เรื่องมันนานมาแล้ว ตอนนั้นพึ่งเริ่มปฏิบัติ บางวันลืมแผ่เมตตา พอนอนแล้วถึงนึกออก ก็ตั้งจิตแผ่เมตตาอุทิศส่วนกุศล และในบัลดลนั้นเอง...
อรรถกถา ทรีมุขชาดกที่ ๓ ว่าด้วย โทษของกาม พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ ณ พระเชตวันวิหาร ทรงปรารภมหาภิเนษกรมณ์ จึงตรัสเรื่องนี้...
เรียกว่า มาร ก็คงไม่ผิดนะ อิอิ ความสงสัยเป็นสิ่งขวางกั้นความดี ขอให้ตั้งใจฝึกต่อไปครับ
ก็ดูภาพกสิณ พอคิดว่าจำได้แล้วก็หลับตา นึกถึงภาพกสิณ เหมือนเวลาที่เรานึกถึงหน้าใครสักคนน่ะ พอนึกๆไปมันก็ลืม ภาพมันจะหายไป ก็ลืมตาขึ้นมาดูมันใหม่...
เออ ดีเนอะ ว่าแต่ จะ ฝึก มัน ไป ทำ ไม งง
เกี่ยวอะไรกับหัวข้ออ่ะ
ลองใช้วิธีนี้ดู อธิษฐานว่าขอให้อย่าได้มีอันตรายเกิดขึ้นกับทั้งทรัพย์สินและร่างกาย ทำนองนี้นะ จริงๆมันเป็นทางการกว่านี้อ่ะ
มารไม่มี บารมีไม่เกิด
ลืมตาอย่างเดียวมันเลยครูแล้วครับ ^_^ เขาให้ดูพอจำได้แล้วหลับตา นึกถึงภาพกสิณ พอทีนี้นึกไปไม่เท่าไหร่ภาพหาย อันนี้ธรรมดา...
อนุโมทนาครับ :)
แยกชื่อด้วยเครื่องหมายจุลภาค เช่น พลังจิต, พุทธศาสนา
