เรื่องของหูทิพย์ ฟังเพลงและการได้ยินและการฝึก

อย่างนี้ ใครที่นินทา สงสัยต้องระวังตัวแล้ว อิอิ.

 

เคยอ่านหนังสือพระอริยเจ้าท่านใดไม่รู้นะ
ท่านว่าเอาไว้ว่า
หูทิพย์ฟังเรื่องของชาวบ้านเขามากๆระวังหูจะเน่าได้เพราะว่า
ไปยุ่งเรื่องส่วนตัวของคนอื่นเขา
ไม่มีใครชอบให้คนอื่นรู้เรื่องส่วนตัวเขาหรอก
ให้ปล่อยวางซะ

 

ผมก็พอเคยไดยิน

ผมได้ยินยินเพลงไทยต่างมิติด้วย กับเสียงสตาทรถอะไรไม่รู้บางทีก้องที่หู

 

ลูกหนอนไม่แอบฟังใครพูดกันนะ แต่ว่าลูกหนอนคุยกับเพื่อนในกลุ่มเดียวกันที่มีความสามารถคุยกันทางจิตได้ เรามีกันเป็นกลุ่มใหญ่ ลูกหนอนรู้เลยนะว่าพวกเรามีความเหมือนกันและเป็นสิ่งที่ดีที่ต่างจากคนข้างนอกทั่วไปคือว่า จิตเราบริสุทธิ์ใจต่อกันจริงๆ คือจิตคุยกันแบบไม่โกหกกัน นิสัยดีๆกันทั้งนั้น เวลาเจอกันจริงๆทุกคนหน้าตาสวยงามใส น่ารักกันหมด พวกเราไม่แก่เลย
ทุกคนไม่มีความเศร้าโศก อายุยืนนาน เราโต้ตอบกันดีกว่าคุยกันทางโทรศัพท์ซะอีก พูดไปคนทั่วไปก็คงจะไม่เข้าใจอยู่ดี
ที่น่ารักที่สุดก็คือ ทุกคนมีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กัน แบ่งปันกัน รักกันอย่างหวานฉ่ำ ไม่มีความเคลือบแคลงใจกันเลย

 

บอกตรงๆนะว่าสงสัยจริงๆทำไมคนเวปนี้จึงเจริญทางสมาธิและอภิญญาเร็วจังและแยะด้วยทั้งๆที่บางคนอายุนิดเดียว....ดิฉันเชื่อในพระพุทธเจ้าและพระอริยเจ้า และอริยะบุคคลแต่ไม่เชื่อว่าคนเราจะพบอะไรได้มากมายรวดเร็วขนาดนี้....แล้วมาเล่ากันอย่างสนุกๆแบบนี้งงจริงๆ....

ที่บอกว่างงและสงสัยนะไม่ใช่อะไร...เพราะแต่ละท่านยังอยู่ในสภาพที่เต็มไปด้วยกิเลส ...มลภาวะทางจิตมากมาย...แม้แต่พระอริยเจ้าท่านยังต้องแสวงหาความสงบเพื่อมุ่งบรรลุธรรมและบรรลุจิตแล้วทำไม...แต่หลายท่านในเวปนี้จึงพบสิ่งที่พระอริยะเจ้าแสวงหามาเกือบตลอดชีวิตได้...หรือเอ๊ะเราหลงเข้ามาอีกมิติหนึ่งหรือเปล่า.....สับสนจริงๆ

 

.....ก็คงต้องใช้วิจารณญานในการรับข้อมูลครับผม ในนี้ไม่รู้ใครเป็นใครอ่ะครับ เรื่องการฝึกจิตไม่ขึ้นกับอายุหรือสถานที่เพียงแค่นั้นครับ มันมีปัจจัยอื่นด้วย เช่น บางคนได้เจอครูบาอาจารย์ที่ดี รู้จริง เก่งจริง ตั้งแต่ยังเด็กและมีอิทธิบาท 4 ในการฝึกจิต(สำคัญที่สุด) ก็ย่อมประสบความสำเร็จได้ตั้งแต่อายุน้อยๆได้อ่ะครับ (แต่จะมีเยอะแค่ไหนไม่แน่ใจครับ)
.....ตอนผมเริ่มฝึกสมาธิใหม่ๆ ได้ฟังท่านอาจารย์สอนเรื่องฌานสมาบัติ ไอ้ความเลวของผมมันเยอะครับ เลยทะลึ่งถามท่านว่าอย่างผมเนี่ยอีกนานไหมกว่าจะทำได้ ท่านอาจารย์บอกผมว่า "ถ้าแกจะเอาจริงๆล่ะก็ นาทีนี้ก็ยังได้ แต่แกเอาจริงได้แค่ไหนล่ะ" ผมเลยจ๋อยอ่ะครับเพราะเรารู้ตัวว่าอิทธิบาท 4 เรายังไม่ดีขนาดนั้นครับ ผมเชื่อครับว่าถ้าเรามีอิทธิบาท 4 ล่ะก็ย่อมประสบความสำเร็จในสิ่งที่หมายใจไว้ครับผม
.....แต่สิ่งที่เห็นในเวปเราคงต้องใช้ปัญญาพิจารณาเอาครับ ผมเองก็ใช่ว่าจะเห็นด้วยไปเสียทั้งหมด บางอย่างก็รู้สึกว่า(บอกตรงๆ)ไม่ค่อยจะมีสาระอ่ะครับ ตัวผมเองบางทีก็ไร้สาระเหมือนกัน

