หลวงพ่อเงิน จันโท วัดศรีวิลัย เทพเจ้าแห่งลุ่มน้ำโขงอีกรูปหนึ่ง

การไปเรียนวิชาอาคมต่างๆ ของหลวงปู่เงิน ได้รับทราบข้อมูลจากลูกศิษย์ก้นกุฏิท่านอีกคนหนึ่ง ซึ่งเป็นหลานชายท่านอีกคนเหมือนกัน คนนี้ยืนยันเลยว่าเป็นผู้อุปฐากหลวงปู่ใกล้ชิดที่สุดเพียงคนเดียวเคยบวชอยู่กับหลวงปู่และมีพยานบุคคลยืนยันได้เป็นถึงเจ้าคณะตำบลเลยทีเดียว ขอเรียกลูกศิษย์คนนี้ว่าพ่อจารย์ก็แล้วกันนะครับ ตามความนิยมของคนอีสานที่เรียกคนที่เคยบวชเรียนมาแล้วและก็มีอายุมากสักหน่อย

 

ในหนังสืออนุสรณ์งานศพหลวงปู่มีอยู่ตอนหนึ่งระบุว่าหลวงปู่ไปเรียนทางไสยเวทย์ที่วัดบ้านดอนหวาย อ.พรรณานิคม สกลนคร ครับ ชัดเจนเลยนะครับว่าอาจารย์เขียนอยู่ที่ไหน ตามรูปนี่เลยครับ

 

กลับมาอีกครั้งครับ คราวนี้ไปได้ข้อมูลมาเพิ่มอีกหลายอย่างรวมทั้งวัตถุมงคลที่หลวงปู่เงินจัดสร้าง เป็นข้อมูลจากปากของพ่อจารย์ศิษย์ใกล้ชิดคนเดียวของหลวงปู่
และผมขออนุญาติลบข้อมูลเรื่องราวเกี่ยวกับชีวิตของอาจารย์เขียนนะครับ เนื่องจากว่าเป็นข้อมูลที่ไม่ได้รับการยืนยันว่าจริงและยังมีความขัดแย้งกันอยู่มาก เพราะหลายคนก็หลายเรื่องแล้วแต่ใครได้ยินได้ยินได้ฟังมาต่างกันไป
เอาเป็นว่าอาจารย์เขียนเป็นอาจารย์ฆราวาสของหลวงปู่เงินเพียงคนเดียวและท่านมีภูมิหลังความเป็นมาที่พิศดารพอควร เอาไว้ได้ข้อมูลมาเพิ่มเติมแล้วจะนำมาเล่าในโอกาสต่อไป
ทราบว่าตอนที่หลวงปู่เงินท่านสร้างโบสถ์วัดศรีวิลัยนั้น อาจารย์ของท่านคืออาจารย์เขียนก็ได้มาร่วมสร้างด้วย โดยมาพำนักอยู่ที่วัดศรีวิลัยอยู่หนึ่งพรรษา เป็นการมาเยี่ยมลูกศิษย์ด้วยนั่นเอง

 

หลวงปู่เงินท่านสร้างวัตถุมงคลไว้หลายอย่างมาก นับตั้งแต่ก่อน พ.ศ.2500 และยุคหลังจากนั้น ส่วนใหญ่จะเป็นพวกเครื่องรางมากกว่าพระ เช่น ตะกรุดแบบต่างๆ มีดหมอที่มีรูปลงให้ชมกันแล้ว รวมทั้งการสักยันต์ ควายธนู วัวธนู ผ้ายันต์ เรียกว่าแทบทุกอย่างที่พระเกจิจะพึงคิดพึงสร้างกันขึ้นมาได้

 

