"พระเจ้าจักรพรรดิราช"

มะเหมือนกัน

ตอน น้าจร อันนั้น ป๋ม มีความเปน
เจ้าหน้าที่ รับรอง ข้อมูลจึง เก็บหมด
ทั้ง ภาพ เบอรโทร ข้อง น้า จร

เผื่อว่า ผิดปรกติ ก้พร้อทส่ง สันติ!!!

แต่ตอนนี้ ลาออกจากงานแว้ว ตั้งแต่
พ.ย. เหมือนกัล ก้เลยได้แต่ เกบ
ข้อมูล ไปตามผัสสะ นิทาน นามรูป
มโน มนัส ปัณฑระ

นี่ ลาก น้า จร แจ็คผู้ฆ่า จิโปน มา
ถึงจุดนี้ได้ ....ถือว่า ภาระจิก จบ
แระ .....ทุก ตุ๊กตา ทุกตัวลาคอน
เบาใจได้เลย

 

เมื่อก่อน ทำตามหน้าที่ ความมั่นคง

ตอนนี้ มันยังชิน ลมมันเย็น.....

 

เอ้า มโนต่อไป..ดิ
แกนี่มันตัวเสี้ยม จริงๆ
ใคร ทำตามแกวะ
แกมันโรคจิต ชัดๆ...

 

ยอมรับ ว่า หมดมุก ...ยอมแพ้ งั้นหรือ
เฮ้อ ..กรรมของจานลานเล่าปัง

 

ตัดเข้า โคสะนา

 

เป่าฮับ

คือ

พอเหนพวกเขาออกมาเต้น อีกรอบ
โดยอาสัยเหตุ 7ริกเตอร์

สึนามิ สูงหนึ่งเมตร

ก้ รู้ชัดแระว่า มะต้องอะไรมาก

รอ มดตด อีก ปึ๊ดเดียว พวกนี้

ตาตั้ง แน่นวล

 

มดตด หรือ จะ ดอกบัวแสง

น้า จร เลือกเอง.ละกัน

ถ้า มดตด น้าจร ก้ เงียบไป

 

เนี่ยจานลายเล่าปังเห็นมั้ย..
ใครจะเป็น ไม่เป็น พระยาธรรม....มันก็ ไม่.ต้องไปเดือดร้อนตามหรอก
เพราะ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม
แล้วจานลานเล่าปัง จะหนีพ้นเหรอ
ขนาดผมยกให้เป็นพระยาธรรม ยัง ทำตัวไม่สมเลย
ผิดหวังๆ

 

...
ไม่สนหรอก...สนทำไม..
ใครทำดีก็ได้ดี
ใครทำชั่ว ก็ได้ชั่ว
ว่าแต่จานลายเล่าปัง ทำอะไร.?

 

ดอกบัวแสง ก็ต้อนรับ ต่างดาว ที่เป็นสัมมาทิฐิ..ทุกภพภูมิ
เฉพาะ ที่เป็นสัมมาทิฐิ...
ส่วน ใครที่เป็น มิจฉาทิฐิ..ก็แยกออกไป..ทำลาย ตามกรรม
ไม่ต้องเลือก...
เพราะ ..ความดีความชั่ว เป็นตัวเลือก

 

ทำไมเราต้อง ไปตื่นข่าว กับ พวกเหล่านี้ด้วยล่ะ
เรื่องต่างดาว ก็คือ ภพภูมิอื่น
ใครที่ไม่เคยรู้เห็น ก็ แตกตื่น
อย่างจานลายเล่าปัง ไม่เคยเห็น ก็ไม่เชื่อ..
แต่ผมเคยเห็น...ผมเฉยๆ

 

สิ่งที่เราไม่เคยเห็น อย่าคิดว่าไม่มี
31 ภพภูมิ เคยเห็นครบหรือยัง.?
จิตน่ะ ..ขันธ์น่ะ
ล้วนแล้ว ก็เป็นสรรพสัตว์ที่วนเวียนในวัฏะสงสาร อันเดียวกัน
แค่ รูปกาย ทิฐิ ต่างกัน...
อย่าไป ..แบ่งแยก...ดิ

 

#พยต โดยสาร น้า จ. ขับ

 

