@@..คำครู ผู้ชี้-นำ-อุปถัมภ์ สู่พระโพธิญาณ & เรื่องเล่าจากกัลยาณมิตร.@@

https://www.youtube.com/shorts/Q9qEVLTXe_g?feature=share

 

ที่มา https://www.youtube.com/@Ekayanamak

 

การตั้งน้ำอธิฐาน
พระอาจารย์กล่าวว่า "วันนี้วันเสาร์ ตอนที่เข้ากรรมฐาน ๓ วันมีสุดยอดสุภาพสตรีท่านหนึ่ง ก็คือคุณยายแม่ชีบุญเรือน โตงบุญเติม วัดอาวุธวิกสิตาราม ท่านแวะมาสงเคราะห์ บอกว่าวันเสาร์ให้ตั้งน้ำอธิษฐานเอาไว้ ท่านจะเสกให้ บรรดาลูกศิษย์ลูกหาของท่าน เขาก็ทำแบบนี้กันทั้งนั้น ฉะนั้น ถ้าหากว่าใครอยากรู้ว่าทำอย่างไร ให้ไปหาวิธีการดู อาตมาก็ตั้งไปแล้ว มีคนยอมเหนื่อยแทน ต้องรีบฉวยโอกาสไว้
พวกเราก็ไม่ต้องอธิษฐานอะไรมากหรอก ขอให้หายโรคหายภัย

=AZWu5iRD_ufPU6Lw1ZJTRcvnXqNECX5aTXOg4_bp6-CtJuYShHQwGxnTQ1h3EvK3z1QRMcsjkMUfjtbFpXp2FT0dcNYoCATA7LXyo9LzcZHkWubDmonfGBdoi2bX3NUTALuuY1TTmplGwtemtpzhZSF3csZ98H4-5D_4zBIV5dh1HiR-ZWen3S8z8cbeCQTqeHhk5KqxjUOOfwYnW43XApJAaGaXFzT7ZoUu2HVdZ8H7YQ&__tn__=*bH-R']
=AZWu5iRD_ufPU6Lw1ZJTRcvnXqNECX5aTXOg4_bp6-CtJuYShHQwGxnTQ1h3EvK3z1QRMcsjkMUfjtbFpXp2FT0dcNYoCATA7LXyo9LzcZHkWubDmonfGBdoi2bX3NUTALuuY1TTmplGwtemtpzhZSF3csZ98H4-5D_4zBIV5dh1HiR-ZWen3S8z8cbeCQTqeHhk5KqxjUOOfwYnW43XApJAaGaXFzT7ZoUu2HVdZ8H7YQ&__tn__=*bH-R']



ที่มา https://web.facebook.com/groups/658...t6YDpOg3pWotCt94tWD3TGnpizbMVG&__tn__=-UC,P-R

 

การตั้งน้ำอธิฐาน
พระอาจารย์กล่าวว่า "วันนี้วันเสาร์ ตอนที่เข้ากรรมฐาน ๓ วันมีสุดยอดสุภาพสตรีท่านหนึ่ง ก็คือคุณยายแม่ชีบุญเรือน โตงบุญเติม วัดอาวุธวิกสิตาราม ท่านแวะมาสงเคราะห์ บอกว่าวันเสาร์ให้ตั้งน้ำอธิษฐานเอาไว้ ท่านจะเสกให้ บรรดาลูกศิษย์ลูกหาของท่าน เขาก็ทำแบบนี้กันทั้งนั้น ฉะนั้น ถ้าหากว่าใครอยากรู้ว่าทำอย่างไร ให้ไปหาวิธีการดู อาตมาก็ตั้งไปแล้ว มีคนยอมเหนื่อยแทน ต้องรีบฉวยโอกาสไว้
พวกเราก็ไม่ต้องอธิษฐานอะไรมากหรอก ขอให้หายโรคหายภัย

