โฮะ โฮะ ... เจ้านัทเอ๋ย... ถึงจะเกิดมานานอักโขอยู่... แต่เกิดไม่ทันรูปที่สูเจ้าเอามาให้ดูหรอกนะพ่อเอ้ย... (เดี๋ยวขุดศัพท์สมัยต้นรัตนโกสินทร์มาใช้ซะดีมะ... ^__^)... พ่อนี่เปิ๊ดสะก๊าดเหลือใจเลย... ฮึ ฮึ
ธรรมคือสิ่งหล่อเลี้ยงจิต ทำให้จิตไม่เหี่ยวแห้งแร้งร้อนแลหวันไหว ธรรมเป็นสิ่งดับไฟทั้งปวงให้ดับอย่างสนิทไม่ถาโถมรุนแรงมากเสียเกินไป แต่หลายต่อหลายครั้ง เราทั้งหลายกับทอดทิ้งธรรม เพียงเพราะยินดีในรสแห่งกิเลสร้าง พอใจเป็นทาสของกิเลสแถมยังเมารู้สึกขาดมันไม่ได้เลยเสียด้วยซ้ำไป รสของมันกลับหวานหอมทั้งๆที่ตนเองมีแต่ทุกข์เต็มอก นั่นแหละหนาคือความเมาในอารมณ์ สาธุ สาธุ สาธุ
ขอบใจจ้ะซัน... กระต่ายน่ารักจังเลย... เจ้าหนูดิวยิ้มเก่งเหมือนพี่ๆ เลยจ้ะ... สงสัยป้าต้องให้คุณครูซันทบทวนการถักนิตติ้งให้ซะละมั้ง (เคยหัดถักเมื่อนานนนนนน มาแล้ว จนลืมไปแล้วจ้ะ ^__^) ... เผื่อจะเอามาถักตุ๊กตาให้เด็กๆ เล่นมั่งเนอะ...
กราบนมัสการค่ะพระไตรภพ... กราบขอบพระคุณเจ้าค่ะสำหรับพระพุทธธรรมที่ลุ่มลึกนี้... จะน้อมนำมาพิจารณา ปฏิบัติอยู่เสมอนะค่ะ... กราบขอประทานโทษนะคะ ธรไม่สันถัดในการใช้ภาษาที่ใช้ในการสนทนากับพระภิกษุสงฆ์เลยเจ้าค่ะ... ผิดพลาดพลั้งประการใด... ขอน้อมกราบขอขมากรรมไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะเจ้าค่ะ...
กิเลส คือ สาเหตุของความเศร้าหมองอันมีอยู่ในจิตใจของหมู่สรรพสัตว์ทุกข์ถ้วนทั่วตัวตน น้อยคนนักที่จะรู้จักกิเลสและเข้าใจถึงกิเลสว่ากิเลสคือสิ่งที่ทำให้สร้างกรรม ทั้งๆที่เขาเหล่านั้นต้องทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสมากครั้งหลายครา เพราะการที่ถูกอำนาจของกิเลสบดบังปิดกั้นดวงปัญญา การรู้ผิดชอบชั่วดีต่างๆจนพลั้งพลาดไปก่อเวรสร้างกรรมที่ไม่ดีต่างๆ แต่กิเลส ก็ คือสิ่งที่นำพาให้หมู่มนุษย์สร้างสรรค์ความดีงามทั้งปวง และนำไปสู่สุคติโลกสวรรค์ หรือแม้กระทั่งพรหมโลกได้เช่นกัน แต่ไม่ว่าจะนำไปทำกรรมดีหรือกรรมชั่ว มันก็ยังเป็นเหตุทำให้ติดอยู่ในวัฏฏะสงสารนี้อยู่ ยังเป็นเหตุให้ก่อกองแห่งทุกข์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
วันโพสต์รูป และก็แวะมาทักทายค่ะพี่ธร หลานชายคนใหม่เป็นอย่างไรบ้างเอ่ย คลอดหรือยังคะ พี่ธรรักษาสุขภาพด้วยนะคะ [IMG]
ขอบพระคุณค่ะ ตุ๊ก คุณหอวัง คุณพอร์ช กร คุณไล้ท์ พี่รวิช ที่กรุณาแวะมาเยี่ยม มาทักทาย นำบุญ นำภาพสวยงาม - น่ารัก นำมิตรภาพ ความรู้สึกดีๆ มาให้... ขอบพระคุณมากค่ะทุกคน...
