การทำบุญสร้างวัด (คำสั่งสอนของ สมเด็จพระพุฒาจารย์ โต พรหมรังสี)

การทำบุญสร้างวัด (คำสั่งสอนของ สมเด็จพระพุฒาจารย์ โต พรหมรังสี)
<!-- Main -->




ความเสียสละอันใดจักใหญ่หลวงเท่ากับการสร้างพระอารามนั้นย่อมหาได้ยาก เพราะผู้ที่จะร่วมจิตร่วมใจกันสร้างพระอารามนั้นได้ ต้องเป็นผู้มีการบริจาค คือ จาคะอย่างน้อยก็ทรัพย์สินส่วนตัวเป็นที่ตั้ง หากผู้มั่งคั่งสมบูรณ์เป็นเศรษฐี การบริจาคนี้ก็จะไม่เดือดร้อนสักเท่าไร แม้จะต้องบริจาคสถานที่เป็นธรณีสงฆ์ก็ดี แม้จะต้องบริจาคทรัพย์สินเงินทอง เพื่อก่อสร้างอาคารกุฎีโบสถ์วิหารก็ดี หากเป็นผู้มั่งคั่งอย่างถึงขนาดแล้ว การบริจาคทั้งหลายเหล่านั้นย่อมไม่เป็นเหตุนำให้เดือดร้อน แต่ก็ต้องเป็นผู้ที่ยกย่องกันว่า เป็นผู้ปราศจากตระหนี่มีใจกว้างขวาง เป็นผู้มีความเลื่อมใสศรัทธาในบวรพระพุทธศาสนาโดยแท้จริง การกระทำเช่นนี้ย่อมได้อานิสงส์มากอย่างหนึ่ง



เมื่อเจ้ามีจิตศรัทธาบริจาคทรัพย์ตามเจตจำนงในใจของเจ้า ก็นับว่าเป็นกุศลอันดีอย่างยิ่งที่เจ้าจักแผ้วถางทางไว้เพื่อจักประสบความสำเร็จในโลกโลกุตรธรรมเบื้องหน้า เจ้าอย่าดูถูกว่าปัจจัยที่เจ้าบริจาคเพียงส่วนน้อย จักไม่ทำให้การสร้างพระอารามสำเร็จลงได้ แม้น้ำเพียงหยดเดียวสามารถจะนำความชุ่มชื่นมาสู่จิตใจผู้ที่อดน้ำฉันใด ก็น้ำแต่ละหยดทั้งหลายเหล่านี้ ย่อมทำให้เต็มภาชนะที่รองรับได้ฉันนั้น การที่ข้าพูดเช่นนี้ก็เพื่อที่จะชี้ให้เจ้าเห็นว่า กำลังปัจจัยทั้งหลายที่บริจาคเพียงคนละเล็กละน้อย หากได้ร่วมกันหลายมือหลายแรงหลายใจเข้าแล้ว ปัจจัยนั้นย่อมมากพอจะกระทำความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ให้ลุล่วงไปด้วยดี



เจ้าอย่าคิดว่าการบริจาคปัจจัยเพื่อการกุศลทั้งหลาย เจ้าต้องกระทำให้มาก จนเป็นเหตุนำความเดือดร้อนมาสู่ตัวและครอบครัวของเจ้า การบริจาคเช่นนั้นไม่เป็นที่สรรเสริญของสัตบุรุษและกัลยาณชน ผู้เป็นนักปราชญ์ทั้งปวง บัณฑิตย่อมไม่สรรเสริญการกระทำที่โง่เขลาเอาแต่หน้า บัณฑิตย่อมสรรเสริญผู้ที่ฉลาดปราดเปรื่อง รู้เหตุรู้ผลควรไม่ควรทั้งปวง ด้วยเหตุนี้จึงนำมาเล่าให้เจ้าฟัง เพื่อที่เจ้าจักได้ใช้เป็นเครื่องสดับสติปัญญาในการที่คิดจะประกอบการกุศลในอนาคตโน้น



การประกอบการกุศลนั้น เมื่อมีผู้ร่วมจิตร่วมใจกันมาก การกุศลนั้นย่อมแผ่กระจายออกไปให้ทั่วถึงกันได้ การจะทำสิ่งหนึ่งสิ่งใด ถ้ากิจการนั้นเป็นเรื่องใหญ่ คนแต่เพียงคนเดียว จักทำให้สำเร็จได้ฉันใด แม้สมเด็จพระราชามหากษัตริย์ทั้งหลายที่ปกครองแผ่นดินอันกว้างใหญ่ไพศาล และปกครองหมู่ประชาราษฎร์เป็นอันมาก พระองค์จะทรงกระทำการปกครองนั้นให้สำเร็จลุล่วงเป็นผลประโยชน์สมความมุ่งมาดปรารถนาด้วยพระองค์เองก็หาไม่ พระองค์ย่อมจะต้องอาศัยข้าราชบริพาร เสนาอำมาตย์ช่วยเป็นหูเป็นตา เป็นความคิด สมอง มือ เท้า และร่างกาย แต่ละส่วนให้ประกอบกิจทุกอย่างสำเร็จสมผลดังปรารถนาทุกประการ ดังนี้เป็นต้น



เมื่อเจ้าได้มีโอกาสบอกบุญกุศลนี้แก่ผู้รู้จักมักคุ้น และผู้อื่นใดที่มีความเลื่อมใสในบวรพระพุทธศาสนา แห่งองค์สมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อบริจาคซึ่งปัจจัย แม้เพียงเล็กน้อยช่วยจัดให้การสร้างพระอารามนี้สำเร็จลงได้ด้วยดีแล้ว กุศลทั้งหลายที่เจ้าได้ประกอบมาก็จะมีเป็นอันมาก

“จงประกอบความดีเพื่อความดี
อย่าประกอบความดีเพื่อบุคคล
โดยประการหลัง
ถ้าไม่มีคนรู้เห็นก็จะทำความดีไม่ได้”




คัดย่อ จากหนังสือ คำสั่งสอนอบรมของ สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังษี)<!-- End main-->