=AZWu5iRD_ufPU6Lw1ZJTRcvnXqNECX5aTXOg4_bp6-CtJuYShHQwGxnTQ1h3EvK3z1QRMcsjkMUfjtbFpXp2FT0dcNYoCATA7LXyo9LzcZHkWubDmonfGBdoi2bX3NUTALuuY1TTmplGwtemtpzhZSF3csZ98H4-5D_4zBIV5dh1HiR-ZWen3S8z8cbeCQTqeHhk5KqxjUOOfwYnW43XApJAaGaXFzT7ZoUu2HVdZ8H7YQ&__tn__=*bH-R']=AZWu5iRD_ufPU6Lw1ZJTRcvnXqNECX5aTXOg4_bp6-CtJuYShHQwGxnTQ1h3EvK3z1QRMcsjkMUfjtbFpXp2FT0dcNYoCATA7LXyo9LzcZHkWubDmonfGBdoi2bX3NUTALuuY1TTmplGwtemtpzhZSF3csZ98H4-5D_4zBIV5dh1HiR-ZWen3S8z8cbeCQTqeHhk5KqxjUOOfwYnW43XApJAaGaXFzT7ZoUu2HVdZ8H7YQ&__tn__=*bH-R']
=AZWu5iRD_ufPU6Lw1ZJTRcvnXqNECX5aTXOg4_bp6-CtJuYShHQwGxnTQ1h3EvK3z1QRMcsjkMUfjtbFpXp2FT0dcNYoCATA7LXyo9LzcZHkWubDmonfGBdoi2bX3NUTALuuY1TTmplGwtemtpzhZSF3csZ98H4-5D_4zBIV5dh1HiR-ZWen3S8z8cbeCQTqeHhk5KqxjUOOfwYnW43XApJAaGaXFzT7ZoUu2HVdZ8H7YQ&__tn__=*bH-R']=AZWu5iRD_ufPU6Lw1ZJTRcvnXqNECX5aTXOg4_bp6-CtJuYShHQwGxnTQ1h3EvK3z1QRMcsjkMUfjtbFpXp2FT0dcNYoCATA7LXyo9LzcZHkWubDmonfGBdoi2bX3NUTALuuY1TTmplGwtemtpzhZSF3csZ98H4-5D_4zBIV5dh1HiR-ZWen3S8z8cbeCQTqeHhk5KqxjUOOfwYnW43XApJAaGaXFzT7ZoUu2HVdZ8H7YQ&__tn__=*bH-R']



ที่มา https://web.facebook.com/groups/658098715447952/user/100009630608617/?__cft__[0]=AZUDuWB-HFTaB3vrrDrpYxRoMsUMNkPq2s_85pYhXp_2IlEFwIySqE3LbSEHDRSk075-6EcWA216lzwoxwNdKg5N3HKHLstMtIq-t6AO10GvQtNZlFvbNbEfLppdNKnT0wnHI4oE7rTCod-woegswAClxnrp0J-8DNnA24hiqWwGy-lu5oANoVjwsGt6YDpOg3pWotCt94tWD3TGnpizbMVG&__tn__=-UC,P-R


