับ) แต่ก็ไม่เคยได้มีโอกาสแวะเข้าไปดูซักที...

ตอนข้ามสะพาน...ขวามือจะเป็นหลังคาโบสถ์บอกชื่อ "วัดกร่าง" มองทุกครั้งทั้งขาไปขากลับ...แต่กลับไม่เคยเห็นว่ารูปปั้นหลวงปู่โตท่านตั้งตระหง่านใหญ่โตริมน้ำมองเห็นแต่ไกลซักที....

มีวันหนึ่ง เมื่อเดือนที่แล้ว...ขากลับจากราชบุรี...มองเห็นหลวงปู่ตั้งแต่ยังไม่ขึ้นสะพาน...พอขึ้นสะพานแล้ว...ก็ยังมองเห็นรูปปั้นหลวงปู่เต็มองค์อีก...นึกในใจ...อยู่ตรงนี้เองหรอเนี่ย...ทำไมไม่เคยเห็นว่ะ...โห...รู้สึกถึงพระที่เหน็บหน้าอกอยู่...หลวงปู่ท่านมีเมตตาจริงๆ...

สาธุ สาธุ สาธุ....

 

อิอิอิ...น่ากินจังครับ....ยังงี้ต้องมีน้ำพริกตาแดงกับยอดสะเดามันครับ....
ล้อเล่นนะครับ...ท่าน wsb...ฮ่าๆๆๆๆ

 

ของขลัง....ถ้าเชื่อว่าขลังก็ไม่จำเป็นต้องลองครับ.....

เมื่อเช้าวันที่ 5 ธ.ค. ที่ผ่านมา...
พี่ร้านค้าขางบ้าน...คุณป้าของลูกสาว (ฝากเลี้ยงประจำ)....
ส่งเสียงเอะอ่ะ...งูมาซุกอยู่ในกองใบตองแห้งใต้ต้นกล้วยหอมหน้าบ้าน...ซึ่งอยู่ใกล้ทางเดินไปร้านค้าของลูกสาวผมประจำ...
ป้าๆหลานๆ 4-5 คนอยู่แถวนั้น...ช่วยกันไล่...แต่มันไม่ยอมไป...ซุกอยู่ในหลุมกองหญ้าแห้งที่คุณตาน้องแก้มสุ่มไว้เพื่อให้หลุมมันดูตื้นขึ้น....มีแต่สุภาพสตรีกัน...
เมื่องูมันซุกอยู่ไม่ยอมไป...เลยเอะอะกันไปใหญ่...สงสัยว่าจะเป็นลูกงูเห่า...ซึ่งแถวบ้านผมชุกชุมมาก...เพราะเป็นไร่ ป่า และเขา ...ด้วยความกลัวว่าจะเป็นงูเห่า...ถ้าไล่แล้วไม่ยอมไป...ก็จำเป็นต้องกำจัดทิ้ง...จึงต้องหาผู้ใจกล้าท้าพิสูจน์...ซึ่งแถวนั้น...มีผมซึ่งเป็นสุภาพบุรุษอยู่เพียงคนเดี๋ยว ฮ่าๆๆๆ (กลัวงูสุดๆ)...

งูเห่า...หุหุหุ...หยิบแหวนปลอกมีดหลวงพ่อมุ่ยติดนิ้วไป...อุ่นใจหน่อยหนึ่ง....
หยิบไม้ไผ่ยาวสองเมตร พอเหมาะมือ...เดินออกไปหน้าบ้าน...จุดที่งูมันซุกอยู่...
ตบๆๆๆ...กองหญ้า...ไม่มีอะไรกระดิก....แต่ป้าน้องแก้มบอก...มันยังอยู่ไม่ไปไหนแน่...เพราะมองมันอยู่...

เกิดไอเดีย...เผาหญ้า...ไล่มัน...เดี๋ยวมันก็ออกมา....อ่ะ...ทุกคนเห็นตรงกัน...
ป้าน้องแก้มปั่นน้ำมันเบซิน 1/4 ของขวดน้ำป่าวเล็ก....ยื่นให้ผม...อืมมม..ในใจคิด...แค่เป็นเชิ้อพอ...จุดติดง่ายหน่อย...ในใจผมยังเกรงๆเจ้างูปริศนาอยู่...หุหุหุ

ลาดน้ำมันลงหลุม...ใจเจ้ากรรม...ลาดซะเต็มรอบๆหลุมเลย...ไม่เอะใจ...นึกถึงแต่งู...

ยื่นมือไปจุดไป...มือเพียวๆ...กดไฟแช็กติด...จ่อก่อหญ้า...ไฟติด...นึกรู้ตัวขึ้นในใจ...กู...อบรมความปลอดภัยทุกปี...ลืมตัวได้ไงฟ่ะ....

