ลักษณะของจิตมีกำลัง เป็นอย่างไร

รบกวนท่านผู้รู้ ให้ความรู้ด้วยค่ะ

ขอบคุณค่ะ

 

ขอแสดงความเห็นส่วนตัวนิดนึงครับ ตัวผมเองก็มีควรารู้ไม่มาก ผมคิดว่าจิตที่มีกำลังน่าจะ

เป็นจิตที่ทรงอยู่ในอารมณ์ที่สงบนิ่งได้ไม่แปรปรวนไปตามสภาวะแวดล้อม เช่น ไม่ตื่นตกใจง่าย

ไม่เศร้าโศกเสียใจหรือตื่นเต้นดีใจเกินควร มีความสามารถในการข่ม ระงับ ซึ่งกิเลสความอยากทั้งปวงได้

นอกจากนี้ยังมีความสามารถทนต่อสภาวะที่เป็นทุกข์ ทั้งกายและใจได้

ผมมีความรู้สึกว่าเรื่องของกำลังจิตกับสติเป็นของที่อยู่คู่กัน และส่งเสริมซึ่งกันและกัน

แต่จะถูกต้องแค่ไหนผมไม่กกล้ารับประกัน เพราะนี่เป็นแค่ความรู้สึกส่วนตัว อย่าเพิ่งเชื่อซะที่เดียว

 

ทำ สมาธิ เข้าสมาธิ ได้ เรียก รูป นิมิต ขึ้นมาได้

เวลา ภาวนา ไม่ฟุ้งซ่าน หลุดจากคำภาวนา

สามารถ จดจ่อ อยู่กับ คำภาวนา

สามารถ เพ่ง นิมิต กสิณ ได้โดยที่ไม่มีอย่างอื่นเข้ามาแทรก



ถ้าเบื้องต้น ก็ทดสอบ ง่ายๆ นะครับ

ดูภาพ จำภาพให้ได้ แล้วหลับตา แล้วสามารถ จำภาพนั้นได้ไหม

ถ้าจิตมีกำลัง ระดับเบื้องต้น หลับตาอยู่ ก็สามารถ จำภาพนั้นได้ครับ

แต่ถ้า จิตไม่มีกำลัง แค่หลับตาลง ก็นึกภาพไม่ออก หรือ นึกภาพออก แต่ไม่สามารถตั้งภาพนั้นไว้ได้นาน


.

 

ทดลองง่ายๆ ลองไปเพ่งเทียนให้ดับครับ

ถ้าเทียนดับได้ ก็เรียกว่า จิตมีพลังดี พร้อมจะเดินอภิญญา

หรือไม่ต้องถึงขนาดเทียนดับก็ได้
เอาเพียงแค่ มันกระพริบ พั๊ปๆๆได้
ก็พอจะเริ่มเดินอภิญญาได้

ก็เรียกว่า จิตเริ่มมีพลัง


แต่หากว่า
เราสามารถ ใช้ชีวิตประจำวันได้อย่าง ไม่งอแง
ไม่เกียจคร้าน
ไม่น้อยใจ
ไม่กระโตกกระตากโวยวาย
มีความสุขุม สงบนิ่ง แม้จะอยู่เหมือนในไฟ
ยอมรับความเป็นจริง แก้ไขปัญญาในชีวิตประจำวันได้
มีขันติสี่อย่างครบ
มีอัตตาหิ อัตโนนาโถ
อันนี้คือ เราเริ่มพัฒนา ในด้าน สติ สมาธิ ปัญญา ของทางพุทธศาสนา

 

๑.จิตที่มีกำลังจากการเข้าไปรู้แต่ว่ายึด.ในส่วนรูปธรรมหรือนามธรรม จะอะไรก็แล้วแต่.
จะทางการรับรู้ทางอายตนะทางใดก็ตาม..ผลของการเข้าไปรู้แต่ยึด
สามารถออกมาได้ในรูปแบบที่เป็นทั้งกุศลและอกุศล.แม้ว่าการยึดบางอย่าง
จะพัฒนาความสามารถทางจิตอะไรก็ตามหรือสร้างพลังจิตได้ก็ตาม.
แต่ยังไม่สามารถพัฒนาให้เกิดปัญญาทางธรรมได้.
๒.จิตที่มีกำลังจากการเข้าไปรู้แต่ไม่ยึด ในส่วนรูปธรรมหรือนามธรรม
จะอะไรก็แล้วแต่จะทางการรับรู้ทางอายตนะใดๆก็ตาม..และการเข้าไปรู้
เป็นแบบรู้เห็นตามความเป็นจริงในสภาวะที่เป็นกลางในปัจจุบัน.จะสามารถ
พัฒนาให้เกิดปัญญาทางธรรมได้..
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นทั้ง ๒ ส่วนยังต้องอาศัยซึ่งกันและกัน.
เพราะมันก็ยังคงช่วยเกลื้อหนุนกันอยู่ไม่ว่ามากหรือน้อยจะสัดส่วนเท่าไรก็ตาม.
แต่จะต้องมีเครื่องมือในการที่จะเข้าใจทั้ง ๒ ส่วนนี้
คือกำสังสติทางธรรมที่สร้างจากการเจริญสติไม่ว่า
จะวิธีอะไรก็ตามสุดแล้วแต่จะชอบ.หรือกำลังสมาธิ
แบบสะสมไม่ว่าจะมากหรือน้อยจะวิธีใดๆก็ตาม..
ส่วนความเข้าใจจะมากน้อยตามแต่เหตุและปัจจัย
และความเข้าใจในแนวทางการปฏิบัติของตน ณ ช่วงเวลานั้นๆครับ..
​

