ประกาศเตือนภัย ๒๕๕๔ ภาคเหนือทลาย ภาคใต้ถล่ม

เท่าที่ทราบอยู่ภาคไหนก็ไม่พ้นภัยพิบัติค่ะ เพียงแต่ภัยจะมาในรูปแบบที่ต่างกันให้เราเตรียมรับมือไว้เท่านั้นค่ะ ...
(ต้องขออภัยด้วย หากทำให้วิตกกังวล)
แต่ความจริงคือ ทั่วโลกต้องพบ เมื่อถึงวาระ...ใครจะมาถึงก่อนก็เท่านั้นเอง
เตรียมพร้อมจิตไม่ให้เศร้าโศรก ยอมรับชะตากรรมด้วยจิตรู้เท่าทัน
และทำบุญกุศลให้ถึงพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่นี้ค่ะ ^^

 

อนึ่งธรรมชาติจัดหนัก​

คำทำนายเรื่องภัยพิบัติของมนุษย์ ของ หลวงปู่เณรคำ ปัญญาพโล วัดป่าบ้านคำไฮ อำเภอศรีสงคราม จังหวัดนครพนม

คำทำนาย ปี 2554 – 2555 คำทำนายที่หลวงปู่เณรคำ ปัญญาพโล ได้ทำนายให้ท่านทั้งหลายได้เตรียมตัวและรู้ก่อนจะเกิดมหัตภัย ภัยพิบัติอย่างร้ายแรงในช่วงพุทธศักราช 2554 ถึง 2557(คริสต์ศักราช 2011 - 2014) ในระหว่าง พุทธศักราช 2554 เดือน 1 ถึง เดือน 5 อันตรายร้ายแรงมากที่สุดในเอเชีย และประเทศไทย ทุกประเทศจะเกิดภัยพิบัติที่มนุษย์โลกจะได้รู้ถึงชะตากรรมของโลกที่อยู่ในช่วงเตรียมตัวจะสลายในระหว่างแกนกลางโลกขยับ เปลือกโลกทรุดตัวลง ในระหว่างดินน้ำลมไปเกิดปั่นป่วน ทำให้ดินน้ำลมไฟ ลงโทษชาวโลกทำให้เกิดแก่ความตาย เจ็บป่วย เกิดความร้อนอย่างร้ายแรง และเกิดความหนาวอย่างร้ายแรง ประเทศร้อนจะกลายเป็นหนาว ประเทศหนาวจะกลายเป็นร้อน ประเทศน้ำจะ,กลายเป็นแห้งแลง ประเทศแห้งแล้งจะกลายเป็นน้ำ น่าตกใจพะวงกลัว ในระหว่างช่วงเดือน 1-7 ของ พ.ศ 2554 จะเกิดภัยพิบัติอย่างร้ายแรงในเอเชียและประเทศต่าง ๆ ในโลกพร้อมทั้งประเทศไทย และหลายประเทศในโลกช่วงเดือน 4-7 จะเกิดน้ำท่วมใหญ่ในกรุงเทพฯ จะเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ ตึกสูงทรุดตัว น้ำท่วมในระหว่างภาคกลางและต่างจังหวัด เช่น ลพบุรี โคราช และภาคใต้ และในระหว่างภาคกลางต่าง ๆ จะเกิดคลื่นยักษ์ใหญ่ สึนามิในภาคใต้และพายรุจะพัดบ้านเรือนหายไป ภาคเหนือและภาคอีสานจะเกิดแผ่นดินทรุดตัว และพายุอย่างร้ายแรง ลูกเห็บตกเท่าลูกมะพร้าวในระหว่างภาคอีสานให้ระวังลมใหญ่ฝนใหญ่น้ำท่วม ภาคเหนือน้ำท่วมแผ่นดินถล่ม แผ่นดินไหวอย่างร้ายแรงและเกิดวิกฤต มนุษย์และการบ้านการเมืองอย่างร้ายแรงอีกครั้งให้ท่านทั้งหลายพากันรักษาศีลห้า แล้วจะเป็นเครื่องป้องกันภัยได้อย่างดี

ท่านทั้งหลายอย่าลืมว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นจากฝีมือมนุษย์ ก็เลยโดนสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวท่านที่มองไม่เห็นลงโทษท่านนั้นคือธรรมชาติ ที่พระพุทธองค์ตรัสสอนไว้ว่า ธรรมชาติ คือ ธรรมดา คือ ธรรมะ เป็นการเวียนวายตายเกิด เป็นธรรมดา ทุกอย่างล้วนกลับมาเป็นธรรมชาติแต่อย่าลืมมหัตภัยที่น่ากลัวที่สุด กลัวนี้ยังรอท่านอยู่ข้างหน้า ในช่วงปี 2555 จะเกิดมหัตภัยใหญ่ที่สุดในประวัติศาสน์ จะจารึกไว้ให้มนุษย์โลกในช่วงเดือน 1-7 จะเกิดดินยุบตัว ตึกถล่มน้ำท่วม น้ำท่วมใหญ่กรุงเทพฯ เกิดพายุกลืนกินมนุษย์ ไปเป็นแสน น้ำจะกลายเป็นยักษ์กลืนกินมนุษย์ ลมจะกลายเป็นผีห่ากินมนุษย์ ดวงอาทิตย์จะร้อนผิดปกติเหมือนมี 2 ดวง เกิดความร้อนมหาสาร 2 เท่าตัว ประเทศที่เป็นหิมะหรือน้ำแข็ง อย่างเช่นเขาหิมาลัย หรือยุโรปเป็น จะเกิดระลายเกิดเป็นน้ำอย่างมากไหลเข้าท่วมทะลักหลายจุดแต่ละที่ ทุกประเทศ ริมแม่น้ำโขงน้ำท่วมริมฝั่งทรุดตัว

