เรื่องเด่น ตัวอย่างบุพพกรรมชั่ว ที่พระโพธิสัตว์เคยทำไว้ก่อนตรัสรู้

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราทั้งหลาย
ตรัสเล่าบุพพกรรมชั่ว ไว้ในพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒
จะยกมาเป็นตัวอย่างสัก ๓ เรื่องดังนี้


(พระองค์ยังต้องมาเสวยวิบากกรรมเก่า ชดใช้กรรมเก่าใน
อดีตชาติหลายวิบากกรรมหลายวาระ) คิดดี พูดดี ทำดี ไว้เถิดท่านทั้งหลาย
เป็นบุญกุศลทั้ง ๓ อาการเลย ทำได้ทุกวันด้วย

ผู้ประมาท๑ จึงไม่ทำบำเพ็ญบุญ
ผู้ไม่เชื่อ ๑ จึงไม่ทำบำเพ็ญบุญ
เราท่านทั้งหลายเป็นคนประเภทไหนหล่ะ
และประเภทไหนน่าสงสารที่สุด


กรรมจากการเคยกล่าวตู่ผู้มีศีลด้วยเรื่องไม่จริง
ในชาติหนึ่ง มีพระพุทธเจ้าเสด็จอุบัติขึ้นในโลก พระองค์ได้ทรงกล่าวตู่พระเถระชื่อ "นันทะ" พระสาวกองค์หนึ่ง ของพระพุทธเจ้าด้วยเรื่อง ด้านชู้สาว
ตายจากชาตินั้น บาปกรรมส่งผลให้ไปเกิดอยู่ในนรกนานนับหมื่นปี เกิดมา ในชาตินี้แม้จะได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าแล้ว เศษกรรมที่ยังหลงเหลืออยู่ก็ส่งผลให้พระองค์ถูก นางจิญจมาณวิกา กล่าวตู่ด้วยคำเท็จ ว่า นางตั้งครรภ์กับพระองค์อีกเช่นกัน

กรรมเก่าจากการเคยจุดไฟดักทางพระปัจเจกพุทธเจ้า
ในชาติหนึ่งในอดีต พระองค์เกิดเป็นเด็กแสนซน วันหนึ่งขณะเล่นอยู่กับเพื่อนเด็ก เห็นพระปัจเจกพุทธเจ้ารูปหนึ่งกำลังเดินมา จึงชวนกันจุดไฟดักทางเพื่อมิให้พระพุทธเจ้าผ่านไปได้
ตายจากชาตินั้น บาปกรรมส่งผลให้ไปเกิดอยู่ในนรกนานแสนนาน เกิดมาในชาตินี้แม้จะได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าแล้ว เศษกรรมยังหลงเหลืออยู่ พระเทวทัตจึงชักชวนนายขมังธนูผู้ฆ่าคนตายมาก เพื่อให้ฆ่าพระองค์ ส่งผลให้พระองค์ถูกไฟไหม้ที่พระบาท

กรรมจากการเคยจงใจดัดหลังนักมวยปล้ำให้เจ็บ
คราวหนึ่งทรงเกิดในตระกูลคหบดี มีกำลังมากมหาศาล แต่ตัวเตี้ย ต่อมามีนักมวยปล้ำต่างถิ่นมาท้าต่อสู้ พระโพธิสัตว์แม้ถึงจะตัวเตี้ย แต่ก็ได้จับนักปล้ำผู้นั้นขึ้นแล้วหมุนไปในอากาศ แล้วทุ่มลงภาคพื้น แล้วจับดัดหลัง จนนักปล้ำผู้นั้น กระดูกหักเจ็บปวดอย่างมาก และยอมแพ้ในที่สุด
ด้วยกรรมนั้น แม้ในชาตินี้ ถึงจะทรงพลังอย่างนับไม่ได้ แต่ก็ยังเป็นโรคปวดพระปฤษฏางค์ (ปวดหลัง)
กรรมจากการเคยด่าพระสาวกของพระพุทธเจ้า
ในชาติหนึ่งในอดีต พระองค์เกิดเป็นคนปากกล้าด่าว่าพระสาวกของพระพุทธเจ้าผุสสะว่า “ท่านทั้งหลายจงเคี้ยว จงกินแต่ข้าวแดง อย่ากินข้าวสาลีเลย”
ตายจากชาตินั้นบาปกรรมส่งผลให้ไปเกิดอยู่ในนรกนานแสนนาน
มาเกิดในชาตินี้แม้จะได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าแล้วบาปกรรมก็ยังส่งผลให้พระองค์ได้รับนิมนต์จากพราหมณ์เวรัญชาให้ไปจำพรรษาในเมืองเวรัญชา ซึ่งเกิดข้าวยากหมากแพง ทำให้พระองค์ต้องเสวยข้าวชนิดเลว(ข้าวแดง) อยู่นานถึง 3 เดือน






พระอาจารย์ สอนศิษย์ …..
เราเป็นปุถุชน
สนุกคิด จึงสนุกพูดและสนุกที่จะทำอย่างที่คิด
ครั้นมาเป็นศิษย์วัด ได้ยินได้ฟังสิ่งที่ไม่เคยได้ยินได้ฟัง
ก็มีหิริ มีโอตตัปปะความกลัวบาปเกิดขึ้น นับว่ายังเป็นผู้โชคดี มีมงคลมีโชคอยู่
ควรพยายามนึกพุทโธๆ
เพราะพระพุทโธนี้ เป็นที่พึ่งอันประเสริฐของปวงสัตว์ผู้ตกทุกข์ได้ยากเสมอ
พระองค์มีพระมหากรุณาที่ยิ่งใหญ่ นึกถึงพระองค์บ่อยๆ ใจจะสงบลง มีความเย็นใจอย่างประหลาด ขอให้ว่า
"พุทโธๆๆ" วันละมากๆทุกวัน ดีกว่าอยู่เฉยๆแน่นอน
อจ. ทำอย่างนี้มาก่อนตามคำแนะนำของครูอาจารย์
จึงขอแนะนำต่อ
นี่แหละบุญชั้นเลิศ ควรหาประดับตัวไว้ให้มาก
ยิ่งมากยิ่งดี แล้วจะได้สิ่งที่ดีมากสมตามปรารถนา...
พระมหาบรรลือ ฐานิสสโร
CR.