หลวงปู่แหวน สุจิณโณ

ศีล - สติ
ศีล คือการนำความชั่วออกจากกาย วาจา ใจ ของตน
นำความผิดออกจากกาย จากใจ ของตน
เป็นที่ตั้งของมรรค เป็นหนทางที่จะทำให้ทุกข์ทั้งหลายสิ้นสุดไป
เช่นเดียวกับสติ . . .มีสติแล้วใจก็ผ่องใส เบิกบาน ไม่หลงไม่ลืม
คิดอย่างไรขึ้นมันก็จะดับลงไป. . .พร้อมกับความคิดขึ้น นึกขึ้น
ตัวสติจึงสำคัญยิ่งนัก

กลับ
2
ตัณหา - ความอยาก
กามตัณหาเปรียบเหมือนแม่น้ำไหลไปสู่ทะเล ไม่รู้จักเต็มสักที
ความอยากของตัณหามันไม่พอ . . . ต้องทำความพอจึงจะดี
ตัดอดีต . . . อนาคต ลงให้หมด
จิตดิ่งในปัจจุบัน . . .ละในปัจจุบัน
ทำในปัจจุบัน . . . แจ้งในปัจจุบัน
กามนี้แหละ เป็นบ่อเกิดแห่งการฆ่ากันตาย ชิงดี ชิงเด่น
กิเลสตัวเดียว . . .ทำให้เกิดการต่อสู้ แย่งชิงกัน
ความรัก ความชัง จะบังเกิดขึ้นในจิตใจ ก็เพราะกาม

กลับ
3
เกิด - ตาย
คนเราเกิดมา . . .นินทาก็ดี สรรเสริญก็ดี อย่าไปรับเอามาหมกไว้ในใจ
ปล่อยให้ผ่านไปเสีย . . . . .
ไม่มีสติ ไม่มีปัญญา ไม่มีความเพียร ก็ไม่มีความสำเร็จ
ของเก่าซึ่งไม่จีรังยั่งยืน จะต้องผุ เน่า เปื่อย ไปในที่สุด
มองดูท้องฟ้า เห็นดวงดาวเต็มไปหมด
การเกิด การตาย ไม่รู้ว่าอีกเท่าไร
เกิดแล้วตาย เกิด . . .แล้ว . . .ตาย