อะไรคือมูลเหตุที่ทำให้คุณมาศรัทธานับถือหลวงพ่อฤาษีกันครับ

เคยมีลุงคนหนึ่งท่านเคยเอ่ยชื่อฤาษีลิงดำให้ได้ยิน หลังจากนั้นชื่อนี้ก็ติดอยู่ในใจสิบกว่าปี แต่ไม่เคยติดตามหรือศึกษา
อ่านหนังสือประวัติหลวงพ่อปานเกิดศรัทธามากและหลังจากนั้นศึกษาหนังสือของท่านมาตลอด
ไม่ชอบห้อยพระเครื่องและไม่ชอบรับพระเครื่องจากใครเพราะรู้ว่าไม่ถูกจริตกับเราแต่ปัจจุบันห้อยพระเครื่องหลวงพ่อสององค์บวกลูกแก้วอีกหนึ่งทุกวันและไม่เอาพระองค์ไหนอีก
เคยฝันเห็นท่านและได้คุยด้วยในฝันสองสามครั้งให้ความรู้สึกเหมือนจริงมากตื่นมาถึงกับร้องไห้ด้วยความตื้นตันใจ
น้องชายไม่เคยสนใจธรรมะทุกทางต่อมาได้รู้จักหลวงพ่อจากเราและได้อ่านหนังสือของหลวงพ่อปัจจุบันปฏิบัติอย่างจริงจังเพื่อนิพพาน
พี่ชายเป็นตำรวจหลังจากรู้จักหลวงพ่อจากเราและนับถือหลวงพ่อแล้วก็เจอปาฏิหาริย์หลวงพ่อช่วยหลายครั้งเลยตั้งตัวเป็นลูกศิษย์ตลอดไป

 

หลวงพ่อสอนให้ผมเข้าใจทุกอย่างน่ะครับระลึกถึงบุญคุณของท่านเสมอผมเกิดขึ้นมาบนโลกนี้พออายุได้16-17ก็ได้ฟังธรรมที่ท่านเทศแล้วมีความรู้สึกผูกพันฟังไปเลื่อยฟังจนหมดแต่ยังทำไม่หมด

 

ผมเองมาจากใด้อ่านหนังสืจุไรท่องดวงดาว ผมมันพวกติดฤทธิ์ อ่านๆไปก็ชอบมาก ก็ศึกษาธรรมของท่านมาจนถึงทุกวันนี่ละครับ

 

ตอนเด็กๆ ประมาณ ป3 ป 4 เห็นคำว่าหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ในหนังสือเลขทิพย์ครับ ของคุณแม่ คนเขียนก็เขียนไป ตอนนั้นยังไม่รู้ประสีประสาอะไรครับ นึกในใจ สงสัยเป็นฤาษีในป่า ที่ไบ้หวยอะไรทำนองนี้ แต่พอโตมาจนตอนนี้เป้นวัยรุ่น ศึกษาคำสอนของหลวงพ่อ พบเจอเมื่อไหร่ วิ่งเข้าหาเมื่อนั้น ตารา หนังสือ ข้อความ เทป คำสอน ที่เกี่ยวกับหลวงพ่อ ผมพยายามเก็บรายละเอียดครับ ตอนแรกที่เข้ามาเว็ปพลังจิต ไปห้อง chat ฟังเสียงหลวงพ่อ เอะใจ เอ๊ะทำไมไฟล์เสียงมันมัวๆน่ะ เสียงไม่ไส ก็เลยไม่ฟังครับ ตอนแรกๆก็คงชอบเหมือนที่หลายๆคนชอบครับ คือชอบการอ่านเรื่องธุดง หลวงพ่อไปเที่ยวทีไหนๆ แต่มาตอนนี้รักและศรัทธาหลวงพ่อมากครับ อยากกราบหลวงพ่อตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ ต้นเดือนนี้เองครับผมไปฝึกสมาธิที่บ้านสายลม บอกตรงๆ ผมไม่เคยๆดูคลิปวีดิโอหลวงพ่อเลยครับ หน้าตาท่านเป็นยังไงยังไม่รู้ เคยเห๋็นแต่ในรูป แต่พอไปบ้านสายลม จะถึงเวลาฝึกมโนมยิทธิ พอดีผมนั่งนอกสุด เขาก็เปิดวิดีโอหลวงพ่อ พาขอสมาทานพระกรรมฐาน เท่านั้นแหละครับ ใจผมเต้นแรงมาก เหมือนไม่เคยเจออะไรที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ น้ำตาแทบกลั้นเอาไว้ไม่อยู่ครับ บรรยายความรู้สึกไม่ได้จริงๆ ศรัทธาหลวงพ่อมากๆครับ ถึงจะไม่มีโอกาสได้อยู่ตอนหลวงพ่อดำรงขันธ์ แต่ผมจะปฏิบัติตามคำสอนของหลวงพ่อทุกอย่างครับ กราบหลวงพ่อครับ

