การเกิดมาพบพระพุทธศาสนาเป็นของยากยิ่ง

คุณรู้ไหมว่าการเกิดเป็นมนุษย์ยากแค่ไหน....?

คุณลองนึกภาพคนจำนวนกว่า ๖ พันล้านคน เบียดเสียดแย่งกันเข้าประตูเล็กๆประตูหนึ่งสิครับว่ามันจะยากแค่ไหน เปรียบก็เหมือน บรรดาเหล่าเชื้อเสปิร์มอสุจิกว่า ๖ พันล้านตัว ที่แย่งกันผสมกับไข่หนึ่งใบในรังไข่ ซึ่งเสปิร์มตัวที่แข็งแรงที่สุด เพียงหนึ่งเดียวเท่านั้นจึงจะได้รับ ชัยชนะในครั้งนี้ไป แต่....

ยัง ยังก่อนครับ นั่นยังไม่ใช่ชัยชนะที่แท้จริง ภายในสามเดือนแรกนี้คุณยังสุ่มเสี่ยงต่อภาวะแท้งมากที่สุด เพราะคุณจะอ่อนแอที่สุดในสามเดือนนี้ แล้วถ้าผ่านไป๙ เดือนหากคุณโชคดีจริงๆ คุณก็จะเกิดมามีอาการครบสามสิบสองประการ แต่นั่นก็ยังไม่ใช่ชัยชนะจริงๆเสียทีเดียวอีกนั่นแหละ

หากคุณโชคดี ทำบุญแต่ปางก่อนมาดี คุณก็จะเกิดมาผิวพรรณหน้าตาดี เกิดในครอบครัวที่เป็นสัมมาทิฏฐิ เกิดในตระกูลดี มั่งคั่ง ไม่อดหิว แต่ถ้าหากแต่ในปางก่อนเล่า คุณเฝ้าแต่สร้างปาบอกุศลไม่ว่างเว้น คุณก็จะเกิดมาหน้าตาเป็นที่น่ารังเกียจ อาจจะเกิดมาพิกลพิการแขนขาขาแต่กำเนิด หรืออาการไม่ครบสามสิบสองประการ หรือไปเกิดในถิ่นแดนธุรกันดาล ที่รบราฆ่าฟันกันหาความสุขกายสบายใจมิได้เลย อันนี้ก็สุดแล้วแต่ กรรมในบางบรรพ์ที่คุณกระทำไว้

หากมองไปรอบๆตัวคุณ เปรียบเทียบตัวคุณหนึ่งคน รอบตัวคุณมีสัตว์กี่จำพวก ทั้งที่มองเห็นด้วยตา และมองไม่เห็นด้วยตา พื้นที่ใช้สอยภายในบ้าน มีสัตว์กี่จำพวก มีนก หนู แมลงสาบ แมลงวัน เชื้อโรค ลึกลงไปใต้ดินก็มีไส้เดือน ขึ้นไปบนฟ้าก็มีนก เปรียบเทียบอัตตราส่วนต่อตัวคุณแล้ว มากกว่าหนึ่งในล้านเสียอีก

นี่ก็ยังไ่ม่ใช่ชัยชนะอย่างที่สุดอีกเ่ช่นกัน เพราะเมื่อเกิดมาแล้ว คุณก็ต้องแบกภาระเลี้ยงดูธาตุขันธ์นี้ มิหนำซ้ำ ต้องทนกับสภาวะทุกข์ที่บีบคั้นชั่วขณะจิต ทุกข์จากกาย ทุกจากใจ

หากคุณสั่งสมบุญมาดี อธิฐานจิตมั่นคงต่อพระรัตนตรัย คุณก็จะเป็นบุคคลที่โชคดีที่สุด เนื่องจากคุณได้เกิดมาพบพระธรรมคำสอนของสมเด็จบรมครู ที่ชี้ทางดับทุกข์ได้อย่างสิ้นเชิง แต่ลองมองย้อนไปสิว่า การเกิดขึ้นของพระพุทธเจ้านั้นมันยากเย็นแสนเข็ญซะขนาดไหน แล้วไหนการจะเกิดเป็นมนุษย์เล่าจะยากแค่ไหนกัน

การเกิดเป็นมนุษย์เป็นของยาก แต่การเป็นมนุษย์ครบอาการสามสิบสองประการนั้นยากยิ่งกว่า

แต่การเกิดเป็นมนุษย์ มีอาการครบ สามสิบสองประการ แล้วมีโอกาสได้ฟังธรรมพบเจอพระพุทธศาสนาแล้วเลื่อมใส ปฏิบัติเพื่อพ้นทุกข์นั้นยากยิ่งกว่าเป็นแสนล้านเท่านัก

ในห้วงเวลาหนึ่งที่พระพุทธศาสนาจะถือกำเนิดนั้นต้องพร้อมสรรพทั้งปัจจัยหลายๆด้าน ดังที่กล่าวไว้ในพระไตรปิฏก ว่า การที่พระพุทธเจ้าจะมาตรัสรู้นั้น ต้อง ถึงพร้อมด้วยเหตุปัจจัยหลายๆอย่าง คือ กาล ทวีป ประเทศ ตระกูล และพระมารดา คิดง่ายๆ กว่าแต่ล่ะอย่างจะลงตัว ต้องใช้เวลาเนิ่นนานเท่าไร แล้วไหนการที่เราจะประจวบเหมาะที่ได้เกิดมาพบกับหลักธรรมคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอีก

