เขาเรียกว่า "ผีอำ" หรือ "ฝันไป"

ตอนที่ 7 .. เมื่อทั้งห้องเต็มไปด้วยพวกมีองค์ และ รับขันธ์ ..

... มีครั้งหนึ่งห้องนี้ได้เป็นที่พำนักชั่วคราวของคนหลาย ๆ คน .. ซึ่งบางคนมีกุมาร บางคนรับขันธ์ หรือ มีของ ..

**** สี่ปีก่อนน้องที่อยู่ด้วยขอพาหลานชายมานอนที่ห้องแค่คืนเดียวตอนเราไม่อยู่ ... พอหลานกลับใต้ไปมอเตอร์ไซต์ที่จอดไว้หาย ...

... ใครมีองค์เวลามาห้องนี้มักแสดงตัวออกมา ....

**** วันนั้นเหมือนเป็นวันรวมของอะไรก็เรียกไม่ถูก เพราะมีคนเยอะมากมานอนที่ห้องเนื่องด้วยไปงานมิ๊ตติ้งมาแล้วอยากมาเล่นที่ห้องเรา ... ง่าย ๆ อยากมาลองของก็ว่าได้ ... แต่ดูเหมือนคนที่มาจะแข็ง ๆ เพียงไม่กี่คน นอกนั้นน่ารักเหมือนเด้ก ๆ เลย ... ดึกแล้วเราให้น้อง ๆ เข้านอนกัน แต่มีคนหนึ่งไม่ยอมนอน ... ตอนนั้นเรากำลังเคลิ้มพอดีเลยไฟในห้องยังเปิดอยู่ เรามองไปทางประตูห้องน้ำ ... เราตกใจมากมองเห็นเป็น " ฤษี " ตนหนึ่งยืนอยู่ตรงประตูห้องน้ำตัวผอมแห้งมากหันข้างให้เรา ... แต่ทั้งตัวเขาเต็มไปด้วยเลือดสด ๆ อาบทั่วตัว เราตกใจจนสดุ้งตื่นขึ้นมา ... กลับกลายเป็นน้องที่อายุมากที่สุดในห้องยืนอยู่ตรงนั้นแทนทุกคนรีบมาถามเราว่าเราเป้นอะไรสะดุ้งตื่นมาทำไม ... เราได้แต่มองน้องเขาหวาด ๆ เพราะไม่อยากเชื่อตาตัวเอง ....

... ตอนเช้าพวกเราไปวัดแขกกันเพราะเด็ก ๆ อยากไปไหว้ เราเลยพาไป ทุกคนต่างไปเสี่ยงเซียมซีกัน เราได้ใบดีแต่น้องคนนั้นได้ใบไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ประมาณว่าเหมือนคนหลงทางติดอยู่ในห้องมืดกำลังหาทางออก ... แล้วน้องคนนี้ก็รับขันธ์มาแล้ว และ มีองค์อยู่ด้วย แถมด้วยเล่นพวกของขลัง ไม่ว่าจะเป้น กุมาร ( เวลาเข้าจะนอนซบตักเรา) ขุนแผนอุ้มนาง ฤษี ฯ เยอะสุดในบรรดาน้องทุกคน ... เห้อ ๆ เราได้แต่มองตาปริบ ๆ

... พอกลับมาห้องวันนี้ป่วนกว่าเดิมอีก .. น้อง ๆ ในห้องอยู่ ๆ งอแงเหมือนเด็ก และ ทะเลาะกันเหมือนเด็กแย่งแม่กัน เราเองลำบากใจมากเอาไงดีจะมาของขึ้นพร้อมกันคงไม่ดีแน่ ... แล้วแขกไม่ได้รับเชิญก็เคาะประตู ... เป็นน้องอีกคนที่มาขอพักด้วย ตายละห้องนิดเดียวอยู่เกือบ 10 คน ... เด็กคนนี้พาเพื่อนมาด้วยคนหนึ่งท่าทางแปลก ๆ เราเองก็อึดอัดใจเหมือนกันเอาไงดี .. ทำไมมารวมตัวกันขนาดนี้นะ ... สมาชิกใหม่นั้งทำหน้าขรึมอยู่มุมห้องตาแข็ง ๆ น้องคนอื่น ๆ เริ่มทะเลากัน เราเหรอพยายามนอนคะหนีปัญหาแต่ไม่หลับ เลยมีอีกพวกแยกไปซื้อของที่ 7-11 แต่ขากลับหน้าตื่นกลับมาบอกว่า " โดนผีกลางซอยหลอก " น่านเอาแล้วไง .. ทุกคนในห้องเริ่มมีปากเสียงกันจนมีน้องคนหนึ่งมากระซิบบอกว่ามีคนเอาของไม่ดีเข้าห้องนะ น่าจะมากับคนที่มาทีหลัง ( น้องคนที่เรายกห้องให้ไป ) เพราะเขาเห็นเป็นคนแก่น่ากลัวในห้องให้เราเอาออกไปเพราะมันก็กลัว .. เราเลยต้องออกไปจุดธูปหน้าที่พักแล้วบอกกล่าวให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ท่านช่วย พอเข้ามาในห้องสักพักทุกอย่างก็สงบลง หลับกันถ้วนหน้า ... เห้อ ๆ

... คือ ทุกคนคงสงสัยว่าทำไมทะเลาะกันนะคะ เพราะน้องที่มีปัญหากันนั้นเขาเลี้ยงกุมารกันคะ ร้องจะกินขนม ร้องจะกินน้ำแดง ร้องจะอ้อนเราและไม่พอใจที่อีกคนก็อยากให้สนใจบ้าง เลยทะเลาะกัน ... งงไหม๊ละ

... พอเช้าเราก็จัดการเก็บห้องพลันสายตาไปเจอเข้ากับ " คล้ายพวงพระ " วางอยู่บนหิ้งของเรา เราตกใจมากของใคร !! เราถามน้อง ๆ พร้อมกับหยิบมาดูมันไม่ใช่พวงพระนี้นา ... มีแต่ ฤษี กุมาร ขุนแผนอุ้มนาง ปลัดขิก ... เราเหมือนไฟลุกพรึ่บขึ้นมา เรากำพวง ฯ นั้นไว้ในมือแล้วก็อธิฐานว่าเพราะสิ่งนี้นี้เองที่มาป่วนในห้องเรา .. เราก็จัดการมันสะ ... แล้วเอาไปวางตรงหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง .. พอเราหันมามองเจ้าของมันที่นอนอยู่ .. มันสะดุ้งตื่นทันทีเลยคะ .. ยังกับมีสปริงเลย ... พวงพระพี่ไปไหน!! ดุท่าตกใจมากเราเลยบอกว่า .. โน่นไงอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้งพี่นั้นไง น้องคนนั้นรีบลุกไปคว้ามาแล้วถามพี่ว่าทำอะไรกับของเขาหรือเปล่า ... เราก็บอกแค่ว่าแค่ทำให้ของไม่ดีออกไป ...

