พบพุทธศาสนาแล้วจงอย่าขี้เกียจ

ถ้าเกิดมาแล้วพบพระพุทธศาสนายังบอกว่าบารมีอ่อนอีก ก็แสดงว่าขี้เกียจมากเกินไป ไม่รู้จักควบคุมกำลังใจ ปล่อยไปตามสภาวะของกิเลส มันจะมีผลอะไร ชาวบ้านเขาทำได้ เราทำไม่ได้จะมานั่งบ่นว่าทำไม่ได้ ก็เพราะว่าเรามันดีไม่พอใช้ กำลังใจเป็นสำคัญ การจดจำคำแนะนำสั่งสอน การมีวิริยะอุตสาหะ มีสติ มีปัญญาควบคุมอันนี้เป็นของสำคัญ การเจริญสมถภาวนาตอนต้นหรือตอนปลายมีสภาวะเหมือนกัน นั่นคือ

๑. ทรงศีลบริสุทธิ์

๒. ระงับนิวรณ์ ๕ ประการได้เด็ดขาดในขณะที่ทรงสมาธิ

๓. ทรงพรหมวิหาร ๔ ได้

จากหนังสือ โอวาทหลวงพ่อวัดท่าซุง เล่มที่ ๕ หน้าที่ ๔๑ โดย...หลวงพ่อพระราชพรหมยาน

 

การเกิดมาพบพระพุทธศาสนาเป็นของยากมาก ยิ่งเกิดมาแล้วได้นับถือศรัทธายิ่งยากเข้าไปใหญ่ โดยเฉพาะพวกที่ปรารถนาพุทธภูมิเข้าใจว่าตัวเองจะได้เกิดในเขตพระพุทธศาสนา ได้ทำบุญตลอด ชีวิตจะรุ่งเรืองขึ้นเรื่อยๆ ความจริงคือเมื่อเราเกิดทุกชาติ ความทรงจำมันก็ไม่เหลืออะไร ที่เคยเป็นคนดี เกิดครั้งหน้าก็เป็นคนโง่ได้ และเกิดกรณีนี้เยอะมาก ทำให้แทนที่จะได้สร้างบารมีต่อกลับสร้างความชั่วแล้วลงนรกไป เวลานี้พุทธภูมินอกเขตศาสนาก็มีเยอะมาก และบางคนถึงเกิดในพุทธศาสนาก็ไม่ได้ศรัทธาจนอายุมากและได้เจอหลวงพ่อฯ ถึงได้รู้ตัวเองปรารถนามาก่อนจึงได้กลับตัว ดีนะไม่ลงนรกก่อนได้หลวงพ่อแนะทัน
ส่วนสาวกภูมิทั้งหลายได้เจอพระพุทธศาสนาก็เร่งทำตามที่พระทั้งหลายท่านแนะนำครับ
โมทนากับคุณ birdtrai สำหรับข้อความดีๆ

 

สาธุคะ ภาพหลวงพ่อกอดน้องหมานี่เห็นแล้วปลื้มมาก เห็นมาหลายภาพตัวใหญ่ตัวเล็กท่านกอดหมด เห็นแล้วก็นึกถึงตัวเองไม่รู้เป็นไง เห็นน้องหมาที่ไหนก็รูปหัวให้อาหารเสมอ