ถามเรื่องการสวดมนต์

คุณ nop คะ ตอนนี้ได้เปลี่ยนบทสวดโดยการหายใจเข้าออกตามที่คุณบอก แต่พอหายใจเข้า จิตมันก็จะดึงบทสวดไหลลงไปตามลมหายใจ เมื่อหายใจออกจิตมันก็จะดึงบทสวดขึ้นมากับลมหายใจ ตอนนี้เลยเปลี่ยน สวดไปเรื่อยๆไม่ได้นึกถึงลมหายใจว่าเราหายใจเข้าออกตอนไหนบางครั้งก็เหมือนจะหลุดเข้าไปในสมาธิเหมือนกันแต่เหมือนเรารู้ว่าจะเข้าสมาธิแล้วนะทำให้รู้สึกตัวมีสติกลับมาอีก และเดี๋ยวนี้จะสวดตามไฟล์ที่โหลดมาเพราะมีความรู้สึกว่าคงะดีกว่านั่งสวดคนเดียว คุณมีอะไรแนะนำก็แนะนำมานะคะ เพราะตั้งแต่เริ่มทำไม่มีครูบาอาจารย์ ทำตามหนังสือ ตามเว็บต่างๆ จะมีผลให้เราหลงและไม่คืบหน้าหรือเปล่าคะขอบคุณค่ะสาธุๆ

 

ขอเล่าบ้าง...
โดยปกติจะเป็นคนคิดเยอะ นึกเยอะ ลืมยาก ทำให้เวลาฝึกสมาธิจะเกิดอาการฟุ้งของจิต คือจิตไม่หยุดนิ่ง ต่อมาหาข้อมูลอ่านงูๆปลาๆ พบว่าบางท่านจะมีคำแนะนำให้เราคิดไปเลย แต่ต้องคิดแค่เรื่องเดียวเท่านั้น อย่าเปลี่ยนเรื่องไปทั่ว (ซึ่งเป็นธรรมชาติของจิตคิดหลายเรื่อง) และบางท่าน(ส่วนใหญ่) จะให้ใช้คำภาวนา เพื่อให้จิตไปจับก่อนที่จะละคำภาวนา ตอนแรกๆก็ไม่เข้าใจว่า ทำไมบางท่านแนะให้คิด บางท่านให้ใช้คำภาวนาเพื่อหยุดความคิด ต่อมาจึงเข้าใจว่า จริงๆอุบายที่ท่านให้นั้นมันก็จะมาบรรจบกัน ณ. จุดความสงบ การเอาจิตคิดเรื่องใดเรื่องหนึ่ง จมลงไปในเรื่องนั้น ก็เหมือนเอาจิตไปยึดคำภาวนา เช่นกัน
และเพราะเป็นคนชอบคิด เวลาสวดมนต์ ก็จะเป็นแบบนกแก้วนกขุนทอง คือปากท่อง แต่ใจคิดเรื่องอื่น ตรงนี้ถ้าจะหวังเรื่องกำลังบุญกุศลคงเป็นไปไม่ได้ เพราะปากสวดแต่ใจไปคิดเรื่องที่ผ่านมา แต่แปลกค่ะ เคยมีอยู่ครั้งนึง ที่เกิดเหตุการณ์ประหลาดขึ้น คืออยู่ดีๆ เราก็ตกใจที่จู่ๆ ทำไมร่างกายเรามันสวดมนต์เองได้ คล้ายเราได้ยินเสียงสวดมนต์จากใครอีกคน แต่คนนั้นคือเราเอง (เห็นจากภายใน) อาการตรงนี้เป็นเพียงซัก 2-3วินาที หัวใจงี้เต้นโครมครามเลยค่ะ ต่อมาได้รับคำตอบจากครูอาจารย์ว่า นั่นคือ วาระที่กายกับจิตมันแยกกันชั่วขณะ ถามว่ามันแยกได้ยังไง ในเมื่อเราไม่ได้นั่งสมาธิ ^_^
ตรงจุดนี้ไม่ได้ถามต่อค่ะ แต่พอตอบตัวเองไดัว่า เพราะเราเอาจิตไปจดจ่อจนจมลึกไปกับสิ่งนั้นและลืมเลือนทุกสิ่งจนมันนิ่ง ในขณะที่ปากท่องบ่นตามความเคยชิน พอมันแยกกัน ต่างคนจึงต่างทำงานของตนไป แต่คำตอบนี้ไม่ชัดเจนนะคะ และอาจผิดก็ได้
ต่อมาเมื่อเริ่มเข้าใจว่า เราควรฝึกสมาธิอย่างไรตามแนวทางที่ถูกและต่อยอดได้ จึงเริ่มหยุดความคิด และเริ่มพยายามควบคุมใจให้นิ่ง แรกๆจะยากและใช้เวลา เพราะต้องคอยควบคุมใจ จิต แต่ถ้าทำจนดี ชิน มันก็จะเริ่มเห็นผลค่ะ
ตอนนี้ส่วนตัวยังไม่เอาไหน ก็ได้พี่ๆทั้งหลายเคยเตือน คอยสอนค่ะ ขอบคุณความรู้ที่มอบให้กัน บางครั้งประสบการณ์ของแต่ละคนก็เป็นสิ่งที่ดีและจำเป็นสำหรับคนที่กำลังจะเลือกเดินทาง ก่อนจะสร้างทางของตนเอง
ปล.สรุปคือ ทำอย่างไรให้ใจนิ่ง เบา สบาย ขณะสวด(อย่ากังวล คิดหวัง ระลึกนึกถึงในผล) และบวกเพิ่มสำหรับความดีที่ควรทำและมี เพื่อหนุนบุญบารมีของตัวเอง โอกาสจะเพิ่มขึ้น ค่ะ
ปล.ของทุกอย่างต้องใช้เวลา....

