กราบเรียน..ข้าพเจ้าเป็นพุทธภูมิใช่หรือไม่

สมัยนี้เป็นฤาษีดาบสมันไม่มีป่าให้ไปอยู่แล้ว แล้วไปตั้งอาศรมในป่าไม่นานหรอกป่าไม้จะเข้าไปเล่นงานฟ้องร้องวุ่นวาย อีกอย่างพระพุทธเจ้าถ้าชาติไหนที่ออกบวชถ้าช่วงนั้นไม่มีพระศาสนาก็ไปเป็นดาบส/ฤษี แต่ถ้ายุคไหนมีพระศาสนาถ้าไม่เป็นฆราวาสก็ต้องบวชพระ มีเพียงชาติสุเมธดาบสชาติเดียวที่ท่านเป็นฤษีแล้วมีพระพุทธศาสนา แต่พระองค์ก็ไม่ทรงเล่าว่าหลังจากได้รับพยากรณ์แล้วลาเพศจากฤษีไปบวชเป็นภิกษุหรือไม่

ส่วนเรื่องบวช บวชได้ก็บวช บวชไม่ได้ก็ถือศีล/ภาวนาไปเรื่อยๆ

 

แสดงว่ายังไม่รู้จริงนะครับ

ปัจจุบันฤาษีท่านมีกันหลายคนนะครับ ถือศีล 8 ..
เสกใบไม้สวดคาถาแล้วกินอิ่มเหมือนกินข้าว
หายตัวได้

ท่านยังมีอยู่นะครับ ..

และฤาษีบางท่าน ก็มีบ้างไปบูรณะเจดีย์เชวดากอง บำเพ็ญเอามหาบุญครับ

ข่าวและเรื่องพิศดารแบบนี้ ต้องไวหน่อยนะครับ

 

เข้าใจเช่นเดียวกับคุณวีรวิทย์ครับ ชาติใดเกิดใต้ร่มเงาพุทธศาสนา พุทธภูมิไม่น่าบวชภายนอกศาสนา เพราะในสัตถุศาสตร์ มีสิ่งให้ศึกษาเหลือคะนานับ ที่สำคัญ ความเคารพในพระศาสดานั้นเกินบรรยาย

 

สำหรับผมในชาตินี้ก็พอใช้ได้ ทุกข์ยากลำบากพอสมควร ปัจจุบันอายุ 47 ยังโสด
เกิดในครอบครัวยากจน ปัจจุบันตัวผมยังจนแถมยังเป็นหนี้เป็นสินเพราะการชอบช่วยเหลือคน ก็ให้มันรู้ว่าการเป็นหนี้เป็นสินมันเป็นอย่างไร มันทุกข์อย่างไร เงินเดือนได้มาเท่าไหร่ ผ่อนทั้งต้นทั้งดอกหมด ส่งผ่อนทุกเดือน

ตั้งแต่เกิดมาไม่รู้หรอกว่าปรารถนาพุทธภูมิ แต่เพราะความยากจนความทุกข์ยากลำบากประกอบกับได้เรียนวิชาปรัชญาเบื้องต้น ซึ่งเป็นวิชาบังคับที่ทุกคณะต้องเรียนของมหาวิทยาลัยรามคำแหง และในวิชานี้ มีเรื่องของปรัชญาพุทธศาสนาและคำสอนของพระพุทธเจ้าด้วย ขณะนั้นอายุ 24 จึงทำให้ครุ่นคิด และคิดน้อมมาสู่ตัว ยิ่งศึกษา ยิ่งน้อม ยิ่งคิด ศึกษาในเนื้อหาบทเรียนไม่พอ อยากให้รู้มากกว่านี้ จึงเข้าไปค้นคว้าหาอ่านในห้องสมุดอีก ติดปัญหาเรื่องใด สนใจเรื่องไหน หยิบมาอ่านหมด ทั้งพระไตรปิฏก อรรถกถา พุทธประวัติ ธรรมะพ่อแม่ครูบาอาจารย์ ประวัติพ่อแม่ครูบาอาจารย์ ฯลฯ