นี่ท่านจานลายเล่าปัง
อย่าพยายาม...ยุผมเลย อิอิ
ผมระดับไหนคุณรู้ป๊ะ.? ผมเนี่ย ระดับ โลกุตระสุนัขไม่รับประทานเลยนะ.
ระวังนะ อย่ามาปรามาสนะ วิบากกรรม มีจริงนะ
ผมมันเป็นได้แค่ปลวกขี้อิจฉา นั่นแหล่ะ
โพทิสัดโฮ่งๆ..เขา..ว่ามา

 

เพิ่มความรุนแรงขึ้นไปอีก...เพิ่มความรุนแรงในจิตใจขึ้นไปอีก...เพิ่มภัยต่างๆรอบตัวขึ้นไปอีก...ใครรักษาใจตนได้ก็รอดจากภัยต่างๆนั้นแล...

22.."จงสงบเถิดนี่แหละเรา"

 

สัตว์ของใครก็เข้าคอกของคนนั้น...แยกสัตว์ออกจากกันเรียบร้อยก็จบเรื่องเท่านั้นแล...

22.."จงเป็นไปตามกรรมเถิดนี่แหละธรรม"

 

การจำแนกแยกแยะ คนดี-คนเลว เหมือนแยกหินกับหยก ออกจากกัน !!!


องค์อนุตตรธรรมมารดา มีพระโอวาทมาเตือนชาวโลก

พุทธบุตรลูกแม่ทั้งหลาย แม่ขอเตือน ให้ตั้งใจบำเพ็ญวิถีอนุตตรธรรม ขอให้ลูกพึงกำหนดรู้ในเกณฑ์กำหนดแห่งกาลเวลา และเจตนาของฟ้าเบื้องบนในเวลานี้ว่า ต้องการให้ลูกๆบำเพ็ญธรรมเพื่อกลับสู่ความเป็นอริยะ เป็นปราชญ์ให้ได้โดยเร็วด้วยวิธีลัดที่ไม่มีมาก่อน

ในกัปสุดท้ายนี้ สิ่งที่ลงมาสู่โลกมนุษย์พร้อมกันสองอย่าง คือธรรมะกับภัยพิบัติ อันที่จริงแม่มีเมตตาจิตต่อลูกๆ ได้จัดสรรทุกสิ่งทุกอย่างไว้อย่างเป็นระบบทั้งโลกมนุษย์ ทั้งลูกหญิง-ชาย ให้เรียบร้อยแล้ว แต่เหตุไฉนจึงกำหนดภัยพิบัติมาครอบงำกวาดล้างโลกมนุษย์ ขอให้ลูกลองคิดดู สมัยโบราณนานมาแล้วนั้น มีกษัตริย์จีนโบราณผู้ทรงคุณธรรมอันยิ่งใหญ่ ในสมัยห้าพันปีก่อนโน้น ทรงพระนามว่า เหยา ซุ่น อวี่ ผู้คนในยุคนั้นเป็นคนใจตรง ฟ้าเบื้องบนก็พลอยสงบไปด้วย ภัยพิบัติจึงไม่เกิด เมื่อใดที่ใจคนไม่ซื่อ มีเล่ห์เหลี่ยมกลโกง เมื่อนั้นจึงมีภัยพิบัติ

โลกมนุษย์ในยุคนี้เลวลงสุดประมาณ จารีตประเพณีอันดีงามของอารยะชนกลับถูกหมางเมิน ผู้คนรู้ฝึกฝนกลโกง โลภโมโทสัน เป็นคนร้อยเล่ห์พันเหลี่ยมโหดเหี้ยมดุร้าย หลอกลวง ไร้สิ้นคุณธรรมจริยธรรมไปทั่ว นายไร้สิ้นซึ่งคุณธรรม บ่าวข้าไม่สัตย์ซื่อ พ่อลูกขาดเมตตายำเกรงกัน ผัวไม่ซื่อสัตย์ต่อเมีย เมียไร้ซึ่งคุณธรรมหาเหตุทะเลาะตบตีกัน พี่น้องอาฆาตมาดร้ายต่อกัน เพื่อนฝูงต่างขาดสัจจะแก่กันและไม่ไว้วางใจกัน มีแต่เชือดเฉือนทิ่มแทงกัน คุณธรรม คุณสัมพันธ์ห้า และคุณธรรมแปดประการ เสื่อมถอยลง ยากแก่การฟื้นฟู

