หลวงพ่อเงิน จันโท วัดศรีวิลัย เทพเจ้าแห่งลุ่มน้ำโขงอีกรูปหนึ่ง

มีดหมอหลวงพ่อเงิน

 

เหรียญหลวงพ่อเงิน รุ่นแรกและรุ่นเดียวครับ

 

รูปหล่อรุ่นแรกและรุ่นเดียวหลวงพ่อเงิน

 

ขอบคุณคุณporpek มากครับที่มาแจมกระทู้และช่วยกันเผยแพร่เกียรติคุณของหลวงพ่อเงิน
ถือว่าเป็นการบูชาคุณครูบาอาจารย์ที่เราเคารพนับถือนะครับ
สำหรับพิพิธภัณฑ์ของหลวงพ่อเงิน ทราบว่าท่านเจ้าอาวาสองค์ปัจจุบัน พระครูสิทธิธรรมโสภิต ท่านได้พยายามจัดหาสิ่งของที่เคยเป็นของหลวงพ่อเงินที่กระจัดกระจายไปอยู่
ในที่ต่างๆ หลังท่านมรณภาพไปแล้วนำกลับคืนมาไว้ที่พิพิธภัณฑ์ บางครั้งก็ต้องซื้อคืนกลับมา
นี่คือกุฏิของหลวงเงิน จันโท สร้างมาตั้งแต่ปี 2500 ปัจจุบันสภาพก็ทรุดโทรมไปบ้าง
ตามกาลเวลา แต่ก็ได้รับการดูแลรักษาไว้อย่างดี

 

คนเก่าแก่ได้เล่าว่าหลวงพ่อเงิน ท่านได้ลงคาถากำกับไว้ที่เสากุฏิท่านทุกต้น ไม่สามารถถอดถอนได้ ผมได้เดินดูรอบกุฏิท่านแล้ว พบว่ามีเสาบางต้นมีปลวกไต่ขึ้นมาจากพื้นดิน แต่ก็น่าแปลกที่ว่าปลวกไต่ขึ้นมาได้เพียงครึ่งเสาเท่านั้นแล้วไม่ไต่ขึ้นต่อไป

 

ต่อไปนี้เป็นเรื่องเล่าเกี่ยวกับการเรียนวิชาต่างๆ ของหลวงพ่อเงิน ตามที่ได้สอบจากผู้เฒ่า
เก่าแก่ที่ยืนยันว่าหลวงพ่อเล่าให้ฟังเองได้ยินกับหูตนเอง เป็นเรื่องของอิทธิฤทธิ์ล้วนๆ
นะครับ ซึ่งเรื่องเหล่านี้มันเป็นปัจจัตตังครับ คนเล่าเอง ตัวเราเองก็ไม่มีใครเคยเห็นกับตา
ตนเอง ได้แต่ฟังต่อๆ กันมา ดังนั้นต้องพิจารณาใคร่ครวญเอาเอง อะไรที่เราไม่เคยเห็น
ไม่เคยรู้ใช่ว่าจะไม่มีอยู่ สิ่งที่เห็นกับตาบางครั้งก็ไม่ใช่อย่างที่เห็น

 

เรียนวิชาสายญาครูสีทัตต์ ผู้วิเศษแห่งลุ่มน้ำโขงอีกองค์หนึ่ง ผู้สืบทอดวิชาสายสำเร็จลุน
แห่งนครจำปาศักดิ์


หลวงพ่อเงินท่านได้ไปเรียนวิชาอาคมตั้งแต่ท่านบวชพระใหม่ๆ ทางอีสานเรียกว่าไปเรียน
ธรรมกับฆราวาสท่านหนึ่งชื่อว่าอาจารย์เขียน อยู่บ้านหนองหวาย ในเขตภาคอีสานนี่ละครับ
แต่ไม่ทราบว่าอยู่ที่จังหวัดไหน หากพูดถึงบ้านหนองหวายแล้วก็มีอยู่แทบทุกจังหวัด ทุกอำเภอในภาคอีสาน เหมือนกับบ้านโนนสวรรค์นั่นหละครับ ที่ไหนๆ ก็มี อันนี้ก็จนใจจริงๆ
ที่จะไปสืบเสาะให้รู้ได้
ท่านเล่าว่าไปเรียนอยู่สามปีก็เรียนได้ไม่หมด เพราะวิชามีมากจริงๆ จึงเรียนอยู่เพียงเท่านั้น