มีพระผงอยู่รุ่นหนึ่งที่ท่านสร้างไว้ เรียกกันว่าพระผงร้อยแปด คือเป็นการนำเอาผงมวลสารต่างๆ ที่ท่านเก็บรวบรวมไว้และว่านเกสรดอกไม้ต่างๆ รวมถึงเกษาของท่านด้วยนำมาบดละเอียดแล้วเอามาสร้างเป็นพระผง พิมพ์ทรงคล้ายๆ พระขุนแผนเป็นรูปทรงห้าเหลี่ยม พ่อจารย์ลูกศิษย์ใกล้ชิดบอกว่านับเป็นพระสุดยอดของท่าน ใครได้ไปถือว่าโชคดีมาก เพราะท่านได้ปลุกเสกใส่ลงไปทุกอย่าง นอกจากนี้ยังมีพระเกจิที่เป็นสหธรรมมิกกับท่านมาร่วมปลุกเสกด้วย แต่ไม่ค่อยมีใครทราบเรื่องนี้มากนัก จำนวนที่สร้างก็ไม่ทราบแน่ชัด ปัจจุบันพระพิมพ์นี้ได้กระจัดกระจายไปแต่จะมีคนรู้ที่ไปที่มาสักกี่คน ท่านก็ไม่ได้ทำสัญญลักษณ์อะไรไว้ให้รู้ว่าเป็นพระของท่าน นอกจากพิมพ์ทรงที่ดูแปลกกว่าพระผงทั่วไป นับว่าน่าเสียดายมาก
อีกอย่างหนึ่ง หลวงปู่เงินท่านไม่ค่อยเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางเหมือนพระเกจิทั่วไป นอกจากคนในพื้นที่บางกลุ่มที่เป็นลูกศิษย์เท่านั้น แต่ท่านจะมีชื่อเสียงมากสำหรับคนที่ประเทศลาว ระดับนายพลของลาวสมัยนั้นก็มาฝากตัวเป็นศิษย์ของท่าน และคนไทยในพื้นที่อื่นๆ เช่น จ.ขอนแก่น เนื่องจากท่านเกรงว่าคนในพื้นที่เมื่อไปวัตถุมงคลของท่านไปแล้วจะไปทำเรื่องเสียหายก่อเรื่องก่อราวให้เดือดร้อนในพื้นที่กันเอง เพราะสมัยนั้นยังมีนักเลงอันธพาลเยอะ คนดีก็มีคนไม่ดีก็มาก อีกอย่างในชุมชนท้องถิ่นใกล้ๆ กันส่วนใหญ่ก็เป็นญาติกันคนรู้จักกันทั้งนั้น เรียกว่าคนกันเองทั้งนั้น

 

วัตถุมงคลที่เป็นที่รู้จักกันมากที่สุดของท่านคือ พระกริ่งรูปเหมือนของท่านและเหรียญหยดน้ำเนื้ออัลปาก้าชุบเงิน ตามรูปที่ลงไว้ช่วงแรกๆ เพราะเป็นรุ่นแรกและรุ่นเดียวของท่าน
นอกจากนี้ยังมีเครื่องรางอีกอย่างหนึ่งที่ถือกันว่าเป็นสุดยอดของท่านนอกจากตะกรุดใต้น้ำแล้ว อ้อ ลืมบอกไปว่าตะกรุดพอกผงใบลานที่ลงรูปไว้ในช่วงแรกนั้นไม่ใช่ตะกุดใต้น้ำนะครับ ตะกรุดที่จารใต้น้ำของท่านนั้นพ่อจารย์บอกว่าไม่ใช่รูปทรงแบบนั้น เอาไว้เมื่อได้เห็นของจริงจะถ่ายรูปมาลงนะครับ
สุดยอดเครื่องรางของท่านที่ว่านั้นคือ ตะกรุดพอกครั่งครับ ที่ผมมีอยู่ดอกหนึ่ง เป็นตะกรุดทองแดงม้วนแล้วพอกด้วยครั่งรอบนอกเต็มดอกเว้นหัว-ท้าย สร้างขึ้นในยุคเดียวกับมีดหมอ น่าจะสักสี่สิบปีมาแล้ว ตะกรุดนี้พ่อจารย์บอกว่าเป็นพิศหลีก (ไม่ทราบว่าเขียนอย่างนี้รึเปล่า แต่ออกเสียงว่า พิด-สะ-หลีก) ท่านบอกว่าหากอธิฐานแล้วทุกอย่างหลีกหนีหมดทั้งดีทั้งร้ายโชคลาภเงินทอง มีประสบการณ์มาแล้วหลายคน จึงไม่เหมาะที่จะพกพาไว้ประจำตัว แต่เหมาะที่จะพกพาไปในบางสถานการณ์ เช่น เดินทาง หรือไปในที่เสี่ยงอันตราย เรียกว่าแคล้วคลาดปลอดภัยนั่นเอง แต่รู้สึกว่าจะแคล้วคลาดมากไปหรือเปล่าหนอ มนต์พิศหลีกเป็นคาถาที่เสกเวลาท่านทำตะกุดใต้น้ำหรือเดินตากฝนทำให้ไม่เปียกฝนนั่นเอง

