จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

;k06ขอกะทิแยะๆเข้มข้นหวานมันนะจ๊ะ อิอิ

 

เป็นลูกเป็นหลาน

=======================
ตามหาท่านมานานท่องเวปเกือบ๓เดือน(พระในฝัน) กราบ กราบ กราบ หลวงปู่ดู่เจ้าค่ะ
อนุโมทนาสาธุค่ะcatt1

 

หนอนทําบุญ
ขณะที่Technologyเจริญก้าวหน้า ทางการแพทย์ตกแต่งและศัลยกรรมทางผิวหนังก็ย้อนกลับไปใช้แผนโบราณ มีหมอคนหนึ่งมาทําแผลหลังผ่าตัด (I C U )อีกแหละ เขาสั่ง"หนอน๕๐ตัว"จากห้องยา (แผลใหญ่ก็จะมากขึ้น) พอเปิดแผลก็เอาหนอนใส่ลงไป(หนอนสะอาดนะ) แล้วปิดเทปใสๆ หนอนก็ทําหน้าที่กินแผลๆ ทั้งคืน มองเห็นยุกๆยิกๆ พอรุ่งเช้าหมอก็สั่งชุดใหม่ ส่วนชุดเก่าพอเปิดแผลปุบก็เท alcohol ใส่แล้วทิ้งไป คนใข้บางคนก็อยู่ไม่นิ่ง ถ้าเปิดช่องนิดเดียวพอมีอากาศเขาจะกลายเป็นแมลงวันทันทีเลย

ตอนแรกนึกชอบใจว่าจะไปอยู่ Plastic Surgery ICU พอมาเจอแบบนี้เข้าเปลี่ยนใจเลย ผีไม่กลัวแต่กลัวหนอน อิอิ

 

==============================
ต้องฆ่าตัวผู้รู้ อนุโมทนาสาธุค่ะ

 

เยอรมันตามUKไปนอนแล้ว เดี๋ยวตามด้วยUSA ต่อไปก็จะมีแต่ Thailand
*น้องฝ้ายอยู่ทีไหนเอ่ย?
*ขอต้อนรับการกลับมาของ"หนูมาดี" ค่ะ(f)
*ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 3 คน ( เป็นสมาชิก 3 คน และ บุคคลทั่วไป 0 คน ) [ แนะนำเรื่องเด่น ]
supatorn, aomnitta+, fein
*ช.ม.นี้จองกระทู้ พูดคนเดียวไปเรื่อยๆ ดี ไม่มีคนค้าน
* "ภัยพิบัติ"ก็อยู่ที่ใจของเรามานานแสนนานแล้ว มาเยี่ยม มาครองเรือน จน"ใจ"ยอมให้ปกครองบ้านเลยกลายเป็นของธรรมดาไป ที่เราไมได้มองในบ้าน"จิต"เราเอง มัวแต่มองออกไปข้างนอก
*คิดถึงคุณครูเพ็ญกับท่าน อ ภูนะ สงสัยไปรายงานตัวกับ บบ พร้อมๆกันแหละ
*น้องลินดากําลังขี่ JJ หรือ HAB ?คะ
*คุณครูเกษหายไปไหน?

 

สวัสดีค่ะ พี่ต้อย
เรียกอย่างนี้ได้ไม๊คะ ฝ้ายไม่เคยทักพี่ ๆ เลย แหะๆ
ยังอยู่ค่ะ แต่ไม่ค่อยโพสต์ เกาะอ่านไปเรื่อยค่ะ
เข้าใจก็อ่านจนจบ ไม่เข้าใจก็อ่านผ่านๆ 555
เรื่องอะไรต้องตีความมาก และยาก ก็ผ่านไป
เรื่องความเห็น ก็อ่านผ่านเหมือนกัน ไม่อยากไปอ่านจิตผู้อื่น
แค่กิเลสรอบตัว กระทบตูมๆ ก็ต้องดูตัวเองตลอด
ที่ผ่านมา ได้จิตเกาะพระเป็นที่พิ่ง ได้กระทู้นี้เป็นกำลังใจ
ทำให้ทุกข์สุขน้อยลงไปทันตาเห็น อิอิ

^^
พี่ต้อยสบายใจสบายกายดีนะคะ
/ฝ้าย

 

สวัสดีค่ะ พี่ภู

อาศัย พิ่งพิง กระทู้นี้มานาน แต่ไม่เคยทักเจ้าของกระทู้เลย

อุปสรรค และปัญหาเป็นของธรรมดา อยู่คู่โลก 555
เป็นกำลังใจค่ะ

/ฝ้าย

 