[IMG] กราบนมัสการพระไตรภพเจ้าค่ะ... กราบขอบพระคุณเป็นอย่างสูงนะเจ้าคะที่กรุณา ชี้แนะ ตักเตือน และนำพระพุทธธรรมคำสั่งสอนแห่งองค์สมเด็จพระศาสดาจารย์มาสอนสั่ง เตือนจิตเตือนใจ ชักนำให้จิตใจที่เผลอไผลไปจากทางแห่งมรรค แห่งธรรม ให้กลับมาเข้าที่เข้าทาง เข้าร่อง เข้ารอย เช่นดังเดิมเจ้าค่ะ... กราบนมัสการมาด้วยความเคารพเจ้าค่ะ...
สาธุ เจริญในธรรมนะ ขอจงหมั่นรักษาจิตนะ พราะเหตุแห่งความหวงแหนรักใครรัดรึง อันเกิดจากการที่จิตมีกิเลสอยู่ และกิเลสที่นอนเนื่องอยู่ในจิตนั้นได้ถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมาเนื่องจาก อายตนะภายใน อันประกอบด้วย ตา หู จมูก ลิ้น กาย ได้กระทบกันกับอายตนะภายนอก คือ รูป เสียง กลิ่น รส การสัมผัสถูกต้องเย็นร้อนอ่อนแข็ง จิตรับรู้เกิดการปรุงแต่งขึ้นมา จึงเกิดตัณหาขึ้นมาเพราะเหตุดังกล่าว จึงทำให้หมู่สรรพสัตว์ทั้งหลายนั้นเป็นผู้ตกอยู่ในห้วงแห่งวังวน สรรพสัตว์ทั้งหลายอันมีมนุษย์เป็นตนนี้ จึงพยายามแสวงหาสิ่งที่จะมาดับความปรารถนาของตนๆ ด้วยวิธีการต่างๆ วิ่งแล่นไปตามอำนาจของความอยากของตนเองนั้น แสวงหาซึ่งวัตถุต่างๆมาเพราะมนุษย์เหล่านั้นคิดไปว่า สิ่งที่เขาแสวงหานั้นจะเป็นเหตุของการดับความอยากของตนได้ แต่ยิ่งแสวงหามาก็ยิ่งมีแต่ความยากเพิ่มมากขึ้นไป ความทุกข์ทั้งหลายนั้นก็ไม่ลดลงไปจากใจของมนุษย์เลย ความอยากบ้าง ความไม่อยากบ้าง อันมีอยู่ในจิตใจของมนุษย์นั้น เป็นตัวสาเหตุผลักดันให้สรรพสัตว์ทั้งหลายโดยเฉพาะมนุษย์นี้ ได้สร้างกรรมต่างๆขึ้นมา เหตุที่เรียกว่ากรรมเพราะมีความตั้งใจเป็นเหตุในการกระทำ เพื่อที่จะตอบสนองความปรารถนาของตนเอง หมู่สัตว์เหล่านั้นเพียรพยายามกระทำทุกวิถีทางเพื่อให้สิ่งอันเป็นที่รักที่ปรารถนาของตนเองมาอยู่ในการครอบครอง ของตน และเพียรพยายามขับไล่ใสส่ง หรือผลักดันให้สิ่งที่ตนเองไม่พึงปรารถนาต่างๆ ออกไปจากชีวิตของตน จนบางครั้งเกิดการกระทบกระทั่งเบียดเบียนซึ่งกันและกัน ในทาง วาจาบ้าง ทางกายบ้าง นึกคิดเบียดเบียนภายในจิตใจบ้าง