เปลี่ยนคำภาวนาแล้วปวดตาครับ

คือปกติผมภาวนา พุทโท อารมจะสงบ
แล้วมาวันนึงอยากเปลี่ยนคำภาวนาดู เป็น นะมะ พะทะ ปวดตาเลยครับ
พอกลับไปพุทโท ก็ไม่ปวดตา เป็นเพราะอะไรครับ

 

การที่ใช้คำภาวนาที่ตนไม่ชำนาญจะมีส่วนทำให้จิตเกิดการเพ่งครับ
แสดงว่าฐานจิตของคุณตั้งไว้สูงเกินไป
คุณลองภาวนาใหม่แต่เปลี่ยนฐานมาอยู่ที่ลำคอหรือไม่ก็ลิ้นปี่ครับอาการปวดตาจะหายไป
แต่จะมีอาการอื่นแทนครับอิอิ

 

เดียวลองดูครับ

 

ขอชี้แจงก่อน
ในร่างกายเราจะมีฐานจิตอยู่6ฐานนะครับ
คือจมูกจะเป็นกระดูก ดั้ง หรือปลายจมูกก็ได้
ลำคอบริเวณที่ลมผ่านเข้าสู่หลอดลม
ลิ้นปี่
ท่ามกลางอก
เหนือสะดือประมาณ2นิ้ว
ท้องน้อยบริเวณกระเพาะปัสสาวะครับ

 

อ้าวมาสอนเขาทำไม ทำไมไม่สอนตัวเอง

 

ผมผ่านมาแล้วครับการภาวนาเบื้องต้นน่ะคุณbigtoo
ท่าทางจะติดใจผมนะเนี่ยตามมาประชดเลยแฮะ

 

คุณก็ฝึกวิปัสสนาเลยซิครับ
ภาวนาว่า กายนี้เป็นทุกข์ๆๆๆๆๆๆๆ
ไปเรื่อยๆครับ จะไปเปลี่ยนทำไม
ใช้อุบายให้ถูก มีโอกาส บรรลุ
ธรรมได้ครับ

 

ดูก่อนท่านผู้เจริญ
เบื้องต้นทำสมถะให้ชำนาญผ่านเข้าสู่อัปปนาสมาธิได้อย่างน้อย2-3ครั้งก่อน
แล้วค่อยเจริญวิปัสสนาในอุปปจาระสมาธิจ้า

 

ผมได้ทุกคนถ้าสนทนาหรืออะไรก็ได้

 

งั้นก็เชิญตามสบายครับคุณbigtoo

 

ขอบคุณทุกคนนะครับ จะน้อมรับไปปฎิบัติครับ

 

ไม่เฉยเหมือนชื่อนะ

 

55555
ชื่อไม่ได้บ่งบอกอะไรหรอกครับ
แค่ตั้งให้มันดูดีเท่านั้นแหละครับ

 

สร้างภาพว่างั้นเถอะ

 

น่าจะนะ

 

เพ่งโดยไม่รู้ตัวหรือป่าว วางกำลังใจไว้ที่อื่นดูครับ

ยืน เดิน นั่ง นอน ภาวนาได้หมด ไม่จำเป็นต้อง หลับตา ภาวนา นะ ^^

 

ใช่ครับเป็นอาการเพ่ง
แต่มันจะหายไวที่สุดคือกลับมาที่องค์ภาวนาที่เราชำนาญอยู่แล้ว

 

ลองภาวนา นะมะ ตอนหายใจเข้าและให้ทำความรู้สึกรับรู้ว่ามี
ลมหายใจหยุดที่ปลายจมูกแต่ดันลมให้ลึกถึงท้อง
ไม่ต้องไปตามลมนะครับ..
และตอนหายใจออก ภาวนา พะทะ และทำความรู้สึกรับรู้ว่ามีลมหยุดที่ปลายจมูก
และลมหายใจมันจะออกไปแค่ไหนก็ไม่ต้องสนใจ...เพื่อสร้างกำลังสติทางธรรม
และก็ตอนหลับตาให้โน้มสายตาปกติหรือหลับไปเลยคล้ายๆสายตาพระพุทธรูป
มันจะมีความรุ้สึกว่าเหนือคิ้วเราจะมีอีกดวงตาหนึ่งมองไปข้างนอกได้เองอัตโนมัติ
และจะตัดระบบความคิดจากสมองได้อัตโนมัติ...
และเราจะไม่เผลอใช้ตาปกติมองออกไปข้างนอกแบบไม่รู้ตัวด้วยครับ
ไม่งั้นมันจะสร้างกระแสคลื่นตัวหนึ่งวนๆอยู่บริเวณรอบดวงตาเรา
และวนอยู่ในสมองของเราช่วงนั้นผ่านดวงตาเราในแนวขนานกับพื้น
.และกระแสตรงนี้มันกดจะลามไปถึงจมูกเราได้โดยที่เราไม่รู้ตัวครับ
มันจะทำเรารู้สึกตึงๆบริเวณสันจมูกด้วยครับ.
ถ้ามีกระแสตรงนี้มากมันก็จะทำให้เราปวดตาได้เป็นเรื่องปกติด้วยครับ
ถ้าทำตามที่บอกแล้วยังปวดตาอยู่ แสดงว่ากำลังสมาธิสะสมเรายังไม่เพียงพอครับ..
เพราะนะมะพะธะ ถ้าจิตเราเริ่มเข้าสู่โหมดทำงานได้..
คำภาวนาจะส่งผลเกี่ยวกับธาตุ ๔ ในร่างกาย
ดังนั้นจึงเหมือนกับว่าเราภาวนาเพื่อไป
หนุนวน ธาตุ๔ ดิน น้ำ ลม ไฟ ของเราแบบอัตโนมัติ
ถ้าตัวจิตเรามันกำลังสมาธิไม่เพียงพอที่จะรองรับแบบนี้..
มันจะส่งต่อร่างกายไม่ว่าอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ตัวสั่นๆแบบบังคับไม่ได้
หรือทำให้เรารู้สึกตึงๆ ปวดๆ ตามร่างกายได้ไม่ว่าบริเวณใดบริเวณหนึ่งครับ.
หรือตัวร้อนๆ ผิวหนังร้อนได้ครับ...
ถ้าทำแล้วยังเป็น ให้มาเพิ่มการเจริญสติในชีวิตประจำวันให้ต่อเนื่อง
เพื่อนำกำลังสมาธิสะสมที่ได้ระหว่างวัน มาหนุนการทำสมาธิแบบพิธีการครับ..

 

อาการแบบที่บอก ปวดตาเหมือนอะไรมาดันลูกตา
พอผมจะเอาอาการปวดตาไปพิจารณาวิปัสสนา ดันไม่ปวดตาซะนี่ นี่มันแกล้งผมใช่มั้ยครับ มีตัวมารแน่ๆ ตอนนี้ผมภาวนาตลอดเลยครับ ทั้งวัน ตอนไหนจำได้ก็ภาวนาไป

 

จิตมีงานทำมันก็สบายครับ