กสิณอะไรฝึกง่ายสุดหนอ?

สงสัย คุณนพ ไปเรียนอยู่มั้งนะ นิสิตปีสี่....ไกล้จบละ
จบแล้ว ก็ เข้าบวชเป็นหลวงพี่ หลวงพ่อ ต่อไป......อิอิ

 

เมื่อคืน ผมฝันบ้าบอ เรื่องมนุษย์ต่างดาว....เล่นเอาเหนื่อยไปด้วย
กระบวนการ ความคิดของคนเราเนี่ย...มันปรุงแต่งไปเรื่อย....โดยลืมตัว...

คุณนพครับ....ความฝันเนี่ย....มันถูกพลังงานภายนอก เข้ามากระทบ นำพาให้เรา ปรุงแต่งไปเพื่ออะไรกันนะ

 

ดูว่าเราจะติดกับพวกสัญญาจรหรือเปล่าคับ

 

อะไรเนี่ย พูดสั้นๆแค่เนี้ย....เป็นไปได้ฤา ปกติต้องพูดยาวๆ มิไช่เหรอ

 

ไม่ใช่แน่นอนครับ ถ้าใช่คงไม่ปล่อยมาสนทนากับผมหรอกผมคับเพราะส่วนตัวพอจะดึงพวกที่คุมจิตอยู่ออกได้ง่ายคับ
แต่ไม่ใช่อยู่ดีๆจะไปดึงนะคับ แล้วแต่คนคับ
ถ้าแสดงก้ามมากส่วนตัวค่อยเชิญให้มาทางนี้คับ
. ปกติพวกนั้นจะขี้โม้. หลงยึดความคิดตัวเอง. ถามอย่างจะตอบอย่างและก็ย้อนเราคืน ที่สำคัญบอกอะไรไปจะไม่ฟัง
เพราะพวกที่คุมจิตมันจะคอยแหย่. วันนี้บอกว่ากินปลาถ้าเราถามว่า
ปลาอร่อยไหม. เค้าจะบอกว่าเค้าไม่ได้กินปลาคับ ๕๕๕
ใช้หลักตรวจสอบแนวกะแสคลื่นแบบที่เคยพาทำก็จะทราบได้เองคับ
พวกนี้จะมีกะแสคลื่นออกที่ท้ายทอยทุกคนครับปล. สั้นๆหน่อยคับแวะอเมซอนอยู่คับ
ก็มันเป็นสัญญาจรตัวหนึ่งนิคับ อีกกรณีก็กะแสจิต
อื่นๆคอยแหย่. ถ้าเราเล่นด้วยก็เข้าทางเค้าซิคับ
แห๋มๆ อโหสิๆๆ อุทิศส่วนกุศลออกจากกลางจิตก็จบ.
โห้ยยยยยยย. อย่าลืมว่ากว่าจะตาย
มันจะมาอีกไม่รู้กี่เรื่องคับ. ตัดตัวอุปโลกน์
ตัวแรกคือตัววิญญาณก็จบคับใช้ความสามารถทางจิต
ให้มันมีประโยนช์ตรงนี้ไงคับ

 

ความสามารถทางจิต เนี่ย ผมใช้ไม่เป็นครับ มีอะไรแบบไหนบ้างครับ ความสามารถทางจิต อย่าง ที่คุณนพเห็นภพภูมิ เห็นพลังงานเนี่ย ฝึกนานมั้ยครับ
แล้วถ้า เอาแบบ ตาปกติลืมตาดู แล้วเห็นภพภูมิเลยเนี่ย ต้องใช้จิตร่วมด้วย มั้ยครับ

 

แล้วในกรณีผมเอง ผมพูดว่า ผมสัมผัสด้วยใจ ผมไม่มีจิต ผมพูดผิดมั้ยครับ

 

