ความทุกข์ ที่ฝังไว้ไนจิตในใจ ไม่ต่างอะไรกับคนติดคุก

ทุกคนที่มีคนที่รักมากและผูกพันกันมาก ก็ต้องเจอเหตุเช่นนี้ยกเว้นเราไปก่อนเค้า ต้องฝึกสติ สมาธิ ปัญญา ตามธรรมะพระพุทธองค์ เข้าถึงอริยสัจ4 ไม่งั้นคงทุกข์แทบขาดใจ นี้แหละที่ทรงออกค้นหาหนทางดับทุกข์ไม่ยึดติดกับสุข ณปัจจุบัน ที่ไม่เที่ยงใดๆเลย

 

ผมอ่านหนังสือธรรมมะของหลวงปู่หลวงตาที่ปฏิบัติธรรมจนท่านบรรลุมรรคผม. ผมมามองตัวเอ็งผมยึดติดอดีต ผมถือว่าผมเลวมาก ทั้งๆที่เกิดมาไม่ควรยึดมั่นกับอะไรเลย ผมอ่านหนังสือธรรมะผมก็น้ำตาใหลว่าเราเลวมาก ที่ยังยึดกับอดีตเช่นนี้ อะไรก็ไม่สำคัญเท่าใจ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการรักษาใจ

 

เข้าใจความรู้สึกที่เกิดขึ้นครับ ท่านจขกท พึงเข้าใจว่า ไม่มีใครบังคับบัญชาอะไรได้จริงแม้แต่ความคิดของตนเพราะทุกสิ่งล้วนเกิดจากเหตุปัจจัยมากมายมหาศาลทั้งภายในแลภายนอก.. การคิดจะทำตนเป็นพระอรหันต์ในชั่วพริบตาเพื่อสามารถ"ปล่อยวางปลง"ในทันทีทันใดนั้นเป็นแต่ความอยากที่นำตนเข้าสู่ความคับแค้นแน่นอกมากขึ้นไปอีก..ยุติการคาดหวังในลักษณะนั้นลงเสีย หันมาใช้วิชาที่เคยอ่านสดับศึกษามามากให้สนับสนุนปัญญาให้กล้าแข็งขึ้น ...ปัญญาที่รู้สภาพธรรมตามจริงของสิ่งทั้งปวงนั่นจะเป็นเครื่องชำระความห่วงหาอาทรพิไรโศก อันเกิดจากตัณหาติดข้องในคนรักและสิ่งต่างๆได้แน่...เพราะแม้ความเสียใจก็ตกอยู่ในกฏไตรลักษณ์เช่นกัน จะไม่ยืนยงอยู่ตราบนิรันดรอย่างที่เพลงเขาแต่งไว้หลอกคนเขลาให้เชื่อ...

ท่านจขกท อาจคิดว่าตนรักคนรักมากมายเหลือเกินจึงเข้าถึงโทมนัสได้เพียงว่าจะตายตามไปด้วยในบัดนี้ทีเดียว...แต่เอาเข้าจริง หากเวลานี้ท่านล้มป่วยเจ็บไข้กระทันหันหรือมีใครโกงท่านจนหมดตัว.. ความเศร้าสลดเพราะคนรักตายจะพลันลดน้อยลงหรือปราศนาการไปทันที ความใส่ใจในเรื่องที่เกิดกับตนจะขยายใหญ่คับใจจนไม่มีเวลาอาทรใครๆที่เสียชีวิตไปทีเดียว...เรื่องเช่นนี้เป็นสิ่งที่เกิดเป็นปรกติ ..เพราะเมื่อมองดูไปโดยรอบ เราจะพบว่าตนนั่นเองคือคนที่ตนรักที่สุด... จึงไม่พึ่งมั่นหมายถือเอาจริงจังในอารมณ์ความรู้สึกที่กำลังเป็นไปอยู่...ว่าจะยั่งยืนแน่แท้ไม่แปรผัน เวลานี้ปัจจัยอื่นยังไม่เกิด ท่านจึงมุ่งใจไปยังเรื่องการสูญเสียคนรัก ..แ...ต่..ใครจะรู้ว่า เเม้ใน๑นาทีข้างหน้า ท่านจะยังหายใจอยู่ เพราะสติที่พร่องด้วยความโศกอาจเป็นเหตุให้เข้าถึงหายนะได้ในที่ทั้งปวง...บัดนี้ พึงปลดปล่อยตนให้เป็นอิสระจากคุกขังคือตัณหาด้วยปัญญาที่ได้มาจาการสดับพระธรรมเถิด.

