ความรัก ความเมตตา นำพาชึ่ง สุขขัง

กลาวนำ....
แลดูเห็นคนในเว็ปนี้....บางคนจริงจังเกินไปจนลืมไปว่า ตัวเราในเว็ปนี้ ก็คือ User สมมุติ.......ใช้เป็นจริงเป็นจังกันมาก บางท่านก็เกลียกัน........
แต่ความจริง ไอ้ตัวเกลียด และตัวถูกเกลียด ก็เป็นสิ่งสมมุติ ......
สมมุติขึ้นมา ...... อย่าาเกลียดกันเลย อย่ามองดูถูกกัน.... บางคนภูมิธรรมเขาน้อยกว่าเรา เราก็ฟังเขาบ้าง....ถ้าสังคมแห่งนี้ รับฟังกันบ้าง สุขขัง....จะเกิด
ใครที่ ไม่ไหวจริง หรือ ออกมาทำให้ความเข้าใจในธรรมมะผิดไป ก็เอาพอหอมปากหอมคอพอ อั้วก็นั่งดูมานานแล้ว.....

เราจะได้มี....สุข...ร่วมกันนะ

 

บางทีคนเรา แค่มองหน้ากัน.... ก็รู้สึกเกลียดไม่มีเหตุผล...เพราะอะไรนั้น
แต่ก้รู้นะว่าไม่ถูกชะตา......แต่ก็เชื่อในความไร้เหตุผลของอารมย์....ก็ไม่ชอบกันเพราะ สมมุติภายนอก....ในเว็บนี้ก็เช่นกัน แต่บางท่าน ก็อีโก้สูง.....ทักท้วงไม่ได้ ไม่ยอมรับฟังใครก็มี.....ร่วมกันใช้ ใจ สัมผัสแห่งเมตตา สร้างให้เว็ปนี้น่าเล่นเถอะครับ....

 

คุ้นๆแฮะ เห็นด้วยกับท่านนะครับ..(บางท่านเขาคงลืมตัวไปชั่วครู่น่ะครับ) ส่วนตัวผมเองก็เป็นอย่างที่เห็นนี่แหล่ะครับ หมดเวลาตรงนี้ ผมคงต้องไป ตอนนี้มาทำหน้าที่ (ไม่รู้หน้าที่อะไรเหมือนกัน) ช่วงชีวิตของคน เป็นไปตามวาระน่ะครับ อย่าไปใส่ใจมาก อย่าให้ใครเดือดร้อน เป็นใช้ได้

 

ดูมานานแล้วก็คงพอรู้อะไรบ้างนะ....
เอาหล่ะ ใครจะถูกหลอกถูกต้ม ก็ปล่อยไปตามยถากรรม ถือว่าเป็นกรรมของเค้าก็แล้วกันนะ อย่างงี้ใช่มั้ยที่เรียกว่าเมตตา
เพือนที่ดีมันก็ต้องกล้าเตือนกันสิ

 

นี่งะ นี่คือตัวอย่างของพวกถูกต้ม เชื่อลัทธิไม่ต้องคิดอะไร ไม่จำเป็นต้องรู้อะไร เกิดมาเพื่ออะไร อยู่เพื่ออะไร ตัวเองทำอะไรอยู่ยังไม่ค่อยรู้ตัวเลย แค่ไม่ทำให้ใครเดือดร้อนเป็นพอ มันก็ไม่ต่างอะไรกับก้อนหินก้อนนึง แต่ก้อนหินมันยังดีกว่านะ ที่มันไม่ต้องบริโภคอะไรให้สิ้นเปลืองทรัพยากรโลกไปวันๆ..... ต้นไม้มันยังมีประโยชน์มากกว่าแกอีก......

 

-ขอให้ชี้ชัด นิดหนึ่งนะครับ.....ผมยังไม่เข้าใจ......

 

แรงคู่กิริยา– ปฏิกิริยาที่กระทำระหว่างคนและโลก เมื่อคนยืนอยู่บนผิวโลก

http://psc.pbru.ac.th/lesson/index-power.html

 

เดี๋ยวก็รู้ ของอย่างงี้ต้องรู้ด้วยตัวเอง
ไป กลับไปดูที่เฮียโพสไว้ในกระทู้อื่นซิ พวกนี้โพสตอบคุณว่าไง.... เดี๋ยวก็เก็ทเอง

 

กระทู้อื่นเฮีย โพสภาษา จีนนะ....เฮียเพิ่งเข้ามาไม่มีเพื่อน....

 

suriyanvajra เป็นเพื่อนกับท่านเอง
ทั้งท่านเฮียก่วนกับท่านจิตตินนท์และท่าน COME&Z ด้วย

ไม่รู้ทำไมรู้สึกว่าท่านจิตตินนท์เหงาๆ
ท่าน COME&Z ตนคิดว่าทรงพลังเหมือนเดิม
ส่วนอาเฮียนี่ดูครึกครื้นดีจัง
สำหรับ suriyanvajra...เมื่อวานนี้รู้สึกเหมือนจะตาย (มักเป็นบ่อยๆ)
วันนี้เริ่มมีพลังงานพอทำกิจกรรมได้บ้างแล้ว

อืม...ในภาพแรงคู่ปฏิกิริยา ท่านจิตตินนท์คงต้องการบอกว่าสุขขังกับทุกขังเป็นของคู่กันเหมือนแรงคู่ปฏิกิริยากระมัง ส่วนในอีกรูปที่มีผู้ชายนั่งมืดๆนี่ คล้ายท่านจะบอกว่าตัวเองเหงากว่าอาเฮียเสียอีก...หรือเปล่า...ไม่อาจทราบได้

