ข้าพเจ้า คือศรีอาริยะเมตไตย เพราะเหตุใด

พ่อมดโลจิ

เราเห็นด้วยกับท่านจิงๆ

ว่าแต่ ได้ข่าวว่าท่านเป็น hacker เหรอ?

 

กรรมบท 10 ครับ มาปฏิบัติกันนะครับ ทุกคนเลยนะครับ

 

เคยเป็นตั้งแต่อายุ 19 - 23 พออายุ 24 - 26 เคยเป็นไซเบอร์อินสเป๊กเตอร์ ตอนนี้อายุ 27 เป็นก็ยังเป็นไซเบอร์อินสเป๊กเตอร์อยู่ครับ แต่ตอนนี้ผมจะเฝ้าดูทุกพฤติกรรมบนโลกไซเบอร์มากกว่าครับ เพราะเมื่อก่อนจะตามล่า แต่ตอนนี้ไม่มีให้ล่าแล้ว มีแต่เว้บลามกกับพวกคุณโสอินเตอร์ ผมเลยมั่ยค่อยยุ่งกับพวกนี้เท่ารัยครับ ปล่อยให้คนอื่นทำหน้าที่แทน เพราะผมต้องดูแลลูกสาวบุญธรรมของผมครับ ตอนแรกผมเป็นครูไปสอนนักเรียนยากจนและเจอครอบครัวหนึ่ง มีตา ยาย เด็กกำพพร้า 4 คน ที่แม่ตาย พ่อมีเมียใหม่ทิ้งเด็กอายุ 6 ขวบ และ 2 ขวบ ให้ดูแล ส่วนอีก 2 พี่น้อง อายุ 10 ขวบกับ 3 ขวบ พ่อแม่ก็ไม่สามารถดูแลเด็กได้เลยยกลูกตัวเองให้ตายายเลี้ยง ผมสงสารเด็กครับและพอผมสอนหนังสือเขาก็ออกเยี่ยมบ้านนักเรียน ซึ่งทั้งโรงเรียนมีนักเรียน 24 คนเองครับ มีผอ. มีครูน้อย และมีผม และภารโรง บางครั้งภารโรงก็ช่วยสอนหนังสือครับ บางครั้งไม่มีใครอยู่โรงเรียน ผมก็สอนทั้ง 7 ชั้นเลยครับ เพราะมีอนุบาลด้วย เด็กพวกนี้ยากจนครับ แต่ผมเลือกที่จะอุปการะครอบครัวของเด็กกำพร้า 4 คนครับ แต่ผมก็เลือกช่วยได้แค่คนเดียวครับ เพราะผมก็ยังอยู่ในช่วงตั้งตัว และเด็กคนนึงใน 4 คนนี้อยู่อนุบาลแต่สมองแบบอัจฉริยะครับ เป็นเด็กผู้หญิงหน้าตาญี่ปุ่นๆ เนื่องจากผมสอนเด็กๆครับเด็กๆเลยรักผมมาก และเด็กคนนี้แม่ก็ตายเพราะอุบัติเหตุ พ่อมีเมียใหม่ เด้กขาดความอบอุ่น พอเจอกับครูจ้างสอนอย่างผม จึงผูกพันกันมากเด็กจึงเรียกผมว่าพ่อครับ ผมเลยกลายเป็นพ่อตั้งแต่ยังโสดครับผม ผมก็เลยพยายามหาเงินมาจุนเจือครอบครัวเด็กยากจนพวกนี้ครับ เพราะผมอยากให้พวกเขาเรียนหนังสือให้สูงที่สุดเท่าที่ผมจะส่งเสียเด็กคนนี้ได้ครับ ตอนนี้เขี้ยวเล็บของอดีตแฮกเกอร์จึงถูกความอบอุ่นจากเด็ดตัวเล็กๆถอนซะหมดครับ จากความทะเยอทะยานที่จะเป็นจอมยุทธแห่งไซเบอร์ก็ได้เป็นมาแล้ว และมือปราบไซเบออร์ก็เป็นมาแล้ว ตอนนี้ควาทะเยอทะยานที่จะเป็นหมายเลข 1 ไม่มีแล้วครับ เพราะ 01234567890 ผมเข้าใจคำว่า 0 แล้ว จึงเลือกทางสงบครับ เพื่ออนาคตของลูกสาวตัวเล็กๆของผม ตอนนี้จึงลดบทบาทตัวเองลงเป้นยามเฝ้าดูพฤติกรรมคนเน็ตแทนครับ แต่ในโลกแห่งพลังจิตผมยังคงแฮกจิตของตัวเองอยู่ครับ แฮกเพื่อเรียนรู้ตัวเอง : - )

 

แจ่มแจ้ง และจริงใจดี ครับท่านโลจิ
อนุโมทนากับภาระกิจที่กระทำอยู่
ขอให้สำเร็จทุกสิ่งทั้งในโลกแห่งความเป็นจริง
ทั้งสำเร็จแห่งภาระกิจในโลกของเน็ต
เฝ้าดู เฝ้ามอง ต่อไปเถิด
ข้าฯ จะติดตาม และเป็นกำลังใจให้ ครับท่าน

