คาถาพุทโธ กัมมัฏฐาโม กรรมมะจุติสัมพุทโธ

เนื่องด้วยมีท่านมาแนะนำให้แผ่เมตตาให้เยอะ ๆ จะได้ดุน้อยลง ใจร้อนน้อยลง ก็เลยนึกถึงคาถาบทนี้ ซึ่งเคยได้อ่านถึงอานุภาพของคาถาไว้
"พุทโธ กัมมัฏฐาโม กรรมมะจุติสัมพุทโธ (กรรมใดๆๆก็ขอให้อโหสิกรรมต่อกันด้วยอานุภาพพระสัมพุทโธ)

เป็นคาถาที่หลวงพ่อ เงินบางคลานท่านได้เจริญภาวนาทุกวันก่อนบิณฑบาตว่ากันว่าเป็นการแผ่เมตตาไป ยังสัตว์โลกด้วยเพราะปรากฏว่าการเจริญพระคาถานี้ทำให้จระเข้ตัวนึงที่ชื่อ ไอ้สีเลิกอาละวาดทำร้ายคนเดินเรือในแม่น้ำน่านเพราะว่าหลวงพ่อเงินท่านจะ ภาวนาทุกทีตอนที่บิณฑบาต(ทางเรือ)มันจะคอยว่ายน้ำตามเรือไม่ทำอะไรผู้คนจน บางทีถ้าหลวงพ่อเงินท่านจะข้ามแม่น้ำว่ากันว่ามันจะว่ายมาที่แล้วหลวงพ่อ เงินก็นั่งบนหลังมันข้ามน้ำไปได้(เป็นคาถาเดียวกับที่สมเด็จโตใช้สะกด จระเข้)ผู้ที่เป็นเจ้าของวิชานี้คือหลวงพ่อใหญ่มืองพิจิตรหนึ่งในอาจารย์ สมเด็จโตและคาถานี้หลวงพ่อไป๋วัดท่าหลวงได้ใช้เสกตะกรุดกระดูกแร้งจนลือ เลื่องด้วย

ที่มาของพระคาถานี้ว่ากันว่าที่สาวัตถี
มีตายาย สองคนมีอาชีพหาปลาตลอดชีวิตไม่เคยทำความดีเลย วันหนึ่งพระพุทธเจ้าทรงทราบด้วยปรมาภิเษกสัมโพธิญาณว่า
ตากับยายคู่นี้เคยถวายสังฆทานแก่สมเด็จพระพุทธตัณหังกรมาก่อนแต่ ก็มีการยักยอกเงินในสัยพระพุทธเมธังกรผลกรรมเลยต้องตกเป็นคนทุกข์ยากหลาย ชาติพระองค์เห็นว่าสองตายายนี้จะต้องตายไปใน7วัน จึงควรจะสอนให้ภาวนา เพื่อไม่ให้ไปทางอบายรุ่งเช้าพระพุทธองค์จึงทรงเสด็จไปที่ตากับยายพักอาศัย พอไปถึงพระองค์ทรงแสดงพระฉัพพรรณรังสีจนตายายสองคนเลื่อมใส่ได้ห่อข้าวยาคู ใส่บาตร พระองค์ทรงถามว่า อยากรวยไหมตากับยายก็บอกว่าอยากพระองค์บอกว่า ตถาคตจะให้คำภาวนาแล้วจะรวยตายายก็ดีใจแต่ต้องนั่งบ่นภาวนาไปนะห้ามจับปลานะ ตายยายทั้งสองก็รับคำก็นั่งภาวนาคำที่พระพุทธเจ้าทรงให้ก็คือ พุทโธ กัมมัฏฐาโมกรรมมะจุติ สัมพุทโธตายายก็ภาวนา ผ่านไปสิ้น7วันทั้งสองก็ตายลงนายนิริยบาลมารับตัวไปแต่จิตที่ภาวนาไว้ก่อน ตายทำให้ดวงวิญญาณทั้งสองจิตจับที่คำภาวนา
ภาวนาไปตลอดทางพอไปสำนักพระยายมราช นายบัญชีก็อ่านความดีความเลวของดวงวิญญาณทั้งสองและเรียกวิญญาณกุ้งปลาเต่า
ที่ ตายายเคยฆ่ามาให้การปรากฏว่าไม่มีใครมาก็มีเต่ามาบอกว่าเธอทั้งสองภาวนาคาถา นี้เป็นการแผ่เมตตาขออโหสิกรรมฉันไม่โกรธเธอหรอกอโหสิกรรมให้

