ท้อใจกับตัวเองที่ไม่ค่อยมีวาสนากับเขา

ผมเป็นคนนึงเองที่ชอบเรื่องดวงชะตาและมักทำบุญทำทานให้เสมอ แต่เหมือนว่าปัจจุบันที่ผมได้รับ มักมีปัญหาอุปสรรคและติด ๆ ขัด ๆ อยากจะทำอะไรแข่งกับญาติพี่น้องที่กำลังพรุ่งพรวดทำไรก็มีเงินทองไหลมา แถมได้ไปถึง ตปท. แต่ผมเองเป็นแค่เจ้าหน้าที่ IT แม้กระนั้นหางานใหม่ก็มักเหมือนมีอุปสรรค อยู่ได้ไม่นาน
ไม่รุ้จะทำไงเหมือนกันภาระที่บ้านก็มี ท้อใจเหมือนกันครับ ผมเองเกิดปีกุน 2526 ไหว้พระขอพรทุกครั้งก็ขอให้ตัวเองราบรื่นในการงานตลอด ไม่รุ้ว่าจะต้องเสริมดวงให้กับตัวเองอย่างไร สิ่งที่เสริมดวงให้คนปีนี้ต้องสวมใส่อะไร เผื่อดวงชะตาได้มีวาสนากับเขาบ้าง

 

อย่าท้อไปเลยค่ะ ทุกคนมีปัญหาทั้งนั้นแหละค่ะป้าเองก็ไม่น้อยกว่าคุณฯ หนี้สินมากมาย ต้องใช้หนี้แทนคนอื่น และเมื่อวันศุกร์ เจ้าหนี้ก็โทรมาบอกว่าเตรียมจะยื่นฟ้องป้าแล้ว อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ป้ามักจะคิดแบบนี้ แต่สิ่งที่มันจะเกิดมันจะกระทบกับแม่ซึ่งตอนนี้สุขภาพไม่ค่อยดี ป้าก็เลยต้องมาคิดใหม่ อะไรจะเกิดก็อย่าเพิ่งเกิด ตอนนี้ป้าก็วิ่งเต้นหาเงินเพื่อไปผลัดผ่อนเจ้าหนี้ เหนื่อยนะ แต่วันนี้มันไม่ได้เป็นวันของเรา เราไม่ใช่คนเลว คงมีสิ่งดีๆ มาหาเราบ้างแหละ ถ้าเราท้อซะแล้ว ใครจะมาให้กำลังใจเราล่ะ
กัดฟันเดินหน้าต่อไปนะคะ คุณฯ ไม่ใช่คนเดียวที่มีปัญหา เพียงแต่ว่าเรารู้แต่ตัวเราเอง หายใจเข้าลึกๆ นะคะ
ความหวังยังมีค่ะ

 

คนที่มักติดขัดในชาตินี้ ในเรื่องต่างๆ
ให้ลองพิจารณาว่า ในชาติปัจจุบันคุณทำผิดศีล 1 ใน 5 ข้อใดหรือไม่

ถ้าทำ ก็เลิกทำ และขอขมากรรม ขออโหสิกรรมต่อกรรมที่คุณได้ทำไว่ และต่อบุคคล ที่คุณได้กระทำไว้ เมื่อได้รับการให้อโหสิกรรม กรรมนั้นก็บรรเทา เบาบาง และกลายเป็นอโหสิกรรมไป

หากเป็นกรรมที่เกิดขึ้นในอดีตชาติ ให้ดูว่ากรรมที่ส่งผลในปัจจุบันชาติคืออะไร เพราะผลของวิบากกรรมจะสะท้อนกรรมที่เคยทำมา

กรรมหลักๆ ที่ทำให้ต้องเผชิญวิบากคือ กรรมจากศีล 5
แต่บางกรรมที่ใกล้ตัว ก็ส่งผลชัดเจนมาก ให้ไม่เจริญก้าวหน้า ได้แก่