 

ผมจะทยอยลงภาพวัตถุมงคลของหลวงปู่เงินพร้อมประวัติการจัดสร้าง มวลสาร ข้อห้าม พุทธคุณต่างๆ นะครับ เท่าที่พอจะสืบค้นได้จากผู้รู้จริง
ทั้งหมดนี้เพียงเพื่อจะบูชาคุณครูบาอาจารย์และเจตนาจะเผยแพร่เรื่องราวของท่านให้คนรุ่นหลังได้รับทราบ และเป็นการบันทึกประวัติศาสตร์เล็กๆ ของพระเกจิผู้มีปฏิปทาน่าเคารพกราบไหว้องค์หนึ่งไว้ก่อนที่ผู้รู้เรื่องจริงๆ จะไม่อยู่แล้ว เพราะนับวันจะยิ่งหายากขึ้น

 

เริ่มจากผ้ายันต์นะครับ
ผ้ายันต์ของท่านเรียกว่าผ้ายันต์จินดามณีหรือมนต์เรียกทรัพย์เรียกเนื้อเรียกปลานั่นเอง เป็นวัตถุมงคลทางด้านโชคลาภ


ตามรูปที่ลงนี้ผมเอามาพับหลายๆ ชั้นแล้วเอาใส่ตลับพระสำเร็จรูปไว้ สำหรับรูปผืนยันต์เต็มๆ ดูได้จากหน้ากระทู้แรกๆ นะครับ

 

ประวัติการจัดสร้างผ้ายันต์ประมาณช่วงก่อนหน้าที่ท่านจะมรณะภาพ 2-3 ปี คงประมาณช่วงปี พ.ศ.2520-2523 และก็มีผ้ายันต์แบบอื่นๆ อีกหลายแบบเก็บไว้ที่พิพิธภัณฑ์ของท่าน ทั้งยันต์กันผี คุณไสย์ต่างๆ
สำหรับยันต์จินดามณีนี้มีผ้ายันต์ผืนครูเก็บไว้ที่พิพิธภัณฑ์ของท่านใส่กระบอกไม้ไผ่ไว้มีหัวใจยันต์ด้วย รอบนอกกระบอกไม้ไผ่ท่านลงยันต์และมนต์คาถากันคนถอดถอนไว้ด้วย

 

เสียดาย ท่านมรณะไปเสียแล้ว ไม่อย่างนั้น จะต้องไปกราบ ไปไหว้ แล้วพระสุปฏิปันโน ที่ยังไม่ละสังขาร ยังมีอีกหรือไม่ ช่วยแนะนำด้วยจะได้ไปกราบ ไปทำบุญ สาธุ

 

ต่อไปเป็นสุดยอดตะกรุดของท่าน "ตะกรุดโทนพิศหลีก (พิด-สะ-หลีก) พอกครั่ง"
ตะกรุดนี้จัดสร้างมานานแล้วไม่ต่ำกว่าสี่สิบปี มีพุทธคุณทางเหนียว แคล้วคลาด อยู่คงเป็นยอด แต่พ่อจารย์ผู้ที่มีส่วนช่วยท่านสร้างตะกรุดนี้บอกว่า ไม่ควรพกพาติดตัวประจำให้พกพาไปในยามคับขันเท่านั้น เช่น ยามเข้าศึกสงคราม เดินทาง ไปตีรันฟันแทงกัน(ข้อนี้ไม่อยากบอกเลย) มีผู้มีประสบการณ์กับตะกรุดนี้มามากมายแล้ว เนื่องจากเสกกำกับด้วยมนต์คาถาพิศหลีกจึงทำให้ทุกอย่างหลีกหนีไปหมดทั้งดีทั้งร้ายโชคลาภเงินทอง จึงไม่ควรพกพาประจำวัน