**********************

พระคาถาอภิญญานั้นแบ่งเป็น ๒ บทด้วยกัน บทแรกคือ
สัมปจิตฉามิ
....ถ้าจะภาวนาคาถาบทนี้ ให้ขึ้นต้นด้วยนะโม ๓ จบ พุทธัง ธัมมัง สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ ทุติยัมปิ
ตะติยัมปิ แล้วภาวนาอิติปิโสฯ สวากขาโตฯ สุปฏิปันโนฯ จนครบก่อน หลังจากนั้นจึงภาวนา สัมปจิตฉามิ ถ้าหากว่าเราทำคาถาบทนี้ขึ้น จะมีความสามารถคล้ายกับผู้ที่ฝึกอภิญญาจากพื้นฐานของกสิณ ๑๐
ส่วนพระคาถาอภิญญาอีกบทหนึ่ง เรียกง่าย ๆ ว่าพระคาถาอภิญญาใหญ่ ก็คือบท
โสตัตตะภิญญา
....บทนี้ถ้าเราภาวนาแล้วทำขึ้น ก็จะมีฤทธิ์ มีอำนาจเหมือนกับใช้กสิณ ๑๐ ได้โดยตรง พระคาถาบทนี้วิธีการง่ายกว่า คือน้อมนึกถึงคุณพระรัตนตรัย ตั้งนะโม ๓ จบ แล้วภาวนาได้เลย
....คาถาทั้งสองบทนี้เมื่อภาวนาไปแล้วก็จะเกิดผลสองประการ ประการแรก ก็คือ พอภาวนาไปแล้ว เราจะเห็นแสงสีทอง จะเป็นจุด เป็นขีด เป็นเส้น เป็นสาย เป็นแผ่นผืน หรือสว่างโดยไม่มีประมาณ หรือเหมือนกับฟ้าแลบก็ตาม....
....เคล็ดลับอยู่ตรงที่ว่า ถ้าเราเห็นแสงสีทองแล้วให้น้อมใจค่อย ๆ ตะล่อมเอาแสงนั้นเข้ามาในอกของเรา ถ้าสามารถรวมเป็นดวงโตสว่างไสวสีทองอยู่ในอกของเราเมื่อไร ร่างกายของเราจะลอยพ้นพื้น ให้ตั้งสติให้ดี ๆ ซักซ้อมการลอยอยู่ในห้องของเราจนกระทั่งมีความชำนาญเสียก่อน ให้มั่นใจว่าเราบังคับร่างกายนี้ให้ลอยไปไหน ๆ ได้จริง อย่างนั้นแล้วเราค่อยออกไปสถานที่อื่น....
....อีกประการหนึ่งผลที่จะเกิดขึ้นก็คือ รู้สึกเหมือนโดนบีบรัดแน่นเข้าไป ๆ ทั้งตัว หัวใจก็เต้นเร็วขึ้น ๆ มีอาการเหมือนกับเหนื่อยหอบ อยากจะดิ้นตึงตังโครมคราม ถ้าหากว่าลักษณะอย่างนั้น ก็คือ การที่กายในจะหลุดออกไปแบบมโนมยิทธิเต็มกำลัง ถ้าเราตัดใจได้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับร่างกายนี้ก็ตาม เราไม่ใส่ใจ ต่อให้ตายลงไปในขณะที่ปฏิบัติความดีนี้เราก็ยอม ถ้าตัดใจอย่างนี้ได้ท่านจะหลุดไปเลย....
....แต่ให้ ตั้งเป้าไว้ด้วยว่าเราต้องการไปกราบพระที่พระนิพพาน ไม่อย่างนั้นถ้าหากว่าหลุดออกไปแล้ว ส่วนใหญ่ไม่ได้ขอบารมีพระท่านสงเคราะห์ ออกไปก็จะรู้สึกมืดแปดด้านไปไหนไม่ถูก เปะปะไปหมด แล้วท้ายสุดทนรำคาญไม่ไหวก็กลับร่างตามเดิม.....
....สิ่งทั้งหลายที่ว่ามานี้ จะว่าไปแล้วไม่ใช่เรื่องยาก แต่ต้องเป็นการกระทำของบุคคลที่มีความจริงจังและสม่ำเสมอ ถ้าเอาตามที่หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านขอไว้ก็คือ เช้าภาวนา ๑ ชั่วโมง เย็นภาวนา ๑ ชั่วโมง....
....ท่านบอกว่ายิ่งนานไป พวกเดียรถีย์นอกศาสนาจะจาบจ้วงพุทธศาสนามาก ท้ายสุด ถึงขนาดจะลบล้างคำสอนของพุทธศาสนา กล่าวหาว่า อภิญญาสมาบัติเป็นเรื่องหลอกลวงกัน เมื่อถึงเวลานั้นแล้ว พวกเราจะต้องออกไปแสดงให้เขาดูว่าสิ่งทั้งหลายเหล่านี้เป็นความจริง....
....ดังนั้น...เราจึงต้องซักซ้อมเอาไว้ให้เคยชิน โดยการภาวนาควบกับลมหายใจเข้าออกไป ซึ่งบทภาวนาทั้งสองบทนั้น ไม่สามารถแบ่งลมหายใจเป็นคู่ได้สะดวก เราก็ภาวนายาว หายใจออกก็รู้ลมสุด หายใจเข้าก็รู้ลมสุด จะใช้คำว่าโสตัตตะภิญญาทีเดียวก็ได้ หรือจะวรรคเว้นอย่างไร เข้าออกอย่างไรก็แล้วแต่เรากำหนด แล้วแต่เราจะถนัด....
พระครูวิลาศกาญจนธรรม,ดร.
#หลวงพ่อเล็ก
#วัดท่าขนุน
คัดลอกบางส่วนมาจากเทศน์กรรมฐานวันเสาร์ที่ ๓ กันยายน ๒๕๕๙



#หลวงพ่อเล็ก
#วัดท่าขนุน
คัดลอกบางส่วนมาจากเทศน์กรรมฐานวันเสาร์ที่ ๓ กันยายน ๒๕๕๙


*********************

ที่มา https://web.facebook.com/ratn.chatr...usp_8adCrEqYxSe5RVLix63mDGnc&__tn__=-UC,P-y-R

 

https://web.facebook.com/share/r/15ox1Wqi6U/

 