1. กรรมกับบุพการี ผู้มีพระคุณ ทางกาย วาจา ใจ
2. กรรมต่อชาติ บ้านเมือง สถาบัน ธรณีสงฆ์ พระสงฆ์ องค์เจ้า และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เช่นการปรามาส จาบจ้วงเนื้อนาบุญ ผู้ทรงศีล ให้ร้าย หยิบฉวย ทำลาย ทางหนึ่งทางใดก็ดีเป็นต้น
3. กรรมจากการทำแท้งค์ รู้เห็น แนะนำ มีส่วนร่วม ทางหนึ่งทางใดก็ดี

ถ้ามี ให้ จุดธูป 16 ดอก หน้าพระประธาน ท่องบทขอขมาพระรัตนตรัย บอกฟ้าดิน ถึงความผิดที่ลุล่วงไปแล้ว บอกท่านว่าคุณสำนึกผิดแล้ว จะไม่ทำเช่นนั้นอีกแล้ว และขอขมา อโหสิกรรม เพื่อขอโอกาสเริ่มต้นชีวิตใหม่ในทางที่ถูก ที่ควร

หากมีกรรมข้อ 1 ให้ล้างเท้าท่าน ขออโหสิกรรม เมื่อท่านอโหสิกรรมแล้วก็จบ พร้อมขอท่านอำนวยอวยพรใช้ชีวิตเจริญรุ่งเรือง แล้วเอาน้ำล้างเท้ามาราดหัว ราดตัวอาบน้ำปัดเป่าวิบากกรมออกไป

หากมีกรรมข้อ 2 ให้ไปศาลหลักเมือง จังหวัดตัวเอง จุดธูป 16 ดอกขอขมากรรม ในเรื่องที่ติดขัด แล้วทำบุญ อะไรก็ได้ที่ศาล เพื่อเป็นตัวแทน ชำระหนี้เวร กรรมต่างๆ ให้ขาดกัน

หากมีกรรมข้อ 3 ให้อุทิศบุญและขออโหสิกรรมให้เด็กที่ถูกทำแท้งค์เรื่อยไป การหล่อพระ บวชพระ เป็นเจ้าภาพบวชพระ การพิมพ์หนังสือสวดมนต์แจก หรือการนั่งวิปัสนา กรรมฐานส่งบุญจะได้บุญใหญ่ และง่ายต่อการที่จะได้รับการอโหสิกรรมจากเด็กเหล่านี้

ในเคสของคุณ ได้ดีน้อยกว่าคนอื่น
1. ให้รู้ว่า คุณสร้างบุญบารมีมาน้อยกว่าเค้า
วิธีแก้ เสริม อย่าได้เปรียบเทียบ ให้ยินดีและอนุโมทนากับเขา ให้ตั้งใจทำงานชาตินี้ให้ดีที่สุด ดำรงตนบนทาน ศีล ภาวนา สมาธิ เรื่อยไปจะสร้างบุญ บารมี และวาสนาในลำดับต่อไป

2. งานไม่ก้าวหน้า ให้ตั้งใจทำงาน ด้วยความทุ่มเท อดทน
วิธีแก้ เสริม บูชา กราบไหว้ขอพร พระปิยะ กรมหลวงชุมพร และพระพิฆเนศ
ท่านเด่นเรื่องการงาน การต่างประเทศ การปกครอง และความสำเร็จ

3. เรื่องการเงิน
วิธีแก้ ปรับระบบการใช้จ่าย ตัดสิ่งไม่จำเป็นออก ใช้ให้น้อยกว่ารายรับ หาให้มากกว่ารายจ่าย ทำอะไรเสริมบนเน็ต โดยไม่ต้องลงทุนสูง
วิธีเสริม ให้ทาน ชำระหนี้สงฆ์บ่อยๆ ถวายสังฆทานข้าวสาร ถวายตู้บริจาคเงิน ถวายบาตรให้วัด

สุดท้าย ทาน ศีล สมาธิ ช่วยคุณได้
รู้วิธีแก้ เสริม แล้ว ทำเลยนะครับ
ทำความดีให้ผมหนึ่งอย่างนะครับ ให้เจ้ากรรมนายเวรของคุณ ให้เทวดารักษาผมและตัวผม
ขอให้พบทางสว่างครับ