 

กล่าวสำหรับอาจารย์เขียนท่านเป็นฆราวาสที่เรืองอาคมสูงยิ่ง ชำนาญในไสยเวทย์ทุกอย่าง
ท่านเป็นศิษย์ฆราวาสของญาครูสีทัตต์ ผู้วิเศษแห่งลุ่มน้ำโขงองค์หนึ่ง ผู้สร้างพระธาตุ
ท่าอุเทน อ.ท่าอุเทน นครพนม และพระธาตุพระพุทธบาทบัวบก อ.บ้านผือ อุดรธานี
ญาครูสีทัตต์เองท่านก็เป็นศิษย์สายตรงองค์หนึ่งของสำเร็จลุนแห่งนครจำปาศักดิ์แห่งดินแดนลาวใต้

 

หลวงพ่อเงินท่านเล่าว่าวิชาที่เรียนมานั้น อาทิเช่น วิชาหายตัว วิชาย้ายหนองน้ำ
วิชาย่นระยะทาง สำหรับวิชาร่นระยะทางท่านบอกว่าเป็นวิชากำบังตัวชนิดหนึ่ง สามารถเดินทางร่นระยะทางให้สั้นเข้าได้โดยที่คนมองไม่เห็น แต่จะมองเห็นตัวได้ทุกระยะ 400 เส้น
แล้วยังมีวิชาหนึ่งไม่ทราบว่าจะเรียกว่าวิชาอะไร ท่านเล่าว่าเวลาจะข้ามน้ำโขงไม่ต้องใช้เรือก็ได้ ใช้เพียงผ้าแพรฟาดลงไปบนผิวน้ำ แล้วผิวน้ำจะขาดออกแหวกเป็นทางให้เดิน
ข้ามไปได้อย่างสบาย ฟังดูเหมือนโมเสสตอนพาชาวยิวหนีจากอียิปต์ข้ามทะเลแดงเลย
นะครับ น่าจะเรียกว่าวิชาข้ามโขงก็แล้วกันนะครับ

 

วิชาฝังงาใต้ท้องแขน เพื่อความเหนียวและคงกระพัน ท่านจะใช้งาชิ้นเล็กที่ลงอาคมไว้แล้วฝังลงไปใต้ท้องแขน คงคล้ายกับการฝังตะกรุดหรือพระของอาจารย์ท่านอื่นๆ วิชานี้มีข้อห้ามคือ คนที่ฝังงาแล้วห้ามลงอาบน้ำในหนองน้ำที่มีควายลงเล่นน้ำ มิฉะนั้นท่านจะหนีไปคือของนั้นจะอันตธานหายไปจากตัวเราเอง เนื่องจากว่าท่านเหม็นกลิ่นสาบควายนั่นเอง

 

วิชาที่หลวงพ่อเงินท่านเรียนมาจากอาจารย์เขียนนั้น มีมากมายจารนัยไม่หมด ท่านคงเล่า
ให้ฟังเพียงบางส่วนเท่านั้น คนเล่าต่อก็คงเล่าเท่าที่นึกออกได้ ส่วนที่ว่าท่านไปเรียนกับ
อาจารย์ท่านอื่นๆ นั้นก็คงมีบ้าง แต่ยังไม่ได้รับการยืนยันที่ชัดเจน เป็นเพียงการบอกต่อกัน
มา ทราบว่ามีหนังสือประวัติท่านที่ละเอียดมากกว่านี้ สอบถามจากท่านเจ้าอาวาสท่านบอก
ว่ามีคนยืมไปแล้วยังไม่ได้เอามาคืน หากได้พบหนังสือประวัติท่านคงมีรายละเอียดที่
ชัดเจนและยืนยันได้มั่นคงกว่านี้

 

