หลวงปู่เเหวน จากคำบอกเล่าของ หลวงพ่อฤาษีลิงดำ

​

หลวงปู่แหวน ท่านท่องเที่ยวธุดงค์อยู่ตามป่าเขาลำเนาไพรอยู่นานกว่า ๕๐ ปี ประชาชนทั่ว ไปจึงไม่รู้จักท่าน เพิ่งจะมาได้ข่าวคราวและรู้จักหลวงปู่ ก็ประมาณปลายปี ๒๕๑๖ เมื่อหนังสือพิมพ์นำประวัติและเรื่องราวอภินิหารต่างๆ ของหลวงปู่มาเผยแพร่

ในหนังสือ พระธาตุปาฎิหาริย์ ของนิตยสารโลกทิพย์ ได้นำลงเรื่องคำบอกเล่าของ หลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง จังหวัดอุทัยธานี เกี่ยวกับเรื่องราวของหลวงปู่แหวน ตอนที่ท่านเริ่มดัง

" หลวงพ่อฤาษีลิงดำ เล่าว่า มีทหารอากาศ ขับเครื่องบินเหาะข้ามวัดดอยแม่ปั๋งไป นักบิน คนนั้นตกใจจนหูตาเหลือก เพราะพบหลวงปู่ผู้เฒ่านั่งอยู่บนก้อนเมฆขวางทางบินอยู่ ต้องรีบบังคับเครื่องหลบ ตาลีตาเหลือก ขาบินกลับก็พบหลวงปู่องค์เดิมอยู่บนก้อนเมฆอีก

เมื่อนำเครื่องบินร่อนลงสนามแล้ว นักบินนายนั้นได้ไปกราบนมัสการ เจ้าคณะเชียงใหม่ เรียนถามว่า ที่เชียงใหม่มีพระ องค์ไหนดีบ้าง ที่มีปาฎิหาริย์พิเศษ

เจ้าคณะจังหวัดบอกว่า เห็นมีอยู่องค์หนึ่ง คือหลวงปู่แหวน วัดดอยแม่ปั๋ง หรือดอยสีม่วง (ปั๋ง ภาษาเหนือแปลว่า สีม่วง) แม่ปั๋ง เพื่อที่จะพิสูจน์ดูให้เห็นกับตา เมื่อไปถึงวัดก็พบว่า มีผู้คนมากมาย จากสารทิศต่างๆ มารอพบหลวงปู่แหวน เต็มวัดไปหมด

ปกติหลวงปู่แหวน ไม่ยอมออกมาพบปะผู้ใดง่ายๆ แม้แต่งานฉลองอายุครบรอบของท่าน ที่คณะศิษย์ยานุศิษย์ตลอดจนผู้ที่เคารพเลื่อมใส จากทั่วทุกสารทิศ หลั่งไหลไปจัดงานขึ้น ผู้คนแน่นวัด มืดฟ้ามัวดิน รถราจอดเต็มดอยไปหมด หลวงปู่แหวนก็ไม่ยอมออกมาจากห้องให้สรงน้ำ หรือให้กราบสักการะ แจกของชำร่วย อย่างงานวันเกิดของพระเถระอื่นๆ

หลวงปู่แหวนยังคงเก็บตัวอยู่แต่ในห้องและหนีคนอย่างอุปนิสัยแต่เดิมของท่าน ท่านจะออกมาจากห้องเป็นปกติ ก็เฉพาะเวลาฉันจังหันเช้า และเจริญพระพุทธมนต์ค่ำเท่านั้น

ทหารอากาศนายคนนี้ไปตอนเช้า พอได้เวลาหลวงปู่แหวน อออกจากห้องมาฉันอาหารเช้า ก็จ้องมองด้วยความตะลึง จำได้ทันทีว่า พระผู้เฒ่าองค์นี้จริงๆ ที่เขาพบบนก้อนเมฆขณะขับ เครื่องบินผ่านดอยแม่ปั๋งไป

เขาจึงแหวกผู้คนเช้าไปกราบนมัสการแทบเท้าหลวงปู่แหวน ด้วยความเคารพเลื่อมใส อย่างสูงสุด น้ำตาไหล ปลาบปลื้มใจ ตื้นตันใจ ที่ตนได้มีบุญได้พบเห็นตัวจริงของหลวงปู่แหวน "

นี่แหละครับ เป็นเหตุการณ์หนึ่ง ที่ทำให้ผู้คนทั่วทุกสารทิศ หลั่งไหลมากราบหลวงปู่แหวน แห่งวัดดอยแม่ปั๋ง ทำให้ท่านเป็นพระดังแห่งยุค

