ฌานในศาสนาพุทธ

ว่าแล้ว ว่าคุณพรหมณีต้องมีความสามารถมากคนหนึ่ง แต่ไม่ค่อยเผยตน
ขอบคุณ ท่านกระต่ายที่ถามได้ตรงใจดี เคยได้ยินเหมือนกันบางท่านนี่ ส่งจิตรักษาข้ามประเทศกันเลยทีเดียว ความสามารถพร้อมทั้งนามธรรมและรูปธรรม ตอนนี้หมอสมัยนี้มีกันหลายท่าน และก็มีอีกหลายท่านที่กำลังศึกษา สาธุด้วยค่ะ

 

ชื่นชมเกินจริงแล้วค่ะ อย่างที่เล่าให้ฟังคือตัวเองฝึกสติปัฏฐาน 4 ตั้งแต่อายุ 23 ปี ทุกวันนี้ก็ยังต้องฝึกสติปัฏฐาน 4 เหมือนเดิม แถมยังต้องฝึกหนักกว่าเดิมอีกเนื่องจากร่างกายเราแบกสังขารขันธ์ที่ร่วงโรย

จริงๆแล้วเรื่องการปฏิบัติมีเคล็ดง่ายๆค่ะคือไม่ต้องคิดล่วงหน้าอะไรเยอะ ครูบาอาจารย์สอนสั่งอย่างไรก็ทำอย่างนั้น ถึงเวลาก็ได้เองค่ะ

 

ฌาณเกิดที่ใด

ฌาณเกิดที่จิต

ฌาณเกิด เพราะอาศัย เอกคตาจิตเกิด

เอกคตาจิตเกิดแล้ว ฌาณย่อมเกิดตามลำดับขั้น ตามกำลังของเอกคตาจิตที่เกิดและชำระได้ขาวสะอาดบริสุทธิ์มากน้อยตามลำดับ

 

(deejai) ต้องขออภัยแก่คุณกระต่ายป่าด้วยนะคะ ที่ตัดใจเสร็จสิ้นว่าจะไม่หยิบนำเรื่องนี้กลับมาพูดคุยอีกน่ะค่ะ
คงเหลือไว้ให้เป็นเพียงเรื่องเล่าในนิทานต่อไปตามคุณนักรบแสงท่านว่าก็เป็นการดีค่ะ

 

มีคนมาเย้วๆบอกว่าอยากอ่านเรื่องราวกลิ่นราตรีคุยกับคุณพรหมณี
เอ...ก็ไม่รู้จะคุยเรื่องอะไรดี อมดอกพิกุลไว้มากมาย จะคายออกก็เสียเวลาตามเก็บใหม่

แต่ตัดใจเพื่อนาง เอาเป็นว่าคุยเรื่องนี้ก็แล้วกันเนอะ ต่อจากคุณพรหมณีเล่าไว้

ขออนุญาตเจ้าของกระทู้นะคะ

เป็นเรื่องของคุณเขาคนนั้นอีกแหละ เหมือนเดิม..........

กลางวันอากาศร้อน บ่ายจัดคุณเขาก็เอนหลังพักสายตา พอปิดเปลือกตาปุ็ป ก็เอ๊ะๆๆๆ ยิบๆๆๆ ใครมาทักทาย
แสงสว่างค่อยขยับใกล้เข้ามาจนใกล้เพียงเอื้อม โอ๊ะๆ เป็นพระภิกษุรูปงามที่คุณเขาพบเห็นตรงหน้า
ภิกษุท่านกล่าวทักทายเพียงเล็กน้อยประโยคสองประโยคและล้วงมือเข้าย่าม พลางกล่าวว่า เอาไว้เล่นแก้เหงาในยามไม่พบกัน