แต่ว่าเรื่องนี้กระผม/อาตมภาพสบายใจอยู่อย่างหนึ่ง ก็คือเรื่องของบารมีพระท่านสงเคราะห์ ท่านทั้งหลายต้องเข้าใจอยู่อย่างหนึ่งว่า ในเรื่องการสงเคราะห์ของพระ ของพรหม ของเทวดา ตลอดจนกระทั่งครูบาอาจารย์นั้น "ต้องขอ ถึงจะได้" แล้วก็ไม่ใช่ขอได้ทุกคน คนที่ขอต้องมีต้นทุนเพียงพอด้วย
แต่ว่าภายในบ้านเราเมืองเรา หลวงปู่หลวงพ่อที่ต้นทุนเพียงพอมีอยู่จำนวนค่อนข้างที่จะมาก ในเมื่อท่านนั้นนิด ท่านนี้หน่อย ถ้าหากว่าใครมีทิพจักขุญาณ หรือไม่ก็เจริญกรรมฐาน ตามวิธีการที่กระผม/อาตมภาพสอนไปทุกครั้งที่มีการปฏิบัติธรรม เมื่อขยายตัวเองจนกระทั่งโตเต็มจักรวาล แล้วมองกลับลงมาอีกที จะเห็นว่ามีรัศมีสีม่วงอ่อนคลุมประเทศไทยทั้งประเทศแล้ว ก็แปลว่า ถ้ามีอะไรหนักหนาสาหัสในเรื่องสงครามขึ้นมา บ้านเราจะปลอดภัยประมาณ ๘๐ เปอร์เซ็นต์ ถ้าถามว่า "แล้วอีก ๒๐ เปอร์เซ็นต์ ?" อีก ๒๐ เปอร์เซ็นต์ ก็ต้องยอมรับกฎของกรรมไป ว่าคุณทำกรรมมาหนักแล้ววาระส่งผลตอนนั้นพอดี..!
โดยเฉพาะท่านทั้งหลายที่อยู่ต่างประเทศ กระผม/อาตมภาพเตือนมาหลายวาระแล้ว ในเมื่อท่านทั้งหลายอ้างความจำเป็นอย่างหนึ่ง หรือมั่นใจว่าวัตถุมงคลที่พกเอาไว้เพียงพอที่จะคุ้มตัวอย่างหนึ่ง ก็ขอให้รักษาพุทธานุสติ ธัมมานุสติ สังฆานุสติเอาไว้ให้ดี
โดยเฉพาะถ้าปฏิบัติตามกฎเกณฑ์กติกาได้ ก็คือมีความเคารพในพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์จริง ๆ ไม่ล่วงเกินด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ ทั้งต่อหน้าและลับหลัง รักษาศีลทุกสิกขาบทให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ ไม่ละเมิดศีลด้วยตนเอง ไม่ยุยงส่งเสริมให้ผู้อื่นละเมิดศีล ไม่ยินดีเมื่อเห็นผู้อื่นละเมิดศีล และมีปัญญา รู้ตัวอยู่เสมอว่าเราจะต้องตาย ถ้าหากว่าตายลงไป เราขอไปอยู่กับองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่พระนิพพานแห่งเดียวเท่านั้น
ถ้าใครรักษากฎเกณฑ์กติกาเหล่านี้ได้โดยสมบูรณ์ ท้าวมหาราชทั้ง ๔ จะให้บริวารช่วยอภิบาลรักษาให้ตัวท่านปลอดภัย ต่อให้อยู่กลางดงระเบิด ก็ไม่น่าเป็นอันตราย แต่ขออภัย..เรื่องนี้ได้เฉพาะตัว ใครทำได้ ท่านรักษาแค่คนนั้น ไม่ใช่ว่ารักษาทั้งครอบครัว หรือว่ารักษาทั้งสถานที่ด้วย
การรักษาทั้งครอบครัว หรือว่าทั้งสถานที่ มีวัตถุมงคลบางรุ่นที่ท่านสงเคราะห์ให้ แต่ก็ต้องอาราธนา หรือใช้คำว่าปลุกอยู่ทุกวัน ก็ถือว่าท่านที่อยู่ต่างประเทศโชคดี จะได้มีอนุสติที่เข้มข้นขึ้น เป็นหลักสูตรเร่งรัด พูดง่าย ๆ ว่าทิ้งเมื่อไรตายเมื่อนั้น อยากอยู่ต่อก็ต้องภาวนาเข้าไว้