แล้วเต่าก็ เดินจากไปพระยายมราชจึงเสด็จลงมาจากบัลลังก์ตรัสว่า ไม่มีเจ้าทุกข์ตายายใส่บาตรองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไปเกิดที่จาตุมหา ราชิกได้

ตายายก็งงว่าตนได้ฆ่ากุ้งปลาเต่ามามากมายทำไมได้ไปสวรรค์ พระยายมราชบอกว่าก็พระที่พวกเจ้าเจอคือองค์พระพุทธเจ้าและคาถาที่ให้

พุทโธ กัมมัฏฐาโม กรรมมะจุติ สัมพุทโธ แปลว่ากรรมใดๆๆก็ขอให้อโหสิกรรมต่อกันด้วยอานุภาพพระสัมพุทโธนะสิ พวกโจทก์ก็เลยอโหสิกรรมหมดท่านก็ว่าดวงจิตเจ้าทั้งสองผูกกับคำภาวนานี้ผู้ ถึงพระพุทโธเป็นพุทธานุสสติกรรมฐานไม่อาจลงอบายภูมิได้ไปได้จตุมหาราชิกา ขึ้นไป

หลังจากนั้นพระโมคคัลานะได้ไปพบเทพบุตรเทพธิดาทั้งสองนี้ จึงได้จดจำพระคาถานี้ไว้ตกทอดมายังพระครูใหญ่วัดเมืองพิจิตรอาจารย์สมเด็จ พระพุฒาจารย์โตและหลวงพ่อเงินบางคลานอีกทีได้เรียนกันจำสืบมา"


วิธีที่เมิลสวด
เมิลเลยตั้งใจไว้ว่าทุกครั้งที่ระลึกได้จะสวดคาถาบทนี้ไว้ในใจ พอเริ่มสวดคำว่าพุทโธเราก็ระลึกถึงพระพุทธเจ้าที่ฐานในกายเรา แล้วก็สวดไปเรื่อย ๆ ทุกครั้งที่ระลึกได้ ในทุกอิริอยาบท เช่น เดิน นั่งมอเตอร์ไซด์ ยืนอยู่บนรถไฟฟ้า กิน ก่อนนอน รู้สึกตัวตื่น กวาดบ้าน

ก็เหมือนทำสมาธิแบบเคลื่อไหวนะคะ เช่นเดินอยู่ สวดไปในใจ พอสวดไปสักพักจิตสงบ ความสงบจะอยู่ในใจ คาถาภาวนาจะหายไปเอง เหมือนไม่อยากจะสวดต่อด้วย อยู่กับความ

แต่ประสบการณ์ที่จะมาเล่าก็คือ พอสวดไปได้สักพัก ก็เริ่มมีอาการขนหัวลุก เป็นระยะ ๆ ส่วนมากจะเป็นด้านหลังซ้าย หลัง ๆ อาการแบบนี้ก็เหมือนจะเป็นการมาเตือนว่าตอนนี้เราไม่ได้สวดอยู่

แล้วเมื่อวานมีอยู่ช่วงตอนเย็นรู้สึกเหมือนถูกดึงผม อาการแบบเจ็บคล้าย ๆ กับถูกถอนผม เป็นหย่อม ๆ เมิลก็เลยสวดไปเรื่อย ๆ อาการก็หายไปเอง

มีใครมีประสบการณ์เกี่ยวกับพระคาถานี้บ้างไหมคะ มาแชร์ประสบการณ์กันคะ

 

ลืมเล่าไปอีกข้อ 1 ตอนที่ภาวนาคาถาบทนี้จะรู้สึกว่ามีความเย็นอยู่กลางอกด้วยคะ

 