นักวิชาการพูดแต่ทฤษฎี กล่าวหาว่าคนอื่นแต่ตนเองไม่ปฏิบัติ กสิกรชาวนาชาวสวนไม่มีคุณธรรมมุ่งหาแต่เงินทองหวังร่ำรวย กรรมกรหยาบกร้าน เกียจคร้านเห็นแก่ตัว ขาดความอดทน พ่อค้าวาณิชปลอมปนสินค้าตบตาคนซื้อ ดูถูกหาว่าโง่กว่าตน ขาดความจริงใจไม่ซื่อสัตย์ต่อลูกค้า พระสงฆ์องค์เณรลืมตรัยรัตน์และศีลห้า สาวกเต๋านอกลู่ทิ้งแนวเดิม ถือเอากระพี้เป็นเปลือกไม่ถึงแก่น ยึดเอาพิธีกรรมมากหลายมาสำคัญว่าเป็นทางหลุดพ้น สาวกศาสนาปราชญ์เรียนเพียงผิวเผินอวดรู้ว่าเป็นปราชญ์

แม่เห็นแล้วอดเศร้าใจไม่ได้ โลกถึงยุคที่จะเกิดภัยพิบัติ หากคราวนี้ไม่มีภัยพิบัติลงมากวาดล้างโลกนี้แล้ว โลกนี้จะหมดสิ้นคนดี หาคนเป็นปราชญ์เป็นอริยะเป็นหลักนำไม่ได้เลย จึงได้กำหนดภัยพิบัติแปดประการนี้ขึ้นมา คือ "ภัยจากน้ำ ลมพายุ ภัยจากไฟเผาผลาญ ภัยจากอาวุธมหาประลัย ภัยจากทหาร ความแห้งแล้งกันดาร น้ำหลากอดอยาก ขาดแคลน กำหนดภัยธรรมชาติทั่วไปในโลกกว้างถึงเก้าเก้าแปดสิบเอ็ดภัยกับทั้งส่งรากษส และพญามารทั้งห้ามาก่อกวนโลกมนุษย์ ใช้หมื่นพันวิธีเพื่อกวาดเก็บคนชั่วเป็นระยะๆ

บัดนี้!ถึงกาลเวลาสิ้นชะตาฟ้าดินแล้ว คนชั่วที่สั่งสมกรรมเวรมาในรอบหกหมื่นปีมานี้ จะถูกกวาดล้างใหญ่ในครั้งนี้ ทั้งจะเป็นการจำแนกแยกแยะคนดีคนเลวเหมือนแยกหินกับหยก ออกจากกัน แม่มองลงมาด้วยน้ำตาที่ไหลริน เสมือนสายธารเลือดเมฆหมอกแห่งความชั่วร้ายปกคลุมคละคลุ้งกลบไปทั่วท้องฟ้า พิบัติภัยเกิดขึ้นทุกมุมโลกโดยฝีมือมาร โจรภัยเกิดไม่เว้นแต่ละวัน สงครามย่อยเกิดขึ้นทุกหย่อมหญ้า เก้าในสิบคนต้องทนทุกข์ทรมาน น้ำท่วมฉับพลัน ฝนแล้ง น้ำแห้ง ลำคลองตื้นเขินเกิดโรคระบาดรุนแรงและโรคร้ายที่รักษายาก พืชพันธุ์ธัญญาหารไม่งอกงามอุดมสมบูรณ์เช่นแต่ก่อน

เกิดเหตุการณ์สยดสยอง ท้องฟ้ามืดสนิทไร้เดือนดาวถึงสี่สิบเก้าวัน"
ในวันนั้นประตูนรกเปิดออก ปล่อยให้ผีมาทวงหนี้คน หนี้ชีวิตเงินทองที่ค้างกันมา จะกันให้สิ้นในวันนั้น เป็นการล้างหนี้กันทั้งสามโลกในคราวเดียวจบสิ้น ไม่ค้างกันอีกต่อไป ลมพายุร้ายแรงเป็นมหาวาตภัยล้างโลก กวาดจักรวาลเป็นการชำระล้างทั้งสามโลก เปลี่ยนแกนกลางโลกเสียใหม่ ต่อให้ลูกมีร่างกายแข็งแกร่งปานเหล็กไหล มิอาจรอดพ้นมหันตภัยในครั้งนี้ได้ แม้ว่าภัยพิบัติครั้งนี้แม่เป็นผู้กำหนดขึ้นมาก็ตาม แต่แม่ก็ต้องร้องไห้ทุกวันคืน แม่มิอาจทำเป็นใจหินทำลายทุกอย่างทั้งดีทั้งชั่ว ทำลายทั้งหยกทั้งหินได้พร้อมกันในคราวนี้ แม่จึงได้หย่อนเส้นทางสายทองมาให้ลูกขึ้นกลับคืน เส้นทางอื่นใดมีเป็นพันเป็นหมื่นมิอาจพ้นได้ มีเส้นทางเดียวเท่านั้นที่จะรอดปลอดภัย คือ "เอกายนมรรค" ให้รีบขอรีบธรรมโองการสวรรค์ คือ วิถีอนุตตรธรรมเสีย