... พอน้องพวกนั้นออกห้องไปแล้ว ผลคือ เขาหาเรื่องเราจนมีปากเสียงกัน .. และ ก็เลิกติดต่อกันอีก .. เพราะเราไม่อยากให้มีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นที่ห้องนี้อีก .. และน้องคนนั้นก็เจอปัญหามากมายจนได้ไปอยู่เมืองนอกกับครอบครัว .. แต่เรื่องนี้เขาสร้างปัญหาเอง

**** เรื่องนี้เกิดก่อนเราจะไปงานมิ๊ตติ้ง วันที่เราถึงกรุงเทพ มีน้องคนหนึ่งอยากเจอเรามากมาดักรอเราถึงหน้าห้อง เป็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ท่าทางมั่นใจ น้องคนนี้ดีกับเราทุกอย่างดูแลเราเป็นอย่างดี .. แม้ตอนจะไปงานเธอก็เอาเสื้อผ้ามาให้ยืมแถมแต่งหน้าให้ด้วย .. เราพอใจเธอคนนี้มากสมมติว่าเธอชื่อ พลอย เราบอกเะอว่าเราพอใจเธอมากเะอจะสมปรารถนาแน่ ๆ เธอยิ้มกว้างดีใจ แล้วบอกว่าเธอยากไปงานคืนนี้ขอให้เธอได้ไป .. เราเลยบอกว่าเธอจะได้ไป ... แล้ววันนั้นเรากำลังนั้งตรวจดวงให้น้อง ๆ ในงาน เะอก็ได้มางานจริง ๆ โดยเจ้าของงานอนุญาติให้มา เพราะงานนี้ต้องซื้อบัตรเข้างานแต่เธอได้มา " ฟรี " ... สำหรับน้องพลอยยังมีเรื่องราวของเธออีกแต่เอาไว้วันหลังแล้วกันนะคะเพราะยาว ...

 

เปลี่ยนชื่อยังไม่เท่าไหร่
ที่ตกใจคือ พยายามเข้าเวบ พลังจิต อยู่หลายวัน 55+
รออ่านเรื่องอื่นๆ ต่อนะค่ะ

 

ตอนที่ 8 นอกเรื่องไปเที่ยวบ้านน้องพอย ...

.... น้องพอยคนนี้ดีกับเรามากเลยตลอดเวลาที่เราอยู่กรุงเทพ อยู่ ๆ วันหนึ่งน้องพอยก็มาขอให้เราไปบ้านเกิดของตัวเองเพื่อที่จะไปดูว่าที่บ้านมีอะไรไม่ดีหรือเปล่าด้วยคิดว่าเราพอมีความรู้อยู่บ้าง ... เราทนคำรบเร้าไม่ไหวเลยตัดสินใจไปบ้านของน้องพอยที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ...

... แต่ก่อนไปเราก็ฝันไม่ค่อยดีจนไม่สบายใจเท่าไหร่นัก ... แต่ในเมื่อรับปากน้องเขาไปแล้วเราก็ต้องไป ... ทั้งที่รู้แก่ใจตนเองดีว่า " เป็นพวกนอนผิดที่ไม่ได้ " ใจเรานั้นบอกตามตรงว่าเรากลัวมาก ๆ ดีแต่มีเพื่อนไปด้วย

 

khun กาลีนะมารอบนี้ อวาตาร สวยสง่า เจ้าแม่มากเลยคะ อยากให้เอา รูปแบบของการโดนผีสิงค์มาลงหน่อยคะอยากอ่าน เพราะรู้สึกว่าช่วงนี้ดิฉันเริ่มสัมผัสได้ไปทางนั้น

 

... ขอบคุณคะ ... รูปนี้ที่โชว์นี้เป็นรูปดาราแขกคะ ที่แสดงเป็นพระแม่ ปาราวตี .. ในละครแขกที่กำลังเล่นอยู่ตอนนี้คะ เราชอบเขาสวยมีเสน่ห์มากเหมาะสมมากที่แสดงบทนี้เราติดตามดูทุกตอนเลย เพราะเราสนใจเกี่ยวกับทางแขกฮินดูโบราณ ..

... ส่วนรูปแบบการโดนผีสิงเราคงต้องลงอีกบทความหนึ่งนะคะ .. เรื่องที่เกี่ยวกับร่างทรงคะ แต่ที่ยังไม่ได้ลงก็เพราะช่วงนี้เราติดอ่านหนังสือสอบ กพ. และ ทำงานที่ร้านด้วยคะ .. แต่จะเอามาลงแน่นอนคะ แต่ถ้ามีอาการแปลก ๆ ก็ถามมาได้คะ ... เพราะในหัวข้อนี้จะเป็นการเล่าเรื่องราวที่เราประสบพบเจอมาคะ ..

 

ออกคล้ายๆ มธุลี ดิซิต นะคะ สงสัยต้องไปหาดูมั้ง......ดิฉันอยากทราบเรื่องอาการเวลาผีเข้าว่า เป็นอย่างไรบ้าง จะได้รู้ว่าอันนี้ผีเข้าจริงหรืออุปทานไปเองนะคะ ยัไงก็ขอให้สอบผ่านนะคะ

 

.. ขอบคุณคะ ...

 

.....ดิฉันอยากทราบเรื่องอาการเวลาผีเข้าว่า เป็นอย่างไรบ้าง จะได้รู้ว่าอันนี้ผีเข้าจริงหรืออุปทานไปเองนะคะ ...

..... อันนี้เราก็บอกได้เลยคะว่า มีในหลายเว็ปนะคะ พี่กู๋ ช่วยได้คะ .. เอาตัวนั้นมาเป็นบรรทัดฐานก่อนคะ ต่อจากนั้นใช้ความรู้สึกของตัวเองวัดเลยคะ .. เพราะพื้นฐานคุณก็มีอยู่แล้วในเรื่องของพวกสัมผัสแปลก ๆ คงไม่ยาก นอกจากคุณจะหลอกตัวเอง ..