จะเกิดความเร้าร้อนทั้งดวงอาทิตย์และหัวใจมนุษย์เหมือนโดนเผ่าไหม้ทำให้มนุษย์ทั้งหลายประเทศจับมีดจับปืนแก่งแย่งอาหาร อดอยากปากแห้ง เกิดแย่งกันกิน น้ำแพง ข้าวแพง พ่อลืมลูก ลูกลืมแม่ กลั่นแกล้งรันแทงกัน น่าสงสารให้ระวังเป็นส่วนมากใสช่วงปี 2555 ในเดือน 4-7 ทุกประเทศในโลก อย่างเช่นประเทศไทยในภาคใต้ขึ้นมา ในช่วงทะเลอันดามัน อ่าวไทย ให้ระมัดระวังเป็นอย่างมากที่สุด น้ำทะเลจะกลายเป็นคลื่นยักษ์สูงใหญ่ 15 เมตร ถึง 20 เมตร กลืนกิน มนุษย์จากใต้มาถึงภาคกลางเป็นบางส่วน ในระหว่างภาคอีสานจะเกิดพายุใหญ่ น้ำท่วมใหญ่และพายุ ลมจะพัดบ้านเรือนหายไปในพริบตา โรคห่าจะมากับลม มนุษย์จะอ๊วกเลือดตาย เลือกออก จมูก หู ตา ตายและอยู่เฉยๆ จะนอนหลับตาย เกิดเป็นพิษ อาหาร และลมพิษ จะหนักกว่าไข้หวัดนกเป็นหลายร้อยเท่า มหัตภัยตัวนี้ จะทำให้มนุษย์โลกเกิดกลัวปาบให้รู้ถึงธรรม มากขึ้น ยังมาหมดช่วงปี 2455 ให้ภาคเหนือระวังแผ่นดินถล่ม น้ำท่วมใหญ่หนาวตาย ต้นไม้จะกลายเป็นน้ำแข็ง หิมะจงลงเมืองไทยในภาคเหนือ ในประวัติศาสตร์จะหนาวตายกันมาก น้ำท่วมตาย ดินถล่มตาย น่ากลัวมากนี่แหละ ดินน้ำลมไฟ หรือเรียกกันว่าธรรมชาติลงโทษมนุษย์ให้รู้สึกตัวเองว่าอาศัยอะไรอยู่ เพราะมนุษย์ทั้งหลายได้อาศัยดินน้ำลมไฟธรรมชาติแล้วได้เกิดการทำลายล้างเลยเกิดการลงโทษมนุษย์อย่างร้ายแรง

สิ่งที่มนุษย์โลกควรทำตอนนี้คือ แผ่เมตตา ภาวนา สวดมนต์ รักษาศีลห้า จะไดพ้นภัยพิบัติอย่างแน่นอน ทุกท่านที่ได้อ่านมานี้ยังไม่ละเอียดเท่าใด ถ้าท่านทั้งหลายอยากรู้เรื่องราว มหันตภัย ปี 2554 -2570 อย่างละเอียด ให้ไปถามหลวงปู่ เณรคำ ปัญญาพโล ณ จำปาสัก แล้วจะรู้เรื่องอย่างละเอียดทุกสิ่งอย่างที่ได้เล่ามาหลวงปู่ท่านได้เทศน์และเล่าให้ญาติโยมฟังมาหลายปีสุดท้ายก็เกิดขึ้นจริงตามคำพูดของหลวงปู่ เณรคำ ปัญญาพโล ซึ่งเป็นเรื่องน่าอัศจรรย์ ยิ่งนัก ฟ้ามีตา ลมมีหู ธรรมชาติดูเราอยู่อย่าหลงระเริง ให้ทำความดีก่อน ตายก่อนตายหลังก็เรียกว่าตายเหมือนกัน ไม่ต้องกลัวทุกอย่างเป็นธรรมชาติจะจัดการให้เรา ท่าน ทั้งหลายชาวมนุษย์โลกเร่งทำความดีเถิด แล้วจะพ้น มหัตภัย คำทำนายนี้ หลวงปู่เณรคำ ปัญญาพโล ท่านได้บอกว่าพระอินทร์เป็นผู้ลงมาเล่าให้ท่านฟังให้มาบอกมนุษย์ให้เตรียมตัวก่อนตาย คนมีบุญอยู่ได้เพราะบุญ หมั่นทำบุญศุลทาน เพราะเข้ากึ่งหนึ่งของพุทธกาลแล้วให้ท่านทั้งหลาย นักบวชผู้มีศีล และญาติโยมทั้งหลายให้เตรียมตัวกันเถิด สิ่งที่ท่านจะนำติดตัวไปได้นั้นมีอยู่ 2 อย่าง คือบุญกับปาบ จบคำทำนายจากหลวงปู่ เณรคำปัญญาพโล วัดป่าคำไฮ ต.หาดแพง อ.ศรีสงคราม จ.นครพนม

อนึ่งคำทำนายนี้ หลวงปู่ เณรคำปัญญาพโล อนุญาตให้พิมพ์เผยแพร่เป็นธรรมทานได้

 

แผ่นดินไหวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น..
เป็นสัญญาณการขอคืนพื้นที่ของธรรมชาติ โดยยึดตามหลักสากล
จะใช้ความพยายามในการเพิ่มแรงกดดันเข้าไปดำเนินการจากเบาไปหาหนัก
ในการเข้าควบคุมพื้นที่โลกธาตุให้กลับสู่ภาวะปกติโดยเร็วที่สุด
หากจำนวนคนที่บุกรุกธรรมชาติ ลดน้อยลง ก็พร้อมจะเข้าไปจัดการแต่เฉพาะตัวแกนนำฯ
ไม่มีแนวคิดที่จะใช้ความรุนแรงปราบปรามผู้บุกรุกธรรมชาติ
พร้อมทั้งปฏิเสธข่าวลือที่ระบุว่าเตรียมจะประกาศใช้สึนามิเดือนนี้ด้วย

 

คำเตือนไม่ได้มีไว้ให้ตื่นตระหนก แต่เตือนเพื่อเตรียมรับมือ มีชีวิตรอดหรือไม่สุดแท้แต่เวรกรรม แต่ก็ไม่ใช่นอนรอความตาย ถ้าเหตุการณ์ไม่เกิดก็ดีแล้ว จะด่าคนเตือนทำไม

 

