ผม...พระ...และ...สาระยุคก่อน

ขอให้พักผ่อนให้มีความสุข....กลับมาเมื่อรู้สึกสนุก...

 

ลองแก้เบื่อ เิติมพลังใจ พลังชีวิตด้วยการทำสมาธิ ซิครับ ได้ปิติ ได้สุข เด๋วก็หาย ได้ขยันกลับมาเองแร๊ะ

 

มานั้งรออ่านความรู้ดีๆจากอาจารย์ครับ

 

ตำนาน ที่ยังมีลมหายใจ

 

ขออนุญาตน้า นำข้อมูลเรื่องเกี่ยวกับพระบรมสารีริกธาตุที่บรมบรรบตฯไปเผยแพร่นะครับ พอดีมีคนสนใจมากๆครับ

 

อาจารย์ ยังไม่มาเลยครับ รอความรู้ดีๆต่อไปครับ

 

สวัสดีพี่ๆ ทุกท่านครับ.....

มารอพี่ Modpong นำเรื่องราวดีๆ มาให้น้องได้ศึกษาครับ catt2

 

........
...หวัดดี..น้องๆ..หลานๆ..ลูกศิษย์..ทุกท่าน...
...ขอบคุณ..ทุกข้อความที่postมา..หลังจากที่ผมหยุดเขียนไป..
...ก่อนอื่น..ต้องบอกว่า..ทีแรก..ก็นึกเล่นๆ..อยากรู้ว่า..ยังมี..
คนอ่าน..บทความของเรา..อยู่มั้ย..หลังจากหายไปร่วม ๕ เดือน..
...ก็..เข้ามาทีแรก..ปรากฎว่า..เออ..กำลังมี..คนอ่านอยู่ ๕ คน....
.....เออ..ไม่เลวเหมือนกัน..นี่หว่า...
...แถม..เมื่อ..เดือนที่แล้ว..ทั้ง น้องJOni..น้องสายน้ำเพชร..ก็ยังกลับ
เข้ามาอ่านอยู่...ก็OK..ไม่เสียหลาย..แสดงว่า..ยังมีประโยชน์..กับทั้ง
..ขาเก่า..และ...ขาใหม่......
.....ก็มาแจ้ง..ให้ทราบว่า..กำลังพิจารณากลับ..มาเขียนอีกสักเรื่อง
ในไม่ช้า..นี้...แต่เหมือนอย่างเคย..ที่ปฎิบัติมา..ต้องcheck..ความ
ต้องการ..ของคนอ่าน..ว่าเรื่องที่..จะเขียนนี้(..ไม่ต้องแนะนำมา...
..ผมคิดของผมเอง..)...มีคนต้องการอ่าน..ตามจำนวนที่ผม..พอใจ
รึเปล่า...ถ้าน้อยก็...ไม่เขียน..เท่านั้นเอง.....
......เรื่อง..ที่ว่า..เป็นเรื่องอะไร..เงื่อนไข..เป็นยังไง..จะมาว่า..
กัน...อีกที...........
.........แล้วพบกัน..ใหม่

 

ดีใจที่คุณลุงกลับมา...

 

สวัสดีครับอาจารย์ ความรู้ดีๆกำลังจะกลับมาอีกครั้งแล้วครับ

 

รอติดตามอยู่ครับ

 

รออ่านอย่างใจจดใจจ่อครับอา

 

รออ่านความรู้ประสบการณ์ด้วยคนครับ

 

***สาธุ ครับ สำหรับ ความเมตตาของ ศิษย์พี่ ท่าน สำหรับสิ่งดีๆมีประโยชน์ทุกๆอย่างเลยครับ***

 

คอยติดตามอยู่เหมือนกันครับ

 

แอบอ่านมานานแล้ว ขอเป็นแฟนคลับด้วยคนครับ
ติดตามและรออ่านเสมอครับ

 

สวัสดีครับ..คุณอา รอติดตามอ่านบทความดีๆมีสาระเหมือนเดิมครับ

 

สมาชิกใหม่ครับ เข้ามาเช็คเรื่อยๆ รออ่านเรื่องต่อไปของคุณอาครับ

 

_/\_ สวัสดีครับคุณครู
ดีใจที่จะได้อ่านบทความของคุณครูอีกครับ
ผมเชื่อว่ากระทู้นี้เป็นกระทู้ที่มีคนอ่านอยู่ตลอดเวลาครับ

ไม่รู้ว่ามีใครเป็นเหมือนผมตอนที่เจอกระทู้นี้ครั้งแรกหรือเปล่า
คือค่อยๆอ่านไปเรื่อยๆ วันละหน้า 2 หน้า
แต่ตอนไหนที่ตื่นเต้นๆก็หยุดไม่ลงเหมือนกัน
แต่จะอ่านมากก็กลัวว่าจะหมด เดี๋ยวจะไม่มีอะไรอ่าน

ผมขอตั้งกระโจมนั่งรอเลยแล้วกันครับคุณครู

​

 

รอติดตามครับ

สิ่งที่พี่เหนื่อยยากเขียนไว้นั้น เป็นสิ่งมีคุณค่านะครับ เป็นแหล่งความรู้
ที่น้บวันจะสูญหายไป เป็นการบันทึกไว้ให้คนรุ่นหลัง ได้เรียนรู้ เป็นวิทยาทานที่สุดยอดครับ
ผมเองก็ย้อนมาอ่านบ่อยๆ บางเรื่องก็จำรายละเอียดไม่ได้ ก็มาไล่ค้นดู

ความเห็นส่วนตัวนะครับ ผมมองว่า ทุกตัวอักษรที่พี่ทุ่มเท เขียนถ่ายทอดนั้น
ไม่ได้เขียนบันทึกลงกระดาษ ซึ่งอาจสูญหายได้ แต่เขียนลงในนี้ จะอยู่ไปตลอดกาล
เพราะ คงมีคนมากมายที่ เซฟข้อเขียนของพี่เก็บไว้ ด้วยความเคารพครับพี่