... แล้วก็ต้องแยกว่า ตัวเรา หรือ คนอื่น ..... เพราะระดับการเข้าสิง หรือ แฝงมันมีหลายระดับเหมือนกันนะคะ

 

... ส่วนคำแนะนำจากเราก็คงแนะนำได้ไม่มาก .. นอกจากว่าให้ " มีสติ " อยู่กับตัวเองให้มาก อย่าเผลอใจลอยบ่อย ๆ หรือ ตกใจมาก ๆ อย่าเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องเสี่ยง ๆ เกี่ยวกับวิญญาณเพราะมันคือสื่อที่จะนำเราเข้าไปพัวพันธ์กับเรื่องพวกนี้ได้ ... หากตัวเราโดนเข้าไปแล้วก้เหมือนคนเมายาสลบคะ เบลอ ๆ แบบที่เรียกว่าลืมตัว หรือ อาจเหมือนคนหลับไปชั่วขณะไม่รับรู้อะไร ในกรณีเข้าแบบเต็มตัว .. อย่างที่บอกคะมันมีหลายระดับ .. ตามแต่ว่าพวกเขาต้องการสื่ออะไร หรือ ต้องการอะไรจากเรา .. ขอคุณพระคุ้มครองนะคะ

 

เย้ๆ ในที่สุดคุณกาลีนะก็เข้ามาโพสได้แล้ว เย้ๆ

 

ต่อ

... เราเดินทางไปกัน 3 คน มี เรา พอย และ เจ ทอมรุ่นน้องที่แวะมาเยี่ยมที่ห้องก็เลยขอตามไปด้วย .. ความรู้สึกของเราตอนนั้นเหมือนว่ามีแต่พวกแปลก ๆ มาเจอกัน ตัวเราที่ก็รู้ตัวว่าเป็นคนแปลก ๆ น้องพอยรายนี้เรียกว่าติสแตกเลยก็ว่าได้เธอมักถูกหลายคนทักว่าเธอมีองค์ .. แถมเธอคนนี้ยังเล่นของประเภท สักยันต์ .. เสียด้วยสิ .. เห้อ ๆ และ เจ ทอมรุ่นน้องที่หน้าตาดีแต่ชอบทำตัวเป็นพวกสองบุคคลิคที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง .. และ เราคือคนที่สัมผัสได้ว่าเวลาไหนเขาเป็นใคร ...

.... เราเดินทางถึงบ้านของพอยโดยพ่อของพอยมารับที่ขนส่ง พ่อน่ารักมากในความรู้สึกของเรานะ .. พอเลี้ยวเข้าซอยทางเข้าบ้านเราตกใจมากกับซอยเข้าหมู่บ้านนี้มันเป็นทางสามแพร่งทั้งหมดเลย ... เรารับรู้ได้เลยว่าแรงแน่ ๆ แถมทายถูกด้วยว่าบ้านน้องเขาหลังไหน .. ขนาดกลางวันยังดูอึมครึมขนาดนี้แล้วกลางคืนละจะนอนได้ไหม๊เรา !!

.... ก็เล่นตั้งที่บ้านชนกับทาง 3 แพร่งด้านหน้า ด้านข้างฝั่งทิศตะวันตกเป็นทาง 4 แพร่งมาชนรั่วบ้านมันเป็นทางไปวัดป่า วัดในหมู่บ้าน และ ป่าช้า มีเนินดินเก่าติดหนองน้ำเล็ก ๆ ภายในตัวบ้านฝั่งโรงงานมีต้นไม้ใหญ่ซึ่งพอยบอกว่าเมื่อไม่กี่เดือนมานี้มีคนตายบนต้นไม้ต้นนี้ที่อยู่ในเขตรั่วบ้าน ... เราเองก็งงว่ามันขึ้นไปตายได้ยังไง .. เรื่องคือ ตรงบริเวณนี้มีอุบัติเหตุเกิดขึ้นบ่อยครั้ง และ มักมีคนตายบ่อย ๆ ทั้งที่ตรงนั้นเป็นซอยเล็ก ๆ แค่รถพอสวนทางกันได้แถมเป็นทางลูกรังแดงอีกต่างหาก ... ไม่น่าจะขับรถเร็วกันได้ถนัดนัก ... แต่เชื่อเถอะคะพวกนั้นตายจริง ๆ รายล่าสุดนั้นขับมอไซด์มาด้วยความเร็วแล้วเกิดอุบัติเหตุคนขับลอยขึ้นไปค้างบนกิ่งไม้ตาย .. ซึ่งสร้างความแปลกใจให้กับทุกคนมาก ๆ ว่าเขาขึ้นไปบนต้นไม้ที่สูงแบบนั้นได้ยังไง ... แต่นั้นก็คือเหตุผลที่เราต้องมาที่นี้ไม่ใช่เหรอ .. มาทั้งที่ไม่รู้ว่าจะช่วยเขาได้หรือเปล่า !!

 

... ทุกคนเริ่มสงสัยใช่ไหมคะ ว่าทำไมเราต้องดั้นด้นจากกรุงเทพมาไกลเกือบพันกิโลเพื่อมาที่นี้ แต่เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังทีหลังแล้วกันคะ ..

... พอเข้ามาถึงบริเวรบ้านสิ่งแรกที่เราสะดุดตาเมื่อลงจากรถ คือ บริเวรรอบที่บ้านมันน่ากลัวยิ่งกว่าในบริเวณบ้านเสียอีก .. งานนี้คงมีทั้ง " ศึกนอก ศึกใน " รู้ได้เลยว่า " เราคงทำอะไรได้ไม่มาก " มันเกินความสามารถของเราจริง ๆ เราได้แค่ถอนหายใจคนเดียว ... แล้วไอ้เจมันมายืนข้างเราตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ " ป้ากลัวเหรอ ป้านอนกับหนูก็ได้นะ " แหม๋ .. เกลียดนักไอ้พวกรู้ทัน เห้อ ๆ

... พอก้าวขาเข้ามาในตัวบ้านเราก็รับรู้ได้ถึงหลายสิ่งที่นี้ ลักษณะโดยรอบ ตัวบ้านที่ออกแบบมาผิดหลักฮวงจุ้ยหลายจุด .. แต่ละจุดก็แก้ไขได้ยากพอดูประตูห้องนอนเล็กสองห้องชนกันห้องหนึ่งของพี่ชายอีกห้องของน้องสาวสองคน แถมติดกับห้องน้ำซึ่งก็ชนเข้ากับห้องนอนของพ่อกับแม่ซึ่งเป็นเจ้าบ้านด้วย .. แต่นั้นไม่น่าตกใจเท่ากับหิ้งพระบ้านนี้ .... เขาเอามาตั้งไว้ตรงทางเดินบ้างก็วางไว้ในที่ต่ำ ไม่ควร ไม่เป็นระเบียบ และเหมือนไม่มีการใส่ใจดูแลเลย ..... คิดแล้วก็ปวดหัวแทน ....