นักประวัติศาสตร์รู้ดีว่า เหตุการณ์แผ่นดินไหวที่ภาคเหนือไม่ใช่เรื่องล้อเล่น เพราะเคยรุนแรงขนาดทำให้อาณาจักรยิ่งใหญ่สมัยโบราณหายสาบสูญไปในพริบตา เมื่อ 1,500 ปีที่แล้วยังไม่มีใครรู้ว่าระดับแผ่นดินไหวมีขนาดกี่ริกเตอร์ มีเพียงตัวอักษรที่บันทึกถึงอาณาจักรที่ยุบจมหายกลายเป็นหนองน้ำใหญ่
บันทึกประวัติการเกิดแผ่นดินไหวในอดีตนั้น กล่าวถึง อาณาจักรโยนก ปัจจุบันคือที่พื้นที่ อ.เชียงแสน จ.เชียงราย ว่าเป็นอาณาจักรที่มีความเจริญรุ่งเรืองมาตั้งแต่สมัยพุทธกาล แต่เมื่อ 1,500 ปีที่แล้วเกิดแผ่นดินไหวหลายครั้ง ครั้งที่รุนแรงที่สุดทำให้อาณาจักรโยนกถึงกับจมหายไป โดยพงศาวดารโยนกบันทึกว่า ในคืนวันเสาร์ เดือน 7 แรม 7 ค่ำ พ.ศ.1003
“...สุริยอาทิตย์ก็ตกไปแล้ว ก็ได้ยินเสียง เหมือนตั้งแผ่นดินดังสนั่นหวั่นไหวประดุจว่าเวียงโยนกนครหลวงที่นี้จักเกลื่อนจักพังไปนั้นแล แล้วก็หายไปครั้งหนึ่ง ครั้นถึงมัชฌิมยามก็ดังซ้ำเข้ามาเป็นคำรบสอง แล้วก็หายนั้นแล ถึงปัจฉิมยามก็ซ้ำดังมาอีกเป็นคำรบสาม หนที่สามนี้ดังยิ่งกว่าทุกครั้งทุกคราวที่ได้ยินมาแล้ว กาลนั้นเวียงโยนกนครหลวงที่นั้นก็ยุบจมลง เกิดเป็นหนองอันใหญ่ ยามนั้นคน ทั้งหลายอันมีในเวียงที่นั้น มีพระมหากษัตริย์เป็นประธาน ก็วินาศฉิบหายตกไปในน้ำที่นั้นสิ้น...”
"ไกรสิน อุ่นใจจินต์" หัวหน้ากลุ่มโบราณคดี สำนักศิลปากรที่ 8 จ.เชียงใหม่ เล่าถึงหลักฐานหลายชิ้นที่เชื่อมโยงให้เห็นว่าอาณาจักรโยนกหรือ “เวียงโยนกนาคพันธุ์” ล่มสลายกลายเป็นหนองน้ำเพราะแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ โดยเฉพาะการพบหลักฐานโบราณวัตถุจำนวนหนึ่งในหนองน้ำ ซึ่งสอดคล้องกับตำนานเอกสารโบราณ และหลักฐานแนวรอยเลื่อนทางธรณีวิทยา ดังนั้งจึงยืนยันได้ว่าบริเวณนี้เคยเกิดแผ่นดินไหวจริง ปัจจุบัน คือพื้นที่ประมาณ 50 ตารางกิโลเมตร ช่วงรอยต่อระหว่าง อ.แม่จัน กับ อ.เชียงแสน หรือชาวบ้านเรียกว่า “เวียงหนองหล่ม” มีผู้คนอาศัยไม่น้อยกว่า 100 ชุมชน
ด้านหัวหน้าภาคธรณีวิทยา มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ อธิบายว่า รอยเลื่อนน้ำมาของพม่านั้นวางตัวขนานกับรอยเลื่อนแม่จันและรอยเลื่อนเชียงแสน ในอดีตเคยทำให้เกิดแผ่นดินไหวขนาด 6-7 ริกเตอร์มาแล้วหลายครั้ง และมีหลักฐานทางธรณีวิทยาเชื่อมโยงให้เห็นว่า “อาณาจักรโยนก” ถูกแผ่นดินไหวถล่มจนหายไปทั้งเมือง แต่ไม่อยากให้ประชาชนตื่นตระหนกมากนัก เพราะในอดีตการก่อสร้างบ้านเรือนยังไม่แข็งแรง เมื่อเกิดแผ่นดินไหวก็พังลงอย่างง่ายดาย แต่เพื่อความไม่ประมาท ขอให้ประชาชนที่อาศัยอยู่ใกล้รอยเลื่อนที่ยังมีพลังในภาคเหนือเฝ้าติดตามข่าวสารอย่างใกล้ชิดแต่ไม่ควรตื่นตระหนกจนเกินไป

 

ขอบพระคุณที่ร่วมแชร์ข้อมูลนะครับ

 

เอะอะสิ่งใด ก็โทษแต่มนุษย์เป็นต้นเหตุ มันผิดขนาดนั้นเลยหรือที่เกิดมาบนโลกใบนี้ และเป็นมนุษย์เช่นนี้ ฉันเกิดมา ฉันต้องกินอาหาร ฉันกินทั้งเนื้อสัตว์ทั้งพืชผัก เพื่อบรรเทาหิว ฉันหิวบ่อยมาก ในหนึ่งวันฉันต้องกินอาหารอย่างน้อย 2 มื้อ จะให้ทำอย่างไรเล่า ก็โลกให้ฉันเกิดมาต้องหิว ฉันจึงแสวงหาอาหาร ตามที่โลกจะพึงมี

ฉันหนาว ฉันร้อน ฉันอบอุ่น ผิวหนังฉันบอบบางนัก ฉันต้องหาเครื่องนุ่งห่ม เครื่องนอน เสื้อผ้า ฉันแสวงหาสิ่งนี้ และขอบคุณโลก ที่มีสิ่งนี้ให้ฉัน ฉันจึงปลูกฝ้าย และทอใยสังเคราะห์

ฉันง่วง ในหนึ่งวันพอถึงกลางคืนฉันจะง่วง ฉันจะนอน แต่ฉันจะนอนได้อย่างไร ถ้าไม่มีบ้าน โชคดีมาก ที่โลกนี้มีต้นไม้ มีภูเขาหินปูน มีแร่เหล็ก มีโลหะ ฉันจึงนำสิ่งเหล่านี้มาสร้างบ้าน

ฉันเจ็บป่วย อยู่เสมอ ด้วยสภาพร่างกายที่บอบบาง ที่โลกประทานให้นี้ เมื่อดิน ฟ้า อากาศ เปลี่ยนแปลง ฉันจึงป่วยบ่อยๆ โลกนี้โหดร้ายจัง ปล่อยให้มีเชื้อไวรัส เชื้อแบคทีเรีย มารบกวนฉัน ฉันจึง ผลิตยา ขึ้นมาเพื่อรักษาฉัน ยานั้นได้จากพืชพันธุ์และแร่ธาตุทั้งหลาย