.เป็นกำลังใจให้ท่านพ้นโศกผ่านวิกฤตินี้ได้โดยเร็วครับ

 

ยิ่งรักมากผูกพันธ์มากคาดหวังมากก็ยิ่งทุกข์มากเท่านั้น เพราะทุกสิ่งไม่เที่ยง ไม่มีอะไรคงที่ เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา และเหตุปัจจัย

ยิ่งห้ามความคิดก็ยิ่งคิด ทางที่จะทำได้คือต้องหาอะไรทำเพื่อเบี่ยงแบนความสนใจ เช่นทำงานให้หนักขึ้น ออกกำลังกาย สวดมนต์ภาวนา หรือมีอะไรที่ต้องทำก็ทำให้เต็มที่ ทำให้ดีหันไปสนใจ พ่อแม่ เพื่อนฝูง ญาติพี่น้อง หรือใครก็ได้ที่เราพบเจอ อ่านหนังสือ เมื่อเวลาผ่านไปความทุกข์จะลดน้อยลง

มันทรมาณจริงๆ กับความคิดถึงหรือความต้องการในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ต้องพิจารณาและยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นในปัจจุบันขณะ

 

ยังไงผมขอให้คุณผ่านช่วงเวลาแบบนี้ไปให้ได้นะครับ ผมอ่านแล้วผมยังรู้สึกไม่ค่อยดีเลยเพราะผมก็มีคนที่ผมรัก เศร้าเสียใจมันก็สมควรอยู่ครับแต่อย่างไรก็ขอให้คุณมีจิตใจที่เข็มแข็งกลับมาในเร็ววัน ทำบุญอุทิศกุศลให้คนที่คุณรักมากๆนะครับอาจเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่คุณจะทำให้เขาได้ในขณะนี้ ชีวิตคุณต้องเดินต่อไปต้องอยู่ต่อไปคนที่จากไปแล้วเขาไม่มีโอกาสทำบุญกุศลเพิ่มอีกเป็นหน้าที่คุณ คุณเสียใจนานแค่ไหนก็ไม่เกินแปดหรือเก้าสิบปี ยังไงพวกเราทุกคนก็ต้องตามๆกันไปอยู่แล้วครับ ผมไม่สามารถบอกได้ว่าผมเข้าใจคุณเพราะผมไม่ได้เจอแบบคุณ แต่ผมเห็นใจคุณและขอเป็นกำลังใจให้คุณมีกำลังใจกลับมาอีกครั้งหนึ่งลมหายใจคุณยังมีอยู่คุณยังมีหน้าที่ในภพชาตินี้ที่ต้องทำให้ดีที่สุดครับ

 

แด่รักที่จากไปครับ

 

ตอนนี้ผมถือศีลทานเจ ทำบุญให้เธอครับ หวังว๋าเธอคงได้รับผลบุญของผมทีเป็นตัวแทนแห่งรักจากผมที่ยังมีให้เธอ ขอบคุณทุกกำลังใจและน้อมบุญถึงทุกท่านในการถือศีลกินเจของผมด้วยครับ

 

ผมก็ทานเจด้วยครับ น้อมบุญให้รักที่จากไป.(ผมก็อกหักด้วยล่ะครับ.ทำเป็นเล่นไป)
ปล.อกหัก คือสิ่งบ่งบอกว่า เราใกล้ความจริงแหล่ะ น่าภูมิใจยิ่งนัก (พูดจริงๆ)

 

ขออนุโมทนาในกุศลผลบุญที่ท่านจขกท.ได้พากเพียรมา เพื่อดับซึ่งความทุกข์ใจที่มี... ดิฉันขอส่งส่วนบุญกุศลไปคุ้มครองรักษาใจของท่าน Dank ที่กำลังเจ็บป่วยได้รับทุกขเวทนาทางใจอย่างที่สุด ดิฉันมีจิตเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์ ขอส่งส่วนบุญกุศลทั้งมวล ที่ดิฉันได้บำเพ็ญเพียรมา ทั้งทานศีลและภาวนา ไปปกป้องคุ้มครองรักษาใจของท่านให้บรรเทาเบาคลาย หายจากอาการทุกข์ใจโดยเร็วพลัน ขอให้ท่านได้มีดวงตาที่เห็นพระธรรมแจ่มแจ้ง ได้ปฏิบัติวิปัสสนากัมมัฏฐาน ได้บรรลุมรรคผล ตามสมควรแก่บารมีของท่าน เทอญ...