ขอบพระคุณทุกท่านในธรรมทานค่ะ

 

ผมเอารูปมาวางหลังจากที่อ่านข้อความครับ
คิดอะไรได้ก็ หารูป ถูกใจก็ลง
มันชั่วแว๊บ น่ะครับ
พอคิด รู้สึกทำงาน นั่นมันเคลื่อนจากที่เดิมไปแล้วครับ
ส่วนท่านอื่นจะรับสัมผัสได้อย่างไร แล้วแต่บุคคลจะคิด พิจารณา และตีความเลยครับ
ไม่สงวนสิทธิ์

 

คะแนนอะไร ทำไมมีมากจัง
ข้อความ 671
พลังการคะแนน 208
หมายถึงอะไร เขียว ๆๆ
พี่ยักงง น้อง COME&Z

 

อ่านแล้ว ขำแกว่ะ (เคยเห็นแกในกระทู้คุณสันโดษ ไม่รู้สึกแปลกใจที่สันดานแกเป็นแบบนี้ หัดดูตัวเองเยอะๆหน่อยนะ จะได้ไม่มีปัญหากับสังคม ธรรมะสอนอะไร? สอนให้ตัดสินคนอื่น สรุปคนอื่น ยกตัวเองขึ้นงั้นหรอ? ตลก)

 

ไอ้ประเภทชอบคิดว่ากูวิเศษกว่าใครๆ ช่วยไปให้ไกลๆ ขอความกรุณา(ไม่ได้โกรธ แต่เบื่ออว่ะ)

 

เราขอขมา ถ้าทำให้ท่านทั้งหลายไม่สบายใจ
เอาไว้แค่นี้ก็แล้วกัน

 

ขอบพระคุณทุกท่าน นี่เป็นตัวอย่างที่ดีทีเดียวในเรื่องความคลาดเคลื่อนต่างๆอันเกิดจากการวิพากษ์วิจารณ์-ตอบโต้-ตีความหมาย-การใช้ถ้อยคำโพสต์ข้อความ

...หากตอนนี้ suriyanvajra ตอบโต้ท่านจิตตินนท์กลับไปอีก แม้กระทำตามสัญญา แว็บเดียว ณ. ขณะนั้นเดี๋ยวนั้นก็ตาม มันอาจไม่ได้ช่วยให้ท่านมีความสบายใจขึ้นแต่อย่างใด (เพราะท่านก็ไม่ได้กลุ้มใจอันใด) หนำซ้ำอาจดูเหมือนจองเวรเสียอีกที่ต่อปากต่อคำ ตนอาจทะเลาะกันกับท่านก็ได้ทั้งๆที่นับถือเป็นเพื่อนไม่ได้มีเจตนาชวนทะเลาะเลย

และหากตนวิพากษวิจารณ์ท่านอื่นต่อไป...เป็นต้นว่าท่านยมยักษ์ดูใจดีขึ้นกว่าเดิมจัง...ก็อาจถูกตอกกลับมาแบบอื่นเป็นต้นว่า ไม่ได้พูดกับ suriyanvajra สักหน่อยมายุ่งทำไม ก็เป็นได้ 5555

ขอขมาอีกครั้ง

 

บวกไว้ครับ
ผมไม่ได้มีอะไรจริงๆ อาจจะเห็นแก่ตัว เพราะผมศึกษาตัวเองโดยเฉพาะครับ
อาจจะไม่ได้มองความรู้สึก กระทบมากนัก หากข้อเขียนหรือภาพทำให้ไม่สบายใจก็ขอขมาครับผม
ผมเองคิดว่าเป็นการแลกเปลี่ยนความรู้ เป็นเพื่อน พี่ น้อง กันทั้งนั้น
ต่างคนต่างที่มาต่างความคิด เห็นต่าง มีอารมณ์กันบ้าง ติติงกันบ้าง ก็ไม่ถือสาครับ
คิดมาก คิดฟุ้ง ยิ่งกระทบใจ

 

แม้ตัวเราเอง มันก็มีขึ้นมีลง ในการปฏิบัติเองก็มีขึ้นมีลง
วันนี้แจ่ม อีกแป๊ป ฟุ้ง สักพักดิ่ง โอ้ย ก็มันไม่เที่ยง ท่านให้ดู ให้รู้ตัวไว้
ยิ่งคุณพี่ suriyanvajraผมนอบน้อมนับถือด้วยใจครับ ตามอ่านตลอดครับ เขียนได้ตรงกับที่ผมรู้สึกและเคยผ่านมาแต่ผมบรรยายออกมาไม่ได้ และหลายๆอย่างก็เป็นครูที่ดีให้ผมได้รู้ ในหลายๆเรื่องเลยครับ
ผมอีกต้องขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูง ทุกๆท่านในนี้ก็เป็นครูทั้งนั้น ให้ได้เรียนรู้ น้อมเข้ามาปฏิบัติที่กายที่ใจตน ละสิ่งที่เป็นอกุศล ทำเรื่อยๆครับ ไม่เว้นว่าง
ที่สำคัญบางครั้งอาจมีความเข้าใจไม่ต้องกัน เราก็วางไว้ เดี๋ยวก็จะเข้าใจ เมื่อเราเปิดใจและยอมรับ ใจถึงใจครับผม
คุณพี่ดูสิครับ เห็นไหม ใจผม ไม่เล็กไม่ใหญ่ แต่มีให้ทุกคนไม่มีวันหมดครับ