อนุโมทนาสาธุครับ

ขออนุญาติร่วมแสดงความคิดเห็นนะครับ

สำหรับหลวงพ่อเงินถือเป็นครู อาจารย์ทางธรรมรูปหนึ่งที่ตัวข้าพเจ้านับถือและศรัทธาเป็นอย่างยิ่ง รวมถึงหลวงพ่อขวัญซึ่งเป็นศิษย์ของท่าน ผมได้ใช้คาถาของครู อาจารย์ที่เจ้าของกระทู้ได้กล่าวมานั้น จะใช้หลังจากขออโหสิกรรม แผ่เมตตา อุทิศบุญ ต่อจากนั้นก็ท่่อง"พุทโธ กัมมัฏฐาโม กรรมมะจุติ สัมพุทโธ" 3 จบ เพื่ออาศัยอำนาจบุญบารมีของครู อาจารย์ส่งไปถึงยังผู้ที่ตกอยู่ในวิบากกรรมชั้นที่ลึกๆไม่สามารถรับผลบุญได้ ในขณะที่ท่องอยู่นั้นจิตจะดิ่งลงไปในสถานที่ที่มีแต่ความมืด ลักษณะเป็นอย่างไร ในขณะที่ตัวเราที่นั่งภาวนาอยู่จิตจะดิ่งลงไปใต้ตัวเรา ความรู้สึกที่คิิดได้คือลึกมากๆบอกไม่ถูกมีแต่ความมืดสนิท ขนจะลุกไปตามความคิดนั่น

คงบอกไม่ได้ว่าคืออะไร บุญบารมีของครู อาจารย์มากมายเหนือคำบรรยาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์

อนุโมทนาบุญแด่ผู้ที่ใฝ่ในธรรมมะทุกๆท่านนะครับ สาธุ สาธุ สาธุ

 

อนุโมทนากับสิ่งที่แนะนำค่ะ จะนำพระคาถาบทนี้ไปสวดบ้าง

 

ขอบคุณมากคะ ที่มาแชร์ประสบการณ์กัน สวดคาถานี้แล้วใจจะเย็นจริงคะ พอเริ่มรู้สึกตัวว่าไม่ชอบใคร เริ่มคิดอกุศล อคติ เมิลก็มาสวดบทนี้ในใจทันทีคะ เมิลตั้งใจว่าจะสวดติดต่อกันให้ครบ 7วันตามตำนาน มีเรื่องเล่านิดหนึ่งเมิลรู้นึกว่าสวดคาถานี้้แล้วอุปสรรคที่เกี่ยวกับคนที่เราเห็นอยู่ว่าเป็นปัญหาแน่ๆ ก็ดีขึ้นแบบเราไม่ได้ทำอะไร อีกฝ่ายหนึ่งเขาเปลี่ยนใจไปเอง รู้สึกดีขึ้นมาเองคะ อันนี้เป็นเหตุการณ์ที่เกิดในอาทิตย์นี้นะคะ เมิลคิดถึงคนที่เป็นปัญหาสวดจนหลับไป รู้สึกตัวตื่นก็สวดอีกคะ

 

คุณ joni_buddhist สวด/ท่องคาถานี้ตอนไหนบ้างคะ เห็นคุณนะครับ เล่าท่อง 3 ครั้งหลังจากออกสมาธิ ส่วนเมิลก็ท่องตลอดเวลาที่ระลึกได้คะ รบกวนเล่าให้ฟังหน่อยได้ไหมคะ
แล้วลายเซ็นต์ต้องเปลี่ยนเป็น.org นะคะ คลิ๊กตามเข้าไปไม่ได้

 

คำว่า...โธ คงจะให้คล้องจองกับ (กัมมัฏฐา)โม เพราะส่วนตัวข้าพเจ้าจะคุ้นเคยกับคำว่า กัมมัฏฐาโน ,กรรมมัฏฐานัง แต่ข้าพเจ้าไม่ได้เรียนบาลีมานะ ท่านผู้เจริญ เป็นความรู้สึกส่วนตัวเฉยๆ ขออนุโมทนาในทางธรรม สวัสดี

 

