การหลงลืม(สัญญาขันธ์ สังขารขันธ์ ขันธ์ห้าไม่เที่ยง จิตที่พ้นทุกข์แล้วไม่ใช่ขันธ์ห้า))

#พระอรหันต์หลงลืม #พระอัสสชิหลงลืม


อย่างท่านอัสสชินี่ เมื่อเช้าหลวงพ่อได้พูดลูกศิษย์พระพุทธเจ้าองค์สุดท้าย โกณฑัญญะ วัปปะ มหานาม อัสสชิ
องค์อัสสชินะ #พออายุแก่มาท่านหลงลืม แต่ว่าอันที่จริงท่านก็รู้แก่ใจว่าการหลงลืมนั้นคืออะไร #พระอรหันต์ท่านไม่ได้โง่เหมือนปุถุชนว่างั้นเถอะ แต่นี้กลัวปุถุชนนี่จะเป็นบาป พระลูกศิษย์ลูกหาปฏิบัติใกล้ชิดจะว่า เอ้า! #ทำไมพระอรหันต์จึงได้หลงได้ลืมได้?
ตามที่จริงพระอรหันต์ต้องมหาสติมหาปัญญา
ต้องรอบรู้อยู่ตลอด #แต่ทำไมท่านอัสสชิหลงลืม หลงลืมนั้น หลงลืมนี้
พระอัสสชิก็บอกว่า ท่านกราบพระพุทธเจ้าดูซิว่าทำไมเราจะหลงอย่างนี้ ขอให้ไปกราบทูลพระพุทธเจ้าด้วยว่าทำไมเราหลงอย่างนี้ ลืมอย่างนี้
พระอัสสชิให้มากราบทูลถามพระพุทธเจ้าว่า ทำไมพระอัสสชิหลงลืม #ทำไมเป็นพระอรหันต์แล้วจึงมีการหลงลืม
พระพุทธองค์บอกว่าให้ไปถามพระอัสสชิดูซิ #อริยสัจสี่หัวใจของท่านน่ะ #ท่านลืมไหม?
ถ้าหากว่าไม่ลืมนั่นล่ะ #จุดนั้นน่ะคือพระอรหันต์
จุดอื่นนั้นเป็นเรื่องสังขาร
#ความจำได้หมายรู้เป็นสังขาร สัญญาก็เป็นอนิจจังเหมือนกัน
สังขารา การปรุงแต่งก็เป็นอนิจจังเป็นสัญญาอนิจจาเหมือนกัน #เพราะฉะนั้นสัญญาและสังขารเหล่านั้นไม่ใช่พระอรหันต์
แต่สิ่งที่เป็น #พระอรหันต์คือท่านพิจารณาอริยสัจ_ทุกข์_สมุทัย_นิโรธ_มรรค เหตุที่เกิดทุกข์ ท่านหลงไหม จุดนั้นท่านลืมไหมจุดนั้น
พระอัสสชิบอกว่า #ไม่มีลืมเลย แน่นปึ๋งในหัวใจ อริยสัจในหัวใจแน่นปึ๋งไม่มีลืม ไม่หลงไม่ลืมตัวนั้นพอ #จุดอื่นจะเป็นอย่างไรก็เป็นเรื่องสังขารสัญญาไป #อย่าไปติดยึดกับสิ่งเหล่านั้น ”
โอวาทธรรม พระราชภาวนาวชิรากร
( หลวงพ่ออินทร์ถวาย สนฺตุสฺสโก )
ที่มา : เพจ หลวงพ่ออินทร์ถวาย สันตุสสโก
วัดป่านาคำน้อย

นาทีที่ 35:00
************************************************


.............
เครดิต
https://www.facebook.com/ส่องธรรม-ส่องตน-106333578679266/