รูปตะกรุดโทนพิศหลีกเอาใส่หลอดพาสติกไว้

 

ขอขอบคุณ คุณChang_oncb ที่ติดตามนะครับ หากอยากไปกราบไหว้พระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบในพื้น อ.ท่าบ่อ จ.หนองคาย (ผมจะคุ้นเคยพื้นที่นี้มากกว่าที่อื่นนะครับ พื้นที่อื่นๆ ในโซนใกล้เคียงนี้พอจะรู้จักอยู่บ้างแต่ไม่คุ้นเคยหรือยังไม่ได้ไปสัมผัสกับท่านจริงๆ จึงไม่กล้าแนะนำ) ที่ยังทรงสังขารอยู่ขอแนะนำว่ามีอยู่หลายองค์ที่กราบไหว้ได้อย่างสนิทใจ เช่น หลวงปู่สิม ญาณวโร เจ้าอาวาสวัดศรีชมพูองค์ตื้อ (หลวงพ่อองค์ตื้อ) อายุท่านใกล้จะเก้าสิบแล้วมีพรรษาอาวุโสที่สุดในอำเภอ เป็นพระที่เมตตามากๆ เข้าใกล้ท่านแล้วจะรู้สึกเย็นกายเย็นใจ แล้วยังจะได้นมัสการหลวงพ่อพระเจ้าองค์ตื้อ พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์เก่าแก่คู่บ้านคู่เมืองด้วย สำหรับหลวงปู่สิมนี้ตอนหลวงปู่เทสก์ เทสรังสี แห่งวัดหินหมากเป้งยังทรงสังขารอยู่ได้กล่าวแก่ญาติโยมที่ไปกราบท่านว่า หากอยากกราบพระแท้ให้ไปกราบหลวงปู่สิมองค์นี้แหละไม่ต้องไปหาอื่นไกลที่ไหน

และอีกองค์ที่แนะนำคือ พระครูถาวรเจติยาภิรักษ์ เจ้าคณะตำบลบ้านว่าน หรือหลวงปู่สายทอง เจ้าอาวาสวัดเกาะแก้วขวัญเมือง บ้านผำไผ ตำบลบ้านว่าน อายุ 73 ปี พรรษา 58 ท่านเรียนจบนักธรรมเอกที่สำนักเรียนวัดศรีวิลัยกับหลวงปู่เงิน จันโท มาแล้ว เคยถามท่านว่าได้เรียนไสยเวทย์กับหลวงปู่เงินมาบ้างหรือไม่ ท่านตอบว่าไม่ได้เรียน ตอบแล้วก็ยิ้มๆ ท่านไม่เคยคุยหรือเล่าอะไรให้ฟังเลยว่าเรียนวิชาอะไรมาบ้าง ทำอะไรเป็นบ้าง เรียนมาจากใคร แต่มีแม่ค้าพ่อค้ามาขอสีผึ้งจากท่านไม่เคยขาด วัตถุมงคลที่ท่านจัดสร้างก็มีอยู่พอสมควรผมเองก็ไม่ทราบทั้งหมดว่ามีอะไรบ้าง พอจะทราบว่ามี เช่น สีผึ้ง ต่อเงินต่อทอง พระสมเด็จที่ท่านจัดสร้างเองมีมวลสารมากมายที่ท่านรวบรวมมา แม้แต่พ่อจารย์(หลานหลวงปู่เงิน) ก็ร่วมจัดหามวลสารมาให้ด้วย เช่น แร่เหล็กไหล ว่านยาต่างๆ นอกจากนี้ท่านพระครูท่านยังเป็นหมอยาพื้นบ้านด้วย ผมเองไปทำบุญกับท่าน (ท่านกำลังสร้างโบสถ์อยู่ ใครอยากร่วมทำบุญกับท่านก็เชิญที่วัดนะครับ) ท่านเมตตามอบพระสมเด็จมาให้องค์หนึ่งก็ขึ้นคอบูชาอยู่ทุกวันนี้