 

เอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่น ทุกข์ทั้งชาตินะ เราจะบอกให้
เราต้อง บอกตัวเองทุกวัน วันนี้เราทำอะไรให้ตัวเองรึยัง ทำดีละชั่ว แม้แต่ทางจิตใจ
อย่าเอาจิตใจไปอยู่กับคนอื่น คนเราสร้างมาไม่เหมือนกัน ของเขาก็ของเขา ของเราก็ของเรา
เรามีวาสนานะถึงได้เกิดเป็นคน
คนเก็บขยะก็มีวาสนา
กรรมกร ก็มีวาสนา
คนขอทาน ก็มีวาสนา
โดยเนื้อแท้เราเท่าเทียมกัน เพราะเราตายเหมือนกันนะ
แต่เป็นวาสนาของเขาเอง
วาสนาของคุณคือ ทำยังใง คุณจะมีความสุขในสิ่งที่คุุณมีคุณเป็นละ
มันทุกข์มาก ก็ ไป ปฎิบัติธรรม ซัก สามวัน เจ็ดวัน สิบห้าวัน หรือ หนึ่งเดือน หรือ หนึ่งพรรษา
ถวายให้เจ้ากรรมนายเวรเขาหน่อยเป็นไร
เพื่อ อะไรจะได้คลาย
เคยได้ยินใหม ทำบุญคือยาทา วิปัสนาคือ ยากิน
รักษาให้ถูกนะท่านนะ
มาเป็นกำลังใจ

 

ใส่บาตรทุกวันสิ

 

ทำดียังไม่สมบูรณ์..ยังคาดหวังในการทำดีสูงเกินไป...

 

ให้ทาน รักษาศีล ปฏิบัติธรรม
ทุกสิ่งก็จะดีขึ้นเรื่อยๆ

บอกคนอื่น เราเองก็ไม่ได้รื่นซักเท่าไหร่ แต่ความติดขัดก็ลดลงเรื่อยๆ นะ
อิ อิ

 

คนที่มีปัญหาบนโลกนี้ คือคนที่ยังมีชีวิตครับ

 

ผมก็เคยครับที่บ้านติดหนี้เป็นหลัก 10 ล้านขึ้นไป กินมาม่ามื้อเดียวยังเคยเลยครับ จากขับรถแพงๆ ต้องเปลี่ยนมาเดินแทนอ่ะครับ

ก็หมั่นสวดมนต์ อฐิษฐาน ตามกำลังนะครับ ผมว่าน่าจะดีขึ้นเพราะบ้านผมใช้หนี้หมดแล้วครับ

 

ขอบคุณมาก ๆ ครับ...ตอนนี้ผมรู้สึกตัวเองว่าเครียดมาก ๆ จะนำไปลองปฏิบัติตามครับ เผื่ออะไร ๆ จะดีขึ้น ขอบพระคุณเป็นอย่างสูง

 

คงจะเป็นจริงครับ ผมเคยพาน้องที่รู้จักไปทำแท้งค์ครับ ปัจจุบันทำอะไรก็ติดขัดไปหมด เงินทองหร่อยหรอ เครียดมาก ๆ ครับ

 

ก็มีหลากหลายวิธีในการแก้ไขปัญหา ตามที่เพื่อนๆพี่ๆได้แนะนำคุณไปแล้ว ต้นพุทธก็ขอแนะนำในส่วนที่คิดว่าคุณอาจจะนะคะ อาจจะขาดไป
เราทุกคนส่วนใหญ่ ถนัดขอก่อนจะให้ ไหว้พระสวดมนต์ ทำบุญทำทานร้อยทั้งร้อยไม่มีใคร หลงลืมที่จะขอ ขอกันอย่างมุ่งหวังและตั้งใจ ..
ขอสารพัดขอ ขอจนเกินบุญ จะมีสักกี่คนคะ ที่ทำบุญเพื่อถวายบุญให้แก่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย เพียงเพื่อ ต้องการจะให้ท่านมีความสุขและมากด้วยบารมียิ่งๆขึ้นไป