.... บางคนอาจคิดว่า " แค่นี้เอง , งมงาย ไร้สาระ " แต่ที่เอามาเล่าสู่กันฟังเพราะเห็นว่ามันน่าจะมีประโยชน์ต่อทุกคนที่ได้อ่าน .. เพราะเราเจอกับตัวเห็นด้วยตา และ สัมผัสได้จริง ๆ สิ่งที่เราเล่าเกี่ยวกับตัวบ้าน บริเวณ การจัดของในบ้าน บอกตามตรงเราก้สนใจด้านนี้พอสมควรมีความรู้พอคุยกับเขาได้ ... แต่ยังไม่เคยทดลองแบบจริง ๆ จัง ๆ และเห้นผลแบบนี้เลย ... สิ่งที่เกิดกับครอบครัวนี้ คือ ตัวแม่เองซึ่งเป็นเจ้าบ้านป่วยกระเสาะกระแสะมานานพอสมควรด้วยโรคหลายอย่างรุมเร้า พี่น้องกันไม่ค่อยจะลงรอยกันเท่าไหร่โดยเฉพาะคนกลาง คือ พอย เข้ากับใครไม่ได้เลย แต่อาจจะเพราะความเป้นพวกติสแตกของเธอก็เป็นได้ เราพยายามบอกตัวเองแบบนั้นนะ .. กิจการที่ทำอยู่ก็ลุ่ม ๆ ดอน ๆ จากที่เคยรุ่งเรืองก้ซบเซามีแค่พออยู่ได้ส่งลุกเรียน .. เราลองถามแม่เรื่องหิ้งพระที่เอามาทำไมมันเยอะจังเรียกได้ว่า " นานาชาติมาก ๆ " ถ้าเอามาจัดดี ๆ นี้ได้หิ้งพระขนาดใหญ่เลยทีเดียวละคะ .. นึกว่าตำหนักเข้าทรงสะด้วยซ้ำ .... คิดละเครียด ... แม่บอกว่าของแม่มีไม่มากหรอกนับได้สิบกว่าชิ้น .. ส่วนมากเป็นของเจ้าของบ้านเก่าเขาไม่เอาไปด้วยแม่เลยเก็บมาไว้รวมกัน แต่ก่อนไม่ได้อยุ่ตรงนี้เช่าบ้านเขาอยุ่อีกที่หนึ่ง .. บ้านนี้ลูกคนโตเป็นคนออกแบบเองทุกอย่างเลย .... เห้อ ๆ อยากถามเขาจังว่าอะไรดลใจให้ออกแบบบ้านมาแบบนี้ และแม่เก็บเอาของบนหิ้งคนอื่นมาด้วยทำไมแถมเก็บมาเฉย ๆ ไม่ได้ทำพิธีบอกกล่าวอะไร ...

... ห้องที่พวกเราพักอยู่ฝั้งติดห้องครัวกับโรงงานทำไม้มีหน้าต่างสองฝั่งดีนะมีผ้าม่านไม่งั้นคงอาจมีช็อคตายกันไปข้าง ... พวกเราช่วยกันทำความสะอาดห้องนั้นนานพอสมควรเพราะไม่มีคนนอนมานานน้องสาวอีกคนไปเรียนที่มหาลัยต่างจังหวัดไม่ค่อยกลับบ้าน พี่คนโตก็ไปนอนที่ร้านของเขา ตกเย็นก็มานั้งกินข้าวกันวันนี้พ่อแกโชว์ฝีมือทำอาหารหลายอย่างมากเลยพวกเรากินกันด้วยความหิว ...

... ค่ำแล้วบรรยากาศรอบบ้านเริ่มเงียบ อึมครึม วังเวงยังไงไม่รู้เราแทบไม่กล้าก้าวขาออกพ้นประตูบ้านเลยความรู้สึกเราบอกว่า " อย่าออกไปนะข้างนอกน่ากลัวกว่าข้างในเยอะเลย " เราได้แต่มองไปที่ประตูบานเลื่อนที่เป็นกระจกขนาดใหญ่เพราะเรารู้สึกเหมือนมีอะไรผ่านไปมาตามถนนหน้าบ้าน .. " ป้าเห็นเหรอ " ไอ้เจมันเริ่มกวนประสาทพอหันไปมันทำหน้านิ่ง ๆ แววตาไม่ขี้เล่นขี้อ้อนเหมือนเดิมมันเป้นสายตาที่เข้มแข็ง ดุดัน เอาเรื่อง ... ถ้ามันมาแนวนี้ส่วนมากจะลงท้ายด้วยการเถียงกันทุกครั้งไปไม่รู้ทำไมเราจะหงุดหงิดไม่ชอบทุกที .. " ไม่อะแค่รู้สึกว่าเหมือนมีคนเดินไปมาตรงถนนแค่นั้น " " ก็มีอะ แค่มันไม่ใช่คนแค่นั้นเอง " มันพูดแบบลอยหน้าลอยตาเหมือนเป็นเรื่องปกติ ... เราได้แต่อึ้งมองหน้าไอ้เจ .. ไร้คำบรรยายแล้วก็เดินเข้าห้องไปอ่านหนังสือ .. สวดมนต์ไหว้พระเตรียมตัวนอน .. ในห้องมีสองเตียงเราต้องนอนเตียงเดียวกับไอ้เจเพราะปกติมันจะติดเราเหมือนลูกแหง่ติดแม่เลย ... ยกเว้นเวลามันเป็นแบบเมื่อกี้นี้นะ ... เรานอนเท้าหันไปทางประตูพอยมันปิดไฟนอนซึ่งเราไม่ชอบมาก ๆ เพราะเรากลัวความมืด .. เราเลยชิงหลับก่อนปล่อยให้เด็กสองคนนั้งเล่นคอมกันไป ... สาธุ ขอให้คืนนี้ลูกนอนหลับไม่ฝันเรื่องอะไรแปลก ๆ เลยเถอะ ... เราได้แต่คิดในใจ .. ( แต่เราสวดมนต์ไหว้พระ บอกกล่าว ขอขมาเจ้าที่เจ้าทางแล้วนะ คือ ถ้าไปนอนข้างนอกบ้านจะทำแบบนี้ประจำกลัวโดนผีอำ .. ซึ่งได้ผลพอสมควรเลยทีเดียว ) แต่ทุกอย่างมันกลับไม่สวยงามอย่างที่คิดไว้เลย .... เล่นตรูตั้งแต่วันแรกเลยนะ ..... ไอ้ผีบ้า ...

