sutatip_b

[IMG]

ชีวิตก้าวย่าง บนหนทาง ที่กว้างไกล

ไม่รู้ว่าจะจบ ตรงไหน

หรือต้องไป อย่างไม่มี่จุดหมายอย่างนี้แบบล่องลอยเคว้งคว้าง

ความจริง เปิดเผย รออยู่

ยังคอยมองดู ทุก ทุก คน อยู่บนทางปลายชายฝั่ง

เมื่อยังเดินทางกัน มันก็คงจะต้องยัง ยังไม่เห็นว่าที่เป็นคืออะไร

ครั้นหยุดเดินแล้วมองไป จึงเห็นได้ ว่าที่หามานาน ก็อยู่ที่นั่น มานานแล้ว อยู่นั่นเอง

[IMG]

ขอบคุณสำหรับอาหารค่ะ พี่ไก่ [IMG]


รูปที่พี่ไก่ชอบ พี่ไก่สามารถก็อปปี้ที่ภาพได้เลยนะคะ และก็เอาไปปะบ้านไหนก็ได้จ้า

[IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG]
[IMG] [IMG] [IMG] [IMG]

[IMG]
[IMG]
[IMG]
[IMG]
[IMG]
[IMG]
[IMG]
[IMG]

[IMG]
[IMG]
[IMG]
[IMG]

[IMG]
[IMG]
[IMG]
[IMG]

[IMG]
[IMG]
[IMG]
[IMG]

[IMG]
[IMG]
[IMG]
[IMG]

[IMG]
[IMG]
[IMG]
[IMG]

[IMG]
[IMG]
[IMG]
[IMG]

[IMG]
[IMG]
[IMG]
[IMG]

[IMG]
[IMG]
[IMG]
[IMG]







[IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG]

อืม เฝ้าร้านตามข่าวบ้านเมือง ดูไปดูมา ถ้าเป็นอดีตคงมีการตัดหัวคนขายชาติแล้ว มันเวรกรรมบ้านเมืองจริงนะ อาจารย์ไก่ สงสารพ่อหลวง

[IMG]

อนุโมทนา กับ ปาฏิหาริย์พระธาตุ เสด็จมาครับ

อนุโมทนา กับ ปาฏิหาริย์พระธาตุ เสด็จมาครับ

เงียบๆ เเล้วตามไป ดู >>>>> ทำให้เเค่นี้ก็มีความสุข ..ใช่ไหม?

เอารูปมาฝากนะค่ะ ผลงานของ อาจารย์จักรพันธ์ :)

พระพุทธเจ้าเสด็จจากดาวดึงส์

[IMG]

พระพุทธเจ้าเสด็จถึงมนุษย์โลก

[IMG]

ภาพสวยมากมากมากก >,<

ถึง อ.ไก่ ถึงวันนี้ แม้จะเหงากาย แต่ ก็ไม่เหงาใจ ใช่ไหมค่ะ ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม ไปแล้วน่ะค่ะ ไปก่อกวนชาวบ้านต่อ

ขอบพระคุณค่ะ อ.ไก่ที่ช่วยปลอบใจและส่งผลบุญให้ญาติผู้ใหญ่ของมน ชีวิตของแต่ละคน...มีโรงละครเฉพาะตน...ที่ได้รับบทเป็นพระเอก หรือ นางเอก ประจำวิกของตัวเอง...และยังไปเล่นบทเป็นตัวประกอบนำบ้าง ตัวประกอบย่อยบ้าง ตามโรงละครของคนอื่นๆ อีกมากมาย...ทั้งในฐานะแขกรับเชิญ...หรือที่พยายามเชิญตัวเอง...ก็ตาม...ตราบจนกว่าโรงละครของเราหรือของเขาจะปิดวิกนิรันดร์......

ความสัมพันธ์...ความผูกพันธ์...ของบทบาทตัวละครแต่ละตัวนั้น....เมื่อคิดดูก็แปลก..ไม่คิดไม่แปลก...แต่ยิ่งคิด...ยิ่งแปลก...เหตุไฉน..ใครเป็นผู้กำกับชีวิตเรา..และกำหนดบทบาทเราว่า...จะต้องพบต้องเจอ..กับใคร...ที่ไหน...เมื่อไหร่...และในบทของอะไร...มีความผูกพันธ์เช่นไร...

ความผูกพันธ์...ของแต่ละตัวละครในโลกแห่งโรงละครใหญ่ใบนี้...เหมือนเป็นเส้นใยบางๆ เชื่อมต่อสายใยแห่งชีวิต...ถักทอเป็นผืน...ครอบคลุมจิตวิญญาณ...ข้ามภพ..ข้ามชาติ...ไม่มีสิ่งใดขวางกั้นได้...แม้อยู่ไกลกันสุดขอบฟ้า...กำแพงเขา...อ่าวทะเลกั้น...ถึงอย่างไร..เมื่อถึงเวลา..ยังได้พบเจอกันและผูกพันธ์สานต่อถักทอ..สายใยแห่งความรัก...ความปรารถนาดี...มิตรภาพ...สืบไป..ด้วยผลแห่งบุญที่เคยทำร่วมกันมาและปรารถนาที่จะผูกพันธ์กันต่อไป...ด้วยเหตุนี้กระมัง...จึงทำให้เขาทำดี...มอบสิ่งที่ดีๆให้กับเรา...คอยเป็นห่วงเป็นใยเรา...เทคแคร์ดูแลเรา...จนเรารู้สึกอบอุ่นใจทุกครั้งที่ได้เจอ...ทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้...หรือแม้แต่ได้ยินเสียง...มีแต่สิ่งดีๆที่มอบให้แก่กัน...ดีเสียยิ่งกว่า...คนที่มีความสัมพันธ์กันในครอบครัวเรา...แต่ไม่ค่อยรู้สึกผูกพันธ์กันเสียอีก......

แค่อยากจะพาไปบอกว่า >>>>> คุณสำคัญเสมอ


[IMG]

ขอบคุณครับผม
[IMG]

ขอบคุณครับผม
[IMG]

[IMG]คิดถึงพี่สาวเช่นกันค่ะ

[IMG]

=)

ไปดู สันโดษอ่านพระไตรปิฎก ตลก ๆ กัน เตอะ......

อ่านผิดด้วย ติดนึง ขอโต๊ด เอกบุคคลบาลี

[IMG]

สวัสดีค่ะพี่สาว...

บ้านพี่ไก่เนี่ยก้ขนมเยอะไม่เบาเลยน่ะนี่ ....

วันไหนว่างสักนิด นัดไปทำขนมกินกัน ดีมั้ยคะ ..?