จนงวดเข้า งวดเข้า หล่อหลอม หลอมรวมเข้า จนทิ้งทุกอย่าง หนีออกจากบ้านไปบวช ต้องการอย่างเดียว ไม่ขอมาเกิดอีก ขอเข้านิพพาน แต่ลืมไปอย่างหนึ่งลืมอ่านพระวินัย คือ บวชไม่ได้ ไม่ได้ขออนุญาตบิดามารดา บวชได้แต่พ่อขาวถือศีลแปด ก็ไม่เป็นไรพ่อขาวก็พ่อขาว พ่อขาวก็ประพฤติปฏิบัติธรรมได้ จนถึงโครตภูญาณ เปรียบเหมือนเป็นแต่เพียงเปิดประตูแล้วก้าวขาเข้าไปหนึ่งข้าง เพื่อเข้าไปดูไปรู้ไปเห็นและชักขากลับคืนออกมา เนื่องจากญาณ จากสัญญา ปรารถนาพุทธภูมิ

การหนี้ออกจากบ้านถือเป็นกรรมอย่างหนึ่ง ที่ทำให้ทางบ้านเป็นทุกข์ เพราะรู้เห็นได้จากการปฏิบัติ จึงคิดถึงบ้าน และกลับมาขอบิดามารดาบวชที่บ้าน กรุงเทพฯ วัดไผ่ตัน สะพานควาย วัดอยู่ใกล้บ้านแค่ตรงกันคนละฟากถนน บวชเมื่ออายุ 24 ลาสิกขา เมื่ออายุ 26 เป็นผู้ที่เลือกเองว่าขอบวชที่บ้าน เพราะต้องการโปรดโยมแม่ที่ทำให้ทุกข์เพราะหนีออกจากบ้าน ถ้าบวชอยู่ต่างจังหวัดไกลๆบ้านสายวัดป่า คงยังไม่สึก

ชาตินี้ก็ไม่มีอะไรหนักหนา ก็มีเพียง 2 เรื่องใหญ่ๆ คือ
1. เรื่องเศรษฐกิจฐานะการเงิน
2. เรื่องผู้หญิง

เศรษฐกิจไม่เท่าไหร่ พออยู่พอใช้ พอมีพอกิน แต่ดันมีหนีสิน เพราะชอบช่วยเหลือคน

เรื่องผู้หญิง ไม่ใช่ชอบเที่ยวผู้หญิง หรือเป็นคนเจ้าชู้ แต่เมียเก่าๆ หรือภรรยาเก่าๆ ในแต่ละชาติและได้มาเกิดและมาเจอกัน ในอดีตชาติคงไม่เบาเรื่องผู้หญิง เรื่องเจ้าชู้ เพราะอาจเป็นคนเมตตา ลูกเมียใครเอาหมด พอมาชาตินี้เขาได้มาเกิด เมื่อเจอกันก็รักก็ชอบเขา เขาก็ชอบเรา แต่เราก็ไม่ได้ทำอะไรเขา ได้แต่มอบความรู้สึกที่ดีๆให้ ช่วยเหลือเมตตาสงเคราะห์เขา สุดท้ายหมาคาบไปแดก (ขออภัยคำหยาบเป็นสำนวน) คือ มีชายอื่นแย่งเอาไปครอบครองได้เสียกัน กี่คนแล้วคนเล่าก็เป็นเช่นนี้หมด นับได้ก็ 8 คนแล้ว ในรอบ 20 ปี ก็ทุกข์เสียใจบ้างพอสมควร แต่ไม่หนักหนาสาหัสมาก สงสัยคงเหลือเฉพาะที่เป็นของเราแท้ๆแน่นอน ที่พอจะเป็นคู่บารมี แต่ยังไม่เจอ คิดแล้วถ้าชาตินี้เกิดมารวยก็คงเป็นเพลย์บอยแน่ สร้างเวรสร้างกรรมกับผู้หญิงอีก

 