 

ที่เป็นคืออาการปกติครับ คนสวดมนต์ก่อนที่บทสวดมนต์จะเป็นผลหรือสมาธิ
จะก้าวหน้าต้องเจอกันหมดครับ คือ อาการที่เผลอดึงบทสวดมนต์ไปตามลมหายใจ
บางทีมันก็ไปของมันเองตามความเคยชิน ตัวนี้หละครับ


มันทำให้จิตเราเกิดได้อย่างคาดไม่ถึง เป็นตัวขวางที่ทำให้จิตเราไม่สงบนิ่ง
((นึกออกไหม จิตมันส่งออกอยู่มันจึงไม่มีทางสงบนิ่งได้))


และขวางผลของบทสวดมนต์ที่ควรจะเป็นและขวางความ


เป็นทิพย์ของจิตเราด้วยครับ
ในหัวข้อที่แนะนำก่อนหน้าได้บอกไว้แล้วลองอ่านย้อนดูอีกรอบจะเข้าใจคับ
หลักสำคัญตอนนี้คือ นั่งสมาธิแล้วสวดมนต์ไปเลย
ให้เพิ่มเติมการทำความรู้สึกรับรู้ว่ามีลมกระทบเข้า
และออกหยุดที่ปลายจมูและสวดมนต์ไปเรื่อยๆนะดีแล้วครับ
อย่าลืมว่า หายใจเข้าท้องพอง หายใจออกท้องยุบนะครับ
((แรกๆจะหลงสลับกันเรื่องปกติ))




ถ้าเราลืมๆบดสวดมนต์ก็ช่างมันครับ ไม่ต้องไประลึกดึงกลับมา
อย่าลืมตา เพราะมันจะดึงสมาธิให้ย้อนกลับมาเริ่มต้นอย่างคาดไม่ถึง
เราก็นั่งๆไป สมาธิมันจะยกระดับพัฒนาได้ของมันเองในช่วงนี้นี่หละครับ...
นั่งๆไปถ้าเผลอหลับก็ช่างมัน ที่สำคัญอย่าลืมตาให้ยกลำตัวขึ้นแล้วนั่งต่อไป
เรื่อยๆบดสวดก็ปล่อยไปไม่ต้องมาระลึกอีก
เพราะถ้ายังคิดยังสวด. ยังไงๆ. ก็ไม่เกินปฐมญานครับ
ถ้าจะพัฒนาก็ทำตามที่แนะนำดูครับ