​

​

<FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูป</LEGEND>
</FIELDSET>

 

<TABLE style="WIDTH: 527px; HEIGHT: 600px" borderColor=#00ffff cellSpacing=0 border=1><TBODY><TR><TD><CENTER>
หลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ
วัดดอยแม่ปั๋ง อ.พร้าว จ.เชียงใหม่</CENTER><TD><B>

<DD>อดีตก็เป็นธรรมเมาอันหนึ่ง อนาคตก็เป็นธรรมเมา <DD>พึงทำให้จิตดิ่งอยู่ในปัจจุบัน รู้ปัจจุบัน ละปัจจุบัน <DD>ตัดตัณหา ตัดกิเลส ตัดมานะทิฐิ <DD>ตัดความยึดมั่นของตนให้เสร็จลง <DD>แล้วก็สงบได้ </DD>​

</B></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

อัปปะมาโณ สังโฆ พระสงฆ์มีคุณ จะนับจะประมาณมิได้

<Oขออนุโมทนาบุญกับท่านผู้ตั้งกระทู้ และทุกๆท่านที่ร่วมอนุโมทนาครับ<O</O
สาาาาา...ธุ
สาาาาา...ธ
สาาาาา...ธุ
ให้ดังไปถึงพระนิพพาน</O

 

หลวงปู่แหวน ท่านเป็นพระที่อยู่ในดวงใจของคนไทยทุกคน ยังจำได้วันพระราชเพลิงท่าน คนมืดฟ้ามัวดิน มีการถ่ายทอดสดทางโทรทัศน์ มีการออกหนังสือเกี่ยวกับท่านมากมาย ร่วมโมทนาระลึกถึงองค์ท่านครับ

 

พ่อเล่าว่าทหารบนดอยแทบทุกคนจะมีเหรียญหลวงปู่แหวนติดตัวเมื่อครั้งรบกับคอมมิวนิสต์

 

อ นุ โ ม ท น า ส า ธุ

อยากรู้จังทำไมหลวงปู่แหวน ไม่อยากจะเจอหน้าผู้คน

 

ขอระลึกถึงพระรัตนตรัย
จาก thananyi

 

ตอนเด็กๆป๋มไม่ได้รบกะคอมมะนิด
เลยห้อยหลวงปู่แหวนรุ่นเรียนเก่ง

 

เด็ก น้องสาวเราห้อยหลวงปู่แหวน เราไม่ค่อยห้อยพระดิฉันเหมือนลิงได้แก้ว ใครว่าว่าอะไรดีก็เฉย ไม่สนใจ พระอริยเจ้าอยู่ที่ไหน ไม่รู้จัก ไม่มีวาสนาเลยหลายท่านแล้วที่แนะนำอะไรดี ๆ ไม่เอากว่าจะรู้ค่า..

หลวงปู่แหวนตอนเด็ก ๆมี เหรียญเยอะมาก ผู้คนนับถือมากไม่ใส่ใจ แต่มีสิ่งเดียวที่ชอบคือว่าที่มองท่านจาก ทีวี หรือจากภาพ รู้สึกว่าท่านใจดีมีเมตามาก
ขอบคุณคุณเจ้าของกระทูมากนะค่ะ ขออนุญาติเก็บภาพค่ะ

ขออนุโมทนา ในส่งที่หลวงปู่แหวนได้สร้างบารมีธรรม และ
อนุโมทนาที่ท่านเจ้าของกระทู้ได้ลงเรื่องดีนำมาฝาก


สาธุ...ค่ะ

 

อนุโมทนา สาธุ สาธุ สาธุ

 

เอาใจนี้แหละเป็นผู้รู้ เอาใจนี้แหละเป็นผู้เห็น เอาใจนี้แหละเป็นผู้ละ เอาใจนี้เป็นผู้วาง ให้ปฏิบัติกาย วาจา ใจ นี้ให้แข็งแรง กายนี้ก็ออกไปจากใจนี้ แต่ให้พิจารณากายนี้ให้รู้แจ้ง ใจนี้ก็ให้รู้แจ้ง ใจนี้เป็นตัวเหตุ เอาใจนี้ละ เอาใจนี้วาง เอาใจนี้ถอน ถอนทุกสิ่งทุกอย่างนั้นแหละ ถอนกิเลสก็เอาใจนี้ถอน ถอนอยู่ที่ใจนี้แหละ ละอยู่ที่ใจนี้แหละ
คำสอน หลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ
ขอกราบนมัสการหลวงปู่ด้วยความเคารพ
ขออนุโมทนา สาธุ

 

