ไม่ควรฝึกสมาธิในหอพักจริงรึเปล่าครับ

เคยได้ยินมาว่า ไม่ควรฝึกสมาธิในห้องพักที่เป็นหอพักเพราะเมื่อจิตเป็นสมาธิมักจะมีวิญญาณต่างๆ มาขอส่วนบุญ ทำให้อาจเกิดอันตรายได้เช่น ตกใจ หรือถึงขั้นทำร้ายได้เพราะไม่มีผู้ที่คอยช่วยเหลือ (เช่น ครูบาอาจารย์ เจ้าที่ ผีบ้านผีเรือน) จริงหรือเปล่าครับ ที่ผมพักอยู่เป็นหอพัก อยากฝึกสมาธิแต่ก็ติดใจเรื่องนี้อยู่ ตัวเองเป็นคนที่กลัวผีมาก แม้ไม่เคยเจอแต่เป็นอย่างไรไม่รู้ถึงได้กลัวมากๆ ขอคำแนะนำจากท่านผู้รู้ด้วยครับ

 

ไม่จริงครับ....

ถ้ากลัวผี...ก็ไหว้พระและสมาทานพระกรรมฐานก่อนครับ....จะห้อยพระก็ได้.....เมื่อออกจากสมาธิก็แผ่เมตตาปกติครับ....ให้เทวดาที่รักษาที่นั่น..ที่รักษาตัวเรา...ที่สถิตในองค์พระที่เรามี....อย่างนี้ก็ดีแล้วครับ...ท่านรักษาอยู่...

ตั้งใจปฏืบัติครับ....ตอนนี้ผมก็อยู่หอพัก..ก็ปฏิบัติปกติ....

 

มันก็แค่คำขู่ ถ้าเรามีจิตใจที่มั่นคง ไม่วอกแวก มีสติ อยู่ที่กายและใจตลอดเวลาก็ไม่มีอะไรทำเราได้

 

พิจารณามรณะสติกรรมฐานมากๆครับ ไม่ว่าใครก็หนีไม่พ้นความตาย เราเองก็เช่นกัน
พิจารณาแบบนี้เพื่อให้ปลง และไม่กลัวอันตราย (ไม่ได้หมายความว่าให้บ้าระห่ำไม่กลัวตายนะครับ หุๆๆๆ) เพราะเราจะเกิดปัญญารู้ว่า วิญญาณใช่ว่าจะจ้องมาทำร้ายเราได้ง่ายๆ หากเรามีสติปัญญาเพียงพอ

คุณ จขกท กล่าวว่าเป็นคนกลัวผีมากๆ ทั้งที่ยังไม่เคยเห็น ก็เท่ากับว่า เป็นการจินตนาการเพื่อหลอกตัวเอง จะทำอย่างนั้นทำไม พุทธศาสนาสอนให้ใช้ปัญญาพิจารณาหาเหตุหาผล เพื่อให้เข้าใจธรรมชาติตามความเป็นจริง ไม่ใช่เชื่อในเรื่องงมงาย แล้วทำให้เสียโอกาสที่จะสร้างบุญกุศล โดยการฝึกสมาธิภาวนา ซึ่งได้ชื่อว่ามีอานิสงค์สูงสุด (ทาน ศีล ภาวนา)

ธรรมชาติของผีนั้น ไม่น่ากลัวอย่างที่คิด พวกเขาอยู่ในภพภูมิที่ด้อยกว่าเรา ทั้งทนทุกข์ทรมาน ทั้งน่าสงสาร และที่สำคัญ ผมยังไม่เคยเห็นข่าวว่าผีทำร้ายคนในหน้าหนังสือพิมพ์ใดๆ เคยแต่ได้ยินว่า คนด้วยกันที่แหล่ะ คนที่มีผี(กิเลส)สิงอยู่ในใจ ทำร้ายคนด้วยกันเอง เห็นได้อย่างชัดเจนจากสถานะการณ์ที่เกิดขึ้นกับบ้านเมืองเราในปัจจุบัน...อยากทำในสิ่งดี อยากปฏิบัติสมาธิ ก็ทำไปเลยครับ ไม่ต้องไปกลัวเรื่องหยุมหยิม...