 

นี่คือพระสมเด็จของพระครูถาวรฯ ผมส่องดูแล้วเนื้อหามวลสารจัดมาก ลองดมกลิ่นดูมีกลิ่นสีผึ้งของท่านติดอยู่ด้วย น่าจะเคลือบด้วยสีผึ้งเมตตาของท่านหรือไม่ก็มีส่วนผสมอยู่ ผมเองก็ไม่กล้าถามท่านมากแค่ได้พระมาก็ปลื้มมากแล้ว แต่ได้สอบถามจากพ่อจารย์แล้วท่านบอกว่าแล้วแต่จะอธิฐานเอามีครบทุกด้าน




รูปพระสมเด็จของพระครูถาวรฯ

 

นอกจากนี้แล้วท่านพระครูยังได้รับนิมนต์ให้ไปร่วมปลุกเสกวัตถุมงคลของวัดต่างๆ มากมาย เช่น หลวงพ่อพระใส วัดโพธิ์ชัย จ.หนองคาย เป็นต้น แต่ท่านไม่ได้ทำตัวเด่นดัง ท่านอยู่เงียบๆ ที่วัดมีลูกศิษย์ที่รู้จักไปหาบ้างพอสมควร ส่วนใหญ่ก็เป็นคนในพื้นที่ที่รู้จักท่านเท่านั้น

เอาล่ะครับเดี๋ยวจะออกนอกเรื่องหลวงปู่เงินไปมากกว่านี้
กลับเข้ามาว่ากันถึงวัตถุมงคลของหลวงปู่เงินกันต่อนะครับ

 

ต่อไปเป็นมีดหมอที่เคยลงรูปไว้แล้ว สร้างในยุคเดียวกับตะกรุดโทนพอกครั่ง พุทธคุณก็เหมือนกับมีดหมอของพระเกจิท่านอื่นๆ คือ กัน/แก้อาถรรพ์ คุณไสย์ต่างๆ กันภูตผีปีศาจ



มีดหมอหลวงปู่เงิน

 

เหรียญเนื้ออัลปาก้าชุบเงิน ผมไม่ทราบว่าจะเรียกว่ารูปหยดน้ำหรือเหรียญใบสาเกดีเพราะเห็นเรียกกันทั้งสองแบบ เอาเป็นว่าเป็นเหรียญรุ่นแรกและรุ่นเดียวของท่านนะครับ มีเนื้อเดียวเท่านั้น(เท่าที่ทราบข้อมูลจากหลายๆ ท่าน) ปัจจุบันในพื้นที่เช่าบูชากันอยู่ที่หลักร้อยปลาย พุทธคุณเด่นด้านเหนียวสุดยอดและกัน/ไล่ภูตผีปีศาจได้ชงัดนัก เพราะมีผู้มีประสบการณ์มาแล้วมากมาย เช่น มีคนในท้องถิ่นไปทำงานที่ กทม.ไปเช่าบ้านอยู่เจอแต่สิ่งรบกวน อยู่ไม่เป็นสุข กลับมาบ้านเกิดได้นำเหรียญหลวงปู่เงินติดตัวไปด้วยนำไปไว้บนหิ้งพระแต่นั้นมาก็ไม่ปรากฏมีเรื่องหลอนๆ อีกเลย(อันนี้เป็นเรื่องเล่าต่อมานะครับโปรดใช้พิจารณญาณเอาเองครับ) พุทธคุณทางด้านเหนียวด้านนี้ไม่ต้องบรรยายมากท่านเด่นอยู่แล้ว เช่น การสักหมวกเหล็กที่ได้เล่าไปแล้วในตอนแรก มีเรื่องเล่าว่ามีลูกศิษย์สองคนอยู่ที่ อ.พล จ.ขอนแก่น ได้เหรียญของท่านไป ไปทะเลาะกันเองคนหนึ่งใช้มีดฟันปรากฏว่าใบมีดหักคามือไม่ระคายผิวเลย อีกคนใช้ไม้หวดเข้าที่ใบหน้าปรากฏว่าภายนอกไม่มีบาดแผลแต่กรามเคลื่อนต้องไปหาหมอดัดกรามคืนเข้ารูป(เหนียวแต่ช้ำใน)