 

เพราะฟังท่านเทศน์แล้วฟังรู้เรื่องครับ ผมเป็นประเภทถ้าไม่เห็นนรก สวรรค์ หรือภพภูมิ อื่นๆจะไม่หายข้องใจครับ เมื่อไม่หายข้องใจในเรื่องพวกนี้การปฏิบัติที่สูงขึ้นไปก็คงจะไม่ก้าวหน้าไปกว่านี้ ส่วนตัวเคยเจอท่านสองครั้งครับ ครั้งแรกยังเด็กเล็กๆครับที่วัดท่าซุง เห็นท่านนั่งอยู่ไกลๆนู้น ครั้งที่สอง(เห็นยังไงไม่ขอบอก)

 

ส่วนผม ขอไฟล์จาก External Harddisk เพื่อนมาครับ พอดีเห็นมี File หนึ่ง เป็นไฟล์PDF คัดลอกโดยคุณhs6kjg ซึ่งอ้างอิงแหล่งมาจากเวปพลังจิต ชื่อไฟล์ว่า วิธีฝึกกรรมฐานด้วยตัวเองอย่างง่าย ก็เลยขอเพื่อนมาอ่าน แล้วจึงตามมาสมัครสมาชิกเวปครับ จึงเป็นต้นเหตุที่เคารพศรัทธาหลวงพ่อฤาษีลิงดำครับ ตอนนี้พยายาม ทำสมาธิ ไหว้พระก่อนนอน หมั่นทำบุญครับ ^^

 

เคยคิดว่าพระเท่านั้นที่นิพพานได้ แต่พอมาศึกษาธรรมมะขอหลวงพ่อจึงได้รู้ว่าทุกคนสามารถนิพพานได้ ขอให้ปฏิบัติจริง ทำจริงอย่างที่หลวงพ่อสอน และหลวงปู่ปานสอน ก็นิพพานได้ทุกคนนะจ๊ะ สู้ๆ

อีกเรื่องที่ชอบคือ หลวงพ่อสอนเรื่องนรก สวรรค์ พรหม นิพพาน สอนละเอียดจนเห็นภาพเลย เราไม่เห็นตอนนี้แต่คิดว่าถ้าปฏิบัติจริงจัง สะสมบารมีเรื่อยๆ สักวันคงได้ขึ้นไปกราบหลวงพ่อและองค์ปฐมได้เองบ้าง ต้องมีสักวัน สู้ๆ

 

ถูกใจในธรรมะที่ท่านนำมาสอนครับ เข้าใจง่าย ปฏิบัติได้ง่าย

ฟังเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อ แม้ว่าก่อนหน้านี้จะไม่รู้จักท่านมาก่อน

กับรู้สึกผูกพัน (ทั้งๆที่ไม่ใช่ศิษย์ท่านด้วยซ้ำ)

