บทกวี ไฮกุ เรามาฝึก แต่ง กันเหอะ

ถ้าไม่มีผืนฟ้า
ตัดกับขอบน้ำ
พระอาทิตย์จะตก
ลงตรงไหน

ความทุกข์...ความสุข
เดินขนานกันไป
อยู่ร่วมอย่าง
งดงามธรรม

 

ฟ้าสวย ทะเลใส
บ้านน้อย กลางทะเล
สงบ..สุขใจ

 

ฟ้า...จรด...ทะ...

เล....

เลรวน....ป่วนปั่น....คร่ำครวญหา....

อ้างว้าง....ทร...มา...ฟ้า....

ฟ้าฟ้า...น้ำฟ้า....เหงา...

 

ฟ้าจ๋าฟ้า ฟ้า...ฟ้า...ฟ้า...ฟ้า...ฟ้า...ฟ้า...ฟ้า...ฟ้า...ฟ้า...ฟ้า...ฟ้า...ฟ้า...ฟ้า...ฟ้า...ฟ้า...ฟ้า...ฟ้า...


.... เธออยู่ไหน

 

ว่าแล้วว่า....เจ้าหนึ่งต้องรีบเปิดตัว...เมื่อเจอ....ฟ้า...ฟ้า...ฟ้า...อิอิ...(b-ahh)

 

ทะเลกว้าง
ล่องเรือไป
ตามหายาย

 

เฮ้... เฮ...
เฮ... ล่อง....เรือลอยคว้าง...ในทะ...เล...กว้าง...

ลอยไปไร้...จุด...หมายลอย...ล่องเหมือนวาง...วายลอยลอยไป...

ไม่พ้นกรรมลอย....ลำพังไมไม่ตาม....หาคุณยายที่รัก...ต่อหว่าเนี่ยะ!!!

 

ทะเล เล เลลลลลลลล
ท้องฟ้า ฟ้า ฟ้า ......
หายทราย หาดทราย ทรายยยย

 

........

 

ตำนานควาย ควาย

ผู้มีพระคุณ
ตาดำ ๆ ตัวดำ ๆ
แต่ใจไม่ดำ

ควายจ๋าควาย
อยากรู้จัง .....
ควายคิดยังไง
ที่ใครๆ หาว่าควายโง่

Bufflo Bufflo
ควายไม่พูดอะไร
ได้แต่ยิ้ม .....
แล้วเดินจากไป

ทุ่งนาเขียวขจี
ควายทำหน้าที่
เพื่อข้าวจานนี้
ของเราต่อไป

แต่...วาระสุดท้าย
ของควายโง่เง่า
ผูกติดขื่อเสา
มีดคมวาววับ
ฉับเข้ากลางคอ

เสียงกรีดร้องขอ
ไม่มีความหมาย ....

สิ้นเสียงสุดท้าย
ว่าเนื้อควายนี้
ช่างอร่อยจิง .....

สิ่งตอบแทนสุดท้าย
ให้กับควายโง่เง่า
ที่ไม่เคยเข้าใจอะไรเลย

ซ้ำสรรเสริญความโง่
เป็นคำด่าว่า " ไอ้ควาย " ให้คนได้สืบใช้กันต่อมา

คำเตือนควาย ๆ
อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจคน จะจนใจควาย ....

 

ค. ควายตัวใหญ่ๆ
เกิดขึ้นมาจากควายเล็กๆ
จำไว้น่ะพวกเด็กๆ
ควายเล็กๆ กลายเป็นควายตัวใหญ่

 

ยาย...เชื้อสาย...เขมรปนลาว....ไม่กล้าขี่หลังควาย!!!

เหมือน...ควายลืมถิ่น....กลิ่นทุ่ง...มุ่ง....เข้ากรุง....ปรุงแต่ง....แสร้ง...เป็นไอยรี...

 

เด็กน้อย ...เติบโต
กับทุ่งนา ....ฟ้ากว้าง
มีควายเคียงข้าง
เป็นเพื่อนเคียงกาย

 

ค ควาย นั้นมี บุญคุณ
ช่วยดุน คันไถ ให้ข้า
ตัวฉัน นี่มัน ชาวนา
เกิดมา ไถนา สุขจัง

วันหนึ่ง ควายเหล็ก มาขาย
ถูกใจ ลองใช้ ซักตั้ง
แหมมัน ถูกใจ ฉันจัง
หาตังค์ มาซื้อ สักตัว

มีเงิน เก็บไว้ ในตุ่ม
คนหนุ่ม ต่างสุม รุมหัว
จะซื้อ ควายเหล็ก คนละตัว
แต่กลัว มีตังค์ ไม่พอ

ไอ้ทุย นอนอยู่ ใต้ถุน
ถึงคราว แทนคุณ แล้วหนอ
มรดก ตกจาก แม่พ่อ
อยู่ต่อ นานไป ก็ตาย

จึงขาย ไอ้ทุย ควายเฒ่า
ควายเจ้า น้ำตา หลั่งไหล
ต้องจาก นายรัก ไปไกล
ไม่รู้ เมื่อไหร่ คืนรัง

เจ้าทุย ลำบาก จากบ้าน
ทรมาณ ร้อนรุ่ม คลุ้มคลั่ง
ดิ้นรน จนสุด พลัง
เพียงหวัง ได้กลับ บ้านนา

มีคน มาพา ทุยไป
ดีใจ เป็นนัก เป็นหนา
หารู้ เขาพา ไปฆ่า
แววตา ของมัน สุขจัง

เขาพา หายไป ในโรง
ผูกโยง ทั้งหมด จรดหลัง
เชือดคอ เจ้าทุย ไม่ยั้ง
น้ำตา ทุยหลั่ง จนขาดใจ

สิ้นเสียง เจ้าทุย กรีดร้อง
ไม่ต้อง อธิบาย ใช่ไหม?
เจ้าทุย สิ้นชีพ เพราะใคร
เพราะควาย เทคโน โลยี

 

นกเอี้ยงมาเลี้ยงควายเฒ่า
เวลาควายเศร้า .....
นกเอี้ยงจะปลอบไงดี ???

 

ท้องทุ่งชนบท
เห็นควาย แบกเด็ก ดุจสหาย
มิตรภาพ รอยยิ้ม

 

มันจะหนักใหมเนี่ย
ควายเฒ่า แบกเด็กมาหลายปี
วันนี้ก็ยังแบก

 

เนื่องด้วย มันไม่ไหล เลย ไม่อยากเขียน วันนี้ มัน ไหล ก็ ปล่อย เลย...

 

หลังเจ้าช่างอุ่นดี
อยากนอน ผึ่งลม ชมทุ่งกว้าง
สองคน บน หลังควาย

 

ข้อยเคยขี่เจ้า เป่าลำฟาง นกเอี้ยงอ้าง ว้าง ร้างทุยขี่ ข้าเคยขี่ ยังอยากขี่ ถ้าเจ้ามาขี่ เรามาขี่ด้วยกัน ถ้าควายมันให้ขี่ ขี่ควายด้วยกัน