ฉันอยากบินได้เหมือนนก เพื่อจะได้ไปเที่ยวดูโลกให้ไกลๆ ฉันอยากวิ่งได้เร็วเหมือนม้า ฉันอยากท่องไปในมหาสมุทร แม่น้ำทั้งหลาย ดังนั้นฉันจึง ผลิตรถยนต์ เรือ และเครื่องบินขึ้นมา เพราะโลกนี้กว้างใหญ่เกินที่ฉันจะเดินไปได้ ฉันจึงขุดๆๆ แร่ธาตุ และน้ำมันขึ้นมาใช้ ก็โลกไม่สร้างปีกให้ฉันนี่ จะให้ฉันทำอย่างไร


ฉันอยากมีเครื่องมือ อุปกรณ์ ต่างๆ เพื่อให้ชีวิตฉันสบายขึ้น และมันต้องใช้ไฟฟ้า ฉันจึงสร้างเขื่อน สร้างโรงไฟฟ้า ขุดถ่านหิน เพื่อนำมาเป็นต้นกำลัง โลกไม่ได้ให้พรวิเศษแก่ฉันนี่ ฉันเสกอะไรมาใช้ไม่ได้ ฉันไม่ใช่เทวดา

ฉันสังเกตุ และเล่าเรียนประวัติศาสตร์มาบ้าง ได้รู้ว่า ก่อนที่จะมีมนุษย์บนโลกนั้น โลกก็มีการเปลี่ยนแปลงอยู่แล้ว ทั้งแผ่นดินไหว น้ำท่วม สึนามิ พายุ ภูเขาไฟระเบิด
แล้วใยวันนี้จึงมาโทษฉัน ว่าเป็นเหตุให้เกิดภัยต่างๆ ที่เกิดบนโลกเล่า มันทำให้ฉันรู้สึกไม่ดี รู้สึกบาปต่อโลก แล้วโลกหล่ะรู้สึกบาปต่อฉันไหม

ฉันก็ไม่รู้จริงๆว่า ฉันมาอยู่บนโลกนี้ได้อย่างไร ฉันไม่ได้เลือกเอง ฉันจำความได้ฉันก็เป็นมนุษย์แล้ว มีพ่อแม่ พี่น้อง ฉันคิดว่า โลกต่างหากที่เลือกฉันให้มาอยู่ด้วยกัน
เมื่อเลือกฉันแล้ว เหตุใดโลกจึงรังแกฉันด้วยเล่า ฉันผิดมากขนาดนั้นเลยหรือ ที่เกิดเป็นมนุษย์ ก็บอกแล้ว โลกไม่ได้ให้พรวิเศษแก่ฉัน ฉันจึงต้องดิ้นรน

ที่ฉันเสียใจที่สุด ก็คือ มีมนุษย์อย่างฉันนี่แหละบางคนหรือบางกลุ่มบนโลกนี้ พวกเขาก็ดำรงชีวิตคล้ายๆฉัน ดังที่กล่าวมา พวกเขากล่าวโทษเพื่อนมนุษย์(อาจรวมถึงตัวพวกเขาเอง) ว่าเป็นเหตุให้โลกนี้จะถึงด้วยภัยภิบัติ พวกเขากล่าวหาว่าฉันไม่มีศีล 5 กล่าวหาว่าฉันชั่วช้า โลกจึงจะลงโทษมนุษย์ มันพลอยทำให้พวกเขาที่มีศีล มีธรรม พลอยเดือดร้อนไปด้วย

พวกเขาเร่งให้คนถือศีล บำเพ็ญเพียร เพื่อเป็นทางรอดจากภัยพิบัติ (ฉันงงมาก ศีลจะต้านทานสึนามิ ต้านทานน้ำท่วม ได้อย่างไร) พวกเขามีระบบคิดเช่นนี้ได้อย่างไรกัน พวกเขากำลังคิดอะไรอยู่ ฉันสงสารมนุษย์ทั่วโลกบางประเทศ ที่ไม่เคยรู้จักศีล 5 เลย พวกเขาคงตายกันหมด
ฉันกลับคิดว่า โลกก็เป็นแบบนี้แหละ จะมีมนุษย์หรือไม่มี โลกก็จะเป็นแบบนี้
หาทางเอาชีวิตรอดอย่างมีปัญญาไม่ดีกว่าหรือ แม้ฉันต้องผิดศีลหลายข้อฉันก็ต้องทำ เพราะชีวิตที่โลกมอบให้มันมีค่า และฉันยังไม่อยากตายอย่างยอมจำนน แม้จะตายก็อยากรู้สึกว่า ฉันได้สู้เต็มที่แล้ว
ฉันยังต้องฆ่าสัตว์ กินสัตว์ เพื่อการดำรงชีวิตในครอบครัว และฉันจะไม่เสียใจเลย ถ้ามีสิ่งมีชีวิตอื่นที่เก่งกว่าฉัน มาจับฉันไปกินเป็นอาหาร

ฉันโกหกบ้างเป็นบางครั้ง แต่มันไม่ได้ทำให้ใครต้องดับดิ้นสิ้นชีวีหรอก ฉันทำเมื่อจำเป็น เพื่อให้สถานการดีขึ้น

ฉันเที่ยวโสเภณีบ้าง มีกิ๊กบ้าง เพราะฉันมีความต้องการทางเพศอยู่ ฉันไม่อยากอดกลั้นบ่อยๆ มันไม่ดีต่อสุขภาพ และฉันก็ไม่กล้าไปข่มขืนผู้หญิง ฉันไม่อยากทำร้ายพวกเธอ

ฉันไม่อยากขโมยของผู้ใด ฉันมีความรู้สึกเช่นนั้นจริงๆ โดยไม่ต้องถือศีล หรือสมาทานศีล ฉันจะได้บุญกับเขาไหม ที่เป็นแบบนี้

ฉันดื่มสุราเป็นนิจ ฉันชอบบรรยากาศที่ดี สนุกสนาน พูดคุย แลกเปลี่ยนได้อย่างไหลลื่น ถ้าฉันกินน้ำ ฉันท้องแตกตายแน่ แต่ฉันก็เสียดายเงินอยู่บ้าง ฉันก็ยังดื่มอยู่ดี มันทำให้สติสตังไม่เต็มร้อยก็จริง ฉันก็อยากจะถามผู้รู้ว่า ในโลกมีใครบ้างที่มีสติเต็มร้อย (พระอรหันต์น่าจะใช่)