เคยอ่าน หลวงพ่อบอก พระเยซู เป็นพระโพธิสัตว์นะ
คิดว่าก็น่าจะมีได้ ที่แม้เกิดในสมัยพระพุทธเจ้าองค์หนึ่งองค์ใด
อาจเป็นฤาษี นักพรตนอกพระศาสนา ก็อาจมีได้
เพราะวิสัยพุทธภูมิ ไม่เชื่อใคร ต้องตรัสรู้ด้วยตนเอง มักทำตามความเห็นตนเอง

ในอนาคตวงศ์ มีพราหมณ์สองสามคน
ที่เกิดในสมัยพระพุทธเจ้า จะได้เป็นพระพุทธเจ้าในกัปป์นี้ ก็มีนะ

 

เข้าใจว่าที่ท่านกล่าวมาล้วนแล้วแต่นอกร่มเงาพุทธศาสนา แม้ในยุคที่คำสอนยังดำรงค์อยู่ แต่พุทธภูมิอาจเกิดภายนอกได้

 

พวกฤษี ที่อ้างและกล่าวถึง แบ่งเป็นสองพวก คือของจริง กับของ เก๊ ที่เห็นตามข่าวเก๊หมด ไอ้พวกนั่งในกะทะน้ำมัน ตายไปก็จะได้อยู่ในกะทะจริงๆ

ส่วนพวกฤษีของจริง ถ้ามีฤทธิ์จริงไม่ได้หลอกลวงผู้คน ก็คงเป็นพวกปัจเจกภูมิแสวงหาทางพ้นทุกข์ด้วยตัวเองก็ต้องปล่อยเขาไปตามวิถีของเขา แต่ถ้าจะอ้างเป็นพุทธภูมิก็ฟันธงเลยบารมีอ่อนๆทั้งนั้น เพราะว่าบารมีอ่อนจึงเลือกทางไม่เป็นประโยชน์แก่ตนและโพธิญาน

ยุคนี้มีพระศาสนาดำรงค์อยู่ พวกที่สร้างบารมีพอสมควรเท่านั้นที่จะเห็นค่าของ วิปัสนา/สติปัฏฐาน มากกว่าเจริญณาน เพราะเวลาเรียนวิปัสนามีน้อยมากๆๆๆๆๆ เกิดล้านชาติโอกาสสัก 1 ชาติที่จะได้เรียนวิปัสนายังยาก ดังนั้นพวกบารมีแก่กล้ามากๆจะใช้เวลาช่วงนี้ลงมาเกิดติดๆกัน ถ้าไม่มาเพื่อบำรุงพระศาสนาก็จะมาบวชเพื่อเรียนวิปัสนา และเอาไว้ชาติอื่นๆค่อยไปทำณานกัน

 

พราหม์ในยุคนั้นไม่จัดเป็นนักบวชโดยตรง คล้ายๆกับชนชั้นที่มีน่าที่เกี่ยวกับพิธีกรรมไม่ได้หมายความว่าเป็นนักบวชบำเพ็ญณานทุกคน พราหมณ์ส่วนใหญ่ก็ทำมาหากินเพียงแต่ทำงานบางอย่างและไม่ทำงานบางอย่าง บางคนรวยบางคนจน

พวกพรามห์ที่ออกบวช ให้นึกถึงปัจวัคคี ชฏิล 3 พี่น้อง พวกท่านเหล่านี้ทำสมาธิเล่นณานกัน

 

ผมมีข้อสงสัย
ในข้อที่ว่าผู้ที่จะเป็นนิตยโพธิสัตว์ย่อมได้รับคำพยากรณ์จากพระพุทธเจ้า
ในข้อนี้ไม่สงสัย

แต่สงสัยในกรณีนางแก้วที่เป็นคู่บารมีนิตยโพธิสัตว์

ในชาติที่ท่านสุเมธดาบส ท่านได้รับคำพยากรณ์จากพระพุทธเจ้าทีปังกร
นางสุมิตตรา ก็ได้รับคำพยากรณ์จากพระพุทธเจ้าทีปังกรด้วยในเวลาเดียวกัน