เพราะฉะนั้น อย่างไรเสียก่อนขอ ก็ควรจะ ถวายบุญที่ทำให้ท่านก่อนแล้วจึงจะขอในสิ่งที่ไตร่ตรองแล้วว่า ไม่น่าจะเกินกำลังบุญที่เราพึงมีพึงได้จนเกินไป หรือตามแต่ท่านจะเมตตาเห็นสมควร
คนที่ฉลาดและมีปัญญา คือ คนที่อยู่ท่ามกลางความทุกข์แล้วยังมองเห็นความสุข
แต่คนที่ขาดซึ่งปัญญา คือ คนที่มีความสุขอยู่ตรงหน้าแล้วยังมองไม่เห็นความสุข เพราะมัวแต่คิดปรุงแต่ง กังวลกับความทุกข์ที่ยังมาไม่ถึงด้วยซ้ำไป ...กรรม

 

เห็นด้วยครับ การส่งบุญให้กับพระพุทธเจ้า เทวดาที่คุ้มครองกายสังขาร หรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เรานับถือก่อน แล้วค่อยน้อมรับ ขอพรจากท่าน ตามจิตอธิษฐาน ใช้ได้ผลมากครับ

 

ลองทำตามคำแนะนำนะครับ
อย่าลืม ทำความดีนะครับ

 

อันมนุษย์สุดแสนจะมีทุกข์ไม่สิ้นสุดไขว่ขว้าตามสงสัย
จะมีจนวนเวียนละคนไปสุดแต่กรรมใครกรรมมันเท่านั้นเอง
ครั้นน้อมรับตั้งหน้ารับใช้กรรม ที่กระทำพลาดมาแต่หนไหน
ก้ออย่าได้เรียกร้องอ้อนวอนใคร ก้อเพราะใจน้อมนำรับกรรมเอง ครั้นไม่รับนั้นทำได้ฉไนนึกสงสัยขัดหลักกรรมในสงสาร ถ้ามีสติระลึกได้สบายนานอย่าซมซานทนทุกข์เพราะกรรมตัว
...กรรมเป็นเรื่องละเอียดอ่อนแต่ไม่ซ้อนเร้นถ้ามีปัญญา
มีการต่องรองได้แน่นอนถ้าคุณหาได้ คือ
พระผู้ทรงอภิญญาที่มากด้วยบารมีจริงๆนะท่านสามารถบิณบาตรต่อเจ้ากรรมนายเวรจากหนักเป็นเบาได้ ครั้นไม่ได้เจ้ากรรมนายเวรไม่ยอมพระผู้ทรงอภิญญานั้นแหละต้องตามคุ้มตัวรักษาคุณได้ป้องกันช่วยคุณได้จากหนักก้อเป็นเบา
ยกเว้นถึงคราวตายใครก้อช่วยไม่ได้ครับ ถ้าคุณหาเจอพระผู้ทรงอภิญญาที่มากด้วยบารมีนะ..ช่วยได้ครับ
ไม่เช่นนั้นก้อก้มหน้ารับกรรมไปอยาาร้องเลยทุกๆคนมีกรรมเหมือนกันต่างที่ใครมีอาจารย์ที่ช่วยเหลือเรากันเท่านั้น หากอาจารย์ยังคุ้มตัวเองไม่ได้นับประสาอะไรจะช่วยลูกศิษย์ได้เล่า...จริงมั้ย โชคดีนะครับ

 