สวัสดีค่ะ ครูเกษ คุณวัฒ


"ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 8 คน ( เป็นสมาชิก 5 คน และ บุคคลทั่วไป 3 คน ) [ แนะนำเรื่องเด่น ]
fein, Dhammanee, supatorn, watjojoj"

งงมากเลย สมาชิก 5 คน แต่โชว์ชื่อแค่ 4 คน ^^'

 

ไม่ต้องงงนะคะ อาจจะเป็น wonder womam พอใจก็ได้ค่ะ
แว่บ ๆ ๆ สุขสันต์วันอาทิตย์ค่ะ

 

ม่ายอาวลอดช่องเขียว เหลือง นะคะ เพราะมีไขมันในเส้นเลือดสูงอยู่แว๊วค่า

 

wonder womam พอใจ

=======================

นี่ไงๆๆhe llo _ น้องพอใจออกมารับสารภาพแล้วไหมล่ะนี่แหละ Wonder Woman ตัวจริงแหละ แถมเสียง"เซาะทราย"เสียด้วย
*ขอบพระคุณน้องฝ้ายค่ะ พี่สบายดีทั้งกายใจค่ะ(deejai)black_pig

 

=======================
ครือว่า น้องจุ๋มกับน้องแตนกําลังเป็นหวัดค่ะpig_cryy แล้วน้องลินดาก็พูดถึงลอดช่อง เพราะพี่เอาไปเทียบกับเต้าส่วน จะได้ปลงเรื่อง"อาหาเรปฎิกูลสัญญา" นะ และก็พิจารณาร่างกายเราว่ามันก็ต้องเจ็บป่วยแบบนี้แหละ นี่แหละ สนทนาธรรมค่ะ;k06

 

สวัสดีวันหยุดครับ วันนี้ว่าจะนอนพักผ่อน ก็ไม่ได้พักอยู่ดี ชีพจรลงเท้าอีกแล้ว เฮ้อ บ่นซะหน่อย อิๆๆๆๆ

 

เอิ๊กกกก!!พี่ต้อยขา ลอดช่องไม่ว่าสีไหนน้องก็งดรับไม่รับส่วนแบ่งเพิ่มค่า

ถ้าเป็นบรเพ็ชรพอจะรับไหว ^^

 

“...พระพุทธศาสนาไม่ใช่เรื่องของการอ้อนวอน ร้องขอ หรือให้กันได้
ทุกคนจะต้องทำด้วยตนของตนเองจึงจะได้รับผล...”

ท่านพ่อลี ธมฺมธโร​

สาธุ มรรคผล นิพพานต้องทำเอง
กราบท่านพ่อลื ด้วยเศียรเกล้า​

 

หลวงพ่อพระราชพรหมยานตอบปัญหาธรรม

ผู้ถาม : ศีล เรารักษากันเวลาไหน?
ถ้าเราไม่มีโอกาสสมาทานศีลมันจะเป็นศีลได้หรือไม่?
หลวงพ่อ : ศีลนี้เราจะสมาทานหรือไม่สมาทานก็ไม่ได้มีความหมายอะไร ความสำคัญอยู่ที่การงดเว้นเท่านั้นมันจึงจะเป็นศีล...นี่หากว่าเราจะสมาทานศีลสักวันละพันครั้ง แต่ว่าจิตใจของเราไม่ได้ผูกพันในศีลก็ไม่ได้เกิดประโยชน์อะไร ศีลไม่ได้มีกับใจเรา

ฉะนั้น การที่เราจะระงับตัณหาได้ ในอันดับแรกต้องเป็นผู้มีศีลบริสุทธ์คือมีอารมณ์ทรงศีลเป็นปกติธรรมดา ไม่ใช่แต่เฉพาะมานั่งขัดสมาธิหลับตา หรือว่านั่งสมาธิจึงมีศีลบริสุทธิ์ ถ้าเราต้องการศีลบริสุทธิ์เพียงเท่านี้ ก็มีหวังลงนรกแน่นอน วันหนึ่งมี ๒๔ ชั่วโมง เราทำจิตบริสุทธิ์กี่นาที

...ฉะนั้น องค์สมเด็จพระจอมไตรจึงสอนให้ทรงสมาธิ ในด้านศีลานุสติกรรมฐาน คือ ให้จิตใจของเราทรงศีลเป็นอารมณ์ เป็นปรกติ ไอ้การนั่งหลับตา วันละ ๙ ชั่วโมง ๑๐ ชั่วโมงไม่มีความหมาย ความสำคัญก็มีอยู่ว่า ทุกลมหายใจเข้าออก จิตของเราทรงอยู่ในศีล

ผู้ถาม : ศีลของเราจะเป็นสมาธิจิตในด้านของสีลานุสติกรรมฐานให้เข้าถึงฌาน ทำอย่างไร? และทำอย่างไรเราจึงจะรู้ว่าศีลของเราเข้าถึงฌาน?