ฉันรู้สึกว่า พระบางรูปทั้งที่อวดอ้างว่าเป็นอริยะและไม่อวดอ้าง กล่าวถึงภัยพิบัติที่จะเกิดเร็วๆนี้ อย่างคึกคัก และเหตุการเช่นนี้ ก็มีมาเป็นร้อยๆปีแล้ว ถูกบ้าง ผิดบ้าง ตามแต่กาล เวลา และใช้จังหวะนี้ บอกให้มนุษย์เริ่มทำบุญเอาตัวรอด เพราะภัยพิบัติเกิดจากน้ำมือมนุษย์เอง

ท่านกล่าวเหมือนเห็น และรู้จริง ถ้ามันไม่จริงหล่ะ ท่านผิดศีลมุสาหรือเปล่า ผิดอวดแสดงฤทธิ์ หรือเปล่า ท่านกล่าวว่า มนุษย์เป็นสาเหตุให้เกิดภัย ถ้าไม่ใช่หละ ผิดมากไหม

เลิกโทษตัวเองและมนุษย์คนอื่นเสียทีจะได้ไหม เราอาจผิดพลาดไปบ้าง แต่ยังไงเสีย แม้เราจะเป็นคนดีกันทุกคนหมดโลก โลกก็ยังต้องมีสึนามิ มีภูเขาไฟระเบิด มีน้ำท่วม มีพายุ มีแผ่นดินไหว อยู่ดี มิใช่หรือ

 

เราไม่อยากแจ้งข่าวอะไรหรอก...แต่มีความรู้สึกว่าใกล้เข้ามาแล้ว คืนวันเสาร์ที่ 11 มิ.ย. ไม่เคยคิดจะเห็นภาพใดๆ ในห้วงเวลาจิตว่างๆ แต่แทรกมาจนได้ "มองไปเห็นแม่น้ำสายหนึ่งทางปลายน้ำแห้งขอดเหลือแต่ก้อนหินน้อยใหญ่ไปตามลำน้ำที่ยาวไกลมีเสียงบอกว่านี่คือแม่น้ำโขง ฉับพลันเหลียวกลับมองไปอีกด้านต้นน้ำ เห็นสายห้วงน้ำใหญ่เหมือนคลื่นยักษ์ กำลังไหลท่วมสุดลูกตา มาอย่างรวดเร็ว" น้ำมาจากไหนทำไมคลื่นสูงขนาดนี้ แต่ก็ไม่แน่ใจว่า เขื่อนในแม่น้ำโขงที่ลาว หรือจีน ถึงเวลาแล้วหรือ

 

บทกลอน ฝากเตือน จากหลวงปู่เทพโลกอุดรแจ้งไว้แก่ หลวงปู่ภารตะ ฤาษี (บัวขาว)