อยากปฏิบัติเพื่อให้ท่านเห็นว่าเราทำได้ ตามที่ท่านสอน แม้ไม่ดีนัก แต่ก็จะพยายามตามให้ทัน พี่ๆ ทั้งหลายครับ

สักวันจะไปฝึกที่บ้านสายลมให้ได้ครับ

 

หลวงพ่อท่านสอนธรรมะ อ่านแล้วเข้าใจง่ายครับ
ตอนแรกตามมาเรื่องอภิญญาแต่ท่านก็แทรกเรื่องอื่นๆไว้ด้วยตลอดครับ

 

พอได้อ่านเรื่องราวของท่านแล้วถูกจริตครับ เหมือนกับว่าเคยเป็นลูกหลานหรือบริวารท่านมาก่อนเก่า

 

พี่ชายผมเป็นกุ๊กอยู่ รร.5 ดาวแถวสี่พระยา เอาประวัติหลวงพ่อปาน มาให้อ่าน อ่านสนุกมากวางไม่ลงจนจบเล่ม แล้วก็พากันนั่งรถเมล์มาซอยสายลม มาฝึกมโนมยิทธิ ตั้งกะปี 2530 ผมชอบนั่งฟังหลวงพ่อตอบปัญหากับ อ.ยกทรง ท่านมีอารมณ์ขันดี แล้วตอบได้ทุกปัญหา ตอบได้ทันที แต่เวลาสอนกรรมฐานจริงๆรู้สึกเลยว่าหลวงพ่อดุมาก ใครจะมาทำเล่นๆไม่ได้ เข้าใจว่าหลวงพ่อเคารพองค์สมเด็จมาก และเคารพพระธรรมมาก พระอริยสงฆ์ก็เช่นกัน ดังนั้นจะเจริญกรรมฐานท่านจึงดุมาก เอาจริงมาก ก็เพื่อหวังให้ลูกศิษย์ได้ดี ... หนังสือธรรมะของหลวงพ่อมีมาก เรื่องถาม-ตอบมีมาก แล้วสังเกตกันไหมครับว่า เวลามีปัญหาเรื่องอะไร หยิบหนังสือ หลวงพ่อมาเปิดปุ๊บจะเจอคำตอบพอดี ทุกครั้งไป เคยมีคนเรียนถามหลวงพ่อเหมือนกันว่า เพราะอะไร หลวงพ่อบอกว่า ท่านได้แสดงธรรมะไว้ เพื่อสงเคราะห์โลก...

 

พบหลวงพ่อครั้งแรกในหนังสือธรรมปฏิบัติ เล่มเล็กๆ หน้าปกเป็นรูปในหลวงกับหลวงพ่อ
หลังจากอ่านแล้ว ประมาณ 2 อาทิตย์ ก็ได้ไปฝึกมโนที่วัดท่าซุงครับ

-/\-

 

ชอบเรื่องอิทธิฤทธิ์ แต่ก็ไม่เคยเห็นจะจะ
อ่านหนังสือหลวงพ่อแล้วสนุก อ่านเรื่องวิธีปฏิบัติลองทำตามแต่ก็ไม่สำเร็จ
ไม่ได้รู้เห็นอะไร แต่ก็ยังเคารพศรัทธาหลวงพ่อ และที่เหนือสสิ่งใดคือ เคารพศรัทธาสมเด็จพ่อองค์ปฐมมากที่สุด

 