 

อ่านวันเดียวรวดเลยยย.... ขอบอกว่าสนุกมากๆครับ และไม่รู้สึกว่า
จะคุณกาลีจะพูดโอ้อวดตัวเองเลยตรงข้ามคือ มีการถ่อมตัวด้วยซ้ำครับ
หน้าที่เกิดมาเพื่อช่วยคนให้พ้นทุกข์แม้ตัวเองจะรับทุกข์แทน
...ปูเสื่อรอฟังต่อครับ

 

............ ขอโทษนะคะ

.. พอดีช่วงนี้มีภาระกิจสำคัญ .. ถ้าเรียบร้อยแล้วจะกลับมาเล่าเรื่องต่อนะคะ และ ถ้ามีโอกาสอาจได้เล่าเรื่องที่ทำตอนนี้ให้ฟังคะ

 

รอคุณกาลีนะเสมอครับ...ชอบฟังเรื่องเล่าสนุกดีมากครับ

 

ช่วงนี้ฝนตกหลายพื้นที่ ดูแลสุขภาพกันด้วยนะครับ

 

... วันนี้จะกลับมาเล่าเรื่องราวในอดีตที่เคยพบเจอมา ทั้งเรื่องจริง และ ฝันที่เป็นจริง ประสบการณืผี ๆ ต่อนะคะ .. จบเรื่องนี้แล้วคงจะต่อด้วยเรื่องที่เคยบอกไว้ว่าถ้ามีดอกาศจะเล่าให้ฟังต่อเลยคะเจ้าของเรื่องเขาอนุญาติ ซึ่งก็เป็นคนในพลังจิตเรานี้แหละคะ เพียงแค่จะเล่าให้ฟังในสิ่งที่ตนเอง และ คนรอบข้างเจอ ทั้งที่ก็อยู่ห่างกันเกือบ 600 กิโล ... ต้องขออภัยที่ให้รอนะคะ

 

.... ตอนนั้นจำได้แค่ว่าดึกแล้ว เด็กสองคนนั้นยังนั้งเล่นแค็มฟร้อคอยู่เลย แต่เราง่วงมากเลยหลับตาลงแล้วก็คิดอะไรไปเพลิน ๆ เพื่อให้หลับ ... ตอนนั้นเรามั่นใจว่ายังไม่หลับนะเพราะมันเหมือนเรายังรู้สึกตัวอยู่ เหมือนประตูห้องนอนถูกเปิดออกแสงไฟจากข้างนอกทำให้เราลืมตาขึ้นมาดูว่าใครเปิดประตู .. แต่เงาที่กำลังเข้าห้องมามันสูงแค่เอวเราเท่านั้น ( 80 ซม.) และ มันมีหางยาว !!! ... เราตกใจมากไม่เชื่อตาตัวเอง พยายามจะลุกขึ้นเพื่อหาทางหนีมัน พยายามจะเรียกน้องสองคนให้ตื่น .... แต่ เราขยับตัวไม่ได้ .... เอาแล้วไงละ .... เรากำลังโดน " ผีอำ " พอแน่ใจแล้วว่าโดนแน่ ๆ เราหันไปมองเงาดำนั้นชัด ๆ เพื่อให้รู้ว่ามันเป้นตัวอะไรกันแน่ .. งูยักษ์ !! ตามันมีสีแดง ตัวดสีำ หรือ ดำเพราะความมืดของห้องเราก็ไม่แน่ใจ แต่ที่รู้ ๆ มันคือ งูยักษ์ตัวเท่าถังแก็ส 15 กิโลแถวบ้านเราเลย ... มันกำลังเลื้อยเข้ามาอย่างช้า ๆ ในห้องของเรา ตอนที่เราเล่าให้คนอื่นฟังมีคนบอกว่า พญานาค หรือ เปล่า ... แต่มันไม่มีหงอนนะสิ .. มันเป็นงูที่แผ่แม่เบี้ยได้และ ตัวใหญ่มาก ... เราช็อคไปเลย .. ขยับตัวก็ไม่ได้ แถมแบบนี้เราไม่เคยเจอกับสถานการณ์แบบนี้ .. เพราะสายตาของงูยักษ์นั้นมันไม่ชอบเรา และ ตามันแดงน่ากลัวมาก ยอมรับว่ากลัวจริง ๆ มันเลื้อยมาหาเราแล้วก็ใช้ปากดึงผ้าห่มเราออก ... เราพยายามหาทางดิ้นให้หลุดจากการถูก ผีอำ ... มันงับที่ขาเราแล้วกำลังจะลากเราลงจากเตียง .... แล้วจู่ ๆ ไอ้เจ ที่นอนข้าง ๆ เรามันลุกพรวดขึ้นมากระชากงูแล้วเหวี่ยงไปอีกทางตรงตู้เสื้อผ้า ... เราได้แค่มองตามงูตัวนั้น ...

.... แต่มันน่าแปลกตรงที่ว่าพอเรามองงุตัวนั้นตอนที่ ไอ้เจ มันเขี้ยงไปทำไมมันกลายเป็นเหมือนเด็กใส่โจงกระเบนสีน้ำเงิน กับ สีเหลืองทอง ที่ลอยไป ... แต่ไม่รู้ว่าเด็กหญิง หรือ เด็กชายเพราะเห็นแค่ส่วนก้นเท่านั้น ...

... พอเห็นแบบนั้นเราก็ลุกพรวดขึ้นมามองซ้ายมองขวาว่ามันยังอยู่ไหม๊ ... ไม่มีทุกอย่างปกติ ... เราฝันไป ... " ป้าลุกมาทำไม ทำไมไม่นอนต่อ ฝันร้ายเหรอ หรือ ว่าเจออะไร " ไอ้เจมันทักทั้งที่มันนอนหลับตา " นอนเหอะป้าไม่มีอะไรหรอก .... เออใช่สิมันพูดง่ายมันไม่ได้มาเจอแบบเรานิ๊ ..... เราเลยหลับไปอีกรอบ .. คราวนี้หลับสนิทจริง ๆ ยันเช้าเลย ....

 

... ถึงตรงนี้เราอยากเล่าเรื่องที่ทำให้เรารู้จักกับสองคนนี้ให้ฟังเท่าที่เราจำได้ให้ฟังละกันนะคะ ..