 

ไม่จริง ไม่งั้นในป่าน่ากลัวจะห้ามทำมากกว่า เพราะมีทุกอย่าง ทั้งที่อยู่ตรงนั้นและล่องลอยผนไปมา อันนี้ล้อเล่นครับ สรุปว่า ไม่จริงครับ ฝึกได้ทุกที่ครับ ให้ดูที่จิตใจของเราเป็นหลักครับ และผลของการดูด้วยสติก็กลายเป็นสมาธิครับ

 

ฝึกได้ครับ ถ้าทำสิ่งดีงามอย่าไปกลัวเลย
ถ้ากลัว ก็อาราธนาบารมีพระท่านคุ้มครองก่อนฝึก
ใจเราตั้งมั่นในคุณงามความดีเพื่อทำสมาธิแล้ว
โมทนาบุญนะ สาธุ สาธุ สาธุ

 

บางคนบอกกลัวความมืด บางคนบอกกลัวเสียงฟ้า บางคนกลัวสายฟ้า

บางคนบอกกลัวผี จริงๆแล้วเราก็คือกลัวตายนั่นเอง กลัวสิ่งเหล่านี้ จะนำภัย

นำอันตราย นำความตายมาสู่ชีวิตเรา ถามว่าเราหนีพ้นไหมไอ้เจ้าความตาย?

ไม่มีใครหนีพ้นไช่ไหม เราจะตายอย่างผู้แพ้ หรือเราจะตายอย่างผู้ชนะ
จะตายแบบใจสงบ หรือจะตายแบบ จิตกระสับกระส่าย


ทั้งๆที่ เจ้าความตายนี้ ไม่มีใคร ใดๆ ในโลก ตั้งแต่ยาจก ยากจน เข็ญใจ ไปจนถึง

พ่อค้า วานิช มหาเศารษฐี จนถึงพระราชา ไม่มีใครพ้นเงื้อมือของพยามัจจุราชไปได้ ไห้ใจเรามองตรงนี้ไห้กระจ่างนะ

การทำสมาธิ เป็นการทำความดี ถ้าตายตอนนั้น เราก็ไปรับผลของความดีนะ

แต่ถ้า คิด กังวล มีอารมณ์อยากได้ โกรธ หลง ฟุ่งซ่านไปในความไม่ดีต่างๆ

ถ้าตายตอนนนั้นเราจะไปไหน เราก็หลงตายไช่ไหม คนหลง ก็คือคนขาดสติ

ถ้าตายในเวลานั้น คงไปในที่ ที่ดีลำบากนะ ไช่ไหม

ธรรมะของพระพุทธเจ้า เป็นอกาลิโก ไม่มีมีการเวลา ไม่มีเช้า ไม่มีสาย ไม่มีบ่าย ไม่มีเย็น

ปฏิบัติได้ทุกขณะ ทำได้ทุกขณะ ทุกที่ ทุกเวลา ลครโลงใหญ่ ก็คือโลก แสดงธรรมอยู่ตลอดเวลาเช่นกัน

อยู่ที่เราจะ สนใจไหม เก็บเอามาพิจรณาหรือเปล่า ไช่ไหมครับ

หลวงปู่บุดดา ท่านมรณภาพไปแล้ว ท่านเคยนั่งสมาธิสงบนิ่ง อยู่ในถ้ำ แถว

อำเภอตาคลี จ นครสวรรค์ มีอยู่ครั้งหนึ่ง ตระขาบ ตัวใหญ่ขนาดเกือบสามนิ้ว

ขาสีแดงเพลิง ได้ไต่ตามจีวรของท่าน แล้วไปขดตัวอยู่บนศรีษะของหลวงปู่

บุดดา พระพี่ชายท่าน มาเห็นเข้า ก้ได้เอาเศษไม้ไห้มันต่ายออกไป แล้วก็เอา

ไปโยนทิ้งนอกถ้ำ ดูเป็นตัวอย่างนะครับ อีกเหลือคนานับ ที่พระปฏิบัติในป่า

ท่านเจอ (เกิดเป็นลูกผู้ชาย ตายอย่างผู้ชนะดีกว่าไช่ไหม ผมเองก็เคยบวชนะ

แล้วเคยไปอยู่กลางป่า กลางหุบเขาองค์เดียวนะ ไฟฟ้าก็ไม่มีไช้ ไช้เทียนเป็นแสงสว่าง มีงู มีสัตว์ป่าเป็นเพื่อน)

