ปรึกษาผู้รู้เรื่องการนั่งสมาธิครับ

ช่วงนี้ผมหัดนั่งสมาธิ ตอนนี้นั่งติดต่อกันได้ประมาณ 1 ชั่วโมงแล้วครับ<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
มีข้อสงสัยอยู่ว่า ขณะอารมณ์นิ่งดิ่งลงไปก็รู้สึก<o></o>
ร่างกายสูงใหญ่ บางครั้งโคลงเคลง ผมอ่านในหนังสือ<o></o>
บอกว่าเป็นอาการปีติ เป็นเรื่องปกติ <o></o>
แต่พอนั่งต่อไปก็เกิดแสงสีขึ้นขณะทำสมาธิ บางครั้งเหมือนสีน้ำเงิน <o></o>
บางครั้งเหมือนมีคนเอาไฟฉายมาส่อง บางครั้งเป็นดวงๆ ลอยไปมาซักพักแล้วดับไป<o></o>
พอเจออาการแบบนี้แล้วผมต้องทำอย่างไรต่อไปครับ หรือว่าภาวนาและกำหนดจิตต่อ<o></o>
ไปโดยไม่สนใจนิมิตที่เกิดขึ้น แล้วขั้นนี้เป็นอุปจารสมาธิ หรือยังเป็นขณิกสมาธิอยู่ครับ <o></o>
ขอบคุณครับ

 

คุณไม่ต้องไปสนใจนิมิตอะไรทั้งนั้นครับ รู้เฉยๆ พิจารณาว่ามีอยุ่จริงเท่านั้น และให้ถามกับจิตตัวรู้เอาว่านั่นคืออะไร แล้วคุณจะได้คำตอบ หากไปหลงกับนิมิตมากๆเข้า คราวหน้าถ้าคุณนั่งแล้วนิมิตไม่เกิดอาจเสียความมั่นใจได้(เหมือนผม) ลองอ่านดูที่กระทู้ "อย่าหลงนิมิตดู" นะครับ

 

การพบเห็นนิมิต ด้วยใจที่ไม่สงสัย(ว่าพบเห็นอะไร)

เป็นการเข้าข่ายอุปจารสมาธิครับ

---------------------------------------------

 

ให้วางนิมิต เอาความนิ่งความสงบครับ สมาธิจึงจะก้าวหน้า โมทนาครับ...

 

ก่อนอื่นต้องขอโมทนาก่อนน่ะคะ นั้งได้1ชม.
ก่อนทำงาน ดีมากจ๊ะ อิฉันก็พยายามทำให้ได้อย่างนั้นเหมือนกัน

อาการต่างๆ ที่เกิดจากการนั่งสมาธิ ต้องวางเฉยค่ะ
เห็นแสงเห็นสี รึอาการทางกายต่างๆ วางเฉยค่ะ อย่าสนใจไม่งั้น หลุดทุกที เหอๆ (เป็นบ่อย)

ส่วนระดับขั้นนั้น
น่าจะเข้าในระดับอุปจารสมาธิแล้วน่ะคะ

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ
สู้ สู้