... เริ่มจาก ไอ้เจ ก่อนละกัน ทอมหน้าตาดีอายุ ยี่สิบต้น ๆ จำได้ว่าเจอมันตอนที่ไปงานเลี้ยงสรรค ตอนนั้นมีการจัดงานเลี้ยงเล็ก ๆ ขึ้นในกลุ่มคนที่รู้จักกัน และ ให้เราไปตั้งโต๊ะดูดวงจากคอมพิวเตอร์ให้เด็ก ๆ ที่มาร่วมงาน เราเจอไอ้เจที่นั้น .. ไอ้เจมาเดิมไปเดินมาตอนเราตั้งโต๊ะดูดวงอยู่ มองแล้วก็ยิ้ม แล้วเดินผ่านไป ไปหาที่นั้งใกล้ ๆ แล้วแอบมองเราเรื่อย ๆ เราเริ่มหงุดหงิดเพราะไม่ชอบให้ใครมาจ้องมองเราแบบนี้ บางครั้งมันก้เดินไปเดินมาตรงโต๊ะเรา ... วันนั้นเราดูดวงได้แค่ 2 - 3 คนเองมั้งเพราะว่าแต่ละคนถามมาร้อยแปด .. พองานเลี้ยงเลิกก็ไปดูกันต่อที่ห้องรับรอง เพราะเจ้าของงานอยู่เมืองนอกจะมีการจัดเลี้ยงกันปีละครั้งเพื่อพบปะกัน .. แล้วไอ้เจมันก็มาทักเราว่าจำได้ไหม๊ตอนที่ป้าประกาศให้คนมาร่วมงาน หนูบอกป้าว่าหนูจะมานี้ไงหนูก็มาแล้วไง ป้าจำหนูไม่ได้เหรอ ... เออ .. จำได้แหละก็หน้าตามันไม่เหมือนในกล้องนี้นา .. ที่แท้มันก็คือคนที่น้องเราอีกคนแอบชอบแล้วให้เราช่วยชวนเขามานะเอง เห้อ ๆ แก่แล้วก็งี้แหละความจำไม่ดี เราก็ปล่อยมุขฝืด ๆ แบบฉบับเราไป

... ได้เวลากลับกลายเป็นว่าพวกเด็ก ๆ ขอตามกลับมากับเราที่ห้องด้วยเป็นสิบคน .. เห้อ ๆ เหมือนจะป๊อบในหมู่เด็ก ๆ นะเรา .. ทั้งห้องเต็มไปด้วยเด็กอายุ ยี่สิบกว่า ๆ ที่ตามมาดูดวงต่อที่ห้องเรา และ นัดกันไปวัดแขกต่อในวันพรุ้งนี้ ซึ่ง ไอ้เจมันก็ขอตามมาด้วย คือ ตั้งแต่วันนั้นมันก็ติดเราแจไปไหนไปด้วย มากินนอนที่ห้องเราเลย ... (อ้อ .. แต่เราจะรู้จักกับพอยก่อน แล้วนอกจากไอ้เจก็มีพอยนี้แหละที่ติดตามเราไปทุกที่ช่วงนั้น แบบว่าไปไหนก็ไปสามคนก็ว่าได้ )

.... ตั้งแต่ครั้งแรกที่เราได้รู้จักกับไอ้เจเรารุ้สึกประหลาดมาก เวลาอยู่ใกล้ไอ้เจ .. เพราะบางทีมันก็ดูเหมือนเด็กประเภทอ่อนแอ เหมือนเด็กไม่รู้จักโต บางครั้งก้ดูกร้าวร้าว ห้าว เอาเรื่องเลยทีเดียว เหมือนไม่ใช่คนเดียวกัน เหมือนมีสองคนในร่างเดียว .. เราไม่กล้าพูดอะไรออกไป รู้เพียงแค่มันเป้นคนน่ากลัวยังไงไม่รุ้ แต่บางทีก้สงสารเพราะไอ้เจจากบ้านมาไกล เป็นเด็กใต้เชื้อสายจีน บ้านทำสวนยาง .. มารู้ตอนหลังว่าพ่อไอ้เจเป็นพวกมีวิชาพอตัว ... และ ที่น่าแปลกใจตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันที่มันชอบมองหน้าเราแล้วยิ้ม และ แอบมอง ไอ้เจมันบอกว่ามันมองเห็นผู้หญิงอีกคนหนึ่งยืนอยู่ข้างเราตอนดูดวง หน้าตาเหมือนในรูปบูชาที่เรามาตั้งไว้ มันเลยตัดสินใจติดตามเราเพราะมันบอกว่าอยุ่กะป้าจะปลอดภัย และ ที่สำคัญป้าใจดีด้วย ... น่านมันมีหยอดอีก ... ใช่แล้ว ความสามารถพิเศษของมัน คือ มันมักมองเห็นสิ่งที่เราเรียกว่า " ผี " ได้ตั้งแต่มันยังเป็นเด็ก ๆ และ เหตุนี้เองที่ทำให้มันไม่ค่อยมีเพื่อน และ บางครั้งเก็บตัว เราคิดว่าด้วยเหตุนี้หรือเปล่าทำให้ ไอ้เจเป็นคนสองนิสัยไปด้วย ...

.... สำหรับ การเห็นผีของ ไอ้เจตอนแรกเราก็ไม่ค่อยจะเชื่อมันสักเท่าไหร่ เพราะเพิ่งรู้จักกันถึงแม้บางครั้งเราเองก็รู้สึกคุ้นเคยกับไอ้เจอย่างประหลาด .. เลยคิดว่าเราคงมีเวรมีกรรมต้องช่วยเด็กคนนี้แน่นอน .. เราเลยปล่อยไป และ มักถามเรื่อง ผี เวลาไปที่ไหนที่เรารู้สึกว่าน่าจะมีพวกมันอยู่แถวนั้น โดยไม่ต้องถามแค่หันไปมองหน้ามันเท่านั้นไอ้เจมันจะตอบกลับมาทันที มันนั้งอยู่ตรงกำแพง ( มัน คือ กลางซอยเข้าห้องเราที่เคยเล่าให้ฟังนั้นแหละ ) นั้นแหละป้ารีบไปเหอะพวกนี้มันนิสัยไม่ดี ... แค่นั้นแหละเราเดินจ้ำอ้าวเลยอย่าถามนะว่าพอยอยู่ไหนมันเดินแซงหน้าเราไปอย่างไวเลย 55555555

