เมื่อหลวงปู่ปานมาเข้าทรง

เข้าทรง

วันนี้มาว่ากันถึงการเข้าทรงหลวงพ่อสุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า คือว่าสมัยปี พ.ศ. 2509 ปีนั้นไปสอนพระกรรมฐานที่วัดสะพาน หน้าจังหวัดชัยนาท มีนาวาอากาศโท อาทร โรจนวิภาต สมัยนั้นเป็นเสนาธิการ บน. 4 ยศสมัยนั้นนะ เวลานี้เป็นนาวาอากาศเอกพิเศษแล้ว พ.ศ. นี้ แกก็นำคณะไปเจริญพระกรรมฐานด้วย มีนายทหารหลายคนและคุณตุ๋ย ภรรยา หรือคุณศิริรัตน์ โรจนวิภาตด้วย เรื่องการเจริญพระกรรมฐานก็สอนกันไปตามเพลง แต่ทว่ามีเรื่องอยู่เรื่องหนึ่งคือการเข้าทรงผสม มีผู้หญิงคนหนึ่งชื่อกิมลุ้ย อยู่จังหวัดชัยนาท แกเคยเข้าจ้าวเข้าทรง มาวันหนึ่ง คณะพวกนี้มากัน หลวงพ่อสุขก็มาเข้าทรง ความจริงไม่ได้เชิญ กำลังนั่งๆ คุยกันอยู่ยังงี้แหละ มาถึงก็เข้าปุบปั๊บ ถามว่าใครบอกว่าหลวงพ่อสุขวัดปากคลองมะขามเฒ่า ก็เลยบอกว่า ถ้าหลวงพ่อสุขจริงๆ ต้องมีปาฏิหาริย์ เพราะว่าหลวงพ่อสุขเป็นพระอภิญญา ท่านก็เลยแสดงปาฏิหาริย์ให้ดู ไปดูพระอาทิตย์กัน เวลาประมาณเที่ยงหรือบ่ายโมง ให้ทุกคนไปยืนจ้องพระอาทิตย์ ท่านเอาน้ำมันก๊าดไปขวดหนึ่ง เอาฝอยมาสุมๆ ไฟเข้าแล้วให้ดูไฟ พอดูไฟเสร็จให้มองดูพระอาทิตย์ บอกว่าจะไม่แสบตา ไม่เคืองตา ทุกคนบอกว่าเป็นยังงั้นจริงๆ เห็นพระอาทิตย์สีเหลืองคล้ายๆ พระจันทร์นี่เป็นเรื่องอัศจรรย์
ทีนี้ คนไปดูก็ไม่ครบ อาตมาก็ไม่ได้ไปดูด้วย ท่านกลับมาอีก ให้ทุกคนเอามือวัดศอกของตัวเอง ที่ตานกแก้ววัดออกไป ได้ 2 ตืบพอดี ทุกคนวัดเองนะ แขนของใครใครวัด ท่านบอกว่าต่อจากนี้ไปจะให้แขนยาว เอ้า วัดใหม่ แขนมันยาวแล้ว ทุกคนก็เห็นแขนปกติ แต่วัดเข้าจริงๆ สองคืบไม่ถึง มันยาวออกไปอีกประมาณ 7 - 8 นิ้วฟุต ไม่ใช่นิดหน่อย ต่างคนต่างวัดเองนะ แขนของตัว ไม่ใช่แขนของคนทรง ตานี้ท่านก็บอกว่า ต่อไปนี้จะให้แขนสั้น วัดเข้าจริงๆ 2 คืบ ไอ้คืบมันเลยไปไหนๆ เลยขนาดนิ้วฟุต 5 - 6 นิ้วฟุตเหมือนกัน นี่เป็นเรื่องอัศจรรย์ของการทรง ความจริงไอ้ที่ทรงจริงๆ มันมีทรงไม่จริงมันก็มี แล้วต่อมาท่านก็แสดงปาฏิหาริย์อีกอย่างหนึ่ง คือให้เอาหัวหอมที่เขาทำครัวมา แล้วก็วางเข้าเอาฝากระป๋องวางทับ หัวหอมหัวเดียวนะ หลายหัวก็ได้แต่ให้เอา 1 หัว กับฝากระป๋อง 1 ฝา แล้วให้เอามือแตะฝากระป๋อง ปรากฏว่าหัวหอมหมุนจี๋เป็นลูกข่าง