อนุโมทนาครับ

 

มายืนยันอีกคนไม่จริงครับฝึกไปเลยสมาธิกรรมฐาน ตอนผมอยู่หอนั่งมาเกือบปีไม่เคยเจอวิญาณแม้แต่ตนเดียว แต่ผลที่ได้จากการฝึกกรรมฐานคือความสุขที่เพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ อิ-อิ
ถ้าจิตตกหละก็ก่อนนั่งสมาธิสวดมนตร์ขอบารมีพระพุทธเจ้ามาปกป้องก็จะช่วยได้ เพื่อยกกำลังใจที่ตกให้ขึ้นมาเด้อ.....................

 

แนะนำให้สวดมนต์ก่อน แล้วค่อยนั่งสมาธิ ครับ
สมาธิฝึกที่ไหนก็ได้ ถ้ามีสติ และจิตที่มั่นคง ผมว่าสิ่งที่คนกลัวน่าจะเป็นอุปทานที่หลอกตนเองมากกว่า จริง ๆ แล้ว พวกวิญญาณจะต้องเกรงเรามากกว่า เพราะเราปฏิบัติดี

 

ขอตอบตามคำถามนะครับ ว่า
ไม่จริง และ ตรงกันข้ามคือ ควรจะฝึกทันทีที่นึกได้โดยไม่จำเป็นต้องตั้งท่าทางอะไร

การที่เห็นผีหรือวิญญาณเพราะ เขามาขอส่วนบุญ หรือ มาเพื่อทดสอบ

แม้แต่หลวงพ่อฤาษีลิงดำท่านก็โดนเหมือนกัน กลางป่าช้าอีกต่างหาก ป่าช้าสมัยก่อนคงคิดภาพออกว่าน่ากลัวขนาดไหน แถมหลวงปู่ปานยังสั่งห้ามไม่ให้ไปหาท่านจนกว่าจะรุ่งสางด้วยซ้ำไป


อย่าลืมที่จะสมาทานพระกรรมฐาน และอาราธนาบารมีครูบาร์อาจารย์มาช่วยคุ้มครองทุกครั้งจะดีมาก

 

ไม่จริง สมาธิทำที่ไหนก็ได้ ยิ่งบ่อยยิ่งดี
ความจริงความกลัวก็มีประโยชน์นะ ถ้าไม่ขาดสติ ทำให้ใจไม่กล้าห่างคำภาวนาเพราะกลัวผีหลอก เดี๋ยวก็ขี้เกียจกลัว ถึงตอนนั้นจะหักคอก็ช่าง กรูจะนอนแล้ว แล้วพรุ่งนี้ก็กลับไปกลัวผีใหม่ (ไม่รู้เหมือนกันจะไปกลัวทำไม แต่ก็กลัว:'()

 

เห็นด้วยคับว่าการทำวิปัสนากัมมัฏฐานสามารถทำได้ทุกที่และทุกเวลาที่เราอยากทำ
ผมก้อปฏิบัติในหอพักก้อไม่เห็นจะเป็นอะไรเอย อาจจะรู้สึกในบางครั้งว่ามีสิ่งลึกลับวนเวียนไกล้ตัว คุณก้อไม่ต้องตกใจไปหรอก แผ่เมตตาให้เค้าเหล่านั้นสิแล้วชวนเค้าอนุโมทนากับสิ่งที่คุณได้ทำ ก่อนผมนั่งปฏิบัติผมจะสวดมนต์และบอกให้เค้าทั้งหลายเหล่านั้นที่ต้องการบุญกุศลที่เราจะทำให้ยกมืออนุโมทนาไปกับเราแล้วให้รับเอากุศลจากการปฏิบัติของเรา เท่านี้เอง แต่การนั่งปฏิบัติในหอพักจะยากตรงที่สงบยาก เพราะเป็นที่อึกทึก ยิ่งใกล้ถนนหนทางด้วยแล้วจะเค้าสมาธิยากซักหน่อยนะคับ สา....ธุ