เงินไม่สำคัญเสมอไป

เงิน ซื้อเตียงนอนได้ แต่ซื้อการหลับเป็นสุขไม่ได้
เงิน ซื้อกระดาษปากกาได้ แต่ซื้อความเป็นกวีไม่ได้
เงิน ซื้ออาหารดี ๆ ได้ แต่ซื้อความอยากรับประทานไม่ได้
เงิน ซื้อความประจบสอพลอได้ แต่ซื้อความจริงใจไม่ได้
เงิน ซื้อการตามใจได้ แต่ซื้อความจงรักภักดีไม่ได้
เงิน ซื้อเพชรนิลจินดาได้ แต่ซื้อความงามไม่ได้
เงิน ซื้อความสนุกชั่วคราวได้ แต่ซื้อความสุขไม่ได้
เงิน ซื้อเพื่อนร่วมเดินทางได้ แต่ซื้อเพื่อนแท้ไม่ได้
เงิน ซื้ออำนาจราชศักดิ์ได้ แต่ซื้อปัญญาไม่ได้
เงิน ซื้ออาวุธยุทธภัณฑ์ได้ แต่ซื้อสันติสุขไม่ได้
เงิน ซื้อภรรยาที่สวยได้ แต่ซื้อแม่ของลูกไม่ได้

*** เงิน จะสำคัญได้ เมื่อจำเป็นต้องใช้เท่านั้น ***

อนุโทนา...สาธุ...สาธุ...สาูธุ[b-hi]

 

พ่อผมเคยเล่าให้ฟังว่าหลวงปู่แหวนท่านชอบทหารอากาศ

ตอนสมัยที่พ่อผมทำงานอยู่หน่วยสื่อสารก็เคยขึ้นไปรับเหรียญจากมือท่าน

 

กลางคืนพี่สาวฝันว่าหลวงปู่แหวนบอกว่าจะมาอยู่ด้วย รุ่งขึ้นเดินไปตามทางเก็บเหรียญหลวงปู่แหวนได้ 1 เหรียญ สังโฆอัปมาโน...สาธุ

 

ฝันเห็นหลวงปู่แหวนหลายครั้ง ในฝันท่านเมตตามาสอนกรรมฐานเป็นส่วนใหญ่ แต่ต้องเกี่ยวกับหลวงพ่อฤๅษีลิงดำทุกครั้งไป แปลกใจอยู่เหมือนกัน

 

อนุโมทนา ครับ
สาธุ สาธุ สาธุ
___________
ธรรมะคือธรรมชาติ

 

ขออนุญาตเล่าเพิ่ม
เอฟ.4ของอเมริกันที่อุดรฯบินอยู่เห็นพระนั่งบนก้อนเมฆ จึงถ่ายภาพด้วยกล้องของเครื่องบินรบไว้
ล้างภาพแล้วนำมามอบให้นายท่าอากาศยานอุดรฯชื่อฉโรจน์ แจ่มกระจ่าง เป็นรูปพระนั่งสมาธิบนก้อนเมฆ
เมื่อคำนวณทิศทางแล้วจึงรู้ว่าฝรั่งได้ถ่ายภาพนี้เหนือวัดถ้ำกลองเพลของหลวงปู่ขาว อนาลโย เมื่อฝรั่งกลับไปได้มอบภาพนี้ไว้ให้ท่านนายท่าอากาศยานอุดรคุณฉโรจน์ฯ
ต่อมามีหัวหน้าสถานี บดท.ที่หนองคาย ได้ขอภาพนี้ไปจากนายท่าฉโรจน์ฯจึงไม่มีใครเคยเห็นภาพนี้อีกเลย เพราะเจ้าตัวคงเก็บไว้บูชาและส่งมอบถึงลูกถึงหลานต่อไป
ดังนั้น ภาพที่นายทหารอากาศเห็นที่เชียงใหม่ของหลวงปู่แหวน กับ ภาพที่ทหารอากาศอเมริกันเห็นและถ่ายภาพไว้ได้ของหลวงปู่ขาวนั้น จึงเป็นเรื่องจริงแท้แน่นอน100%
ปัจจุบันนายท่าอากาศยานฉโรจน์ฯยังมีชีวิตอยู่ ส่วนลูกชายท่าน ทำงานอยู่ที่ภูเก็ตและเคยเป็นศิษย์หลวงปู่อ่อนสา อุดรฯ

 

สาธุ อนุโมทนาครับ (รักและเคารพหลวงปู่แหวนมาก หลวงปู่อยู่ในดวงใจของลูกตลอดไป)

 

ผมรักหลวงปู่ครับ

(smile)