ลองทำแบบนี้ก่อนจะนอนและก็ปล่อยให้หลับไปเลยก็จะดีเช่นกันครับ


หลงไม่หลง. ในโลกนี้ไม่มีใครทำให้เราหลงได้หรอกครับ
กิเลส. โลภ. โกรธ. หลง. ลาภ.ยศ. สุข.สรรรเสริญ. มันเป็นของ
คู่โลกอยู่กับโลกมานาน. ตัวจิตที่ขาดสติและปัญญานั่นหละครับ
ที่ไปดึง. ไปยึด. มันเข้ามาจนกลายเป็นตัวเราเองครับ
ปล..คนขาด้วน. ฝันว่าตัวเองเดินได้วิ่งได้
ลืมตาขึ้นมา. ขาก็ยังด้วยอยู่. แต่ลึกๆในใจก็ยังคิดว่าตัวเองมีขา.


ทั้งๆที่มันเป็นเพียงกลจิตมายาจิตเท่านั้น.
เรื่องอื่นๆก็คล้ายๆกัน. ยกตัวอย่างประกอบการพิจารณาครับ
กิริยาอะไรก็ตามที่จะเกิดขึ้นให้อ่านดีๆ. ช้าๆ
เพราะมันเรื่องปกติคือเกิดขึ้นได้. และอ่านที่แนะ
วิธีการแก้ไว้ร่วมด้วย
จะทำให้เราพัฒนาได้เร็วขึ้นครับ

​

 

ขอปรึกษาเรื่องส่วนตัวทาง PM นะคะ

 

ร่วมด้วยช่วยกัน : // การสวดมนต์เพื่อสมาธิ

การสวดมนต์เพื่อให้เกิดกำลังสมาธิในขั้นต้น
สมาธินั้นมีพื้นฐานคือการเพ่ง การกำหนด การจรดอยู่ในที่ใดที่หนึ่ง การสวดมนต์ให้เกิดสมาธิในเบื้องต้นนั้น ให้กำหนดความรู้สึกไว้ที่ลิ้นปี่ ให้เสียงที่เปล่งออกมา มาจากลิ้นปี่ จะเอาจิตเอาใจไปจับไว้ตรงตำแหน่งลิ้นปี่ สวดท่องพุทธมนต์ออกไป ตามองไปบทสวดมนต์ หรือบทที่จำได้แล้ว ก็มองลงต่ำคล้ายๆการทอดสายตาของพระพุทธรูป สวดไปอย่างนั้น โดยจับความรู้สึกเอาไว้ตรงลิ้นปี่ ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ กำลังสมาธิจะเพิ่มขึ้นได้...

ปล.ที่มา f. Samathan

 

การสวดมนต์ทำให้เกิดการสั่งสะเทือน
ของอนุภาคในร่างกาย
ทำให้เกิดความร้อนได้

ขอรับ

ยิ่งสวดหน้านี้ ยิ่งร้อน!

แต่การนั่งสมาธิจะเป็นการปรับสมดุลของร่างกาย ร้อนหรือเย็น ไม่เป็นผล ร่างกายปรับสมดุลได้ระหว่างอยู่ในสมาธิ (จากประสบการณ์)

 

อนึ่ง การจับความรู้สึกไปที่เสียงของตนเองที่กำลังเปล่งสวดมนต์อยู่ ก็สามารถช่วยให้จิตเป็นสมาธิได้ครับ (สวดให้เป็นจังหวะจะโคน)

 

ใช่ค่ะ : ถ้าสมาธิมีจะได้ยินแม้เสียงสะท้อนที่มันมากระทบหู ก้องกังวาลใส

ปล.เอาใจใครหลายคนไม่ได้นะ จะให้โต้ จะให้วางเฉย ..พอวาง ก็มีว่า " มันคือไร??"
เอาเป็นว่า ไม่เกี่ยวข้องใดๆกับอีกกระทู้แล้วกัน วางเฉย และอภัยทาน (จบ)

