จิตเคยรู้เคยสัมผัส ..

นะโมฯ 3 จบ ...

ณ โอกาสนี้ใครเสวนาเรื่อง จิตเคยรู้เคยสัมผัส ... จิตของเรามีสภาพจำ ระลึกได้ ... จิตเรารับสัมผัส จิตใจคน เชื่อ เรื่อง บาป บุ_ คุณ โทษ สวรรค์ พรหม นรก ผีสางเทวดา มีจริง นั้นคือ จิตเรา มัน ระลึกได้มัน สัมผัสได้ ว่า เคยรู้เคยเป็น อยู่ใน สภาวะต่างๆ นั้นๆ มันเลยมีความเชื่อลึกภายใน ว่า มีจริง... ภพชาติมีจริง คำว่า ผีไม่ต้องอะไรมาก เคย เป็นมาแล้วไม่รู้กี่ภพกี่ชาติ มันเลยเชื่อลึกๆ ว่ามีไงหละ ไม่เห็นได้ อาการสัมผัสทางกายมีบอก ขนลุกซุ เสียวๆ สันหลัง ฯลฯ เป็นต้น ... เพราะจิตมันเคยเป็น เคยอยู่ใน สภาวะ นั้นๆ มันเลยเชื่อลึกๆ ส่วน ความคิด หรือ สัยยา ตัวนั้น คือ องค์ ประกอบของร่างกาย ทำงานแค่ เดียวนี้ ที่นี่ เวลา นี้แต่ละ อย่าง... สัยยา มาจาก ได้เรียนรู้ได้เห็น ได้ยินได้ฟัง ในช่วงเวลา หนึ่งๆ มันตามเราไปทุกภพทุกชาติไม่ สมอง ประสาท ไม่เชื่อมกันมันก็ใช้ไม่ได้ ของเหล่านี้มัน เสื่อมสลายไปตามกาลมันไป มันไม่ได้ไปด้วยจิตของเรา สัมผัสของจิตมันก็คือการเห็นรู้ด้วยจิตนั้นหละ จิตเรามันท่องไปทุกภพทุกชาติ ไป อยู่ ร่างกายนั้น ร่างกายนี้ ยากดีมีจนมันแค่ปัจจัยมาจาก สมับติของ จิต คือ กุศลและอกุศล น้อมนำให้เกิด สิ่งเหล่านี้... บางคนกลัวการทำบาป เพราะจิตมัน เคยอยู่ในนรกมาก่อน มันเลย ขยาด.... ไม่กล้ากลัวบาป.... เข็ดๆ ด้วยเหตุประการทั้งปวง ทุกข์มาจากไหน พระท่าน รู้และตรัสรู้ มิต้องค้นคว้าให้เสียเวลา น้อมนำ ตาม พระกรุณา ประมาณ มิได้ของท่าน ท่านให้รู้ว่า ทุกข์ที่รู้ว่าทุกข์เกิดจาก ขันธ์ 5 หรือ กาย เป็น ตัวกำหนดทุกข์ ต้องกินต้องเลี้ยงมัน ไม่ร่างกาย แล้วทำงานเอาเงินไปทำไรหละไม่กินไม่ใช้แล้ว ... เงินเมื่อก่อนก็ไม่มี สมมุติมาเอา เมื่อก่อนใช้น้ำใจแลกสิ่งของกันเอาเงินไม่มีมาค้ำน้ำใจกัน... มนุษย์ หนีความ ธรรมดา มันเลยทุกข์
ความธรรมไง ความธรรมก็คือ สัจธรรม ทุกสิ่งเกิดขึ้นมา.... ตั้งอยู่... และดับไป... คือ อนัตตา เสื่อมสลายไปตามกาล หรือ เสื่อมสลายไปในจิตใจเรา คือไม่สนใจไม่ยึดไม่ติดวางมันแล้ว มันก็ไม่สนสลายไปในจิตใจ ในที่สุด มันก็ไม่มีอะไร รู้ วาง ว่างปล่าว นั้นเอง ... อะไรมันก็ อนิจจัง มันก็ไม่เที่ยง ... เที่ยงแท้คือ ตาย คู่กับ ทุกชีวิต พระพุทธเจ้า ตรัสว่า... "สัตว์ทุกตัวในโลกเกิดมาย่อมตายหมด" ... ไม่มีไรคงอยู่ .. อย่าคิดว่าตัวเขาตัวเราเลย มัน ก็ จิต เท่านั้น มันท่องเที่ยวตามภพต่างๆ มัน เท่าเทียมกัน มันรู้ได้ มันหลุดได้ จิต เดิมมันเป็น ประภัสสร คือ ความเป็นประภัสสร ด้วยไม่มีซึ่งกิเลส .... สมาธิทำให้เกิด ปั__า เมื่อ เอา ปั__า มา วิปัสสนา เห็น ความจริงแล้ว วางมันเสีย ... สามารถตัดกิเลส เป็น สมุทรเฉด............... ที่หมายของจิตคือ นิพพาน

ด้วยก็มี เอวัง ณ ฉะนี้..........ขอเจริ_ในธรรม............โมทนาทุกสิ่งทุกอย่าง

 

อืม...ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนอยู่ที่จิต