ตอนแรกที่ผมเริ่มสนใจธรรมะ อายุประมาณ 23-24 ก็อ่านหนังสือธรรมไปเรื่อย ๆ เริ่มต้นจริง ๆ เลยคือผมอ่านหนังสือของท่านหลวงวิจิตรวาทการ เรื่องวิชาแปด พออ่านจบแล้วท่านก็ลงท้ายให้ไปอ่านเล่มอื่น ๆ ต่อ อ่านไปอ่านมาก็เริ่มอ่านเยอะขึ้นเรื่อย ๆ ผ่านไปเพียง 2-3 เดือน มีอยู่คืนหนึ่งผมฝันว่าหลวงพ่อฤาษีลิงดำ เดินมาที่หน้าบ้าน ผมยืนอยู่หน้าบ้านและมองเห็นท่านโบกมือกวักให้ไปหาแล้วยิ้ม (ท่านยิ้มเหมือนในรูปเลยครับ ยิ้มแบบเมตตา ยิ้มแบบจริงใจ ผมประทับใจรอยยิ้มในฝันนั้นมาก) พอท่านกวักมือเรียกแล้วผมก็เห็นท่านเดินหันหลังกลับไปที่รถเก๋งของท่าน มีพระอีกรูปหนึ่งยืนคอยท่านอยู่ที่ประตู แต่ท่านนั้นที่ยื่นอยู่ที่รถผมมองไม่ถนัดเพราะไกลพอสมควร พอฝันเสร็จผมก็ตื่นขึ้นตอนเช้า ก็มานั่งนึงว่าเมื่อคืนเราฝันถึงใคร เพราะไม่เคยเห็นท่านมาก่อนเลย ท่านมากวักมือเรียกทำไม สายตาก็กวาดไปมองเห็นหนังสือของท่าน มีรูปของท่านที่ปกหลังหนังสือหรือยังไงนี่แหละครับผมจำไม่ได้เท่าไรเพราะนานมากแล้ว ผมจึงรีบเปิดดูชื่อของท่านที่หนังสือเล่มนั้นแล้วค้นหาประวัติของท่านมาเรื่อย ๆ แต่แปลกมากตรงที่ว่า ผมไม่เคยเห็นรูปท่านมาก่อน ผมเป็นพวกไม่ชอบอ่านหนังสือมาก่อน และไม่เคยสังเกตุรูปของท่านหรืออาจจะเห็นแล้วแต่ไม่เคยจดจำท่านเลยในตอนนั้น มีสิ่งเดียวที่สำคัญที่สุดคือผมอ่านหนังสือของท่านแล้ว ผมชอบใจ พอใจ และอิ่มใจเป็นที่สุด