 

สมาธิก็ฝึกได้ทุกที่หล่ะครับ
ไม่ว่า หอพัก บ้าน ป่าช้า ฯลฯ
สัมพเวสีก็มีทุกที่หล่ะครับ
ไม่ว่า หอพัก บ้าน ป่าช้า ฯลฯ
(เพียงแต่เรามองไม่เห็นเค้าหากจิตปิดกั้นไม่รับขาวสารก็ไม่มีทางเจอระหว่างนั่งสมาธิ หรือหากจิตเปิดรับข่าวสารส่งจิตออกนอกมากเหล่าสัพเวสีก็มากกันตรึ่ม)
หากใครไม่พบประสบการณ์ผีขอส่วนบุญก็คงคิดว่าเป็นไปไม่ได้
สัมพเวสีก็เป็นครูอย่างหนึ่งเค้ามาเพื่อทดสอบสติ-จิตเราให้แข็งแกร่ง
จิตกลัวสุดขีดจะหาที่ยึดเกาะ พุท-โธ จิตจะรวมลงเป็นสมาธิได้เร็ว
หากจิตไม่สามารถหาที่ยึดเกาะได้ก็สติแตก(บ้า) มั่ง อิอิ
อย่ากลัวเลยครับ ลองทำดูก่อน ได้บุญเยอะด้วย

 

- - สบาย สบาย ครับ

 

อิอิ~
เรื่อย ๆ
ไม่เร่ง ไม่ซีเรียส.. เน๊อะ~!!

 

ในความเห็นส่วนตัวและจากประสบการณ์ส่วนตัว ผมว่าไม่น่าจะมีอย่างนั้นนะครับ ผมก็เคยได้ยินอะไรมาหลายๆอย่าง แต่เวลาที่ผมนั่งสมาธิที่หอก็จะชวนวิญญาณเค้ามาร่วมโมทนาบุญและก็บอกเค้าว่าเรากะเค้าเสมอกันด้วย การมีทุกข์จากการเวียนว่ายตายเกิดในวัฏสงสารเหมือนกัน อย่ามารบกวนกันเลยดีกว่า มาเป็นมิตรเกื้อหนุนกันทำความดีเพื่อละกิเลสดีกว่า สุดท้ายนั่งเสร็จก็อุทิศส่วนกุศลก็เรียบร้อย จนป่านนี้ก็ยังไม่เคยเกิดอะไรกับผมเลยซักนิด

 

ผมก็ทำอยู่ 55
ไม่เห็นเป็นไร

 

ทำในที่ที่เราสบายใจนั่นหละดีที่สุดครับ ผมไปนอนที่ปฎิบัติธรรมแสนเงียบ แต่ผมกลับไม่ชอบ ผมชอบห้องพักผม ที่เสียงดังกว่ามีแต่รถวิ่งผ่านไปมา ไม่รู้สิครับนั่งห้องตัวเองแล้วสบายใจดี

 

อย่าพึ่งไปกลัว กับ สิ่งที่ยังไม่ได้เกิด

คุณคิดว่า นั้งสมาธิที่หอ แล้ว ผีจะมาขนาดนั้นเลยหรอ

ไม่ใช้ง่ายๆหรอกนะครับ ที่จะมาหา

เหมือนคนฝึกนั้งสมาธิใหม่ๆ แล้วกลัว จะได้อับปณาสมาธิ

พอจิตเริ่มนิ่งได้นิดหน่อย จิตเบาสบาย กลัวจิต ไม่กลับเข้าร่าง

ทำสมาธิหลุดกันประจำ อิอิ

สู้ต่อไปนะครับ ถ้าผีมาหา เนี้ยนับว่า ฝึกได้ดีมากแล้วนะ