 

ตกลงหูทิพย์นี่ มีวิธีฝึกยังไงกันแน่ครับ

 

ใช่ค่ะ สงสัยเหมือนกัน อ่านดูแล้วเหมือนทุกๆท่านคงแกเรียนและรอบรู้ในเรื่องศาสนากับญาณสมาธิมากๆ ทั้งๆที่ทุกๆท่านอายุยังไม่มากเท่าไหร่ เลยทำให้เกิดความรู้สึกที่ขัดแย้ง บางข้อมูลที่อ่านน่าเชื่อถือมากน้อยแค่ไหน เป้นคำถามกับตัวเองน่ะค่ะ ทุกๆท่านคงมีบุญเก่าเยอะ เลยทำให้สำเร็จและรู้เห็นได้เร็ว ขอโมทนาบุญนั้นด้วยค่ะ สาธุ

 

คนที่เคยได้ในอดีตแล้วก็ไม่ต้องฝึกหรือฝึกนิดหน่อยก็ทำได้ครับ แต่ถ้าในอดีตไม่เคยได้ตอนนี้ก็ต้องฝึกล่ะครับ อ.เว้บสโนว์รู้วิธีฝึก

 

ตอนเป็นเด็ก ดิฉันสามารถได้ยินเสียงเพลงอะไรก็ได้ที่อยากจะได้ยิน / อยากฟัง สามารถได้ยินเสียงเบาหรือค่อยก็ได้ ตามที่ใจนึก
รายละเอียดของเครื่องดนตรีจะต้องค่อยๆ นึกแบบเจาะจงค่ะ ความชัดเจนจึงจะปรากฏ แต่ในตอนนั้นยังเป็นเด็กก็ไม่ได้ใส่ใจเรื่องรายละเอียดค่ะ

ตอนเด็กๆ รถยนต์ยังไม่มีแอร์ เป็นแบบเปิดกระจก เวลานั่งรถข้ามจังหวัดไกลๆ ดิฉันมักจะฟังเพลงแบบนี้ค่ะ คุณแม่เคยถามว่า ทำอะไร / คิดอะไรอยู่ ก็ตอบไปว่า ฟังเพลงค่ะ...มีความสุขมากค่ะ

แต่ตอนนี้...ไม่ได้ยินเสียงเพลงเหมือนก่อน การจะทำต้องใช้เวลาพอสมควร และยากกว่าเดิมมาก (ไม่เหมือนตอนเด็กๆ)

แต่ดิฉันกลับได้ยินเสียงพูดแทน...บางครั้งเป็นภาษาที่ฟังออก บางครั้งฟังไม่ออก บ่อยครั้งที่เป็นคลื่นความคิด...อย่างหลังนี้มีประโยชน์มากค่ะ

คลื่นความคิดที่ได้รับมักจะเป็นการให้ความรู้ คำแนะนำ โดยรวมแล้วเกิดประโยชน์ค่ะ

 

ผมเกิดมาเพื่อสิ่งนี้ ไหมหนอ

 

แล้วญาณ๔ นี่เข้าไงหรือคะ คือเพิ่งเข้ามาใหม่สนใจแต่ไม่รู้อ่ะค่ะ อยู่ต่างประเทศเลยไม่ค่อยรู้ ช่วยตอบทีนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ

 

ป้ายอมรับว่าผู้ที่เป็นmembers เวบนี้ได้ต้องมีบุญบารมีเก่าสะสมมาชาติที่เเล้ว เเต่ละตนจะมากน้อยนั้นเเตกต่างกันคะ คุณ webmaster [webSnow]อาจจะมีมากเพราะมิฉนั้น คงไม่ได้เป็น webmaster หรอกนะคะ ป้าเชื่อเรื่องนี้คะ

 

หวัดดีค่ะ
สงสัยมานานละค่ะ
คือหูทิพย์เนี่ยเป็นยังไงค่ะ

เริ่มรู้สึกได้ยินสิ่งที่คนอื่นคิดกะเรา มา4-5ปี ละค่ะ
เหมือนเค้าคิดในใจดังๆ ได้ยินเหมือนเค้าพูดกะเรา
แล้วเป็นคนที่หูดีมากค่ะ จะได้ยินไรในระยะไกลเสมอ