ยังมีของอีกชิ้นหนึ่งที่หลวงพ่อเงินท่านหวงนักหนา นั่นคือตะกรุดที่อาจารย์เขียนทำให้ท่าน
หลวงพ่อจะพกติดตัวตลอดเวลา พ่อเฒ่าผู้ที่ใกล้ชิดท่านคนที่ว่าอายุ 90 นั่นหละครับเป็นคนได้รับสืบทอดมา พ่อเฒ่าเล่าว่าท่านเคยขอหลวงพ่อเป็นประจำจนหลวงพ่อรำคาญ หลวงพ่อเลยบอกว่าให้หลวงพ่อตายก่อนค่อยเอา พูดแล้วท่านก็หัวเราะ หลวงพ่อเงินท่านเป็นพระใจดีมีเมตตาต่อศิษย์ ไม่ดุ แต่เอาจริงเอาจังกับพระเณรที่มาอยู่กับท่าน ทุกรูปต้องเคร่งครัดในธรรมวินัยจะมาเล่นมาหัวกันไม่ได้
ในที่สุดพ่อเฒ่าก็ได้รับตะกรุดโทนดอกนั้นมาหลังหลวงพ่อเงินท่านมรณะภาพแล้ว

และนี่คือตะกรุดโทนดอกที่ว่านั้น ผมได้พิจารณาดูแล้วเป็นตะกรุดทองแดง มีจารอยู่เต็ม
ทั่วทั้งแผ่นแล้วม้วนถักหุ้มด้วยด้าย

 

จากเวปอุดร108

ถอดจากหนังสือประวัติวัดศรีวิไล แต่งเป็นคำกลอนสำนวนอิสาณ โดยเจ้าอธิการเงิน จันโท ปี 2507 แจกในงานฉลองอุโบสถ
(สร้าง ปีพ ศ 2491 เสร็จ ปี พ ศ 2507)

...ปี 2473...พระอาจารย์เงิน ได้เริ่มสร้างวัด โดยพ่อใหญ่ใบ เป็นหัวเรี่นวหัวแรง-ขุดร้างถางป่า วางแปลน ขุดสระน้ำ สร้างกุฏิ 2 หลัง
พื้นฟากไม้ไผ่ ฝาฟากไม้ไผ่ (ไม้ไผ่ป่าผ่าครึ่งแล้วทุบให้เป็นแผ่น ดูเหมือนเปลือกไม้ แต่ทนทนกว่า) หลังคามุงหญ้าแฝก

......2474...มีพระเณร 8 รูป สร้างกุฏิอีก 2 หลัง

......2475...สร้างศาลาไม้หลังใหญ่ ยกพื้นสูง ไม้เนื้อแข็ง มุงดินเผา (ดินขอ) ขนาดน่าจะประมาณ 30 คูณ 30 เมตร เคยไปนอนที่ศาลานี้ 1 คืน

......2477...สร้างแล้วเสร็จ ระหว่างนี้มีพระองค์เจ้านามว่าองค์เจ้าเฉลิมพล กับหม่อมเจ้าโสลถีผล จากเมืองกรุง พร้อมด้วยมหาดเล็ก ชี่งเดินทางมาเทียวชมภาคอิสาณ เดินทางจาก อ ท่าบ่อ มาแวะพักแรมนอนค้างคืนที่วัดนี้ 1 คืน พอรุ่งเช้ากินข้าวเสร็จก็ออกเดินทางไปที่ อ บ้านผือ ชาวบ้านถือว่าเป็นมงคลยิ่ง (ระยะทางระหว่าง อ ท่าบ่อ ถึง อ บ้านผือ ประมาณ 22 กม สมัยนั้น เป็นทางเกวียน ทางเดินเท้า ดินทราย ข้างทางเต็มไปด้วยต้นไม้ต่าง ๆและไผ่โจด