ขออนุญาตเล่าต่ออีกสักนิดครับ หลังจากที่ผมอ่านหนังสือท่านและปฏิบัติตามท่านมาได้ประมาณหลายเดือนหรืออาจจะถึงปีก็จำไม่ค่อยจะได้ ผมก็ได้ตั้งใจจะไปหาท่าน แต่ในช่วงนั้นมีการตั้งม็อบประท้วงรัฐบาล มีการยิงกันเกิดขึ้นที่ข้างรัฐบาล 7 ตุลาคม 51 ผมตั้งใจแน่วแน่ว่าจะไปช่วยม็อบก่อนแล้วค่อยไปวัดท่าซุง ผมเก็บเสื้อผ้าและได้ขับมอเตอร์ไซต์ไปที่บ้านผมอีกหลังหนึ่งในเมือง เพื่อจะเอารถไปเก็บไว้ที่บ้านในเมืองและจะได้เรียกรถตุ๊ก ๆ ไปที่ขนส่ง และต่อรถไปที่กรุงเทพ พอผมขับรถมาถึงในเมืองแล้วเอารถเข้าไปเก็บก็บอกกับที่บ้านเรียบร้อยว่าจะไปไหนบ้าง ซึ่งทางบ้านผมสนับสนุนม็อบนั้นนะครับ แต่ก็ไม่ต้องการให้ผมไปช่วยอยู่ดี ทางผมก็ตั้งใจแน่วแน่ไว้แล้วและเป็นนิสัยแบบนี้ตั้งแต่เด็กคือตั้งใจไว้แล้วก็ต้องทำ ไม่ทำตามที่พูดแล้วตัวเองจะหงุดหงิดมาก พอออกจากบ้านเสร็จก็เดินไปเรียกตุ๊ก ๆ ครับ ผมยืนอยู่อีกฝั่งของถนนตรงข้ามตุ๊ก ๆ ที่ผมเรียก คนขับก็สตาร์ทรถเพื่อจะขับมาอีกฝั่งที่ผมยืนอยู่ ผมก็ยืนคิดว่ายังไงก็จะไปช่วยทางกรุงเทพก่อนแล้วค่อยไปวัดท่าซุง ยืนใจร้อนลนอยากไปให้ถึงเร็ว ๆ พอรถตุ๊ก ๆ ขับมาจอดต่อหน้าผมแล้วเค้าก็ดับเครื่อง ซึ่งผมก็แปลกใจว่าทำไมต้องดับเครื่องเพราะรอผมแป๊ปเดียวผมบอกให้ไปขนส่งก็น่าจะไปได้เลย ไม่เห็นต้องดับเครื่อง พอผมบอกคนข้บเสร็จว่าให้ไปส่งผมที่ขนส่ง คนขับก็สตาร์ทตุ๊ก ๆ ก็เกิดเรื่องขึ้นว่า รถสตาร์ทไม่ติด ก็สตาร์ทอยู่อย่างนั้นเป็น 10-20 รอบก็ไม่ติด ผมก็นั่งคิดอยู่ในรถตุ๊ก ๆ ว่าผมจะต้องไปช่วยพวกนั้นก่อน จนแล้วจดรอดรถสตาร์ทไม่ติดผมก็จะลงไปเรียกคันอื่นแล้ว อยู่ดี ๆ ผมสกิดใจขึ้นมาเองในหัวว่า เอ๊ะ !! หรือว่าหลวงพ่อไม่อยากให้ไปที่ม็อบก่อน ผมก็เลยคิดในใจว่า หลวงพ่อครับ ผมไม่ไปที่ม็อบแล้ว ผมจะตรงไปหาหลวงพ่อเลย พอผมคิดในใจเสร็จแค่นั้นแหละครับ รถสตาร์ทติดทันที ผมยังไม่ทันก้าวลงมาจากรถตุ๊ก ๆ เลยเพราะคิดว่าจะลงไปเรียกคันอื่น พอรถสตาร์ทติดปุ๊บ ใจผมตกลงมาที่ตาตุ่ม ทั้งตกใจ ทั้งประหลาดใจ ว่าเอ๊ะยังไง หรือท่านสื่อสารกับเราจริง ๆ แต่ถึงยังไง ณ ปัจจุบัน ผมก็มั่นใจในองค์ท่านและปฏิบัติมาตลอด ขย้นบ้างขี้เกียจบ้าง ก็ทำไปเรื่อย

ขอเล่าเรื่องการฝึก ทางผมก็ฝึกตามหนังสือไปเรื่อย ๆ อ่านไปฝึกไป จนถึงตอนนี้ผมเข้าใจบางส่วนว่ามโนเต็มกำลังนั้น ก็คงเหมือนการถอดจิต และการถอดจิตที่บอกว่าเหมือนโดนดึงออกจากหญ้าปล้องเป็นยังไง ผมบอกได้เลยครับว่า มันเหมือนเรากำลังจะตาย ทุกครั้งที่จะออกแบบเต็มกำลัง คือความรู้สึกเหมือนเรากำลังจะตายทุกครั้ง (จะเรียกว่าผมคิดไปเองก็ได้ว่ารู้สึกแบบนั้น เพราะผมก็ไม่รู้ว่าคนกำลังจะตายรู้สึกแบบนั้นจริงรึเปล่า) ณ ตอนนี้ผมก็รู้สึกได้แค่กำลังจะตาย (รู้สึกบ่อยมากตอนทำสมาธิ) แต่ไม่เคยยอมตายสักที ทั้ง ๆ ที่ตามคำสอนหลวงพ่อก็บอกว่าอย่าไปกลัวความตาย ถ้าผมไปหาท่านได้จริง ๆ ท่านคงนั่งหัวเราะผมว่าไอ้เด็กโง่คนนี้ กว่ามันจะกล้าตายได้ ท่านคงนั่งรอจนเมื่อยก้นไปเลยทีเดียว (ผมคิดขำ ๆ ของผมเองนะครับ)