แต่เป็นข้อบังคับหรือไม่ ที่ต้องได้รับคำพยากรณ์ในครั้งเดียวกัน
หรือว่า แล้วแต่ของแต่ละองค์ไป

 

ผมว่า ต้องพร้อมกันเลย เพราะการบำเพ็ญบารมีส่วนใหญ่ โพธิสัตว์เป็นสามัญชน คนมีครอบครัวนั้นแหละ ผ่านทุกข์ผ่านสุข(ทุกข์) มากมาย

นอกจากนี้ พูดถึงพระอัครสาวก เราๆ ท่านๆ อาจคิดว่า ใช้เวลาบำเพ็ญหรือตั้งความปรารถนาแค่สองอสงไขยแสนมหากัปร์โดยประมาณ แต่ว่า หลายกรณีคนที่พบเจอ ผู้ที่เป็นอัครสาวก ตั้งใจกันมาช่วยกันนานแล้ว น่าจะเริ่มตั้งแต่โพธิสัตว์เปล่งวาจาปรารถนาแล้ว ก็จะมีผู้เริ่มตั้งจิตปรารถนาตามๆ กันมา แล้ว แต่กว่าจะได้รับพุทธพยากรณ์นั้นก็ใกล้ๆ เวลาอย่างที่ว่า

 

อันนี้ เป็นไปตามนั้น ภายหลังจากพระพุทธเจ้าปรินิพพานแล้ว ในชั้นยามา(ชั้นที่สาม) มหาเทพชั้นนี้ส่วนใหญ่ อุบัติด้วยบุญที่ได้เห็น ได้ยิน พระพุทธองค์ จึงเป็นพระโพธิสัตว์กันมาก ด้วยกรรมเกี่ยวเนื่องกัน เห็นว่า ดินแดนทางแถบนี้จะมีสงคราม ความขัดแย้งมาก เหล่ามหาเทพชั้นนี้ จึงปรึกษาว่า น่าจะให้โพธิสัตว์องค์หนึ่ง ไปโปรด จึงอัญเชิญท่านลงไป ซึ่งพระเยซูท่านเมื่อขึ้นไปนั่งสมาธิอยู่บนภูเขา ก็ระลึกตอนที่มหาเทพผู้ใหญ่อัญเชิญลง ซึ่งเหล่าเทพ ก็เหมือนชั้นดาวดึงส์ คือจะเรียก พระอินทร์ ว่าพ่อ ดังนั้น เมื่อพระเยซู ระลึกได้จึงเรียกนาม พระบิดา (กลายเป็นพระเจ้าในที่สุด) ตอนตรึงไม้กางเขนเหล่าเทวาชั้นยามาเองก็มาอนุโมทนาในการบำเพ็ญครั้งนั้น และจิตของพระเยซู สัมผัสได้ จึงกล่าวว่า สำเร็จแล้ว นับแต่นั้น คริสต์ศาสนาก็เป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจคนแถบนั้น

ลองคิดดูว่า ถ้าไม่ทำเช่นนั้น การสงครามจะมีมากกว่าตามประวัติศาสตร์ ลองคิดดูว่า เมื่อมีการรวมกันด้วยอิทธิพลศาสนาทำให้คนเราเป็นหนึ่งเดียวกันมากขึ้นแค่ไหน

อนุโมทนาด้วยครับ

 

อุยส์ .. ถ้ากลัวไม่มีคู่บารมี
ตอนอธิษฐานปรารถนาพระโพธิญาณ ไม่ลองขอคู่บารมีไปด้วยเลยล่ะครับ
(หากอยากได้ spec แบบไหน ก็นะ .. ลองระบุไปด้วยก็ได้ครับ)

 

สมัยท่านสุเมธดาบส
ท่านอธิษฐานคนเดียว เพราะท่านมาคนเดียวไปคนเดียว
แต่นางสุมิตตรา ก็อธิษฐานประกบไป มันจะบังเอิญขนาดนั้น
หรือว่าเป็นไปตามอำนาจของบุญบารมี ที่ต้องเป็นเช่นนั้นเสมอไป
ที่ดลบันดาลให้ต้องได้รับคำพยากรณ์ไปพร้อมๆกัน