การเกิดเป็นมนุษย์ว่ายากแล้ว แต่การเกิดของพระพุทธเจ้านั้นยากยิ่งกว่าหลายล้านล้านเท่า ส่วนที่เกิดมาเป็นมนุษย์โชคดีพบพระพุทธศาสนานั้น คุณเป็นบุคคลที่หาได้ยากยิ่งแ้ล้ว

มิรู้จะสรรค์หาคำใดมาเปรียบว่ามันยากยิ่งกว่างมเข็มในจักรวาลเสียอีก

ตอนนี้คุณมีโอกาสแล้ว พร้อมทั้งร่างกายและสติปัญญา พร้อมทั้งปัจจัยต่างๆที่เกื้อหนุน คุณจะใช้ความโชคดีนี้ให้เป็นประโยชน์กับตัวคุณได้มากเท่าไร คุณเป็นผู้เลือกเองนะครับ


ขอโมทนาในจิตอันเป็นกุศลสำหรับกัลยาณชนทุกท่าน

โมกขทรัพย์ ลูกหลวงพ่อฯ

อ้างอิง https://www.facebook.com/profile.php?id=100005084584992&ref=tn_tnmn

 

เขาว่ากันว่ายากเช่นนั้นเช่นนี้

แต่ก็จริงป่าวน้อ เราก็ไม่รู้

เท่าที่สังเกตุจากการถามคนโน้นทีคนนี้ที

ร้อยปีจะเกิดสักหน

ยิ่งตกนรกล่ะจะเกิดไวเลยทีเดียว

คิดว่าน่าจะได้เกิดมา้เรื่อยๆ

และในพุทธศาสนานี้ ผ่านมาตั้ง ๒๕๐๐ กว่าปีล่ะ

คิดว่าน่าจะได้เกิดในศาสนานี้กันไม่ต่ำกว่า ๑๐ ครั้ง

คิดว่าในตำรา กับความเป็นจริง ไม่เหมือนกัน

แต่ที่ยากน่าจะเป็นเกิดมาช่วงที่พุทธองค์ยังอยู่มากกว่า

(ความคิดส่วนตัวไม่มีหลักฐาน ตำราเราก็เชื่อ แต่ความจริงเราก็เคารพ)

 

ถ้าเราได้นับถือพระพุทธศาสนาในชาตินี้ก็หมายความว่าชาติก่อนๆมาคงจะต้องเคย ทำธุระกรรมในศาสนาพุทธมาก่อนใช่ไหมคะ แต่ก็แปลกอย่างดิฉันก็เป็นคนหนึ่งที่นับถือศาสนาพุทธแต่โตขึ้นมากลับไม่ได้ข้องเกี่ยวกับหมู่กัลยาณมิตรเลย ดันได้ไปอยู่ต่างประเทศ และคลุกคลีโดยมากแต่กะชาวมุสลิม เพื่อนที่ไปเรียนก็มีแต่มุสลิม มีหลายทีเพื่อนร่วมเรียนชาวอัฟกานีสถานบ้าง เติร์กบ้าง มาทักดิฉัน นึกว่าดิฉันเป็นคนอัฟากานีสถาน อิอิ

พอดิฉันบอกเราเป็นคนไทย เขาบอกทำไมเหมือนชาวอัฟกานีสถานจัง....พอดิฉันบอกเราเป็นคนไทยเขาไม่เชื่อ..... เพราะภาพลักษณ์คนไทยที่นั้น เขาว่าคือคนจีนประเภทหนึ่งแต่ผิวคล้ำ......ปกติในโรงเรียนจะแบ่งกลุ่มกันมาก เอเชียคบเอเชีย ฝรั่งคบฝรั่ง คนดำคบคนดำ แต่คนที่เรียนส่วนใหญ่เป็นมุสลิม มีหลายที่พอเพื่อนมาทักว่าเราเหมือนคนอัฟากานีสถาน ดิฉันต้องสวมรอยเป็นมุสลิมไปด้วย เพื่อให้เข้ากับเพื่อนได้ และรู้สึกพวกเขาจะดีกับคนที่เป็นมุสลิมเหมือนๆกันมาก บางทีอึดอัดเล็กน้อย ไม่อยากโกหกเพื่อนเลย เพราะดิฉันศรัทธาศาสนาพุทธ

 

เกิดมาพบพุทธศาสนาเป็นของยากแล้ว แต่เกิดมาได้พบและฟังธรรมะจากพระพุทธเจ้าจริงๆยากกว่า เพราะเดี๋ยวนี้ ไม่รู้ว่าอะไรเป็นของจริงหรือไม่จริง ปะปนกันไปตามกฏอนิจจัง เห็นเถียงกันไม่มีข้อยุติ