เลยกำหนด 7 วัน ที่ตั้งใจมาแล้ว แต่ก็ยังท่องคาถานี้อยู่ ก็จิตมันจำซะแล้ว
เรื่องแปลก ๆ ที่เกิดขึ้นก็คือ
เหตุเกิดเมื่อวันพุธคนที่ทำงานที่บ้านตอนแรกบอกว่าไม่ไหวแล้วจะลาออก
ชีก็บอกว่าชีกินเจ มาป้อนข้าวที่มีเนื้อสัตว์ชีไม่ไหว ชีปฎิบัติธรรม เจ้ากรรมนายเวรของคนที่ชีดูแลมาเล่นงานชีทำให้ชีไม่สบาย ใครไม่มาเป้นชีนก็ไม่เข้าใจหรอก ซึ่งตามสัญญาต้องอยู่ถึงมีนาปีหน้า ชีบอกว่าจะทนอยู่ใช่หนี้ถึงสิ้นปีชีก็จะไปแล้ว ไม่ไหวแล้ว

เมิลก็ไม่ได้ว่าอะไร ตามใจนะ ไม่เข้าใจในความแปลก ตอนนั้นก็คิดว่าลาออกจากงานมาดูแลเองก็ได้ จะได้หมดปัญหาเรื่องคนเหล่านี้ซะที

แต่พอเมื่อวาน ชีกลับมาบอกว่าเปลี่ยนใจละจะอยู่ดูแลให้ถึงเดือนมีนาตามสัญญาเดิม เรื่องที่ชีไม่สบายอะไรนั้น ชีบอกว่าช่างมันเหอะ ปล่อยไปตามธรรมชาติ ...

ไม่รู้เป็นเพราะผลของคาถาหรือเปล่านะคะ มาเล่านะ เรื่องสัมผัสภพภูมิก็มีขนลุกบ้างไรบ้างตามปกติ แต่บางทีก็มีถึงขั้นเจ็บจิ๊ด ๆ เหมือนโดนถอนผมกันเลยทีเดียว แต่อันนี้ไม่บ่อย

 

พุทโธ กัมมัฏฐาโม กรรมมะจุติสัมพุทโธ

(กรรมใดๆๆก็ขอให้อโหสิกรรมต่อกัน
ด้วยอานุภาพพระสัมพุทโธ)




สาธุๆๆ ขออนุโมทนากับทุกๆท่านด้วยครับ

 

พุทโธ กัมมัฏฐาโม กรรมมะจุติสัมพุทโธ
กรรมใดๆๆก็ขอให้อโหสิกรรมต่อกันด้วยอานุภาพพระสัมพุทโธ​

ขออนุโมทนาสาธุกับทุกๆท่านด้วยครับ

 

กำลังสวดบทนี้อยู่เลยค่ะ เพิ่งสวด คุณพ่อแนะนำมาค่ะ

 

มีอาการขนหัวลุกผมก็เป็นตอนเริมจะภาวนาวันแรกๆ ต่อมาก็ไม่มีอาการขนหัวลุกอีดเลย แต่ช่วงนี้เริ่มเป็นไข้เหมือนเป็นหวัดก็เลยทำให้ภาวนาได้ไม่นาน สงสัยเป็นเพราะนอนดึกทุกคืน

 

สาธุๆๆพระคาถานี้ศักดิ์สิทธิ์มากๆ
ผมป่วยมากๆร่อแร่ร่อแร่ พระคาถานี้ผมลืมไปนานแล้วเพราะไม่ได้สวดมากเท่าไหร่ แต่จู่ๆผมก็ลุกขึ้นนั่งแล้วพระคาถานี้ผมก็ว่าขึ้นมาจากจิตเองเลยไม่รู้ว่าจำขึ้นมาได้ยังไง สวดไปสวดไป ล้มตัวลงนอนตกภวังค์อีกครั้งหลับไปเลย ตื่นขึ้นมาเช้าโรคที่เป็นทุกโรคหายไปเลย ทุกท่านพิจารณาเอาแบ่งปันประสบการณ์ครับ

เพิ่มเติมคือ ผมมีความรู้สึกว่าสามารถสวดถวายให้ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ได้ครับ บ้านเมืองเราจะได้พ้นภัย เพราะพระคาถานี้มาจากพระพุทธเจ้าที่ทรงมีพระคุณมหาคุณเป็นอเนกปริยาย ช่วยกันสวดด้วยใจเคารพเพื่อช่วยชาติช่วยบ้านเมืองก็จะดีนักแล ขอเจ้ากรรมนายเวรจงปลดปล่อยให้ชาติบ้านเมืองอยู่รอดปลอดภัย เข้าสู่ยุคศิวิไลย์ในธรรมด้วยเทอญ สาธุ