 

คู่ที่เหมาะสมกันสามารถเป็นคู่บารมีที่ดีก็คือ เป็นผู้มีศรัทธาเสมอกัน มีศีลเสมอกัน มีจาคะเสมอกัน มีปัญญาเสมอกัน

ขออวยพรให้ท่านได้พบคู่บุญคู่บารมีที่ดีซึ่งส่งเสริมเกื้อกูลซึ่งกันและกันได้ตลอดไปครับ

คู่รัก คู่บารมี • ลานธรรมจักร

 

ก็ยังคิดเหมือนกันว่าภรรยาที่เพิ่งตายไปเขา ใช่คู่ที่เราตามกันมาหรือป่าว

ชื่อเล่นก็คล้องจองกัน

ผมชื่องู เขาชื่อเผือก

ผมจบวิศวะ แต่ดันอยากเรียนกฎหมาย

เขาจบครู พอรู้ว่าผมเรียนก็ตามไปสมัครด้วย จบไล่หลังมาปีเดียว

ช่วงประท้วงทางการเมือง เขาก็ตามไปตลอด ลุยแก๊สน้ำตามาด้วยกัน

ผมศรัทธาหลวงพ่อ เข้าวัดท่าซุง เขาก็ตามไปเป็นลูกหลวงพ่อด้วย

ก่อนหน้านั้นไปถือศีลที่วัดอัมพวัน ปฎิบัติแบบยุบหนอพองหนอของหลวงพ่อจรัล เขาก็เอาด้วย

ผมถือศีล 8 เขาถืออุโบสถศีล เพราะต้องกินยา กินข้าวมื้อเย็น

เสาร์อาทิตย์เรามักตระเวณไปทำบุญ ก็นั่งรถกันไปสองคนนี่แหล่ะ

มีช่วงที่ผมบ้าถ่ายรูป ปีนเขา เขาก็ตามไปปีนเขาด้วย

กระทั่งสัมภาษณ์งาน ถ้าเขารู้เขาก็ขอติดรถไป

ยังนึกไม่ออกว่า มีอะไรมั่งที่เราเดินกันคนละทาง

ผมไปเรียนดูลายมือ พอเขารู้เขาก็ยังตามไปเรียน

กระทั่งออกจากบ้านไปทำงาน และกลับบ้าน เราก็นั่งรถคันเดียวกัน

เพิ่งมีครั้งนี้แหล่ะที่เราอาจจะต้องแยกทางกัน

เมื่อผมได้งานใหม่ ที่ทำงานผม กับที่ทำงานเขา อยู่กันคนละทิศ

ซึ่งถ้าเขาไม่ตาย ก็จะเป็นครั้งแรก ที่เขากับผมต้องแยกกัน

แต่ก็ไม่ได้เป็นเช่นนั้น เพราะวันสุดท้ายที่ผมยังทำงานที่เก่า

ผมก็ยังอยู่กับเขาจนวินาทีสุดท้าย

เพื่อเก็บกระดูกเขา....

 

ถึงขั้นขนาดนี้ มีโอกาสใช่สูง
ลองติดต่อ พูดคุยกับเขาดู เพราะเขาเป็นเทวดา ย่อมรู้ดีกว่ามนุษย์

 

คงใช้เวลาสักพัก กำลังฝึกมโนยิทธิใหม่ ทิ้งไปนาน

เคยถามอาจารย์ ท่านบอกว่าให้ฝึกเอง ทำเองแล้วจะได้รู้เอง

มันก็จริง เรารู้เห็นเอง มันจะหายสงสัย

เป็นเรื่องที่แปลกมาก จนบัดนี้ยังไม่มาเข้าฝ้นใครเลย สามี ลูก หรือญาติพี่น้อง

หมาที่บ้านเขารักมาก นอนด้วยกัน

จนบัดนี้มันยังไม่หอนสักตัว

 