ขอยกกลอน สอนใจ ในยามยาก ช่วงลำบาก ไว้เป็น อุทาหรณ์ โลกทั้งโลก กำลัง จะสั่นคลอน เพื่อสะท้อน ผลกรรม คนทำมา จากวันนี้ ต่อไป ภายภาคหน้า ในไม่ช้า วิบากกรรม วิ่งเข้าหา ให้โหยหวน คร่ำครวญ แสนเวทนา คนทั่วหล้า ต่างล้มหาย ตายเป็นเบือ หากไม่เชื่อ ให้เผ้าดู จะรู้สึก ต้องสะอึก เมือ่ไม่มี สิ่งใดเหลื อทุกวันนี้ มีใช้ อย่างเหลือเพือ จะไม่เหลือ ให้ใช้ ในบัดดล คนหลายคน วกวน เพื่อเสพสุข ไม่เคยทุกข์ ร้อนใจ ให้ขัดสน เฝ้าเอาเปรียบ เบียดเบียน หมู่ผู้คน ไม่เคยสน เวรกรรม มันมีจริงไม่ว่าใคร ใดใด ในโลกนี้ ชั่วหรือดี ทุกเยาว์วัย ชายหรือหญิง สัจธรรม เท่านั้น คือความจริง ทุกสรรพสิ่ง หนีไม่พ้น ผลของกรรม คนคิดดี ทำดี ย่อมมีสุข พ้นกองทุกข์ ชีวี ไม่แปรผัน พาพ้นทุกข์ สิ้นวิบัติ ในฉับพลัน บุญเท่านั้น ที่หนุนนำ คนทำดี ผิดกับคน ที่ทำผิด และทำพลาด ต้องถึงฆาต บาปกรรม ซ้ำเป็นผี ครั้งอยู่ดี มีสุข ไม่ใฝ่ดี พอจะม้วย ชีวี แล้วใฝ่บุญ กุศลหนุน บุญใด ไหนจะช่วย มีแต่ซวย เท่านั้น ที่เกื้อหนุน เกิดเป็นคน ไม่เคยคิด ตอบแทนคุณ จะเอาบุญ ที่ไหน มานำพา อีกไม่นาน ก็ถึง กึ่งพุทธะ เป็นจังหวะ รอยต่อ ศาสนา สิ่งทุกสิ่ง ย้อนกลับ สู่เวลา ทรัพย์ไร้ค่า คนยึดจิต อภิญญา ถิ่นกาขาว ยาวนาน จะผันผ่าน พระศรีอารย์ อริยะเมตไตร เข้ามาหา ศรีวิไล ใฝ่ธรรม ทุกเวลา เทวดา ปกป้อง ตลอดกาล อยากอยู่ดี มีสุข ถึงยุคนั้น ต้องช่วยกัน สร้างกรรมดี ไว้สืบสาน ภัยวิบัติ โลกสลาย อีกไม่นาน สิ้นคนพาล เหลือคนดี ไม่กี่คน คำยืนยัน ปู่ฤาษี ภารตะ ให้สละ อย่ายึดมั่น อย่าสับสน ให้รู้ไว้ ภัยจะถึง ทุกตัวตน ให้ทุกคน หลบลี้ หนีออกมา การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ จะบังเกิด จำไว้เถิด จะสิ้นยุค กลุ่มเศรษฐี ที่คดโกง ฉกฉวย จนได้ดี จะสิ้นที หมดท่า พาตรอมตรม บาปและกรรม ตามซ้ำ ไม่ย่อหย่อน กินหรือนอน เดินนั่ง ช่างขื่นขม ถึงรวยทรัพย์ เคยยิ่งใหญ่ ยิ่งระทม ก็จะล้ม จมดิ้น สิ้นกันไป จากสี่เก้า เข้าถึง ปีหกสอง ฟ้าจะร้อง คำราม สุดหวั่นไหว ธรณี จะโกรธ เป็นพื้นไฟ พระพรายไซร์ จะถามโถม โจมดีเรา พระคงคา จะไหลบ่า หุ้มเปลือกโลก ดาวนอกโลก พุ่งชน คนอับเฉา ให้รีบลุก และตื่น เถิดพวกเรา รีบเดินหน้า ถึงธรรม ค้ำชีวาภาคกลางหนึ่ง ใต้หนึ่ง พีงจำไว้ จมอยู่ใต้ คงคา แน่นักหนา ผืนแผ่นดิน คลุมด้วยน้ำ สุดลูกตา ชาวประชา ไร้แผ่นดิน สิ้นชีพวาย เหนืออีสาน ตอนล่าง ต่างรันทด แผ่นดินลด หดหู่ ไม่รู้หาย เหลือก็น้อย คนบุญ ที่รอดตาย นอกนั้นไซร์ ไร้ชีวิต วิบัติภัย บนท้องฟ้า มืดมน ฝนห่าใหญ่ ห่อหุ้มไว้ เจ็ดราตรี อรุณฉาย สัตว์เล็กใหญ่ ดับดิ้น แทบวอดวาย ที่ไม่ตาย กลายมีพิษ ปลิดชีพกัน พายุลม สลาตัน นับว่าร้าย ก็ไม่ว่าย ต้องแพ้ ลมกรรมหันต์ ฝนที่ไหน พัดที่ใด ตายฉับพลัน ไม่มีควัน มีแต่พิษ ชีวิตวอดวาย พลันจากนั้น คนที่เหลือ จะแปรเปลี่ยน บำเพ็ญเพียร ภาวนา ไม่ขาดสาย ทุกข์และโศก โลกมนุษย์ จะผ่อนคลาย ศรีอริยะเมตไตร จะบรรเจิด เกิดขึ้นพลัน สร้างมนุษย์ สร้างโลก ให้ผุดผ่อง ตามครรลอง ศรีวิไล ให้เฉิดฉันท์ สิ้นทุกข์โศก โรคภัย ไม่โรมรัน จิตเท่านั้น ที่วัดใจ ให้อยู่ยืน ทรัพย์เงินทอง ก่ายกอง เต็มไปหมด ช่างรันทด ไม่มีค่า เท่าผ้าผืน สิ่งที่หา และใฝ่ ทุกวันคืน ที่ยั่งยืน คือจิต ผ่องอำไพ อาศัยกรรม ทำดี ช่วยชูค้ำ ให้ได้นำ สู่ภิญญา น่าสดใส ทั้งอิ่มเอิบ อิ่มกาย อิ่มจิตใจ พระยาธรรม นั่นไซร์ คือกฏเกณฑ์ หากไม่เชื่อ สิ่งที่กล่าว ชาวโลกเอย จำไว้เลย นี่คือแท้ แน่นักหนา เฝ้าติดตาม การเปลี่ยนแปลง ทุกเวลา จะรู้ว่า เริ่มตั้งเค้า เข้าสู่กาล พายุโหม น้ำท่วม แผ่นดินไหว โลกทั้งใบ ไม่แน่น ไร้แก่นสาร ธาตุดินน้ำ ลมไฟ ถูกรุกราน จากวิญญาน กาลอดีต กรีดทำลาย คนทั่วโลก จะพบ ภัยพิบัติ สารพัด ปัญหา ให้แก้ไข ทั้งเรื่องโลก เรื่องคน จนวุ่นวาย แก้อย่างไร ก็ไร้ค่า พาล้มครืน เป็นด้วยเหตุ อาเพศ โลกใบนี้ ถูกย่ำยี จากมนุษย์ สุดทนฝืน มุ่งทำลาย ล้างผลาญ ทุกค่ำคืน ไม่อาจฝืน ขืนปล่อยไว้ ใจโลกตรม

มอบให้เหล่าท่านทั้งหลายได้พิจารณา เห็นอย่างไรก็พูดอย่างนั้น ด้วยสติปัญญาของตนเองจากหลวงปู่ ภารตะ ฤาษี (บัวขาว) ผู้ประพันธ์ คุณฐิติศักดิ์ ฐิติพงศ์ทัพพ์

 

จะจัดหนักแค่ไหน ก็ให้จับภาพองค์พระให้คล่อง

อุปสรรค แค่ไหน อย่าไปท้อ
อย่ามัวแต่ เฝ้ารอ ปาฏิหาริย์
ก้าวที่เคย พลาดพลั้ง ในวันวาน
เอามาสาน กำลังใจ ให้ตัวเอง

จัดระเบียบ โลกใหม่ จำต้องเกิด
เพื่อชำระ ผู้ละเมิด เปรียบดั่งศาล
ขอเพียงแต่ เข้าใจ อย่าต้านทาน
การล้างผลาญ เหล่านั้น พลันต้องมา


เค้าจะทำ สิ่งใหม่ ในทุกด้าน
อีกไม่นาน เราท่าน คงได้เห็น
โลกใบนี้ คงเข้าสู่ ยุคลำเค็ญ
คือ "ยุคเข็ญ ภัยพิบัติ และสงคราม"

การเตรียมพร้อม ต้องพร้อม ทั้งความเชื่อ
ใช่เพียงเหลือ เงินทอง มหาศาล
เพราะครั้งนี้ จำจะกิน เวลานาน
ที่จะผ่าน พ้นได้ ใช่แค่เงิน

การชำระ ครั้งนี้ ที่ความผิด
บาปที่ติด ตามตัว ชั่วลูกหลาน
กลับใจก่อน ที่จะสาย อย่ามัวพาล
อย่าปล่อยผ่าน คิดแค่ว่า ข้าไม่กลัว

ซึ่งเป้าหมาย ทำลายล้าง คือคนบาป
เพื่อกำราบ คนก่อกรรม ทำลายทั่ว
ทั้งกิเลส อีกตัณหา ที่เมามัว
ความงมงาย ที่ติดตัว ชั่วชาติพันธุ์

แสวงหา สิ่งใดหนอ คือ "ความรอด "
ใช่แค่กอด เงินทองไว้ จับให้มั่น
อย่างที่บอก ถ้าจะรอด ต้องรู้ทัน
มิเช่นนั้น จะเหนื่อยเปล่า เราหมดตัว