......2483...พระอาจารย์เงิน ได้พาคณะชาวบ้านฯ สร้างพระพุทธรูปทอง (น่าจะเป็นโลหะต่าง ๆ เช่่นทองเหลือง ทองแดง สัมฤทธิ์ ฯลฯ) ญาคูดี เป็นช่างปั้นเบ้าหล่อพระทอง จำนวน 7 องค์ หล่อเสร็จสวยงามจับใจ ทำพิธีมอบให้วัดเป็นที่สักการะบูชา (ญาคูดี น่าจะเป็นพระเกจิ ที่อยู่ ป ลาวตามประวัติญาคูดี เป็นชาว จ อุบลราชธานี ป ไทย เป็นสหมิกธรรมกับสมเด็จสังฆราชแพ แห่งวัดสุทัศน์วนาราม เรียนได้มหา เปรียญ 3 ประโยค และต้องการปลีกวิเวกหาความสงบชักพัก แล้งจึงจะกลับมาเรียนต่อ วางแผนว่าต้องการไปสัมผัสภูเขาควาย แห่ง ป ลาว ให้ได้ เพราะกิตติศัพย์ภูเขาควายน่าทึ่งมาก เช่น เป็นเมืองบังบด มีภูตผี ฤาษีคนธรรท์ เทวดา จึงชวนคณะได้ออกธุดงค์จาก ป ไทย ไป ป ลาว และท่านญาคูดี ก็ได้อยู่ ป ลาว จนละสังขาร สาเหตุที่ญาคูดีไม่ได้กลับ ป ไทย อาจจะมีเงือ่นไขกับอาจารย์ที่ยอมสอนวิชาให้
ก็เป็นได้ เท่าทราบยุคนั้นญาคูดี ท่านเป็นเกจิอันดับต้น ๆ ของป ลาว เห็นที่ปรึกษาของพระเจ้ามหาชีวิตลาว น่าจะเป็นสมเด็จสังฆราชด้วยหรือเปล่า อันนี้ไม่แน่ใจ เป็นสหมิกธรรมกับหลวงปู่เครื่อง-หลวงปู่เพชร เป็นพระอาจารย์ของนายพลกองมี นายพลกองแล คู่ปรับของ นายพลวังเปา หากท่านใดที่เกิดช่วงปี 2495- 2510 น่าจะได้ยินเรื่องราวของนายพลทั้ง 3 นี้บ้าง สร้างพระเสร็จแล้วพระอาจารย์ได้เดินธุดงค์ไปที่ สระบุรี ลพบุรี

......2485..ระหว่าง 2 ปีนี้ (83-85 ) ชาวบ้านได้ส่งข่าว และตามหาหลวงปู่ให้กลับมาอยู่ที่วัด หลวงปู่จึงได้เดินทางกลับมาอยู่ประจำที่วัดศรีวิไล

.........ปี 2485 กลับมาอยู่ประจำที่วัด ได้พัฒนาวัดและหมู่บ้านให้น่าอยู่ จวบถึงปี 2491 ได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าคณะตำบลโคกคอน
เพิ่มอีกตำแหน่ง ปรึกษา ชักชวนชาวบ้าน หารือเรื่องสร้างอุโบสถวัดศรีวิไล ชาวว่านเห็นดีเห็นงามกันทั่วหน้า จึงได้ประกาศไปหลาย ๆ หมู่บ้าน
แต่ละหมู่บ้านได้ส่งตัวแทนมาช่วยเป็นอย่างดี ได้จ้างช่างแกว(คนญวน)และช่างไทยพวน ชึ่งเป็นช่างที่มีฝีมือในการก่ออิฐดิน ช่างก่อสร้างเผาขั้นเทพทั้งชาวบ้านก็ได้ช่วยทั้งแรงกาย เงิน พระอาจารย์ ได้ควบคุม ดูแลตลอด จนแล้วเสร็จ ปี 2507 ใช้เวลา 16 ปีสิ้นเงินทั้งหมด 150,000 บาท
นับได้ว้าเป็นอุโบสถที่ใหญ่โต สวยงามมาก ในเขต อ ท่าบ่อนี หารือกัน ฉลองฯ ปี 2507 เดือน 3 แรม 3 ค่ำ ( น่าจะ ก พ -มี ค) 3 วัน 3 คืน
ปล่าวประกาศ โฆษณา ออกไป ผู้คนต่างยินดี ที่จะมาร่วมงานนี้ ทั้พี่น้องฝั่งช้ายแม่น้ำโขง (ป ลาว) ,ทั้งพี่น้องชาวเขมร (กัมภูชา), ชาวกรุง
คงหมายถึงลูกศิษย์ทาง กทมฯ ,สระบุรี ,สนามแกงบ้านหมี่-ลพบุรี มีมหรสพมาร่วมประชันหลายอย่าง อาทิ หมอลำกลอน (มีหมอลำฝ่ายชาย 1
หญิง 1 และหมอแคนเพศชาย 1 รวม 3 คน แสดงสดอยู่บนเวที ยกพื้นสูงขนาดประมาณ 5 คูณ 5 เมตร มีตะเกียงเจ้าพายุ 1 ดวง ห้อยอยู่เหนือหัว)มีลำเรื่องต่อกลอน , มีลิเก , มีรำวง ผู้คนมาเที่ยวงานอย่างสนุกสนาน มากมายทุกวันคืน................. วัตถุมงคลต่าง ๆ เริ่มสร้างวัตถุมงคล ประมาณปี 2490