แล้วจะอธิษฐานให้มันเดินวนไปทางไหนก็ได้ นี่เป็นเรื่องอัศจรรย์มาก เรากดของเราเองนะ ท่านไม่ได้กดฝากระป๋อง พวกที่มาน่ะ หาหัวหอมมาได้เอาฝากระป๋องวางทับ เอานิ้วชี้แตะลงไปบนฝากระป๋อง ปรากฏว่าหัวหอมหมุนเหมือนลูกข่าง จะให้นาเท่าไหร่ก็ได้นี่เป็นเรื่องอัศจรรย์ ที่นำเรื่องนี้มาพูด เพื่อแสดงว่าการเข้าจ้าวเข้าทรงน่ะของจริงๆ น่ะมี แต่ไอ้ที่ปลอมกันเสียก็คงจะมาก ที่เลอะเทอะนะ คงจะมีมากเหมือนกัน
ในระยะนั้นเอง พอหลวงพ่อสุขออกไป ปรากฏว่าหลวงพ่อปานมาเข้าทรง แล้วก็ใช้เด็กลูกชายของนาวาอากาศโท อาทร โรจนวิภาต ยศเวลานั้น มาขอพระของหลวงพ่อปานกับอาตมา บอกว่าพระมีอยู่ในย่าม ความจริงย่ามน่ะไม่มีพระเลย รู้ตัว ถ้าจะหลงอยู่โดยเฉพาะอย่างยิ่งพระของหลวงพ่อปานแล้วไม่มีจริงๆ พระอื่นก็ไม่มีเพราะตามปกติไม่ค่อยได้ใส่ไว้ ถ้าใส่พระไว้แล้วพวกก็ขอตามลู่ตามทาง เป็นการดูหมิ่นพระรัตนตรัย ก็เลยไม่ใส่ใครอยากจะได้ก็มาที่วัด ถ้ามาไม่ถูกจังหวะ ทำท่าเป็นนายพระ ก็ไม่ให้เหมือนกัน ถ้ามีความเคารพต่อพระรัตนตรัยก็ให้ และไม่ได้ตั้งราคานี่ เรื่องของพระมีความรู้สึกเป็นยังงี้ ให้เด็กมาขอก็บอกไม่มี ไอ้เด็กกลับไปบอกว่าไม่มี ท่านบอกว่ามีซี ในย่ามน่ะมี บอกด้วยว่ามีอยู่ในลิ้นย่าม ความจริงลิ้นย่ามนี้ล้วงวันยังค่ำ เพราะเอาของใส่ไว้ในนั้น แล้วก็ไม่ใช่ที่เก็บพระ ถ้าเอาพระใส่ไว้ ต้องไว้อีกจุดหนึ่งแล้วต้องห่ออะไรไว้ ไมให้ปนกับของอย่างอื่น พอล้วงลงไป ปรากฏว่ามี เสียท่าท่าน ตานี้ก็เลยเดินไปหา รู้สึกอัศจรรย์เข้าไปหาแล้วถามท่านว่าทำไมจึงมีพระ ตอบว่าฉันเอามาใส่ไว้ หมดเรื่องกัน
ตานี้เป็นเรื่องของคนทรง คนทรงนี้ไม่รู้ภาษาหนังสือไม่เคยเรียน ปกติธัมมะธัมโมไม่รู้อะไร วันนั้นท่านนั่งเทศน์ คนทรงเทศน์ เห็นจะเป็นหลวงพ่อช่วยเทศน์ เทศน์สอนด้านธรรมะ เทศน์ได้ดีเหลือเกิน ว่าภาษาบาลีชัดถ้อยชัดคำ แล้วก็แปลสละสลวยคล้ายกับท่านมีชีวิตอยู่ แล้วก็การอธิบายธรรมะเข้าใจชัด เหมือนกับว่าท่านมีชีวิต ก็เลยทำให้อาตมาไม่สงสัย คิดว่านี่วิญญาณของหลวงพ่อปานคงมาสิงเขาแน่ ในที่สุดเขาก็ลาออกไป แต่การเชิญไม่ได้นะ ขณะใดที่เชิญท่านมาเข้าทรง ปรากฏว่าไม่มีผล เวลาจะมาท่านก็มาของท่านเอง เวลาจะกลับท่านก็กลับของท่านเอง การเชิญนี่ไม่ได้ผล นี่ว่ากันถึงการเข้าทรง
ที่มา หนังสือเรื่องจริงอิงนิทาน1