 

http://palungjit.org/threads/เวลาสวดมนต์แล้วทำไมรู้สึกร้อน-มีอะไรผิดปกติหรือไม่.280172/

ปล.เห็นมีคนถามเรื่องสวดมนต์แล้วร้อน มันผิดปกติไหม พอดีวันนี้ พบหัวข้อใกล้เคียงกันในห้องสวดมนต์ เลยเอามาฝากเพื่อนๆ จ้า ^_^

 

ง่ะ..เข้าห้องผิดป่าวว้า..เพราะเป็นคนไม่ชอบสวดมนต์อ่ะ
ชอบนั่ง ปิดตา ทำสมาธิอย่างเดียว สบายยยยย..อิอิ

แต่บางที..หงุดหงิด ไม่ได้ดั่งจายยยย..ก็อยากทำตัวเป็น
อันธพาลเกเร..(โดยเฉพาะวันหวยออก อ่าอ่า)

บ่นลอยๆ..จะเลิกนั่งสมาธิละนะ..ไม่เอาละนะ..จะดื้อละนะ
แต่สุดท้าย ก่อนนอน ก็เข้าเกียร์ออโต้ นั่งสมาธิ..พุทโธ
เหมือนเดิม..ซะงั้น

นาน..น๊านนน..ถึงจะนึกครึ้ม นั่งพนมมือแต้ สวดมนต์นิ
(แต่เวลาไปปฏิบัติธรรมที่วัด มักได้ยินเสียงสวดมนต์
ช่วงเที่ยงคืน หรือหลังเที่ยงคืน..ประจำ..อ่ะนะ..แฮร่ ๆๆๆๆ )

 

เป็นอะไรมากรึเปล่าคุณมิ้ว (ท้ายบรรทัดมีขู่ แฮร่ๆๆๆด้วย)
เรานี้สมาธิหลับจ้า สวดมนต์เสร็จ นอนสมาธิอย่างล้ำลึกจนบางทีน้ำลายย้อย555 โมทนาคุณมิ้วด้วยจ้า

 

เหลือบเห็นปฏิทิน..พรุ่งนี้ 15 ค่ำ..โจษเก่า..งั้นคืนนี้
สวดมนต์จั๊กน้อย..เนาะ ทำตัวเป็นเด็กดี เอาฤกษ์
เอาชัยสักหน่อย..อ่าอ่า

ขนาดเรานั่งสมาธิทุกคืน..ไม่เคยมีคืนไหนที่ไม่ฝันอ่ะนะ..
อยากจะนอนหลับน้ำลายยืดแบบตะเองมั่งจัง..คงฟิน..เว่อร์..นิ..อิอิ

 

อะจ๊ากกก!!! อย่ามาทำเหมือนดิ เดียวคนนอนข้างจิตกใจน้าาาา
พรุ้งนี้วันสำคัญ ไหนลองตั่งจิตลงไปที่เมืองพญานาคไหม??? ลองดูดิ เขาจะต้อนรับรึถีบส่ง
ปล.ว่าแต่ว่า คงจิไม่เจอกันหรอกน้าาาา 555
ปล.1 อย่าถือสานะคะเพื่อนๆคนอื่น พอดีโพสนี้ลากมาจากกระทู้พญานาต ในห้องคู่ขนาน มันเลยเว่อร์เกิ๊น (บททดสอบเรื่องความเพ้อของจิต เวลาคิดรึระลึกสิ่งใดมักเก็บมาฝัน)

 

ช่วงนี้ งดเล่นน้ำ ชั่วคราว..เป็นโรคกัวน้ำ..อ๊ากกก ม่ายช่าย
ฝันว่า โดนห้ามลงน้ำน่ะ..มันลึกกกกกกกกกก..กิกิ

เลยได้แต่แหย่ๆ ขาเล่น.ลงดีมั้ยน๊ะ..อ๊ะ ม่ายลงดีก่า..อ่าอ่า :boo::boo:

 

5555++ (ขำคุณมิ้ว) โมทนาค่ะ