 

ลองดูที่กำลังทั้ง ๕ หรือที่เรียกว่า พละ ๕ ก็ได้ ว่า..
ศรัทธา - มีความมั่นคงเพียงใด
วิริยะ - ความเพียร สม่ำเสมอต่อเนื่องเพียงใด
สติ - ระลึกรู้ทัน ได้เร็วได้ไวขนาดไหน
สมาธิ - ตั้งมั่นต่อการดูการรู้ ได้เพียงใด
ปัญญา - เข้าถึง เข้าใจ เห็นตามความเป็นจริงได้มากน้อยเพียงใด

 

ถ้าจิต มีกำลัง ก็จะออกใช้งานได้

ถ้าจิตไม่มีกำลัง ก็ออกใช้งานอะไรไม่ได้เลย


.

 

ต้องขอบารมีพระดีกว่าครับ

 

จิตมีกำลัง เวลาเวทนาทางกาย ระงับได้

จิตไม่มีกำลัง เวทนาทางกายเกิด ก็ไม่ไหว

 

จิต มีกำลัง ระงับ นิวรณ์ 5 ลงไปได้

จิตไม่มีกำลัง โดน นิวรณ์ 5 ปล่อยให้ใจ ระเริงหลงไปกับนิวรณ์ หลงกับกิเลส


จิตมีกำลัง จิตหยุดความคิดได้
จิตไม่มีกำลัง หยุดความคิดไม่ได้

จิตมีกำลัง อารมณ์ภายนอกก็ไม่กระจบจิต
จิตไม่มีกำลัง เวลาโดนอารมณ์ภายนอกกระทบไหลไปตามอารมณ์ที่มากระทบ

จิตมีกำลัง จิตตั้งอารมณ์หนึ่งไม่มีสอง
จิตไม่มีกำลัง จิตตั้งอารมณ์หนึ่งไม่ได้ ฟุ่งซ่านไปเรื่อย

จิตมีกำลัง จิตสามารถทรงสมาธิ ฌาน ได้ทั้งวัน
จิตไม่มีกำลัง จิตทรงสมาธิได้เดี่ยวเดียวก็ทนไม่ได้ ออกจากสมาธิ

จิตมีกำลัง จิตทรงสมาธิได้ลงอัปปนาสมาธิได้
จิตไม่มีกำลัง จิตทรงสมาธิไม่ได้ จิตลงอัปปนาสมาธิไม่ได้.


.

 

ต้องมีขันติ สัจจะ วิริยะ

ลองฟัง ไฟล์เสียงเทศน์ เรื่อง สติปัฏฐานสี่ หลวงตามหาบัว
หลวงตามหาบัว-สติปัฏฐานสี่ - YouTube

 

นี้ก็ดี
ธรรมบรรยายวันที่ 5 มี.ค. 49

http://www.fungdham.com/sound/somchart.html

 

ผมเคยอ่านเจอ คำในพระไตรปิฎก
"ผู้ให้ิอาหาร คือผู้ให้กำลัง"

 

จิตมีพลังคือจิตที่ตั้งมั่นเป็นสมาธิ

 

ความจริงแล้ว มีเพื่อนสมาชิกหลายๆท่านได้อธิบายหรือได้ให้ความรู้กับคุณไปบ้างแล้ว
ข้าพเจ้าจะแนะนำคุณแบบเข้าใจง่ายว่า

ลักษณะของจิตมีกำลัง ก็คือ บุคคล ที่มี สติสัมปชัญญะตลอดเวลา มีความขยันหมั่นเพียรในหน้าที่,การงาน มีความรับผิดชอบต่อตนเองและครอบครัว มีความอดทน อดกลั้น อยู่เสมอ รู้จักที่ควรหรือไม่ควร รู้จักเคารพนบนอบต่อผู้ใหญ่ ครูอาจารย์ พระสงฆ์ ชี พราหมณ์ และยังมีอีกมาก ที่เป็นลักษณะของจิตที่มีกำลังขอรับ

 

:'(ยอมรับว่าขณะนี้กำลังจิตตกอย่างแรง อารมณ์สมาธิไม่นิ่งเลยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ:boo::'boo:

 

แล้วแบบนี้...
++ อะไรมากระทบอายตนะ เราก็กำหนดรู้ๆๆ พิจารณาๆๆ แล้วก็ปล่อยวาง
จะเรียกว่าจิตมีกำลังได้มั๊ยคะ

 

มัน

มัน เเน่นๆ หนักๆ เเละ มั่นคง จ๊าาาาาา