ภิกษุวางดวงแก้วใสแจ๋วขนาดเล็กราวๆผลส้ม(บางมด)ลงกลางมือคุณเขา
อึดใจเดียวดวงแก้วพลันฝังตัวลงในใจกลางฝ่ามือบางนั่น ความร้อนพุ่งวาบเข้าจุกที่ข้อมือ ไหลตามกระแสปราณควบด้วยกระแสโลหิตแดงในร่าง
เป็นความรู้สึกดั่งถูกเอาพริกสดคลุกเกลือพอกทากายที่มีบาดแผล แสบร้อนระอุเหลือคณานับได้

พริบตาเดียวดวงแก้วพลันเกิดปรากฏขึ้นในกลางฝ่ามืออีกข้างหนึ่ง
เสียงภิกษุสั่งกำกับให้ลองเล่นกับมัน ท่านทำให้ดูก่อนหนึ่งรอบ คุณเขาก็กระทำตามไป

ดวงแก้วสองดวงถูกเหวี่ยงสลับมือ ภิกษุสอนให้กำกับอาณมณ์แบ่งกายดวงแก้วนั้นออกเป็นสาม และเป็นสี่ เป็นห้า เป็นหก และเป็นเจ็ด แปด เก้า
คุณเขาสามารถแบ่งได้เท่านี้ก็ร้องเหนื่อยในอก แต่ภิกษุท่านยังคงแบ่งดวงได้ไปเรื่อย
ฝ่ามือของท่านดั่งมีสักสิบมือ หมุนรับดวงแก้วเป็นพัลวันน่าสนุก แต่คุณเขายอมแพ้ ยกธงขาวแก่ท่าน

เสร็จการเล่นภิกษุสอนเก็บอุปกรณ์ให้เหลือเพียงหนึ่งที่กลางฝ่ามือ ท่านสอนให้เดินกำลังปราณควบด้วยดวงแก้วอันอัดแน่นด้วยพลังงานจากท่าน
ฝึกเลื่อนดวงแก้วผ่านกายหยุดสำรวจตามข้อต่อกระดูกทุกจุดเพื่อรับพลังแห่งการรักษาจากดวงแก้วนี้(คุณเขาเริ่มมีเรื่องกระดูกพรุนรบกวน)
ใช้เวลาหลายสิบนาทีเชียวค่ะกว่าจะตามดวงแก้วครบรอบร่างกาย

และสุดท้ายภิกษุท่านสอนให้ย้ายดวงแก้วจากจุดหนึ่งไปยังจุดหนึ่ง(เปรียบประดุจการย้ายพลังงานโดยไม่ผ่านทางเชื่อมสายปราณ คือย้ายลอยๆ)
ย้ายจากฝ่ามือลงที่กลางฝ่าเท้า ย้ายจากเท้าข้างหนึ่งไปยังเท้าอีกข้างหนึ่ง
และสอนวิธีเรียกเอาพลังงานทั้งภายในและภายนอกร่างกายมารวมตัวกันที่ดวงแก้ว แล้วนำใช้งานตามปรารถนา

ตรงนี้หากเทียบเคียงกับตามตำราปัจจุบันที่แพร่สะพัดนั้นก็คล้ายๆการฝึกบอลพลังจิต(psi-ball)สุดฮิตนั่นเอง
ต่างกันก็ตรงเทคนิคที่พระภิกษุท่านมอบให้กับคุณเขาน่ะค่ะ

 

การฝึกพลังจิตนั้นสิ่งที่สำคัญคือลดความอยาก ไม่ทอดทิ้งธุระในกิจที่ทำ และการพิจารณาเหตุและผลที่เกิดขึ้น โดยการมองธรรมชาติทางกายและจิต แล้วพิจารณาการเป็นไปในรอบตัว การเหมารวมเอาอาการต่างๆที่เกิดขึ้นโดยขาดการพิจารณาให้เป็นไปในกฎของธรรมชาตินั้น ก็ไม่สามารถทำให้สำเร็จอะไรได้เลย นอกจากอุปทาน และความเพ้อเจ้อเท่านั้น