พูดไม่ผิดครับ เป็นเพียงภาษาสมมุติ
ที่อุปโลกน์ขึ้นเพื่อให้เข้าใจ..และถ้าใจในความหมาย
ทางด้านกิริยาของจิตคือ ความสามารถเดิมแท้ของตัวจิต
ที่ไม่มีอะไรมาเกาะครับ เรียกอีกอย่างว่า อภิญญาจิตภายใน
หรืออภิญญาในบ้านนั้นหละครับ.ที่สายวิชาพิเศษชอบเรียกว่า
เห็นด้วยใจหรือความรู้สึกอะไรนั่นหละครับ กิริยามันคล้ายๆกันครับ..
และเครื่องรู้แบบที่คุณถามตรงนี้เป็นสายภายในบ้านทั้งหมดครับ
.ส่วนตัวฝึกไม่นานคับ หลักเดือนครับ.
มีข้างบนสอนเรื่องธรรมดาครับ..ถ้าฝึกเองขี้เกียจอย่างนี้คง ๑๐ ปีแล้วเสร็จ
หละครับ ๕๕๕
เห็นภพภูมิขึ้นอยู่กับว่าขณะนั้น ตัวจิตเราไม่มีอะไรมาเกาะได้น้อยขนาด
ไหนครับ.มันมีทริคตรงที่ว่า เห็นระดับไหนได้ในครั้งแรกๆต้องไม่สนใจ
ทุกๆกรณี ไม่งั้นมันจะกลายเป็นสัญญาเข้ามาบังจิตทำให้ตกผลึก
และมันจะสร้างเกาะขวางตัวจิตขึ้นอีกชั้น ทำให้จิตไม่คลายเลยตัด
การพัฒนาการเห็นตามลำดับครับ...
แล้วก็มาฝึกเพื่อคลายสิ่งที่มาเกาะจิตออกให้จิตเข้าสู่ความ
ไม่มีอะไรให้นานที่สุด มันก็จะมีพัฒนาการขึ้นมาได้เองตามลำดับ
สามารถทำได้กันทุกคนครับ ที่ติดกันเพราะเห็นแล้วใคร่รู้ ใคร่สงสัย
และไปยึดติดกับภพภูมิที่เห็นครับ...
และปัจจัยที่ช่วยหนุนการเห็นขึ้นอยู่กับสัญญาเดิมของจิตเรา
ที่เคยดึงให้เราเห็นด้วยครับส่วนหนึ่ง
อีกส่วนคือการยกพัฒนาระดับภูมิ
จิตของตนเองด้วยส่วนหนึ่งครับ
ที่กล่าวมานี้อย่างใดอย่างหนึ่งครับ..
แต่ถ้าเดินๆมาจะเห็นได้ทุกระดับด้วยตาเปล่า พื้นฐานจะเป็นพวกที่เอา
บารมีลงมามากหรือพวกที่เค้าเป็นพวกอธิวาสนาบารมี ที่มีอภิญญา
ภายในบ้านแบบไม่ต้องฝึกครับ..อย่างผมเนี่ยต้องฝึกตามลำดับ
ขึ้นอยู่กับว่า ตัวจิตจะมีอะไรมาเกาะได้นานแค่ไหนด้วยในระหว่างวันครับ
ซึ่งก็ยังจะต้องค่อยๆพัฒนาไปเรื่อยๆตามวาระเหมือนคนอื่นๆเช่นกันครับ
ปล.ทำให้คนอื่นๆสัมผัสรับรู้ได้ เค้าเรียกภายนอกครับ

 

แสดงว่า ถ้าว่างมาก ๆ ก็จะพัฒนาได้มาก งั้นหรือครับ
ผมคงอีกนาน เพราะผม ขี้เกียจ มากเลย
อาศัยถาม คุณนพ เอา ดีก่า อิอิ ง่ายกว่า

ว่าแต่ เบื้องบนมีอะไร ฝากมาถึงผม ผ่านคุณนพการ มั่งครับ บอกกันหน่อยนะครับ

 

มันเป็นการทดสอบ จากใครครับ

 

บางครั้ง ผมโดนกลั่นแกล้งในความฝัน พอผมรู้ตัว ไอ้คนที่มาทดสอบหรือมาแกล้ง มันก็ออกจากความฝัน ทำให้ผมตื่นทุกที กะว่าจะเล่นงานคืนในความฝันน่ะ มันขยันมาแกล้งผมในฝันจริงๆ คนนี้ใครครับ คุณนพพอจะบอกได้มั้ยครับ

 

ไม่มีแบบตรงๆคับและไม่รับฝากคับ๕๕๕มีเรื่องเดียวคือ ใช้เกินมันเลยติดลมคับ(ตั้งท่ารออยู่)มันเลยไม่วาง
เพราะมันจ้องจะใช้อัตโนมัติคับ
ดูเทียบเรื่องเมตตาเป็นตัวอย่างคับเห็นชัดดี
คิดตามดีๆนะครับ
แล้วก็แล้วไป อย่าตามไม่ว่าดีหรือไม่ดี

ให้จิตมันกลับสู่ความไม่มีอะไรคับ.
พอจะเมตตาค่อยดำริขึ้นมาใช้
แบบไม่อะไรกับอะไรเลย. ใช้แล้วก็แล้วไปคับ.
มันถึงจะเร็วและสมบูรณ์แบบในตัวมันเองคับ.
จะดีกว่าแบบที่ต้องมีวิตกแล้วใช้แบบเดิมๆและจะไม่ตะกุกตะกักคับ.
วิตกคือตรงที่เรารู้ว่าต้องเปนนั่นเปนนี้แบบนี้แบบนั้นทำอย่างนี้อย่างนั้นนั้นหละคับ.
ให้มันเปนไปของมันเองมันถึงจะไหลลื่นไม่ชงัก
เพราะตรงช่วงที่จะรู้ว่าจะต้องโน้นต้องนี่นั้นหละคับ คริ คริ
ปล.งง บ่ อ้าย