ก็มีเรือ่งน่าแปลกใจอยู่สำหรับภรรยา

ผมทำหนังสือแจกงานศพ เป็นหนังสือธรรมะของวัดท่าซุง 1020 เล่ม
แจกไปเหลืออยู่น่าจะสัก 50-60 เล่ม
และได้ส่งพัสดุไปแจกเพื่อนที่ต่างจังหวัด 3 คน
คนนึงอยู่ศรีสะเกษ คนนึงเชียงราย คนนึงบางละมุง
และจำได้ว่ามีรูปที่ถ่ายกับภรรยาก่อนเขาเสียชีวิตประมาณ 10 วัน
เป็นรูปคู่ ซึ่งปกติเรามักจะไม่มีรูปทำนองนี้เลย

ผมจำไม่ได้ว่าอยู่ในพัสดุ กล่องใดกล่องนึง ใน 3 กล่อง
หรือถือไปแจกคนรู้จักแถวๆบ้าน ซึ่งไม่รู้บ้านไหน ถ้าแบบนั้นก็เลยตามเลย
แต่ก็เมล์ไปบอกเพื่อนทั้งสามคนว่า ถ้าเจอรูปในหนังสือ ส่งคืนด้วย
ซึ่งมันมีทางว่าอยู่ในกล่องพัสดุ
หรือแจกไปกับใครมั่งก็ไม่รู้ ที่เดินไปแจกเขาด้วยตนเองน่ะ

พัสดุไปถึงบางละมุงก่อน
ผมเช็คจากเวบ มีข้อความว่า ไม่ยอมรับ หมายถึงผู้รับไม่ยอมรับ
เผอิญเพือนไปต่างจังหวัด คนที่บ้านไม่ยอมรับพัสดุ
อีกวันสองวัน ไปถึงศรีสะเกษ อีกวันเชียงราย
หลังจากไปถึงศรีสะเกษ และเชียงราย
เพื่อนก็เมล์มาบอกว่า รูปที่ว่าดูแล้วไม่มีนะ


วันนี้ พัสดุจากบางละมุง ตีคืนกลับมาที่บ้าน
ผมเห็นกล่อง ก็รู้เลยว่ารูปภรรยาน่าจะอยู่ในหนังสือในกล่องพัสดุนี้แหล่ะ
ซึ่งผมไม่ได้คิดแต่แรกว่า การที่เขาไม่รับพัสดุ จนส่งคืนมานั้น
มันเป็นเรื่องบังเอฺิญ หรือเป็นไปโดยปกติธรรมดา

ผมคิดแต่แรกว่า ต้องเหตุที่บันดาล หรือดลใจให้ผู้รับไม่ยอมรับพัสดุกล่องนี้
จนทำให้ส่งคืนกลับมาที่ผม

เมือ่ผมเกิดกล่องออกดู ปรากฎว่าเป็นไปอย่างที่คิด ซึ่งผมไม่แปลกใจ
เพราะเชื่อตั้งแต่รู้ว่า เขาไม่ยอมรับพัสดุกล่องนี้แล้วครับ

รูปภรรยาที่ถ่ายคู่กับผมก่อนเสียชีวิตประมาณ 10 วัน
มันอยู่ในหนังสือ ที่ส่งไปกับกล่องพัสดุใบนี้ครับ

.............
ถ้าสนใจหนังสือธรรมะของวัดท่าซุงที่ว่านี้ หลังไมค์บอกที่อยู่มาได้นะครับ
ผมยินดีจะส่งไปให้ครับ

 

เอามาฝากให้อีกครับ
ลักษณะของคู่แท้คู่บารมี (Soul Mate)

 

เท่าที่ท่าน noway เล่ามาเกี่ยวกับภรรยา ผมเชื่อว่าเป็นคู่บุญคู่บารมีกันมานะครับ คู่บารมีที่ติดตามกันมาอาจมีได้หลายลำดับ แต่คู่ลำดับต้นๆจะรู้สึกผูกพันและรู้ใจกันมากที่สุดเพราะเกิดมาเป็นคู่กันมากที่สุดครับ