คนในพื้นที่รู้กันดีอยู่แล้วว่าหลวงปู่เงินมีวิชาขับไล่/กันแก้ภูตผีปีศาจได้ชงัดยิ่งนักรวมทั้งเรื่องเหนียวอยู่คงด้วย



รูปเหรียญรุ่นแรกของหลวงปู่เงิน

 

เหรียญรุ่นแรกของหลวงปู่มีรุ่นเดียว แต่มีข้อสังเกตุตรงฉายาของท่านในเหรียญมีอยู่สองแบบคือ แบบแรกฉายาจะเขียนว่า "จันโท" แบบที่สองจะเขียนว่า "ฉันโท" โดยมีการตะไบแก้ที่ตัว "ฉ ฉิ่ง" ให้เป็นตัว "จ จาน" ดูจากรูปประกอบนะครับ
เรื่องมีอยู่ว่าทางโรงงานปั๊มเหรียญได้สะกดชื่อฉายาท่านผิดจาก จันโท เป็น ฉันโท ท่านจึงให้แก้ไขใหม่ โดยทางโรงงานได้แก้ไขเหรียญจำนวนหนึ่งด้วยวิธีใดไม่ทราบแก้จาก ฉ ฉิ่ง เป็น จ จาน แต่ดูจากลักษณะแล้วน่าจะเป็นการเชื่อมใหม่ แต่เหรียญอีกส่วนหนึ่งได้แก้ไขโดยการตะไบลบท้ายม้วน ฉ ฉิ่ง ให้เป็น จ จาน จึงมีลักษณะตัวหนังสืออย่างที่เห็น ทำให้เหรียญท่านมีตัวหนังสือฉายาท่านตัว จ จาน เป็นสองแบบ




สังเกตจากรูปนะครับ (รูปจากคุณPorpek ที่ร่วมด้วยช่วยลงรูปในกระทู้)

 

แล้วก็มาถึงพระกริ่งรูปเหมือนหลวงปู่เงิน หรือรูปหล่อลอยองค์ของท่าน สร้างพร้อมกับเหรียญในปี 2521 เป็นพระกริ่งรุ่นแรกและรุ่นเดียวของท่าน มีเนื้อทองแดงเนื้อเดียว(เท่าที่ทราบและที่เคยพบเห็นนะครับ) ในพื้นที่ปัจจุบันเช่าบูชากันอยู่ที่หลักพันต้นๆ
มีประสบการณ์ในสนามรบด้านชายแดนกัมพูชามาแล้วในยุคนั้น โดยทหารลูกศิษย์ท่านที่พกติดตัวไปมีประสบการณ์ด้านแคล้วคลาดและเหนียวเป็นที่กล่าวขวัญกันในหมู่ทหารด้วยกัน จนมีผู้บังคับบัญชาคนหนึ่งได้ขอบูชาต่อจากทหารคนนั้นแต่ไม่ทราบว่าเรื่องตกลงกันยังไง เล่ากันมาเพียงเท่านี้



พระกริ่งรูปเหมือนหลวงปู่เงิน (ขอบคุณรูปภาพจากคุณPorpek เช่นเคยครับ)

 