 

ออโต้ ตอบโต้นี่ ผิดด้วยหรือครับ มันก็ไม่ไช่ว่าตั้งท่ารอ หรอกนะ อิอิ
แค่ ติดความสนุกสนาน มากไปหน่อย

เห็นที จะต้องเป็นคนไม่เอาถ่าน ไม่เอาเพื่อน ไม่เอาฝูงแล้วล่ะ

ใช้เกิน ใช้พลังเกินตนหรือครับ สงสัย จะเมตตามั่วไปหมดแน่เลย

แล้วถ้า จะบอกว่า เลิกเมตตาละ ไม่เมตตาละ จะอยู่เฉยๆ แบบนี้ ดีกว่าหรือครับ

 

ยังไม่หลับไม่นอนหรือครับน้าจร มาอยู่แถวนี้นี่เอง

 

ไม่มีใครคับมันเป็น.
๑.กะแสจรคับ ปกติมาแล้วก็ไป หรือไปๆมาๆ เรียกว่ามันไม่เที่ยง
ทั้งจากอดีตชาติและชาติปัจจุบันคับ
๒.คลื่นกระแสจิตอื่นๆ ที่มาแหย่. เทวปบุตรมารก็หนึ่งในนั้น
และก็ฯลฯ
ทั้ง. ๒ แก้เหมียลกัล. คือตัดตัววิญญานการรับรู้เลยคับ
ไม่ต้องไปอะไรเลย. แต่ถ้าผู้ปฏิบัติเริ่มแรกต้องอาศัย
การสร้างตัวไปรู้ก่อนคือสติทางธรรม ตามด้วยปัญญาทางธรรมให้บังเกิดมีก่อน
ในลำดับต่อมา แม้ว่าจะพัฒนาจนจิตมันวางได้แต่มันจะแค่สงบ.
จิตจะยังไม่โล่งโปร่งเพราะติดตัวรู้. แล้วค่อยมาวางตัวรู้ที่หลังคับ
จิตจะเข้าสู่ความไม่มีอะไรได้เอง ในชีวิตปกติประจำวันคับ

 

แม๊ พูดมายังกับหลวงพ่อบวชมา ห้าสิบพรรษา นะเนี่ย
นี่ถ้าได้เข้าไปบวชเป็นพระจริงๆ ผมว่า คุณนพ ต้อง เจ๋งกว่าพวก ติงต๊อง สับสน งงงวย เป็นนั่นเป็นนี่ อย่างแน่นอนเลยนะครับ

ที่คุยๆ เนี่ย ตัวคุณนพเอง หรือภพภูมิผ่านร่างมาครับ ดูเหมือน คนมีอายุเยอะ อิอิ

 

สนุกสนานนั้นหละที่เรียกว่าติดลมคับ. ๕๕๕
ใช้มากสังขารจะเหนื่อยครับ. ไม่ใช่เลิกใช้ครับ
แต่ต้องให้จิตคืนสู่ความไม่มีอะไรหรือธรรมชาติเดิมๆของ
มันก่อนในสภาวะปกติครับ. พอจะใช้ค่อยดำริขึ้นมาใช้
และใช้แล้วก็แล้วไปไงคับ.

 

ก็คงต้อง เอาตามที่คุณนพ แนะนำ นั่นแหล่ะ เพราะ มันจะหมดเรี่ยวแรงแล้ว
คงต้องปิดเทอมพักยาว สักหน่อย

 

ลองสังเกตุผลดูด้วยตัวเองครับ แบบที่ผมแนะนำมันจะ เร็ว. ราบรื่น เนียนกว่า
ที่สำคัญไม่เหนื่อยเพราะการไม่คลายตัวอุปโลกน์ต่างๆและกะแสตกค้างที่ส่งผลต่อร่างกายเราคับ
ปล. ไว้พิสูจน์ดู. และลองสังเกตุด้วยตัวเองได้เลยคับ

 

คุณนพคะ ดิฉันพาคุณพ่อเดินสองครั้งนะคะ แต่ใช้เวลาไม่นานเพราะคุณพ่อไม่ค่อยอยากร่วมมือเท่าไหร่ ครั้งแรกมีความรู้สึกว่ามีลมออกทางน่องค่ะแต่ทางหน้าผากไม่ได้สังเกตุ ครั้งที่สองดิฉันร้อนวาบที่ฝ่ามือและท้ายทอยค่ะร้อนมากช่วงปล่อยพลัง .. มีอะไรผิดปรกติไหมคะ
... อ้อ เราเดินกันบนดินที่พอมีความชุ่มชื้นค่ะไม่แห้งมากแต่ไม่ค่อยมีหญ้าค่ะ