สวัสดีเช้าวันอาทิตย์สดใสค่ะ ตั้งใจผ่านมาทางนี้ แวะมาทักทายค่ะ สบายดีนะคะ อากาศเปลี่ยนแปลง รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ^__^
หวัดดีจ้า มาแย้วจ้า ธรรมะในน้ำ พอกรวดน้ำ น้ำหลั่งริน ถวิลคิด อธิษฐานจิต ตั้งมั่น ในกุศล อุทิศบุญ แด่สรรรพสัตว์ ในสากล ขอทุกชน มีสุข พ้นทุกข์ภัย ฤาเพียงน้ำ หลั่งรินจบ ก็ครบสิ้น เสร็จพิธีบุญ ที่เคยชิน แต่หนไหน ค่าความหมาย ในน้ำ ย้ำเตือนใจ รู้บ้างไหม สื่อธรรม นำชีวา เปรียบน้ำนั้นมีความเย็นซ่อนเร้นอยู่ สอนให้รู้ ให้เยือกเย็น เช่นนั้นหนา ทำจิตใจ คลายร้อนรุ่ม สุมอุรา ไฟริษยา ให้มอดลับ ดับหายไป อีกน้ำนั้น มีความใส บริสุทธ์ เปรียบประดุจ ทำจิต ให้ผ่องใส ละกิเลศ ที่ขุ่นมัว ชั่วทิ้งไป ทุกข์หมองไหม้ พาใจตรม ถมสิ้นพลัน สำรวมใจให้เหมือนน้ำนิ่งสงบ มีสติครบ มั่นคงแน่ ไม่แปรผัน ทำสิ่งใด ใตร่ตรองดู รู้เท่าทัน มิป่วนปั่น ด้วยระลอก คลี่นลมแรง
นานา ภาชนะใด ใส่น้ำไว้ น้ำก็ปรับตัว ไปตาม รูปทรงแฝง เปรียบเหมือนคน ต้องรู้จัก ปรับแสดง ทุกหนแห่ง อยู่ร่วมได้ ในสังคม เพียรบำเพ็ญ ความดีงาม ทุกขณะ ไม่ลดละ ประพฤติธรรม ทำสะสม คงเส้นไว้ ไม่ย่อหย่อน คลอนนิยม ดุจระดับ น้ำเที่ยงตรง คงนิรันดร์ มีเมตตา แด่ผู้ชน คนทั้งผอง จิตปรองดอง ปลูกรัก สมัครสมาน ทั้งครอบครัว ญาติสนิท มิตรการงาน เชื่อมประสาน เป็นน้ำหนึ่ง ตรึงหทัย เสียสละ เหมือนดั่งน้ำ ช่วยชะล้าง ความสกปรก รกติดค้าง สิ่งทั้งหลาย ทำประโยชน์ เพื่อผู้ทุกข์ สุขสบาย ทั้งใจกาย อุทิศทำ แต่กรรมดี คือความหมาย ในน้ำ ย้ำเตือนไว้ ธรรมชาติให้ สิ่งมีค่า มีราศรี สอนให้เห็น สัจจธรรม นำชีวี เป็นเครื่องชี้ ทางสุข แด่ทุกคน
หวัดดีตอนบ่าย ๆ วันทำงานวันแรกของสัปดาห์นะคะ สู้ ๆ ค่ะ โพชฌงค์ ๗ ประการ จิตร้อนรน เหมือนคน ต้องกักขัง อ่อนพลัง หมดแรงสู้ ดูขื่นขม ขาดสติ ไม่ใฝ่รู้ สู่อารมณ์ ปล่อยเป็นปม เป็นเงื่อนมัด กัดกินใจ วิธีแก้ ต้องเรียนรู้ ดูให้หมด หมั่นจำจด หากุญแจ มาแก้ไข โพชฌงค์ เจ็ดประการ อ่านท่องไป ทำอย่างไร จึงหลุดพ้น ลองค้นดู หนึ่ง สติ โพชฌงค์ ต้องระลึก ธัมวิจยะ ควรหมั่นฝึก หาความรู้ ปลื้ม ปีติ อิ่มเอิบใจ ไหลพรั่งพรู ยิ้มรับสู้ อย่าท้อถอย รอคอยวัน เกิด ปัส...สัทธิ มี ความสงบ สมาธิ ต้องประกบ ให้ครบมั่น อุเบกขา ความเป็นกลาง ระหว่างกัน หมั่นยึดมั่น เจ็ดโพชฌงค์ อย่าหลงทาง
สติสัมโพชฌงค์ คือ ความมีสติ ระลึกได้ ใจอยู่กับกิจ จิตอยู่กับใจ...... ธัมมวิจยะ คือ การต้องเฟ้นหาธรรม.. วิริยะ คือต้องหมั่นมีความเพียร.... ปิติ คือเกิดความอิ่มใจ..... ปัสสัทธิ คือ เกิดความสงบกาย สงบใจ..... สมาธิ คือต้องมีใจตั้งมั่น จิตแน่วแน่ในอารมณ์..... อุเบกขา คือ ความมีใจเป็นกลาง เพราะเห็นตามความเป็จริง..... โพชฌงค์ ๗ ประการ คือกุญแจ เพื่อไขประตูปลดปล่อยอารมณ์เรา และเพื่อให้เราหลุดพ้นออกจากเวทนา....
หวัดดีวันอาทิตย์จ้ะ การปฏิบัติ ”ภาวนา” ภาษาจิต ย่อมหมายถึง ”การเพ่งคิด” วินิจฉัย ให้”รู้เหตุ- รู้ผล” ค้นอยู่ใน “จิต”ของใคร ของมัน ทุกวันคืน แรกต้อง ”หยุดความคิด” ตั้งจิตมั่น ไม่ปรุงปั้น ”ความอยาก” ยากก็ฝืน เมื่อจิตหยุด ”สงบ”ได้ ใจจักฟื้น สู่”ความตื่น” บริสุทธิ์ วิมุตตี จิตย่อมมี ”ความเข้าใจ” ในธรรมชาติ จนสามารถ ”ปล่อยวาง” ทุกอย่างที่ มาสัมผัส รัดรึง ซึ่งกายี เพราะ”จิตมี ปัญญา”ชัด จึง”ตัด”พลัน ไม่ต้อง”ติด ในรูปแบบ” ปฏิบัติ ไม่ต้อง”วัด ขั้นญาณ” วิมานฝัน ไม่ต้อง”หนี โลก”ไป ที่ไหนกัน อยู่กับมัน แต่”ไม่ติด” ในจิตใจ
