กากะเปรต

<DD>ครั้งหนึ่งองค์สมเด็จพระภควันต์บรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้ายังทรงพระชนม์อยู่เวลานั้น องค์สมเด็จพระบรมครูประทับอยู่ที่เวฬุวันมหาวิหารในกรุงราชคฤห์มหานครกำลังแสดงพระธรรมเทศนาโปรดพุทธบริษัท คือ เทศน์โปรดปัจวัคคีย์ฤๅษีทั้ง ๕ แล้วก็โปรดบรรดาชฎิล ๑,๐๐๓ องค์ ต่างคนต่างบรรลุอรหัตผลเป็นปฏิสัมภิทาญาณ
<DD>ในวันหนึ่งอัครสาวกขององค์สมเด็จพระพิชิตมาร มีนามว่าพระโมคคัลลานะเถระ ท่านจำพรรษาอยู่บนยอดเขาคิชฌกูฏิ ในตอนเช้าท่านก็ลงมาบิณฑบาตกับพระลักขณะความจริงพระลักขณะนี่เป็นหนึ่งในจำนวนชฎิล ๑,๐๐๐ คนเป็นพระอรหันต์ ตามแบบฉบับท่านบอกว่าพระลักขณะเป็นพระอรหันต์พร้อมทั้งปฏิสัมภิทาญาณ
<DD>ความเป็นพระอรหันต์ปฏิสัมภิทาญาณมีกำลังไม่เท่ากัน
<DD>ปฏิสัมภิทาญาณ ขั้นปกติมีกำลังต่ำ
<DD>ปฏิสัมภิทาญาณ ขั้นมหาสาวกมีกำลังความเป็นทิพย์สูงกว่า
<DD>ปฏิสัมภิทาญาณ ขั้นอัครสาวกสูงกว่าพระมหาสาวก
<DD>รวมความว่าการเป็นพระอรหันต์ปฏิสัมภิทาญาณ พุทธบริษัทพึงทราบ แม้แต่พระอรหันต์ยังความเป็นทิพย์ไม่สม่ำเสมอกัน พระอรหันต์ที่เป็นวิชชาสามมีทิพจักขุญาณหย่อนกว่าพระอัครสาวกและหย่อนกว่าพระอรหันต์ที่ได้ฉฬภิญโญ คือ อภิญญาหก ความเป็นทิพจักขุญาณของอภิญญาหกมีกำลังต่ำกว่าปฏิสัมภิทาญาณ ปฏิสัมภิทาญาณก็ยังแบ่งออกเป็น ๓ ขั้นตามที่กล่าวมาแล้ว และความเป็นทิพย์ย่อมไม่สม่ำเสมอกัน แม้อัครสาวกก็ยังมีความเป็นทิพย์หย่อนกว่าพระปัจเจกพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้ามีความเป็นทิพย์อ่อนกว่าสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จำตอนนี้ไว้ด้วย
<DD>ฉะนั้นบรรดาท่านผู้ที่ฝึกมโนมยิทธิได้ความเป็นทิพย์ จึงมีความรู้สึกไม่สม่ำเสมอกัน ใช้จิตมาก ๆ ใช้ปัญญาน้อย ความแจ่มใสของจิตก็น้อย การเห็นก็ไม่ค่อยจะตรงนัก ไม่ชัดเจนแจ่มใส
<DD>ในเวลาตอนเช้าพระโมคคัลลาน์กับพระลักขณะ ลงมาจากภูเขาคิชฌกูฏิจะไปบิณฑบาต เดิน ๆ มาอยู่ดี ๆ ปรากฏว่าพระโมคคัลลาน์ยิ้มออกมาเฉย ๆ อันนี้เป็นจริยาของพระ ถ้าเขาบอกว่าพระอรหันต์ไม่หัวเราะ พระพุทธเจ้าไม่หัวเราะน่ะไม่จริง ตามปกติท่านหัวเราะ ท่านยิ้มเวลาคุยกัน ยิ้มได้หัวเราะได้ เวลาอยู่เฉย ๆ ถ้ายิ้มขึ้นมามีเรื่อง
<DD>พระลักขณะเห็นพระโมคคัลลาน์ยิ้มมาเฉย ๆ ก็ถามว่า
<DD>