 

ศาลาการเปรียญ ปี 2475 อนุรักษ์โครงสร้างเดิม ๆ แต่ปรับปรุง-ช่อมแชมเพื่อให้คงทนถาวรต่อไป ดูมาแล้ว ขนาด 20 คูณ 40 เมตร
..อุโบสถ (โบสถ์) ปี 2491 รื้อช่อมแชมตัวโบสถ์ และมุงหลังคาใหม่

 

กุฎิหลวงปู่เงิน สร้าง ปี 2500 ใช้มาจนถึงวาระสุดท้าย ยังคงอนุรักษ์ สภาพเดิมๆ ไว้ สังเกตุดูเสาจะเอียงล้ม จึงได้มีการช่อมเสา โดยเอาเสาชีเมนต์
มาฝัง่ตอม่อต่อเสาไม้ กันล้ม กันทรุด หลังปี 2523 ไม่ได้ใช้งาน คงสภาพไว้เป็นที่ระลึกอนุสรณ์ แก่หลวงปู่เงิน

 

....วัดสร้อยพร้าว บ้านว่าน (เดิม ต บ้านเดื่อ)ต บ้านว่าน อ ท่าบ่อ เป็นวัดเก่าแก อายุ ประมาณ 300ปี เป็นวัดที่หลวงปู่เงิน บวชเณร
ปี 2464 อายุ 17 ปี และปี 2468 อายุ 20 ปี บริบูรณ์ ได้เข้าอุปสมบท ที่วัดสร้อยพร้าว พระครูวุฒิพรหมจรรย์ (คำ) เป็นอุปัชฌาย์
ปี 2469 -70 สอบได้นักธรรมตรี แล้วได้ศึกษาด้านไสยเวทย์ เวทย์มนต์ จากพระอาจย์ต่าง ๆ ศึกษาภาษาขอม ตัวธรรม ภาษาอื่น ๆ
เขียน อ่าน ได้อย่างถูกต้องชำนาญยิ่ง ............5 ธันวาคม 2511 ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระครูสัญญาบัตร ชั้นตรี
พระครูจันทสมานคุณ (หลวงปู่เงิน จันโท )....ภาพถ่าย 5 ธ ค 2511 ที่อุโบสถวัดศรีวิไล พระประธานที่หล่อ ปี พศ 2483

 

ขอบคุณมากนะครับ คุณporpek ที่ร่วมด้วยช่วยกัน เอาไว้มีข้อมูลใหม่ๆ ผมจะมาอัพเดท
เรื่อยๆ

 

รอติดตามเป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้และลูกศิษย์ทุกท่านครับ

 

ได้ข้อมูลใหม่มาเพิ่มเติมแล้วครับ หนังสืออนุสรณ์งานพระราชทานเพลิงศพหลวงปู่เงิน จันโท

ได้มาจากหลานชายแท้ๆ ของหลวงพ่อเลยครับ ท่านให้ยืมมาทำสำเนาเอาเอง เป็นลูกของน้องชายหลวงพ่อ ท่านเล่าอะไรให้ฟังหลายอย่างมากเกี่ยวกับหลวงปู่เงิน ต่อไปนี้ผมจะเรียกว่าหลวงปู่เงิน จันโท นะครับตามที่นิยมเรียกกันในพื้นที่ เดี๋ยวจะทยอยนำเรื่องราวท่านมาลงนะครับ

 

ตามหลักฐานเลยนะครับ หลวงปู่เงิน จันโท อายุ 76 ปี พรรษา 56 ครับ ตอนมรณะภาพปี 2523