พลันตกนรก ไปอยู่กับ ความผิดนั้น
เพราะคิดว่า คือบุญกรรม ทำกันทั่ว
ที่แท้จริง มันคือบาป ที่น่ากลัว
ถูกความชั่ว ปิดตาไว้ ไม่ให้ดู

คือยุคแห่ง การลวงล่อ พอมองเห็น
สิ่งที่เป็น อาจมิใช่ ที่เห็นอยู่
ด้วยเทคโน สารพัด หลอกทั่งครู
เผยแพร่สู่ ชั้นชน คนทั่วไป

 

ภัยพิบัติเริ่มเกิดขึ้นมานานแล้วครับ

บทพิสูจน์ ตามที่ีทราบกันอยู่จากภัยพิบัติทางธรรมชาติ
ของประเทศต่างๆ ทั่วโลก
สิ่งที่ไม่น่าเชื่อว่าจะเกิดขึ้น ก็เกิดขึ้นมามากแล้ว
จะแน่ใจกันหรือว่า ประเทศไทยจะไม่มีภัยดังกล่าว

เราอย่าคิดกันว่า ประเทศไทยเป็นเมืองพุทธ
ไม่น่าจะเกิดขึ้น หรือมี คงไม่ร้ายแรง

ลองไตรตรองกันว่า คนไทยมีศรัทธาในพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ กันกี่คน
ถ้ามีจริง และปฏิบัติตามคำสอนของพระองค์ท่าน เพียงแค่รักษาศีล 5
ประเทศชาติคงไม่เป็นแบบที่ผ่านมาและไม่เป็นแบบปัจจุบัน

คนไทยไม่สามัคคี ทำลายกันเอง เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน
พ่อข่มขืนลูก ลูกฆ่าพ่อฆ่าแม่ พระที่เป็นพระเพียงห่มผ้าเหลืองทำผิดกันดาษดื่น
การประพฤติผิดทางเพศ วัตถุยั่วยุกามารมณ์มีให้เห็นแบบเปิดเผยอยู่มากมาย
การลักขโมย โจรกรรม ฆ่าชิงทรัพย์ ฆ่าข่มขืน เป็นเรื่องปกติของสังคมไทย

เด็กสมัยใหม่ ไม่เชื่อและอาจไม่รู้จักพระพุทธเจ้าว่าท่านเป็นใคร
ท่านมีคุณความดีอย่างไรด้วยซ้ำ

ยังคงติดเกม ติดแชท ซื้อมือถือแพง ๆ
หลายต่อหลายคนหาเงินโดยทางลัด โดยไม่สนใจว่าถ้าพ่อแม่รู้จะคิดอย่างไร
หรือรู้จักดาราเกาหลีมากกว่าพ่อแม่ รู้จักภาษาเกาหลีมากกว่าภาษาไทย

คนส่วนมากก็รอถามวันที่ สถานที่ที่จะเกิดเท่านั้น
พอภัยพิบัติเลื่อน ก็รอลุ้นกันใหม่

หลายท่านจัดหาอุปกรณ์กันมากมาย
แต่เคยถามตัวเองกันไหมว่า ที่จัดเตรียมกันนั้น จะมีโอกาสได้ใช้หรือไม่

ในเมื่อภัยพิบัติครั้งนี้ เกิดขึ้นเพราะพลังด้านลบของโลก
ที่มีมากมายเหลือเกิน จนโลกต้องปรับสมดุลใหม่ หรือภัยเกิดพิบัติใหญ่

และก่อนจะถึงวันนั้น ก็จะมีภัยพิบัติย่อย ๆ เกิดขึ้นเป็นระยะ ๆ
ดังที่ได้เห็นกันไปแล้ว และจะเห็นกันต่อไป ซึ่งอาจจะเป็นเมืองใหญ่ของประเทศ

หลายคนไม่เคยคิดว่า นรกสวรรค์มีจริง ตามที่พุทธพจน์
ไม่เคยคิดว่า ตัวเองจะต้องตาย ทั้งที่ไปงานศพคนอื่นกันเสมอ
ที่สำคัญ ไม่เคยคิดว่าตายแล้วจะไปที่ใด

การตายไม่น่ากลัว เท่ากับ การที่ไม่ทราบว่า ตายแล้วจะไปที่ใด
การคิดไม่ดีอยู่เสมอ ก่อนตายจิตจะเกาะอะไร ก็ต้องเกาะสิ่งที่ไม่ดีที่คุ้นเคยนั่นเอง
นรก ขุมไหนเท่านั้น


ภัยพิบัติทั้งเล็กและใหญ่ มุ่งล้างคนที่มีพลังด้านลบ หรือพลังด้านมืดของคนที่ผิดศีล

ดังนั้น ขอให้เราเปลี่ยนแปลงตัวเองเป็นคนใหม่
ช่วยกันรักษาความดี ด้วยศีลและภาวนาเพื่อสร้างพลังด้านบวกให้แก่ตนเองและประเทศชาติ

ซึ่งจะมีผลมากน้อยเพียงใด ย่อมขึ้นกับความศรัทธาในคุณความดีของพระพุทธองค์

ช่วยกันรักษาศีล 5 โดยเคร่งครัดทั้งกายและใจ
นึกถึงคุณความดีของพระพุทธเจ้าอยู่เสมอ ท่านจะรักษาจิตใจเราไม่ให้หลงผิด

ศีลอันบริสุทธิ์เท่านั้นที่จะคุ้มครองเราทุกคนทั้งในโลกนี้และโลกหน้า
ผู้รักษาศีลประพฤติธรรม ย่อมมีพลังความดีอันเป็นพลังด้านบวก

การหนีนรก ตามที่หลวงพ่อพระราชพรหมยานสอน ก็ได้แก่
1. คิดว่าตัวเองจะต้องตายอยู่เสมอ
2. ไม่สงสัยในความดีของคุณพระพุทธ พระธรรมพระสงฆ์
3. เมื่อไม่สงสัย ย่อมสามารถรักษาศีลห้าให้บริสุทธิ์ผุดผ่องได้อยู่เสมอ

ขออนุโมทนาบุญกับทุกความเห็นครับ สาุธุ

 

ขออนุโมทนากับข้อความของคุณธรรมสถิต ด้วยค่ะ

 