หลวงพ่อ : อันนี้ เราก็สังเกตได้ว่า วันทั้งวัน จิตของเราใคร่ครวญอยู่ในศีลเป็นปกติ มีการระมัดระวังในศีล ปัญจเวร ๕ ประการ คือ การฆ่าสัตว์ตัดชีวิตหรือทำร้ายสัตว์ การลักขโมยของ การยื้อแย่งความรัก การโกหกมดเท็จ การดื่มสุราเป็นต้น เรียกว่าปัจเวร ๕ ประการ อย่างนี้เราทรงได้แบบสบาย

ใครนินทาว่าร้าย ส่งเสียงรบกวนเพียงใดก็ตาม จิตใจเราไม่รำคาญในเสียงของบุคคลนั้น ไม่สะทกสะท้าน ต่อคำนินทาว่าร้าย หรือ ไม่ยินดีต่อคำสรรเสริญใดๆ มีจิตใจอารมณ์สบายเป็นศีล อย่างนี้ชื่อว่าสมาธิจิตของท่านเข้าสู่เป็นสภาพฌาน

...เมื่อสมาธิจิตของเราทรงศีลเป็นฌาน มีจิตใจผูกพันในศีลเป็นปกติ จะไปทางไหนก็ตาม อยู่ในสถานที่ใดก็ตาม อยู่ในสังคมใดก็ตาม เราไม่ยอมละเมิดในศีลอย่างเด็ดขาด ไม่ยุยงส่งเสริมให้ใครละเมิดศีล ไม่ยินดีเมื่อบุคคลอื่นทำลายศีลแล้ว จิตใจของเรามีความชุ่มชื่นในศีลอย่างนี้เป็นฌาน ถ้าอารมณ์จิตเป็นฌาน เราตายไปจากความเป็นมนุษย์เราเกิดเป็นพรหม...

ที่มา fb BuddhaSattha

 

การวางอารมณ์ใจในการปฏิบัติธรรมของเราในแต่ละวัน

ปฏิบัติแบบไม่ต้องยึดรูปแบบ ปฏิบัติแบบอยู่บ้าน
อยู่ที่โรงเรียน ที่ทำงานโดยไม่ให้มีใครรู้ว่าเราปฏิบัติธรรมครับ

เริ่มต้นตั้งแต่ที่เราตื่น จิตตื่นขึ้นจากการนอนหลับ บางท่านจะมีอาการที่จิตถอนลอยขึ้นช้า ๆ
หูเริ่มค่อย ๆ ได้ยินเสียงรอบตัวค่อย ๆ ดังขึ้น แบบนี้เป็นอาการที่หลับอยู่ในฌานอย่างสมบูรณ์ครับ
ส่วนโดยทั่วไปก็จะค่อย ๆ ตื่นขึ้นค่อย ๆ รู้สึกตัว เมื่อรู้สึกตัวแล้ว ก็ให้เราตั้งสติก่อน หากไม่ตั้งสติ
จิตมันก็จะเลยไปเลย จากนั้น ผู้ที่ได้มโนมยิทธิแล้วก็ยกอาทิสมานกายขึ้นไปกราบพระพุทธเจ้า
บนพระนิพพานเป็นการระลึกนึกถึงพุทธานุสติ และ อารมณ์พระนิพพาน แล้ว พิจารณาธรรม
ในหัวข้อที่เราเอง รู้สึกสบายไม่หนักเกินไปตามภูมิธรรมไล่เรียงลำดับให้ไปจนถึงละเอียด