นึกถึงลูกที่ลงมาเกิดกาย รับทุกข์ทรมานนานนักหนา แม่จึงสู้อุตส่าห์ขีดเขียนเพียรส่งสาสน์มาเตือนยังลูกๆทั้งหลาย ให้รีบบำเพ็ญเพื่อคืนกลับด้วยเกรงมหันตภัยจะทำลายล้างลูกที่แม่รัก ลูกที่ได้รับวิถีธรรมแล้ว อย่าลังเล ขอให้ลูกแม่รีบปฏิบัติบำเพ็ญเพื่อให้เกิดปัญญากล้า หากยังมัวหลงโลกโลกีย์นี้อยู่ ไหนเลยลูกจะรู้จักโลกอันเป็นสมมตินี้ได้ มองโลกมนุษย์ให้ละเอียดทุกจุดทุกมุม ในขณะนี้แล้วน่าเศร้ามากไหม เมื่อมหันตภัยมาถึง ต่อให้ลูกสามารถสร้างสิ่งป้องกันอันแข็งแกร่งใดๆก็ตาม ไม่อาจพ้นความวิบัติได้เลย ต้องเป็นไปตามกฎแห่งกรรม

"พลเมืองในโลกขณะนี้ ถ้าแบ่งออกเป็นสิบส่วน ในวันเกิดมหันตภัย คนจะตายเสียเจ็ดส่วน สามส่วนที่เหลือก็ต้องทนทุกข์ยากลำบากอยู่ระยะเวลาหนึ่ง กระดูกคนตายกองโตเท่าภูเขา เลือดท่วมไหลเป็นสายธาร"

หากยังมัวหลงใหลอยู่ในลาภยศ มัวโลภมัวหลงอยู่ ไม่ปฏิบัติบำเพ็ญธรรม สิ่งที่แน่นอนคือ ภัยพิบัติทั้งปวงทั้งเก้าเก้าแปดสิบเอ็ดภัยจะกระหน่ำให้ญาณจิตตกไปสู่โลกันตร์มหานรก ถ้าอยากให้พ้นไปจากภัยพิบัติทั้งสิ้นนี้ ให้เร่งสร้างมหากุศล แม่จะดลจิตเทพให้คุ้มครองเจ้าให้ได้สุขขณะครองสังขารกายเนื้อนี้อยู่

ใครรู้สำนึกตัว ตื่นขึ้นมาบำเพ็ญ ได้ตามแม่กลับไปนิพพานแน่นอน ใครเป็นคนดื้อรั้นว่ายากสอนยาก ไม่ปฏิบัติบำเพ็ญ จะพลอยถูกกวาดส่งลงสู่นรกคราวมหันตภัยกวาดล้างในครั้งนี้ด้วย บัดนี้!เทพทุกพระองค์ที่มาพร้อมแม่ จะกลับคืนสู่เบื้องบนแล้ว ลูกๆทั้งหลายจงพร้อมกันมากราบส่ง แม่ขอเว้นช่วงพักและหยุดการเขียนสักครู่ก่อน แล้วจะมาให้คำสอนใหม่ให้เหมือนดังหยกทอง...

พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดา สิบบัญญัติ :
ที่มา http://www.palungjit.com/board/showp...61&postcount=1

 

อืม ผมเองก็ไปรับธรรมมาแล้วนะ

ได้รับบทเป็นองค์พระศรีอาริย์ด้วยนะ ห้ามปรามาสนะ ห้ามลบหลู่นะ
เนี่ยก็กะว่าจะควบตำแหน่ง องค์พ่อ อนุตรธรรมไปด้วย..คงจะ เท่มวกๆ
ห้ามปรามาสนะ ห้ามลบหลู่นะ
อิอิ และ อิอิ