หนีไม่ทันแล้ว...ทำใจ หลับตา...เสียงดังพรึบ...หูอื้อ...เหมือนลมปะทะหน้าเต็มแรง...เต็มแขน....ทุกคนตกใจร้องลั่น....ไม่ใช่เพราะงู....แต่เป็นเพราะไฟที่ผมจุด...ผมหลับตาอยู่...ใจหายแว๊บ...ทำใจปลงครับ....โง่ไปแล้ว...

ลืมตา...ไฟลุกท่วมหลุม...
ต้นพริกห่างจากหลุมออกไป...ไหม้ครับ...
ใบตองสดกล้วยหอมด้านบน...ไหม้ครับ...

ดูตัวเอง...หน้าชา...แขนชา...ขนนิ้วมือ ขนตรงข้อแขน...หายเรียบ....
ไม่รู้สึกร้อน...ไม่รู้สึกแสบ...ได้แต่ชาๆตึงๆ....ไม่เป็นอะไรเลย...

ในตอนที่สำนึกตัวว่าโง่...ใจนึกแต่หลวงพ่อช่วยทีครับ....

นิทานสดๆร้อนๆนี้เองครับ...ฮ่าๆๆๆๆ

 

เรียนท่านอาจาร์ย ครับขอถามความรู้หน่อย ว่า

พระสมเด็จ วัดระฆัง มี กลิ่นไหมครับ ถ้ามีกลิ่นเป็นยังไง

ขอบคุณอาจาร์ยครับ

 

ตอบ ต้องดูก่อนครับว่าเป็นเนื้อแบบไหน....ถ้าเป็นเนื้อว่านผสมเกสรดอกไม้กลิ่นน่าจะหมดไปนานแล้วครับ....

แต่ถ้าเป็นเนื้อแป้งกระแจะจันทน์นี่ยังมีกลิ่นหอมเหมือนน้ำอบ แป้งร่ำ อ่อนๆ ครับ

 

ผมเห็นด้วยกับคุณวาซาบินะครับ....ส่วนพระพิมพ์สามเหลี่ยมขวานหมอนนั้นมีออกทั้งวัดใหม่อมตรส (กรุเจดีย์เล็ก)
และออกที่วัดเงินคลองเตย...ถ้าดูจากคราบที่กรุที่ปรากฎดูคล้ายกรุเจดีย์เล็กมากครับ....

แต่ทั้งนี้ผมก็ไม่ได้ฟันธงว่าจะต้องใช่นะครับ....ทางที่ดีลองนำพระองค์นี้เข้าประกวดในงานประกวดพระใหญ่ๆ ซักงานจะดีกว่าครับ...
กรรมการหลายคน หลายตามาช่วยดูน่าจะดีกว่าผมดูแค่ตาคู่เดียวครับ อิอิ

 

วันนี้ผมเองเพิ่งได้รับคำตอบว่า เก๊เก่า สร้างขึ้นยุคหลังสมเด็จโต ผมถึงบางอ้อจิงๆ หุหุ

 

รบกวน คุณ วาซาบิ และ คุณ xlmen ช่วยดูพระสมเด็จให้ด้วย ครับ
ขอบคุณครับ

 

แวบมาเยี่ยมชมก่อน ไปมุดผ้าห่มครับ หุหุ

 

สวัสดีครับมีพระนางกลีบบัวมาให้วิเคราะห์ครับ รบกวนด้วย ขอบคุณครับ

 

เรียนพี่บุพนิมิต,
แนะนำเลยครับเมื่อวานผมก็พึ่งไปกราบท่านมา แต่โดยปกติจะไปวัดนี้ประจำครับ แต่วัดนี้ชื่อวัดโบสถ์นะครับ เมื่อลงสะพานแล้วชิดขวาเลยครับประมาณ 800 เมตรจะมีทางเข้า แต่หากเลยก็ไม่เป็นไรเลี่ยวซ้ายตางสี่แยกได้ครับ ที่วัดนี้มีพระพุทธรูปประจำวัดชื่อหลงพ่แเหลืองครับ วัดจะเย็นสบายๆ บรรยากาศริมน้ำ มีร้านค้าด้วยนะครับ วัดสวยครับ องค์หลวงปู่โตยิ้มๆมองดูท่านแล้วสบายใจครับ องคืใหญ่มากๆ
แต่พอเข้าวัดไปลองมองหาหลวงตาองค์หนึ่งนะครับหน้าตาจะละม้ายคล้ายหลวงปู่โตมาก ลองไปกราบท่านดูครับ