♥ ตั้งใจว่าเรานี้วันนี้เราจะสร้างความดี และ รักษาใจเราให้มีแต่ความคิดที่ดีให้ได้ตลอดทั้งวัน
♥ พิจารณาในส่วนของ ศีล 5 ว่าเราจะรักษาเอาไว้ให้ได้ตลอดวันรักษา กรรมบถ 10 ให้ได้
รักษาอารมณ์ใจใน เมตตาพรหมวิหาร 4 เอาไว้ให้จิตเราเย็นอยู่ตลอดเวลา
♥ พิจารณาว่าเราอาจ " ตาย " เมื่อไรก็ได้ เราจะไม่ประมาทในชีวิต
ไม่ประมาทในความดีไม่ประมาทในการปฏิบัติธรรม เริ่มเป็น วิปัสนาญาณ
♥ พิจารณาธรรมเพื่อละใน สังโยชน์ 10 ประการ
♥ พิจารณาใน บารมี 30 ทัศน์ ตั้งใจในกำลังใจที่จะทรงบารมีได้อย่างเต็มอัตรา

เมื่อพิจารณาในฌานแล้วสำหรับท่านที่ได้มโนมยิทธิ ส่วนใหญ่พระท่านก็จะ เมตตา
บอกสอนเวลานี้ สำหรับผมเองพระท่านชอบมาบอกงานในช่วงเวลาตื่นแบบนี้เนื่องจาก
เราได้พักผ่อนเต็มที่แล้ว มีความสดชื่นทรงลมหายใจสบายเป็นสมาธิได้ง่าย



♥♥♥ เมื่อตื่นนอนแล้ว ♥♥♥

♥ อาบน้ำ - แปรงฟัน - ล้างหน้า ถ่ายหนัก - ถ่ายเบา เราก็พิจารณาธรรมไปด้วย
ในข้อ กายคตาฯ ในส่วนของ ความสกปรก ไม่สะอาดความเสื่อมในร่างกายของเรา
ด้วยจิตที่ เบาๆ สบายๆ ให้จิตคลายจากความ ยึดมั่น ถือมั่น ในร่างกายลง
♥ ทานอาหาร ก่อนทานข้าวทุกมื้อ เราก็ นำอาหารไปถวายพระ
ด้วยความเป็นทิพย์ เสียก่อนจากนั้นก็มาพิจารณา อาหาเรปฏิกูลสัญญา และ ความเป็น ธาตุ 4
อธิฐาน ให้อาหารที่ทานเป็นอาหารทิพย์หล่อเลี้ยงธาตุขันธ์ เพื่อการบำเพ็ญธรรมทำความดี

♥ ออกเดินทางไปธุระ ระหว่างเดินทางเราก็ จับลมหายใจสบาย ทรงสมาธิจิตไป ตอนขับรถเรา
ก็ทำได้ทรงลมหายใจที่หายไปจนเป็น ฌาน 4 ใช้งาน จิตยิ่งตั้งมั่นมีสมาธิเต็มอัตราหรือ เรานั่งรถ
ก็พิจารณาไป ในคนสัตว์ ว่าทุกข์อย่างไร เขาเห็นทุกข์ไหมเราเห็นเราก็หาทางออกจากทุกข์ ด้วยธรรม

ตลอดจน แผ่เมตตาไปในทิศทั้งปวงไปไหนมาไหน เจอผู้ใดก็ให้จิตเขาเย็นตามจิตเราไปไหน
ก็ปรารถนาให้ที่นั้นมีความเจริญรุ่งเรืองมีศานติสุข สงบร่มเย็นมีแต่รอยยิ้มและมิตรไมตรีต่อกัน

โดย อาจารย์ คณานันท์ ทวีโภค

 

บารมี
คือ การตั้งกำลังใจไว้ชอบแล้วเป็นสัมมาทิฐิ
เวลาเราจะทำการอันใดก็ตามให้เราทำจิตให้เกิดสมาธิจนจิตสงบระงับจากกิเลสให้ได้ก่อน
จากนั้นให้เราถามจิตตัวเอง ว่าสิ่งที่เรากำลังจะทำอยู่นี้ เรากำลังจะทำอะไร และ ที่สำคัญ
ที่สุดก็คือ เราทำเพื่อใคร ? ทำอะไรนั้นเราก็ต้องมาพิจารณาก่อนว่าสิ่งที่เรากำลังจะทำนี้

อยู่ในทำนองครองธรรมหรือไม่ ? เบียดเบียนหมู่สัตว์หรือยังประโยชน์ต่อหมู่สัตว์ ?
เกิดผลดีผลเสียประการใด ? ปราชญ์ และ วิญญูชนติเตียนได้ หรือไม่ ?