 

ขอบคุณที่ให้กำลังใจครับคุณทิดหนึ่ง...นอกจากเด็กยากจนแล้ว เด็ดพวกนี้ยังขาดสารอาหารด้วยครับ บางคนอยู่ ป.5 แต่ยังอ่านตัวหนังสือมั่ยออกก้มีคับ ที่เด็ดสุด มีเด็กออทิสติคด้วยครับ เด็กอดทิสติคคนนี้พูดไม่ได้มา 12 ปี ตอนนี้ยังอยุ่อนุลาลครับ แต่ผมไปสอนที่นั่น 75 วัน เด็กคนนี้พูดได้เลยครับ พอดีผมเคยทดลองงานสำคัญบางอย่างที่เกี่ยวกับการพัฒนาสมองและพลังจิตครับและเคยทดลองสำเร็จกับตัวเองมาแล้วเพราะเกิดความจำเสื่อมจากสารสเตียรอยด์ครับ แต่เมื่อรักษาตัวเองได้ผมเลยคิดว่าน่าจะรักษาเด็กคนนี้ดั้ยเช่นกัน ผมจึงเปิดเพลงให้เด็กคนนี้ฟังทุกวันครับ 30 วันผ่านไปเริ่มพูดดั้ย ต่อมาผมก็เอาภาพวาดกับ ตัว ก ข ค..มาให้เด็ดลองทำดู เด็กทำดั้ยครับ และต่อมาผมเปิดภาพของเพื่อนๆในโรงเรียนและภาพครูให้ดูและบอกว่าชื่ออะรัย ผมบอกแค่ครั้งเดียว เค้าจำชื่อทุกคนได้ตลอดเลยครับ และต่อมาผมก็เอาสอนเด็กคนนี้ให้พูดตามผมครับ ตอนนี้เด็กคนนี้พูดดั้ยแล้วครับ แม้ว่าจะยังออทิสติคอยู่แต่เด็กคนนี้เก่งครับ เพราะเด็กคนนี้เข้าโรงเรียนมา 6 ปีมั่ยเคยมีครูคนไหนสนใจเด็กคนนี้เลยเพราะทุกคนบอกว่าช่างเหอะอย่าสนใจเลย แต่ผมสนใจและก็ทำสำเร็จครับ / ต่อมาเด็กที่ป่วยอยู่ตลอดเวลา อาการตัวเกรงและเจ็บปวดเหมือนตะคริวกินทั้งตัว กินยาตลอดก็มั่ยหาย เพราะครูบอกว่าอย่าสนใจเลย เด็กเป็นดรคเรียกร้องความสนใจ แต่ที่ผมรู้มาเด็กเป็นโรคหอบหืดครับ หมอและครูและพ่อแม่ก้มั่ยรู้ว่าเด็กเป็นอะรัย จึงเอายาที่เกี่ยวกับลมชักให้เด็กกินครับ แต่ผมรู้ว่าอาการตัวเกรงแบบน้คือโรคหอบหืดครับ และผมกำลังจะเดินทางไปที่หมู่บ้านนี้อีกครั้งครับ เพื่อช่วยเด็กพวกนี้ครับ

 

พี่พ่อมดประเสริฐมากครับ

 

จ๋องแจ๋งหวัดดีครับผ้มมมมมมมมมม

 

กรรมไม่ช้าก็เร็ว
จะหวนคืนสู่ตัวผู้กระทำ
นอกจากมีกรรมชั่วติดจรวดแล้ว
ก็ยังมีกรรมดีติดเทอร์โบเหมือนกัน

 

บทสวด คาถา คือ คำสั่งสอนของคนสมัยก่อน
เทศน์ คือ คำสั่งสอนของคนสมัยนี้

 

การกระทำสำคัญกว่าคำพูด

คุณเทวดาน่าจะทำอย่างนี้บ้างนะครับ

คนมีชื่อเป็นพ่อมด กลับมีจิตใจงดงามกว่า คนอ้างตนว่าเป็นหน่อเนื้อนาบุญ

หุหุหุ

 

มาจะกล่าวบทไปถึงพระศรี...ตัวปลอม...ชะเองเอย...ให้ตายเถอะโรบิ้นผมลืมลืมกินยา...ก่อนนอน

 

"แบ่งปันรอยยิ้ม เพราะเราอยู่ร่วมสังคมเดียวกัน"
ขอสรรพสิ่งได้โปรดระงับดับโทษแก่ท่านผู้น่าสงสารนี้ด้วยเถิด ขอความสว่างในพระธรรมจงบังเกิดแก่ท่านในเร็ววัน ขอความสวัสดีมีชัยจงปรากฏแก่ทุกท่านทั้งหมดทั้งมวลด้วยเทอญ สาธุฯ

สัพเพสัตตา สัตว์ทั้งหลาย ที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น
อเวรา โหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิดอย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย
อัพพยา ปัชฌา โหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิดอย่าได้อาฆาต พยาบาท เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย
อะนีฆา โหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิดอย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย
สุขีอัตตานัง ปริหะรันตุ จงมีความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเถิด