กรรมตกอับเพราะทอดทิ้งพ่อแม่

เรื่องจริงเมื่อกว่า 5 ปีมาแล้ว
สลดชีวิตสองผัวเมีย เคยร่ำรวยมีกิจการรถบรรทุก แต่ทั้งคู่ไม่เคยหันกลับไปดูแลพ่อ-แม่ แม้ยามล้มป่วยล้มป่วยและเสียชีวิตทั้งฆ่าสัตว์เป็นอาจิณ ภายหลังพ่อ-แม่ป่วยตาย ชีวิตเริ่มตกต่ำ สามีถูกรถเฉี่ยวชนจนเป็นอัมพาต ส่วนฝ่ายเมียป่วยเป็นโรคเบาหวานจนต้องตัดขา ส่วนลูก 3 คนก็ไม่เคยกลับมาเหลียวแล ยอมรับสำนึกและเชื่อว่า เป็นกฎแห่งกรรมที่เกิดผลในชาตินี้ วอนเป็นอุทาหรณ์ให้คนรุ่นหลังอย่าละเลย ผู้ให้กำเนิด

เมื่อวันที่ 13 ก.ย. นายณรงค์ ธีรจันทรางกูร นอภ.สัตหีบ จ.ชลบุรี รับการร้องเรียน จากนางประโลม ปราบศัตรู อายุ 56 ปี อยู่บ้านเลขที่ 13/5 หมู่ที่ 7 ต.พลูตาหลวง อ.สัตหีบ ว่ามีนายไพเราะ ทิมทอง อายุ 71 ปี และนางสะอาด ทิมทอง อายุ 65 ปี สองสามีภรรยาสภาพร่างกายพิการทั้งคู่ ดำรงชีวิตอยู่ได้เพราะมีเพื่อนบ้านคอยช่วยเหลือ โดยอาศัยอยู่ในกระต๊อบยกพื้นสูง ปูด้วยไม้อัดและปิดฝาผนังด้านหลังด้วแผ่นสังกะสีเก่าๆอยู่ในป่าละเมาะ ซอยเขาหมอน หมู่ที่ 7 ต.พลูตาหลวง อ.สัตหีบ จึงส่งเจ้าหน้าที่เข้าตรวจสอบเบื้องต้นพบว่า สองสามีภรรยาเดือดร้อนหนัก หากปล่อยไว้โดยไม่มีใครดูแลอาจต้องเสียชีวิต

ต่อมาผู้สื่อข่าวรุดไปตรวจสอบพบนางสะอาด สภาพขาซ้ายท่อนล่างขาดเหลืออยู่เพียง 3 ส่วน ส่วนนิ้วหัวแม่เท้าขวาถูกตัดขาด ขาลีบไม่มีแรง นั่งอยู่เคียงข้างกายนายไพเราะ ผู้เป็นสามีที่เป็นอัมพาต เดินไม่ได้ นอนทอดกายบนที่นอนบนแคร่ไม้อัดที่ยกพื้นสูง ภายในที่พักมีเพียงของใช้ที่จำเป็นในชีวิตประจำวันเท่านั้น เช่น เตาแก๊ส หม้อหุงข้าว ถ้วย ชาม ช้อน ส่วนเสื้อผ้าที่เปลี่ยนสวมใส่แทบจะไม่มี

นางสะอาดเปิดเผยว่า ตนนั้นปรับทุกข์กับสามีเป็นประจำ เพราะชีวิตที่ผ่านมาไม่น่าจะต้องมาลำบาก เคยเป็นเจ้าของกิจ การรถบรรทุก มีที่ดิน มีฐานะดี แต่จู่ๆชีวิตก็เริ่มเลวร้าย ทรัพย์สมบัติที่มีต้องหมดไป มีความเห็นตรงกันว่าคงเป็น เพราะกฎแห่งกรรมที่เราทั้ง 2 คนทำไว้ กับพ่อแม่บังเกิดเกล้าทั้ง 2 ฝ่ายคือตั้งแต่ออกมาใช้ชีวิตนอกบ้าน ก็ไม่เคยหวนกลับไปดูแลพ่อแม่ แม้แต่ขณะเจ็บป่วยจนท่านเสียชีวิตไป ก็ไม่มีโอกาสไปดูใจแต่อย่างใด หลังจากนั้นชีวิตก็เริ่มตกต่ำ โรคร้ายเข้ามาเยือน สามีถูกรถเฉี่ยวชนจนเป็นอัมพาต ส่วนตัวเองเป็นเบาหวานต้องตัดขามาหลายปี ลูก 3 คนก็ไม่เคยมาดูแล จึงเชื่อว่าเป็นกฎแห่งกรรมที่ตามมาลงโทษในชาตินี้

ด้านนายไพเราะกล่าวว่า ยอมรับว่ากฎแห่งกรรมมีจริงตอนนี้ต้องมาชดใช้ ตอนดีๆเอาแต่หลงระเริงเป็นนายพราน ฆ่าสัตว์ป่า ยิงเก้ง กวาง กระจง มาเป็น อาหาร ไม่เกรงต่อบาป ที่สำคัญไม่เคยกลับบ้านไปดูแลพ่อ แม่ พี่น้อง และผู้มีพระคุณเลยแม้แต่น้อย ตอนนี้ทำให้รู้สำนึกได้ แต่ก็สายเกินไปแล้วที่จะแก้ไข เพราะเป็นช่วงสุดท้ายของชีวิตก็คือ รอวันตายที่เข้ามาเยือนเท่านั้น จะสร้างบุญกุศลก็ไม่มีโอกาส ไม่มีเงินเพียงพอ ฝากคนรุ่นหลังอย่าได้ละเลยต่อพ่อ แม่ ผู้มีพระคุณที่เลี้ยงดูเรามา ถ้าผู้ใดปฏิบัติดีกับพ่อ แม่ จะไม่พบกับความลำบากถึงอย่างนี้ และขอให้เชื่อเถิดว่ากรรมมีจริง

ที่มา ข่าวสด

ร่วมเผยแผ่เรื่องกฎแห่งกรรมเป็นธรรมทาน
http://www.facebook.com/LawsOfKarma

.