เมื่อพิจารณาเห็นว่าชอบแล้วเป็นกุศลเป็นสัมมาทิฐิยังประโยชน์ก็ให้มาพิจารณาต่อไปอีกว่า
เราทำสิ่งนั้นเพื่อตนเอง หรือ เพื่อส่วนรวม ? ก็ขอให้มาตรองในข้อของอัตตาตัวตนว่าสิ่งที่เราทำไป
แม้ว่าเป็นคุณเป็นประโยชน์แต่เราทำไปเพื่อ ปรารถนาให้ผู้คนเขามายกย่องสรรเสริญหรือไม่ ?
เพื่อสนองกิเลสหยาบในจิตของเราหรือไม่ ? หรือ เราทำไปเพื่อประโยชน์ต่อส่วนรวมอย่างแท้จริง

บางท่านคิดว่าในเมื่อเป็นงานที่เราทำ เรื่องหน้าตาการยกย่องก็ย่อมสมควรเป็นของเรา
ไม่ได้ผิดอะไรแต่หากนำธรรมมะที่ในหลวงท่านทรงสอนและปฏิบัติพระองค์เป็นแบบอย่าง

ให้พวกเราได้ประจักษ์แล้วพระองค์ทรงสอนว่า จงปิดทองหลังพระ
จนกระทั่งทองที่เราปิดนั้นมาอยู่หน้าพระ



♥♥♥

นั่นคือ เมื่อเราทำความดีอย่างแท้จริง ด้วยความเสียสละ จนกระทั่งจิตใจ ตัวตนอุปนิสัยของเราดี
อย่างแท้จริงดีจนเป็นปกติพระพุทธรูปที่เราปิดทองคำเปลวจากที่เป็นพระปูนก็จะกลายเป็นพระ
พุทธรูปทองคำทั้งองค์ไป จะปิดทองหรือไม่ปิด จะถูกเผาถูกขูดขีดทองแท้ก็ย่อมเป็นทองแท้ วันยัง
ค่ำทำความดีจะถูกด่าถูกเข้าใจผิด ถูกนินทาว่าร้าย อย่างไร หากหัวใจของเราเป็นพระพุทธรูป
ทองคำเราย่อมไม่หวั่นไหวเพราะเรารู้เรามั่นใจเสียว่าเราทำอะไรอยู่ และ ทำเพื่อใครเมื่อนั้น
หัวใจเราก็จะมีความดีเป็นปกติทำเพื่อส่วนรวมเห็นประโยชน์สุขของส่วนรวมมาก่อนเสมอ

ในส่วนของความเป็นทิพย์ นั้นการที่เราตั้งกำลังใจของเราเอาไว้เพื่อประโยชน์ของส่วนรวมเป็น
ที่ตั้งก็ดีเพื่อพระพุทธศาสนาก็ดีเพื่อสร้างกำลังใจให้ผู้อื่นได้เข้าถึงซึ่งความดีก็ดีเทพพรหมเทวดา
ท่านมีความเป็นทิพย์ท่านรับรู้รับทราบเป็นอย่างดีเมื่อเราวางกำลังใจถูกท่านก็พากันมาเมตตา มา
สงเคราะห์กันมากมายเพราะเราทำก็เพื่อส่วนรวมไม่ใช่เพื่อตนเอง ลองดูอุปมาง่ายๆ หากเรา
บอกกับสาธารณะชนว่า ฉัน อยากได้ เงิน มากๆเพราะ ฉันต้องการความสุขของฉันความร่ำรวย
ส่วนตัวของฉัน ช่วยกันมาช่วยฉันเถอะกับอีกท่านหนึ่งบอกต่อสาธารณะชนว่า ตอนนี้ศีล
ธรรมเสื่อมลงพวกเราต้องหาทางฟื้นฟูสิ่งยึดเหนี่ยวความดีศีลธรรมในจิตใจคนกันดีกว่าพวกเรา
ช่วยกันหาเงินมา สร้างพระพุทธรูปกันดีกว่า "บุคคลสองคนนี้
ใครจะได้รับความช่วยเหลือจากสาธารณะชนมากกว่ากัน