ตะกรุดโทนพอกผงใบลาน ที่กล่าวกันว่าเป็นตะกรุดใต้น้ำของหลวงปู่เงิน แต่ได้นำไปให้พ่อจารย์ดูแล้วท่านบอกว่าไม่ใช่ตะกรุดใต้น้ำและไม่ทราบด้วยว่าสร้างตอนไหนหรือหลวงปู่สร้างไว้จริงหรือไม่เพราะพ่อจารย์เป็นหลานหลวงปู่บวชอยู่กับหลวงปู่เงินตั้งแต่เป็นเณรจนเป็นพระรวมระยะเวลาก็ร่วมยี่สิบปีขึ้น รู้เห็นแทบทุกอย่างที่หลวงปู่สร้างขึ้นและได้เป็นลูกมือร่วมสร้างวัตถุมงคลกับหลวงปู่ด้วย ท่านเล่าว่าหลวงปู่เงินได้รับนิมนต์ไปร่วมปลุกเสกวัตถุมงคลมากมายหลายวัด แม้แต่พิธีที่กรุงเทพก็เคยไปร่วมด้วยบ่อยๆ ส่วนใหญ่จะไปกับหลวงปู่ชาลี อัคตคฺตโต แห่งวัดศรีบัวบาน บ้านค่ายบกหวาน จ.หนองคาย เกจิดังอีกรูปหนึ่งของหนองคาย ในสมัยที่ทรงสังขารอยู่ (หลวงปู่ชาลี มรณะภาพปี 2511)
วัตถุมงคลบางอย่างที่หลวงปู่เงินได้ไปร่วมปลุกเสกด้วยท่านจะนำกลับมาที่วัดด้วย จึงทำให้คิดกันว่าเป็นของที่ท่านสร้างขึ้นเอง ดังนั้นจึงขอถือเอาตามความรู้และความทรงจำของพ่อจารย์ก็แล้วกันนะครับว่าอย่างไหนที่หลวงปู่เงินสร้างเองตามที่พ่อจารย์ได้ร่วมสร้างด้วย
ส่วนของที่พ่อจารย์ไม่ได้ยืนยันก็ขอติดไว้ก่อนจนกว่าจะมีพยานหลักฐานพอที่จะยืนยันได้ในระดับหนึ่ง




ตะกรุดโทนพอกผงใบลานที่ว่า

 

และวัตถุมงคลที่ถือว่าสุดยอดของหลวงปู่เงิน (พ่อจารย์ท่านว่าไว้นะครับเพราะท่านร่วมเป็นลูกมือสร้างด้วย) ก็คือพระผงร้อยแปด เป็นพระพิมพ์ทรงห้าเหลี่ยมคล้ายพระขุนแผนแต่ขนาดเล็กกว่าประมาณ 3 ใน 4 ส่วน เท่าที่ผมพิจารณาดูแล้วน่าจะผ่านการเผามาด้วย จึงน่าจะมีส่วนผสมของดินมาก พระพิมพ์นี้พ่อจารย์เรียกชื่อว่า "พระผงเกศาดอกไม้ร้อยแปด" มีส่วนผสมของว่านยาต่างๆ ผงพุทธคุณต่างๆ ธาตุต่างๆ และเกศาของหลวงปู่เงินด้วย นำมาผสมกันแล้วบดละเอียดแล้วนำมากดเป็นพระพิมพ์ขึ้นมา สร้างขึ้นมาในปี 2521 นำเข้าพิธีปลุกเสกพร้อมกับเหรียญและรูปหล่อรุ่นแรกของท่าน นิมนต์พระเกจิที่ท่านนับถือมาร่วมปลุกเสกด้วยหลายรูป และท่านก็ได้ปลุกเสกเดี่ยวด้วยตัวท่านเองอีกด้วย พ่อจารย์เล่าว่าท่านเสกลงครบทุกด้านทั้งตั้งธาตุ หนุนธาตุ ลงธาตุทั้งสี่จนครบ นะ มะ พะ ทะ เสกจนพระลุกตั้งขึ้นมาเอง (พ่อจารย์เล่าให้ฟังนะครับ ผมก็นั่งฟังจนเพลินทีเดียว ชอบอยู่แล้วเรื่องแนวนี้) ดังนั้นใครได้ไว้บูชานับว่าดีมากทีเดียว แต่มีน้อยคนจะทราบเรื่องนี้ ส่วนใหญ่จะรู้จักและนิยมแต่เหรียญและกริ่งรูปเหมือนท่าน






รูปพระผงหรือพระพิมพ์เกศาดอกไม้ร้อยแปดของหลวงปู่เงิน จันโท