... หลายครั้งเหมือนกันที่ไอ้เจได้ช่วยเราในความฝัน และไอ้เจคนนี้แหละ คือ คนที่เรายกห้องที่เราเช่าทิ้งไว้ให้มันกับแฟนอยู่ต่อทุกวันนี้ ... และ ไอ้เจอีกนั้นแหละที่เคยเจอกับชะตากรรมเสี่ยงตายจากการทำผิดกฏของห้องเช่าของเราจนเกือบพากันไปตาย กับ เพื่อน และ ลูกของเพื่อน .. แฟนเราบอกว่า ไอ้เจกับเพื่อนต้องทำอะไรที่ไม่ดีในห้องนี้แน่ ๆ เขามักพูดบ่อย ๆ และ เขาก็ไม่ค่อยชอบไอ้เจเอามาก ๆ ด้วย .. เราเองก้ไม่รู้จะทำยังไงดี เพราะเราก็มักฝันว่าให้การย้ายห้องอยู่บ่อย ๆ และ ไอ้เจก็ไม่ใช่คนแรกที่ทำให้เรารับรุ้ได้ว่ามีใครมาทำอะไรไม่ดีในห้องอตนเราไม่อยู่ หรือ ใครคิดไม่ดีกับเรา ความรู้สึกในตัวเรามักบอกเราเสมอ และ แทบไม่เคยพลาดเลย ... มารู้ตอนหลังว่ามันให้เพื่อนที่ทะเลาะกับแฟนหอบลูกมาอยู่ในห้องเราโดยที่ไม่ได้บอกเรา และ มีการวางแผนไม่ดีเพื่อจัดการกับแฟนของเพื่อนคนนั้น .. เอาเหล้ามานั้งกินในห้องอีกต่างหาก ... ตอนที่ไอ้เจประสบอุบัติเหตุรถชนกันกับเพื่อนคนนี้ และ ลูกของเพื่อนด้วย มันยังดวงแข็งไม่เป็นไรมากแค่ถลอกนิดหน่อย แต่เพื่อนมันสิ สมองกระทบกระเทือนความจำเสื่อม แขนหัก หัวแตกนอนโรงบาลเป็นเดือน ส่วนเด็กไม่เป็นไรมาก .. เราเลยบอกวิธีขอขมาที่ห้องให้ไอ้เจไปทำ ... ทุกวันนี้ไอ้เจก็ยังอยู่ที่ห้องนั้น แต่เราได้ย้ายของของเราออกมาแล้ว .. ไอ้เจเลยพาแฟนมาอยู่ด้วยที่ห้องนี้ แต่ตอนนี้มันบอกมันมองไม่เห็นผีแล้ว พ่อของไอ้เจเขาช่วยทำให้มันมองไม่เห็นผี ... เรารู้แค่นั้นตามคำบอกของไอ้เจ ... แต่เราเองก็สงสัยว่ามันมีด้วยเหรอแบบนี้ .... เราไม่อาจพิสูจน์ได้จริง ๆ

... คืนนี้เราจะกลับมาเล่าเรื่องของจอยต่อละกันนะคะ

 

... ส่วนคนที่ 2 น้องพอย

... เรารู้จักน้องพอยได้เพราะน้องอีกคนที่สนิทกันแนะนำให้รู้จัก เพราะคิดว่าเราดูดวงได้ เลยแนะนำให้มา พอเรามาสอบทำงานที่กรุงเทพแล้วพอดีห้องพอยก็อยู่ใกล้เราพอยก็เลยชอบมาเล่นที่ห้องเรา มาช่วยเราทำนั้นนี้หลายอย่าง เรียกว่าดูแลเอาใจเราอย่างดี และ ชอบเรียกเราว่า แม่ พอยอายุห่างจากเราประมาณเกือบสิบปี ผมสั้น ๆ ตัวเล็ก เป็นเด็กแนวอินดี้ อาจเพราะน้องพอยเป็นนักร้องตามผับด้วยก้ได้เลยทำให้เป็นพวกติสแตกแบบนี้ซึ่งเราก็รับได้

... ที่พอยเขารู้สึกดีกับเรามาก ๆ อาจเป็นเพราะสิ่งที่เธอได้ยินมาจากน้องของเรา ทำให้เกิดศรัทธาในตัวเรา หรือ อาจเพราะพอยแอบชอบน้องเราอยู่ก็ไม่ทราบได้จริง ๆ

..... วันที่ไปงานเลี้ยงที่โรงแรมตอนที่เราเจอ ไอ้เจ น้องพอยไม่ได้ไปเพราะต้องซื้อบัตรเข้างาน แต่พอยก็มีน้ำใจมาช่วยเราแต่งตัวให้ เรารุ้สึกดีกับพอยมาก แล้วเราเลยบอกกับพอยว่า ... วันนี้พอยอยากขออะไรลองขอมาสิคิดว่าจะได้นะ พอยดีใจมากเลยบอกขอให้วันนี้ได้ไปงานเลี้ยงกับเราเพื่อจะได้เจอกันกับน้องของเรานั้นเอง ..... " ได้เจ้าจะได้ตามนั้น " .... นั้นคือสิ่งที่เราบอกพอยก่อนขึ้นรถแท้กซี่ไปงานเลี้ยง ..

... ตอนเราไปถึงงานเลี้ยงน้องเราก็ถามหาพอยเราเลยบอกว่าไม่ได้มาเพราะไม่มีบัตรแต่พอยอยากเจอแก ... เราก็ตั้งหน้าตั้งตาทำหน้าที่เราไปแล้วสักพักน้องเราก็เดินมาบอกว่า พี่แซมอนุญาติให้พอยมาได้ ... พี่แซม คือ พี่ที่ใจดีมาก ๆ ของน้อง ๆ แกอยู่เมืองนอกกลับไทยปีละครั้ง และ มักจัดงานสังสรรคแบบนี้เสมอ ... เรารีบดทรบอกพอยให้รู้ ... เธอดีใจมาก ๆ เธอรีบแต่งตัวมางานเลี้ยงทั้งที่เหลือเวลาอีกไม่นานงานเลี้ยงก้จะเลิก .... แต่พอยก็ยังตั้งใจที่จะมา .. เหมือนนวนิยายที่เป็นอมตะเรื่องนางซินเดอร์เลล่ายังไงอย่างนั้น ... เดินเข้างานมาอย่างเด่น สวยเอ็กซ์เสียจนทุกคนต้องหันมอง .... ( เราคิดเอาเองนะ เห้อ ๆ )