จริงแท้แน่นอนเลยค่ะ คุณต้นพุทธ คนเรามักจะมองเห็นทุกข์ ตอนตัวเองประสบพบเจอ เจ็บช้ำจนน้ำตาไหล เที่ยววิ่งขอสิ่งศักดิ์ ทางโน้นทีทางนี้ที ท้งที่ก่อนหน้านี้ ตอนมีความสุข สุขส้ำราญ เงินทองเหลิอกินเหลือใช้ ปรนเปรอตัวเองด้วยวัตถุสิ่งของภายนอก ลืมทำบุญทำกุศล พอถึงคราวขับขันฃึ้นมา ไม่มีบุญเกื้อหนุนตัวเองให้รอดพ้น ก็เฝ้าอ้อนวอนให้พระท่านช่วย พระที่ไหนท่านจะช่วยได้ หากแม้ท่านไม่เคยคิดจะช่วยตัวเองก่อน
ดังคำของ สมเด็จ โต พรหมรังสี ท่านกล่าวไว้ บุญเจ้าไม่เคยทำ จะร้องขออะไร ก็ไม่สามารถช่วยได้ (ขออภัยจำไม่ได้ทั้งหมด )

 

ผมก็คงไม่ต่างจาก จขกท หรอกครับ ทุกวันนี้ผมแย่กว่าที่คุณเป็นเยอะเลยครับ

ผมคงไม่อยู่ในฐานะที่จะให้คำแนะนำอะไรได้ เอาเป็นว่าสู้ๆครับ พรุ่งนี้ต้องดีกว่าวันนี้ครับ

 

ข้าพเจ้าก็ท้อค่ะ เพราะการปฏิบัติไม่คืบหน้า และมีนิสัยชอบตามใจกิเลส ..ข้าพเจ้าไปทำงานแล้วปรับตัวไม่ได้ค่ะ ไม่มีความสุขกับงานและสังคมของคนทำงาน ตอนนี้ยังไม่รู้ตัวเลยค่ะ ว่าตัวเองเหมาะจะทำงานอะไรกันแน่ ปัจจุบันช่วยกิจการของคุณแม่อยู่ค่ะ ..บางทีถ้าเราปล่อยวางความคาดหวังต่ออนาคต และเลิกทะเยอทะยาน ว่าต้องเป็นนั่นนี่ ทำงานนั่นนี่ มันอาจสุขมากขึ้นน่ะค่ะ เพราะช่วงเวลาที่สำคัญของชีวิต คือ ปัจจุบันขณะ ค่ะ

 

คุณยังมีงานทำน่ะ ดูอย่างเราซิ ต้องมาคอยดูแลแม่ หลายปีแล้ว เพราะในบ้านพี่เราทำงานเป็นหลักและคนที่จะดูแม่ได้กับโรคแบบนี้ คือเราจะละเอียดกว่าคนอื่น บ้างทีก็ท้อแท้น่ะ เพราะรายได้ไม่มี จะไปขอพี่เราเค้าก็มีภาระในบ้าน สิ่งเดียวที่ทำได้ คือทำใจ และยอมรับ เพราะพอเวลาผ่านไปทุกอย่างก็ต้องเปลี่ยนแปลง ไม่มีอะไรที่อยู่เหมือนเดิม ที่อดทนเพราะเราคิดว่าเวลาแม่กับเราก็มีไม่น้อย อยากรวยเหมือนคนอื่นพาแม่ไปเที่ยวต่างๆๆ ก็ไม่ได้ไป เลยเอาเวลาที่อยู่นี้ไม่สูญเปล่าไป ดูแม่ไปด้วย ได้สวดมนต์ไหว้พระไปด้วย จะกินจะไปไหนก็นานๆๆ ปรับตัวให้ได้ เพราะเหมือนที่คนบอกว่า ถึงรวยมากแค่ไหน มีเงินมากแค่ไหน แต่ถ้ารอบตัวเราไม่มีคนที่เรารัก รักเราอยู่ มันก็อ้างว้างเหมือนเดิม

สู้ๆๆน่ะค่ะ

 

ค่ะชีวิตคุณดีกว่าใครหลายๆคนมากมายที่บางทีข้าวปลาจะกินประทังชีวิตยังลำบากเลยค่ะ แค่พอใจในสิ่งที่เราเป็นให้ได้ก็พอแล้วค่ะ .สู้ๆค่ะ