เรื่องเด่น ทุกข์เพราะความคิดตัวเอง

ทุกข์เพราะความคิดตัวเอง

"ในปัจจุบันนี้พวกเราส่วนใหญ่เป็นทุกข์เพราะความคิดตัวเอง ตอนเราเกิดความคิดขึ้นมาจะทำให้เราฟุ้งซ่าน เมื่อฟุ้งซ่าน รัก โลภ โกรธ หลง ก็ถล่มทลายเข้ามาหาเรา เพราะเราไปเปิดประตูรับโจรเข้าบ้านมาเอง รักษากำลังใจของตัวเองไม่ได้ เพราะว่าเราขาดสติ

ถ้าหากว่าญาติโยมหยุดกำลังใจตัวเองไว้กับปัจจุบัน ซึ่งวิธีหยุดที่ดีที่สุดก็คือ อยู่กับลมหายใจเข้าออกของเรา ถ้าความรู้สึกทั้งหมดอยู่ที่ลมหายใจเข้าออก จะไม่ส่งไปในอดีต ไม่ส่งไปในอนาคต

พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า อะตีตัง นานวาคะเมยยะ นัปปะฏิกังเข อะนาคะตัง ไม่ควรที่จะคิดถึงความหลังคืออดีต ไม่ควรที่จะฟุ้งซ่านถึงเรื่องที่ยังมาไม่ถึง คืออนาคต ปัจจุปปันนัญจะ โย ธัมมัง ตัตถะ ตัตถะ วิปัสสะติ ต้องหยุดอยู่กับปัจจุบันธรรม คือ ตอนนี้ เดี๋ยวนี้ เท่านั้น จึงจะสามารถรู้แจ้งเห็นจริงได้ เพราะสภาพจิตที่อยู่กับปัจจุบันของเรานั้น รัก โลภ โกรธ หลง ไม่สามารถที่จะเกิดขึ้นได้"

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เจ้าอาวาสวัดท่าขนุน จ.กาญจนบุรี อ.ทองผาภูมิ ต.ท่าขนุน

ภาพ และที่มา : เว็บวัดท่าขนุน

 

ทำสมาธิชอบกลืนน้ำลาย

โดย หลวงพ่อพระราชพรหมยาน (ฤาษีลิงดำ) วัดท่าซุง.

ผู้ถาม : หลวงพ่อครับ กระผมสังสัยว่าเวลาภาวนา ทำไมจึงเป็นอย่างนี้ คือว่าอย่างนี้ เวลาภาวนาไป พอจิตจะสงบหรือเริ่มจะสงบ มีเหตุจะต้องกลืนน้ำลาย พอเอื๊อกสมาธิก็ตกทุกที.

หลวงพ่อ : เขาไม่เรียกว่ากลืนน้ำลาย เขาเรียกว่ากลืนสมาธิ คิดผิดเอง ของดีหาว่าเป็นของเลว กลืนสมาธิเลย กิเลสจับไม่ได้หลอก ความจริงเขาก็ดีนะ เขารู้ตัวนี่ ที่นี่ไม่มีอะไรไม่ดี คนไปสวรรค์ก็ดี ไปพรหมโลกก็ดี ไปนิพพานก็ดี ไปนรกก็ดี ไปเป็นเปรตก็ดี ไปเป็นอสุรกายก็ดี ไปเป็นสัตว์เดรัจฉานก็ดี ไปเป็นมนุษย์ก็ดี.

ผู้ถาม : เป็นเปรตดียังไงครับ ?

หลวงพ่อ : ดีที่ได้เป็นเปรต ใครอยากเป็นเปรตก็ภาวนา เปตรจ๋า ๆ ๆ (หัวเราะ) เอ๊ะ! เมื่อกี้ว่ายังไงนะ ?

ผู้ถาม : คือทำสมาธิชอบกลืนน้ำลายครับ.

หลวงพ่อ : คือสมาธิมันมี ๒ แบบ คือ สมถะมันมี ๒ แบบ อารมณ์ทรงตัว กับ อารมณ์คิด


อารมณ์คิดมันบวกวิปัสสนาไปด้วย ใช่ไหม ในเมื่อเราภาวนาจิตใจมันสบาย พอถึงเขตตรงนั้นปั๊บ อยากกลืนน้ำลายหรือเสมหะ ก็คิดว่าขึ้นชื่อว่าร่างกายมันเป็นอนิจจัง มันไม่เที่ยงอย่างนี้ นี่เราต้องสงบมันกลับเป็นอย่างนี้ เพราะว่าร่างกายเป็นทุกข์ นี่เป็น อนิจจัง มันไม่เที่ยง เราทุกข์เพราะมันไม่เที่ยง ในที่สุดมันก็เป็น อนัตตา ขึ้นชื่อว่าการเกิดเป็นคนอย่างนี้ เราไม่ต้องการมันอีก เราต้องการจุดเดียวคือนิพพาน แค่นี้ก็หมดเรื่องหมดราว.

ผู้ถาม : ทำสมาธิกลืนน้ำลายนี่ยังดีนะ เขาเล่ามาบอกว่าเวลาสวดมนต์ อิติปิ โส ภควา ขากถุย ขากตลอดเวลาเลย สู้กลืนสมาธิไม่ได้นะ.

หลวงพ่อ : ถ้าขาก อิติปิ โส บทต้นนะ ขากพระพุทธเจ้า ถ้าบทกลาง สวากขาโต เป็นธรรมคุณ ถ้า สุปฏิปันโน เป็นบทของพระสงฆ์ ขากตรงนั้นขากพระสงฆ์ทิ้ง

รวมความว่า กำลังกรรมฐานต้องมี ๒ อย่าง ให้เข้าใจตามนั้นนะ ว่าการเจริญสมาธิไม่ใช่อารมณ์สงบอย่างเดียว ในกรรมฐาน ๔๐ มี “อารมณ์สงบ” ๑๑ กอง


...และก็มี “อารมณ์คิด” ๒๙ กอง เห็นไหม อารมณ์คิดมากกว่า ในมหาสติปัฏฐานสูตร หลายสิบกองมีกรรมฐานที่ทำให้จิตสงบกองเดียว นั่นคือ อานาปานุสสติกรรมฐาน นอกจากนั้นเป็นอารมณ์คิดหมด ก็ต้องฝึกทั้ง “อารมณ์สงบ” และ “อารมณ์คิด” คือคิดอยู่ในขอบเขตนะ.

ที่มา : นิตยสารธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ ๓๑๐ ประจำเดือน มกราคม ๒๕๕๐ หน้าที่ ๘๒-๘๓. ถอดความโดย ศรีโคมคำ.

 

..ถ้าช่วงที่ยังหยุดคิดไม่ได้ ก็ให้ ฝึกคิดให้ถูกทาง คือ คิดในสิ่งดี คิดในกรรมฐานที่ท่านทรงวางแนวทางไว้