ยึดมากก็ทุกข์มาก ยึดน้อยก็ทุกข์น้อย ยิ่งรักสิ่งใดมาก สิ่งนั้นก็สร้างปริมาณความทุกข์ให้เราได้มากเป็นเงาตามตัว หนทางเดียวที่จะยุติความทุกข์ที่เผาผลาญจิตใจได้ก็คือ การปล่อยวางในสิ่งที่เราควบคุมไม่ได้ลงเสีย...

ได้อ่านกระทู้ของท่าน Dank ทีไร พลอยเศร้าใจไปด้วยทุกครั้ง เห็นใจมากมากค่ะ ไม่มีสิ่งใดอยู่กับเรานานหรอกนะคะ ไม่ว่าสุขหรือทุกข์ เอาใจช่วยสุดสุดเลยค่ะ^^

 

ขอบคุณแห่งเมตตาจิต ที่ส่งมาจากใจของท่านสีลสิกขา ครับนี้แหละความทุกข์ มันทำร้ายจิตใจผมไม่พอ ถ้าผมตายจิตเศร้าหมองนี้คงไม่ไปกับผมแน่ กิเลสพาคนไปนรกไม่ใช่น้อย แต่พอไปถึงนรกกิเลสไม่ไปกับเราตอนนี้ส่วนมากก็ฝึกสติบริกรรม พุทโธครับ ถามนอกเรื่องกับพี่สีลหน่อยครับไปเรียนโหราศาสต์เขาไปเรียนที่ใหนกันครับ ผมอยากไปเรียนครับ ขอบคุณพี่มาก ที่มาให้กำลังใจผม

 

(สมาคมโหราศาสตร์นานาชาติ)

ลองเข้าไปดูที่นี่ค่ะ สถาบันโหราศาสตร์นานาชาติ สนใจศาสตร์ไหนก็เรียนเลย เผื่อจะเบนความสนใจกับความทุกข์ที่มีอยู่ได้บ้าง แต่อย่างไรก็อย่าทิ้งธรรมะ ของพระพุทธองค์นะคะ เรียนอภิธรรม หรือเรียนเกี่ยวกับหลักธรรมคำสอน ก็ดีนะคะ เพราะคือหนทางดับทุกข์ที่แท้จริงเลยค่ะ

 

ผมก็สนใจโหราศาสตร์ด้วยครับ ซินแสเคยทำนายผมไว้ว่า ถ้าครองเพศบรรพชิตเมื่อไร จะไม่มีวันสึกอย่างแน่นอน (ผมก็ว่างั้นแหล่ะครับ)
ปล.ความรักคือ การสร้างภพชาติ จงพยามอย่ารักใคร.เชื่อผม.

 

ขอบคุณครับ ความรักของผมเป็นอากาศ รับรู้แต่สัมผัสไม่ได้ หากความรักนอกเหนือบุพการี บอกได้เลยฝันไปเถอะครับ ขอบคุณมากๆที่มาให้กำลังใจค๊าบผมเอ็งไม่คิดถึงข้า ข้าก็คิดถึงเอ็ง

 

รักใครก็ไม่เท่ารักตนเอ็ง คิดถึงคนรักที่จากไป ไม่ช่วยอะไรผมไม่ได้ ขอการรักษาศีลและทำความดีเป็นตัวแทนแห่งรักที่ผมมีให้เธอ ความรักของผมเป็นอากาศเป็นลม รับรู้แต่สัมผัสไม่ได้ เพียงเวลาที่ผ่านไป เพียงสายน้ำที่ใหลผ่าน
เพียงใจที่คอยนาน
คงใหลผ่านห้วงเวลา