คราวนี้เรามาพิจารณาดูในแง่มุมนี้กันบ้าง ผู้ปฏิบัติสมาธิสองท่านท่านหนึ่งตั้งกำลังใจว่า
อยากได้ อภิญญา เพื่อที่เราจะได้เก่งที่สุด มีคนมายกย่องมากๆกับอีกท่านหนึ่งที่ตั้งกำลังใจเอาไว้ว่า
ปรารถนาที่จะได้อภิญญาก็เพื่อจะได้นำคุณวิเศษแห่งอภิญญาสมาบัติที่ได้นี้ไปใช้ช่วยเหลือผู้คนใน
ยามเกิดภัยพิบัติเราคิดว่า หลวงพ่อหลวงปู่ครูบาอาจารย์ตลอดจนเทพพรหมเทวดาท่านจะเลือก
มาโปรดมาใดมากกว่ากัน หรือ แม้แต่ความก้าวหน้าในธรรมความก้าวหน้าในการปฏิบัติก็ตาม
หากเราตั้ง กำลังใจที่จะนำธรรมการปฏิบัติไปสอนไปสงเคราะห์ให้บุคคลอื่นได้เข้าถึงธรรมเข้าถึง
ความดีเป็นสำคัญ บาอาจรย์มีพระพุทธเจ้าเป็นที่สุดท่านก็เมตตาสงเคราะห์เราได้อย่างเต็มที่
จนก้าวหน้าในธรรมกันอย่างรวดเร็วเป็นธรรมดาดังนั้นการตั้งกำลังใจหรือการตั้งบารมีที่ถูกต้องก็คือ

ตั้งกำลังใจเอาไว้ใน สัมมาทิฐิ เป็นสำคัญ
ตั้งกำลังใจเอาไว้ เพื่อส่วนรวม ก่อนเรื่องของตนเอง
ตั้งกำลังใจเอาไว้ให้ ตั้งมั่นไม่แกว่งไกวไปด้วย โลกธรรม 8
ตั้งกำลังใจให้ถูกเป็นทางลัดแห่งการปฏิบัติธรรม

พอถูกปุ๊บเทวดาพรหมท่านเห็น ท่านทราบ เวลาทำความดีเราทำแบบไม่ต้องอวดคน
เพราะ คนบางคนไม่มองที่ความดี ของคนอื่นคนบางคนมองไม่เห็นความดีของคนอื่น
คนบางคน เพ่งโทษ คนอื่นคนบางคน ริษยา ในความดีของคนอื่นก็มี

ดังนั้นจงทำความดีให้เทวดาให้พระท่านทราบก็พอจำนวนท่านมากกว่าคนเยอะ ทำดีจริงไม่ดีจริง
ท่านรู้หมดวันดีคืนดีท่านก็มาเล่าให้ฟัง ให้รู้ดังนั้นทำความดีเอาไว้อย่าให้ได้อายเทวดาพรหมท่าน
------------------------------------
ทำจิตให้เป็นพระพุทธรูปทองคำให้ได้ขอให้ความดี
เพื่อส่วนรวม จงปรากฏแก่ทุก ๆ ดวงจิตผู้ใฝ่ธรรมด้วยเทอญ

โดย อาจารย์ คณานันท์ ทวีโภค

 

ขอกราบสวัสดีทุกๆท่านครับ

ยังรักและคิดถึงชาวจิตเกาะพระ และทุกๆท่าน เหมือนเช่นเคยนะครับ
วันนี้นำธรรมะมาฝากเช่นเคยครับ

ขอขอบพระคุณ ขอขอบใจ สำหรับกำลังใจที่ทุกๆท่านให้กันมาโดยตลอด
ผมสบายดี ไม่ต้องห่วง ขอให้ทุกท่านรักษาดวงจิตของตนให้ดีๆ นะครับ
อาจจะตกฌานบ้าง ก็ไม่เป็นไร แต่อย่าให้จิตตกกันนะครับ อันนี้เสียหายมากๆเลย

ปัญหาหรืออุปสรรค์ย่อมมีอยู่ทุกหย่อมหญ้า ขอให้มองเป็นเรื่องธรรมดา
และขอให้แก้ด้วยสติปัญญานะครับ

ด้วยรักและเคารพ
พี่ภู

 

การก้าวเดินของวัฏจักรวัฏจิตนี้

ไม่ีมีที่สิ้นสุดจุดหมายปลายทาง...

นอกจากบุญกุศลเท่านั้น...จะเป็นเบรกห้ามล้อ

จะตัดเครื่องวัฏวนทั้งหลาย

ที่ยืดยาวนานให้หดสั้นเข้ามา สั้นเข้ามา

ด้วยอำนาจแห่งบุญกุศลนี้...

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน.