กรรมของประเทศ สนทนากับท่านซัมด้อง ริมโปเจ

​

​

​

<TABLE borderColor=#ff6600 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=left bgColor=#ffffff>

[size=+2][/size]
​

[font=Arial, Helvetica, sans-serif][size=+5]กรรมของประเทศ
สนทนากับท่านซัมด้อง ริมโปเจ
นายกรัฐมนตรี ผู้เป็นสมณะบำเพ็ญภาวนาสม่ำเสมอ และนักคิดที่ลึกซึ้งของชาวทิเบต[/size][/font][font=Arial, Helvetica, sans-serif][/font]

[font=Arial, Helvetica, sans-serif]ต้องการเอกสาร word กด > [/font]
​

<HR>[font=Arial, Helvetica, sans-serif][/font]

[font=Arial, Helvetica, sans-serif]คนไทยสมัยใหม่เชื่อเรื่องกรรมน้อยลง รวมถึงพระสงฆ์องค์เจ้าที่เรียนหนังสือแบบสมัยใหม่จำนวนไม่น้อยด้วย และคนส่วนมากที่เชื่อเรื่องกรรมก็มองแต่จากแง่กรรมของใครของมัน มากกว่ากรรมของประเทศ กรรมของส่วนรวม [/font]

[font=Arial, Helvetica, sans-serif]ผมยิ่งอายุมากขึ้น สังเกตชีวิตทั้งของตนของท่านมากขึ้น ก็ยิ่งเชื่อเรื่องกรรมมากขึ้น และสนใจในแง่กรรมของประเทศชาติด้วย ตอนที่ผมเห็นภาพข่าวโทรทัศน์เกี่ยวกับการขับเครื่องบินชนตึกเวิลด์เทรดเซ็นเต้อที่นิวยอรค์ และที่อื่นๆ เมื่อวันที่11กันยายน ปีที่แล้ว เรื่องแรกที่เข้ามาในใจผมก็คือสมุหกรรมของประเทศสหรัฐอเมริกา [/font]

[font=Arial, Helvetica, sans-serif]แม้ประเทศนั้นจะมีเทคโนโลยี่ที่ดีที่สุด ระบบป้องกันประเทศที่ดีที่สุด ระบบราชการลับที่แพงที่สุดและทรงอำนาจที่สุด รวมทั้งนักยุทธศาสตร์การทหารที่นึกว่าตนเก่งที่สุด แต่เมื่อวิบากกรรมร่วมของประเทศตามมาทัน ประเทศนั้นก็ต้องรับกรรมอย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้[/font]

[font=Arial, Helvetica, sans-serif]เมื่อพยายามนึกว่าสหรัฐอเมริกาเคยทำอะไรใครไว้บ้าง เท่าที่พอนึกได้ก็ตั้งแต่สงครามเกาหลี สงครามเวียดนาม สงครามถล่มอีรัค ถล่มซูดาน และอื่นๆอีกนับไม่ถ้วน รวมทั้งการแทรกแซงทางการทหารในประเทศอื่นๆอีกมากมายตลอดจนที่ไปหนุนเผด็จการในประเทศต่างๆ รวมทั้งประเทศไทย ให้เข่นฆ่าประชาชนของตนเอง เพื่อร่วมต่อต้านคอมมูนิสต์กับตน ทั้งนี้ยังไม่รวมถึงการเข่นฆ่าคนพื้นเมืองของประเทศตัวเอง ตั้งแต่เข้ามายึดบ้านเขาเมื่อกว่า ๒๐๐ ปีมา แล้วยังเอาคนผิวดำจากอาฟริกามาเป็นทาสมากมาย[/font]

[font=Arial, Helvetica, sans-serif]การเข่นฆ่าทารุณบรรดามีที่อเมริกันไปก่อไว้ทั่วโลก ในที่สุดก็ต้องกลับมาหาประเทศตัวเอง ไม่ลักษณะได้ก็ลักษณะหนึ่ง คิดแบบนี้สรุปอะไรง่ายไปหน่อยหรือเปล่า [/font]

[font=Arial, Helvetica, sans-serif]ผมสนใจเรื่องกรรมร่วมครั้งแรกเมื่อได้ยินครูบาอาจารย์เล่าคำปรารภของท่านติช นัทห์ ฮันท์ ว่า ที่เวียดนามต้องเผชิญสงครามยาวนานตั้งแต่รบกับฝรั่งเศส แล้วมารบกันเอง จนอเมริกันนำพันธมิตรเข้ามาช่วยรบ ในที่สุดชาวเวียดนามล้มตายไปเป็นอันมากนั้น เพราะในประวัติศาสตร์ของชาติ ชาวเวียดนามได้ฆ่าคนจามที่เป็นชนพื้นเมืองอยู่ในแถบนั้นตายไปเป็นจำนวนมาก เกือบจะเรียกว่าล้างเผ่าพันธุ์กันทีเดียว นัยว่าเมื่อพันปีกว่ามาแล้ว[/font]

[font=Arial, Helvetica, sans-serif]ประเด็นที่สองที่ผู้นำฝ่ายพุทธกล่าวถึงเรื่องกรรมร่วมก็คือกรณีทิเบต ท่านทะไลลามะพูดอย่างเปิดเผยว่าที่ทิเบตถูกจีนยึดนั้น เป็นเพราะกรรมเก่าของทิเบตเองเป็นเหตุ จีนเป็นเพียงปัจจัยภายนอกเท่านั้น ถ้าไม่มีเหตุ คือกรรมเก่าที่ตามมาทัน ปัจจัยภายนอกคือการที่จีนรุกรานก็ไม่สามารถทำลายทิเบตลงได้[/font]

[font=Arial, Helvetica, sans-serif]งานการในหน้าที่ของผมทำให้ได้ไปเห็นและรู้จักประเทศเพื่อนบ้าน เห็นเขาบ้านแตกสาแหรกขาดอย่างเขมร ประชาชนถูกกดขี่บีฑาโดยรัฐทหารอย่างพม่า มีความตึงระหว่างคนพื้นเมืองกับคนเชื้อสายจีนอย่างมาเลเชีย มีสงครามกลางเมืองอย่างศรีลังกา เป็นต้นนั้น ทำให้ผมอดตั้งสมมติฐานไม่ได้ว่า หรือว่าสมุหกรรมของประเทศไทยเราสั่งสมมาดีกว่าเขา กรรมร่วมของประเทศเรามีส่วนที่เป็นกุศลมากว่าอกุศล จึงทำให้บ้านเมืองเราค่อนข้างจะสงบสุขกว่าในเชิงเปรียบเทียบ แม้เราจะมีปัญหาของเราไม่น้อยก็ตาม เป็นไปได้ไหมว่าชนชั้นปกครองแต่ก่อนมีนโยบายเอื้ออาทรต่อคนที่หนีร้อนมาพึ่งเย็น ใต้ร่ม​