ในตอนแรกกังวลว่าเราเป็นโรคประสาทหรือไม่ แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมัก
จะมีเรื่องมายืนยันแบบว่าที่เราได้ยินมักเป็นจริงเสมอ จนเริ่มเชื่อมั่นตัวเองมากขึ้น แต่ยังไม่กล้าบอกใคร
ให้เรารู้ได้โดยที่เค้าไม่ได้พูดออกมา แต่เราสามารถรับรู้ในสิ่งที่เค้าคิด

บางทีมันก็ทำให้เกิดทุกข์ค่ะ เมื่อบางทีคนๆนั้นคิดไม่ดีกะเรา
ไม่จริงใจ เราก็จะรับรู้สิ่งที่เค้า คิด หรือนินทาเราในใจได้ทันที
บางทีก็เกิดอาการเครียด กังวล
กลายเป็นคนที่แคร์ความรู้สึกของคนอื่นมากเกินไป

โดยส่วนตัวไม่ได้ฝึกสมาธิ หรือปฏิบัติธรรมแต่อย่างใด มีเพียงการสวดมนต์ก่อนนอนตามปกติทุกวัน

แต่เคยไปดูดวงค่ะ เป็นการดูระลึกชาติ โดยดูแค่การสัมผัสมือเรา และที่อยู่บ้าน
เค้าว่าเราเคยเป็นนางอัพสรที่คอยถวายเครื่องดอกไม้บูชาแด่พระพุทธเจ้า
แต่ไม่สนใจในธรรม ฝักใฝ่ในเทวดา จึงต้องลงมาชดใช้กรรมค่ะ

ฟังดูแล้วเหลือเชื่อ แต่สิ่งที่เค้าทำนายดวงชะตาที่กำลังเป็นอยู่ของเราแล้วตรงมาก โดยที่ไม่ได้บอกข้อมูลอะไรเลย

อยากถามคุณ webmaster ผู้รอบรู้หน่อยค่ะ ว่าดิฉันเป็นอะไร
และควรจะฝึกฝนหรือต้องทำอย่างไรกับการที่.....
สามารถรับรู้ในสิ่งที่คนอื่นคิดกะเราได้

 

เคยมีความสามารถเมื่อสมัยวัยรุ่นแต่พออายุย่างเข้า20ก็หายไปเป็นเพราะอะไรรือครับเนี้ย

 

เรื่องความสามารถที่ถดถอยจากที่เคยมีในวัยเด็ก...อาจเป็นเพราะเมื่อเราโตขึ้นก็ประสพพบเจอเครื่องย้อมใจจากสภาพแวดล้อมต่างๆให้หม่นมากขึ้น...จิตจึงหยาบกว่าเดิมไม่ละเอียดและบริสุทธิ์เหมือนในอดีตจึงเป็นสาเหตุให้ความสามารถหรืออภิญญาที่ติดตัวมาจากบุญเก่าเสื่อมถอยลงไป...คิดว่านะ..

 

มีข้อสงสัยนานแล้ว มาถามค่ะ
คือ บ้านของช่อม่วง อยู่ห่าง จากวัด ประมาณ 1 กม.
ถ้าวันไหน ทำสมาธิตอนเช้า แค่เริ่มทำใจสงบ
ก็ จะได้ยินเหมือนเสียงพระสวด ทำวัตรเช้า (แบบไม่ตั้งใจ เสียงจะแว่วมาเองจากวัด )
แต่พอตั้งใจ กลับไม่ได้ยินอะไร เลย จะได้ยินเสียง จั๊กจั่นแถวบ้านแทน
ตรงนี้เกิดจากอะไร ทั้งที่ก่อนหน้าที่ นั่งสมาธิ ไม่ได้กำหนดว่าจะฟังเสียง อะไร
แต่คิดว่า ขณะนี้ เป็นเวลาพระสวดตอนเช้า
ช่วยอธิบาย ด้วยค่ะ จะปฏิบัติอย่างไร ให้ถูกต้อง และก้าวหน้าค่ะ ?
ขอบคุณค่ะ

 

เมื่อจิตสงบประสาทสัมผัสจะแหลมคมมากยิ่งขึ้น..สามารถรับรู้ได้มากกว่าเดิมและกว้างไกลขึ้น...เมื่อเกิดความคิดอยากจะรู้ คือ"ความตั้งใจ"..จิตเลยไม่สงบประสาทการรับรู้ก็จะเกร็ง..การรับรู้ก็เลยลดลง....ลองรับรู้เฉยๆดูครับจะเสียงอะไรก็ปล่อยไป.....ว่าง วาง สงบ...เป็นอารมย์....ส่วนนี้หมายถึงสภาพโดยทั่วไปของประสาทสัมผัสต่างๆขณะทำสมาธิน่ะครับ..มิได้กล่าวถึงอภิญญา...