ส่วนท่านที่อยู่บ้านเราเมืองเรา โปรดอย่าประมาท ไม่ใช่ว่ารอดจากสงคราม แต่ดันไปขับรถชนตาย..! ถ้าอย่างนั้นก็ได้แต่สมน้ำหน้า เพราะว่าพวกเราแต่ละคนไม่ใช่เกิดมาชาติเดียว วาระของปาณาติบาตที่เราเคยฆ่าคน ฆ่าสัตว์ใหญ่เอาไว้ ต่อให้บางวาระ บางเวลา เป็นการกระทำเพื่อป้องกันประเทศชาติ เพื่อรักษาครอบครัว เพื่อรักษาตนเองก็ตาม แต่สิ่งที่เราทำนั่นก็คือปาณาติบาต ฆ่าคนอื่นไว้
ถ้าวาระที่เหมาะสม กรรมทั้งหลายเหล่านี้ จะมาสนองแน่นอน เพียงแต่ว่าช้าเร็วต่างกันไป เนื่องเพราะว่าขึ้นอยู่กับตัวเราด้วย ว่าสร้างต้นทุนความดีไว้มากเท่าไร ถ้ามีศีล มีสมาธิ มีปัญญา ต่อเนื่องตามกัน กรรมก็ได้แต่ตามอยู่ห่าง ๆ รอวาระ รอเวลาที่กุศลของเราขาดช่วงลง แล้วก็จะเข้ามาสนอง
ดังนั้น..พวกเราจึงควรที่จะดำเนินชีวิตอยู่อย่างผู้ไม่ประมาท พยายามปฏิบัติในทานมัย - การให้ทาน สีลมัย - การรักษาศีล ภาวนามัย - การเจริญสมาธิภาวนา ถ้าสามารถทำได้ต่อเนื่อง กุศลไม่ขาดช่วง เราก็ยังปลอดภัยได้ชั่วคราว
ถ้าหากว่าเราดูตัวอย่างบุคคลบางคน ก็จะเห็นว่าสิ่งที่เขาทำนั้น บางทีเราก็เห็นว่าเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้อง แล้วทำไมเขายิ่งทำ ก็รู้สึกเหมือนกับยิ่งมีอำนาจ ยิ่งร่ำรวย ก็เพราะว่าตอนนี้เป็นช่วงที่บุญเก่าเขาส่งผลอยู่ ถ้าไม่รู้จักสร้างเพิ่มเติม บุญขาดช่วงลงเมื่อไร กรรมทั้งหลายถล่มเข้ามาพร้อม ๆ กัน ก็จะเละเป็นโจ๊ก..! ขออภัย...ตรงนี้ไม่ได้พาดพิงใคร..!
ดังนั้น..สิ่งที่เราท่านทำอยู่ ต้องถามตัวเองด้วยว่า ถ้าสถานการณ์ฉุกเฉินขึ้นมา เพียงพอที่จะรักษาตัวเองหรือไม่ ? เพียงพอที่จะรักษาคนรอบข้างหรือไม่ ? เพราะว่ากำลังใจของคนเรา ถ้าแบ่งหยาบ ๆ แบ่งได้เป็นสามระดับด้วยกัน ระดับแรก..รักษาตัวเองยังไม่รอด ระดับที่สอง..รักษาตัวเองรอด แต่ช่วยคนอื่นไม่ได้ ระดับที่สาม..รักษาตัวเองรอดได้ ช่วยคนอื่นรอบข้างให้รอดได้ อย่างน้อยเราต้องทำถึงระดับที่สอง ก็คือรักษาตัวเองให้รอดได้ จะได้ไม่เป็นภาระคนอื่น
ยิ่งกำลังสมาธิของเราเข้มแข็งเท่าไร เมื่อเสริมกับวัตถุมงคล ตลอดจนกระทั่งกุศลบารมีที่เราสร้างมา เรื่องหนักก็เป็นเบา เรื่องเบาก็เป็นหาย แต่ถ้าหากว่ากำลังใจของเราไม่เข้มแข็งพอ ก็อาจจะมีทรัพย์สินเสียหาย มีบาดเจ็บล้มตาย แล้วแต่สภาพจิตใจของเราว่าทำได้เท่าไร
ก็แปลว่าเรื่องทั้งหลายที่กระผม/อาตมภาพปรารภมาก็คือ "ใครทำใครได้" จะไปหวังพึ่งครูบาอาจารย์อย่างเดียว ก็จะอยู่ในลักษณะภาษิตจีนที่ว่า "ฉุกเฉินขึ้นมา แล้วค่อยกอดพระบาทพระพุทธรูป" ก็คือก่อนหน้านั้นไม่เคยนึกถึงเลย ถ้าประเภทนั้นก็ประมาณดาบอยู่ในฝักจนสนิมขึ้นแล้ว พอจะใช้งานก็ชักไม่ออก..!


คัดลอกบางส่วนจาก เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันศุกร์ที่ ๑๙ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๗