.... ตั้งแต่นั้นเธอก็ติดเราแจ พอ ๆ กับ ไอ้เจ .. ทุกคนก็คงทราบกันแล้วบ้างว่า เรามักมีนิมิตแปลก ๆ เวลาเจอกับสถานที่ลึกลับ มีอาถรรพ์ หรือ มีผีดุ ๆ กับเรื่องของพอยเราก็มีเยอะเลย และ น่าปวดหัวเป็นที่สุด

... ความฝันที่เราจำติดตา และ พอยเองก็ตกใจด้วยในความฝันนี้ คือ เราฝันว่าเราถูกจับไปขังในบ้านหลังหนึ่งเป็นบ้านไม้ห้องสี่เหลี่ยมมืด ๆ เรากลัวมากเลยเพราะเราไม่ชอบความมืดมาตั้งแต่เด็ก เพราะเหมือนเราไม่เคยอยู่คนเดียวในความมืดนั้น ... ในห้องมืดนั้นอยู่ ๆ ก็เกิดมีแสงจากเปลวไฟขึ้นมาในห้องพร้อมกับภาพ ชายวัยกลางคนใส่ชุดสีขาวแบบพวกหมอผี ในมือถือมีดหมอยืนจังก้าอยู่หน้ากองไฟ และ มีร่างของหญิงแกวัยสัก 50 กว่าปี นอนร้องอย่างทรมานเพราะว่าถูกตัดขาออกข้างหนึ่งเพราะผู้ชายคนนั้น มันหัวเราะแบบผู้มีชัยชนะ .... เราตกใจวิ่งหาทางออกเราเจอประตู เรารีบวิ่งไปเพื่อที่จะหนีให้ได้ พอเราก้าวพ้นประตูมาได้สิ่งที่น่าตกใจกว่า คือ อมนุษย์หลายตนยืนถืออาวุธดักรอเราอยู่ ... มันมีตัวเป็นคนนุ่งผ้าเตี่ยวแต่มีหัวเป็นสัตว์ ... แถมพูดได้ด้วย ... มันจับเราโยนกลับเข้าไปในห้องแล้วล็อคประตูขังเราไว้ในห้องนั้นอีก ... คราวนี้ห้องเริ่มสว่างขึ้น .. ชายคนนั้นเดินเข้ามาหาเรามันหัวเราะแบบสะใจมาก ๆ เลย ตอนนั้นเราคิดว่าจะทำไงดีอาวุธอะไรก้ไม่มี ... จำได้ว่าตอนนั้นเรากลัวจนตัวสั่นเลยทีเดียว ... แล้วเราก้เลยคิดว่าต้องสุ้อย่างน้อยยังมีทางรอดเพราะนี้คือความฝัน ... เรานึกถึงอาวุธ ... ปืน ... แล้วปืนก้มาจริง ๆ อยู่ในกระเป๋าหลังปืนลูกโม่อย่างดี ... ด้วยสัญชาติตญาณการเอาตัวรอดไม่ต้องบอกเลย ... เรายิงไปที่ชายคนนั้นแบบ " กระหน่ำไม่ยั้ง " เข้าเป้าทุกนัด .. ชายคนนั้นล้มลง ... เรารอด ... แล้วเราก็สะดุ้งตื่นด้วยความตกใจ

.... เราไปเล่าให้พอยฟังว่าเราฝันอะไร และ บอกลักษณะบ้านที่ไป ชายคนที่เจอ ... พอยอึ้งไปเลยคะ ... พอยบอกเราว่ามัน คือ บ้านของหมอสักยันต์ ที่พอยเคยไปสักยันต์ 108 มา แล้วมันก็โชว์รอยสักที่ไปทำมาให้ดู ... เอิ่มมมมม เห้อ ๆ

... เราเคยเอาความฝันนี้ไปถามอาจารย์อีกคนของเราที่พระอาจารย์ต๋องฝากเราไว้กับท่านว่า มันหมายความว่ายังไง ... ท่านก็ถามเรากลับว่า " แล้วชนะไหมีละ " " ชนะคะ ยิงจนหมดแม็กเลยทีเดียว " ท่านก็ตอบแบบยิ้ม ๆ " ก็ดีแล้วที่ชนะ ถ้าแพ้นะ เป็นเรื่องแน่ ๆ แต่ไม่มีใครสู้เธอได้หรอกไม่ต้องกลัว " .... แต่เราสิหวั่นใจมากกว่า ...

.... ชีวิตของพอยเคยรุ่งเรืองแบบสุด ๆ มีทุกอย่าง มีคนรายล้อมมากมาย การเงิน การงาน ไม่มีปัญหาอะไร สมัยก่อนพอยผมยาวมาก คือไว้มาตลอดเพิ่งตัดไปเมื่อ 2 ปีก่อนที่จะเจอเรา และ ไปสักยันต์ 108 กับ อาจารย์ท่านหนึ่งแถว ๆ พระโขนง
พอยบอกว่ามันเป็นยันต์เมตตา เธอคิดว่าจะช่วยให้การงานดีขึ้น แถมตอนเรียนมัทธยมปีที่ 6 เธอยังทำสิ่งน่ากลัว และ บาปมาก ซึ่งเราเองก็ตกใจมาก ๆ คือ เธอเคยมีแฟน เธอท้อง และ ได้ทำแท้งลูกของตัวเอง แต่ที่น่าตกใจก็ คือ เธอเอาลูกชายของตัวเองมาทำเป็น " กุมารทอง " และ คนที่ทำให้ก็ คือ อาจารย์คนที่สักยันต์ให้เธอนั้นเอง .... เรารู้สึกแย่ตรงที่ว่า ... พอยเธอมี " ลูกชายฝาแฝด " ...

... เรามารู้ภายหลังว่า ไอ้ตัวที่มาแกล้งเราในคืนนั้นก็ คือ กุมารทองฝาแฝดลูกของพอยนั้นเอง ... ซึ่งแต่ก่อนเธอเลี้ยงเอง แต่ตอนที่ไปทำงานที่สิงค์โปรเธอได้นำกุมารทองสองตนนี้มาฝากให้แม่ของเธอดูแลแทน ... หลังจากไปทำงานที่สิงค์โปรได้สองปีกว่าชีวิตของพอยก็เริมตกลง ... จากจุดที่เรียกว่าสูงสุดในชีวิตของตนเอง กลับดิ่งลงเหวลึกอย่างน่าตกใจ ... ทำให้เราได้เรียนรุ้อะไร ๆ ได้มากขึ้นจากที่เคยแค่ได้ยินได้ฟังมา ....