อึ้ง! ลำนำชีร้อนจัด ต้มไข่จนเกือบสุก

ลำนำชี ร้อนมาก! ชาวบ้านแห่พิสูจน์ ต้มไข่ พบไข่แดงกลายเป็นยางมะตูม พร้อมเผยน้ำมีรสเปรี้ยว เค็ม แถมมีกลิ่นฉุน

วานนี้ (13 มิถุนายน) ชาวบ้านพลวงคุ้มโคกช้าง ต.คอโค อ.เมือง จ.สุรินทร์ ได้แจ้งกับผู้สื่อข่าวว่า น้ำในลำนำชี ร้อนผิดปกติ โดยเฉพาะส่วนที่เป็นโคลน และทราย ซึ่งมีอุณภูมิร้อนจัดมาก จนชาวบ้านตกใจต่างพากันมาท้าพิสูจน์ในลำนำแห่งนี้ ซึ่งทันทีที่ข่าวแพร่สะพัดออกไปผู้คนต่างสนใจกันมาพิสูจน์ ซึ่งต่างก็กล่าวเป็นเสียงเดียวกันว่า น้ำในลำนำชีร้อนมากผิดปกติ

โดยชาวบ้านได้เล่าว่า บริเวณน้ำบนผิวน้ำข้างบนยังเย็นเป็นปกติ แต่เมื่อเหยียบลงไปที่ผิวดินใต้น้ำ กลับร้อนมาก และได้มีชาวบ้านนำไข่ไก่จำนวน 2 ฟอง มาทดสอบความร้อนใต้น้ำ โดยนำไข่ไก่ฟองแรกลงไปหมกในโคลนลึกประมาณ 50 เซนติเมตร หมกทิ้งไว้ 25 นาที พบว่าไข่แดงมีลักษณะเป็นยางมะตูม ส่วนไข่อีกฟอง ได้แช่น้ำร้อนไว้ 20 นาที ปรากฎว่า ทั้งไข่แดงและไข่ขาว ยังไม่สุกเท่ากับไข่ที่หมกไว้ในโคลน อย่างไรก็ตาม ชาวบ้านได้บอกว่า นอกจากโคลนและทรายดังกล่าวจะร้อนมากแล้ว ยังมีกลิ่นฉุนเหมือนกำมะถัน และน้ำมีรถเปรี้ยว เค็ม โดยไม่ทราบสาเหตุ ทั้งนี้ต้องรอการพิสูจน์อย่างละเอียดจากเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้อง

 

เดี๋ยวนี้มีอะไรแปลกๆมาก โดยเฉพาะใต้ผิวดิน ที่ระนองก็มีแล้ว ตอนนี้ ทางอีสาน มีอีก

เราไม่รู้แน่ชัดว่า ตรงไหนจะปลอดภัยครับ

 

ภัยพิบัติไม่เลื่อนแล้วนะครับ

ยิ่งเลื่อนคนยิ่งทำบาปกรรมกันมากขึ้น ตกนรกขุมลึกขึ้น

ในหลวงทรงพระประชวรมากขึ้นเพราะท่านช่วยพวกเรา

แต่เราไม่เคยช่วยพระองค์ท่าน ยังคงไม่รักกัน ทำลายกัน

ไม่มีใครไม่เคยทำผิด
ขอให้ตั้งใจแก้ไขตัวเองให้เร็วที่สุด ตั้งแต่วินาทีนี้

รู้พระคุณของพระพุทธเจ้าที่ทรงชี้ทางพ้นทุกข์

ทุกข์จากการ เกิด แก่ เจ็บ ตาย

ทุกข์จากการพรากจากของรักของชอบใจ

รู้พระคุณของพ่อแม่ ครูอาจารย์

รู้พระคุณของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

ขอให้ตั้งใจรักษาศีลห้าให้มั่นคง ทั้งกายใจ

ศีลที่บริสูทธิ์เท่านั้น ที่จะคุ้มครองเราทุกคน

อย่าให้เกิดการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่

แล้วคนไทยค่อยมารักกันเลย

บุญรักษาทุกท่าน

----------------------------------------------------------

หากการแจ้งเตือนนี้ จะช่วยให้ผู้ใดพ้นทุกข์ พ้นนรกได้

ขอฝากบุญนี้ผ่านกระแสแสงธรรมแห่งพระพุทธองค์
โปรดนำบุญนี้ไปถวายแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกพระองค์ที่ปกปักรักษาพระองค์ท่าน
ขอพระองค์ท่านมีพระพลานามัยแข็งแรงในปัจจุบันทันทีเทอญ


ขออาราธนาบารมีแห่งคุณพระรัตนตรัย มีสมเด็จองค์ปฐมต้นเป็นที่สุด
บารมีพระสยามเทวาธิราชเจ้า ท่านท้าวมหาราชทั้งสี่ ท่านพ่อพระยายมราช

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

โปรดปกปกปักรักษาประเทศไทยให้พ้นภัย
หรือให้มีความเสียหายจากภัยพิบัติน้อยที่สุดด้วยเทอญ สาธุ

 

ขออนุโมทนา สาธุกับท่านด้วยครับ

 

รีบรักษาศีลนั่งสมาธิให้มาก.. ทำบุญให้ทานเป็นปกติ ...ท่านว่าพวกนี้จะรอดจากภัยพิบัติทั้งหลาย.. ช่วงนี้ ล้างเผ่าพันธุ์คนเลว

 

ผมจะรีบสั่งสมความดี...

 

ภัยพิบัติไม่เลื่อนแล้วนะครับ

ไม่มีใครไม่เคยทำผิด
ขอให้ตั้งใจแก้ไขตัวเองให้เร็วที่สุด ตั้งแต่วินาทีนี้

รู้พระคุณของพระพุทธเจ้าที่ทรงชี้ทางพ้นทุกข์
ขอให้ตั้งใจรักษาศีลห้าให้มั่นคง ทั้งกายใจ

ศีลที่บริสูทธิ์เท่านั้น ที่จะคุ้มครองเราทุกคน

อย่าให้เกิดการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่

แล้วคนไทยค่อยมารักกันเลย

บุญรักษาทุกท่าน

 

ความคลาดเคลื่อนในเรื่องวันเวลา มีได้เป็นเรื่องธรรมดา
แต่ภัยพิบัติ เกิดแน่นอน รีบสร้างสมความดี ทาน ศีล ภาวนา
ปฏิบัติกันให้ได้....