 

สาธุครับ ผมเองก็เคารพนับถือหลวงพ่อท่านอยู่เหมือนกันครับ สมัยเด็กๆอายุ5-6ขวบเคยเห็นคาถาเงินล้านเป็นครั้งแรก ก็หัดท่องแต่ไม่รู้จักหลวงพ่อครับ ก็สงสัยเหมือนกันครับว่าพระอะไรมีชื่อนี้ด้วยเหรอ ฤาษีลิงดำ แปลกแฮะ แต่ก็หัดท่องคาถาของหลวงพ่อได้สักพักก็เลิก ไม่ได้สนใจอีกเพราะไม่รู้ว่าจะรวยยังไง พอมาตอนอายุ 32 ตอนนั้นอยากบวชมากเพราะมีแต่เรื่องทุกข์ ทุกข์มาก พอดีชอบอ่านหนังสือธรรมะและได้มาเจอหนังสือฉบับนึงชื่อว่า พลังจิต มาเจอคำสอนของหลวงพ่อเกิดชอบขึ้นมาเลยลองคนคว้าในเน็ตเว็บพลังจิตปรากฎว่ามีคำสอนของหลวงพ่อและอริยะอีกหลายๆรูปก็เลยชอบเว็บนี้ และชอบคำสอนของหลวงพ่อฤาษีมากท่านสอนได้ชนิดที่ว่าตรงใจมากเป็นคำสอนที่ฟังง่ายตรงๆไม่ต้องไปแปลอีก หลังจากนั้นก็ได้บวชและปฎิบัติตามคำสอนของหลวงพ่อทุกคำสอนที่ท่านสอนเอาไว้ ทุกวันนี้ก็ยังทำตามที่ท่านสอนอยู่ครับ ขออนุโทนากับทุกๆคนที่ชอบและสนใจทำปฎิบัติตามที่หลวงพ่อสอนครับ สาธุ สาธุ สาธุ ครับ

 

ผมมีโอกาสได้บวช เมื่อเรียนจบใหม่ๆ ช่วงต้นปี 54 เนื่องจากเป็นคำขอของโยมแม่ ตกลงไปว่าจะบวชให้ 1 เดือน ก่อนบวชได้เข้ามาเป็นนาคที่วัด 1 สัปดาห์ ช่วงนั้นมีสามเณรอยู่ที่กุฎิ 3 รูป ในตอนค่ำ เขาชวนให้ผมไปนั่งสมาธิด้วยกัน แต่ผมปฏิเสธไปเพราะเคยนั่งตอนเป็นเด็ก รู้สึกไม่เห็นจะมีอะไร ก็เลยตั้งท่าจะท่องบทขานนาคต่อ แต่ยังไม่ทันจะท่อง กระเป๋าเจมส์บอนตั้งพิงอยู่ข้างฝามันโค่นลงมา ผมตกใจเพราะเป็นคนกลัวผี และแปลกใจคิดไปเองว่านี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ เลยบอกเณรว่าเดี๋ยวก่อนขอนั่งสมาธิด้วย (ภาวนาพุทธ โธ คู่กับลมหายใจ)สมาธิครั้งนี้ไม่เหมือนทุกครั้งที่นั่งมาในกาลก่อน สว่าง อิ่มใจบอกไม่ถูก รำพึงในใจว่าความสุขของสมาธิขนาดนี้เลยหรือ ความสุขขนาดนี้ทั้งหมดที่ผ่านมาเราไม่เคยสัมผัสมาก่อน หลังจากนั้นได้บวชเริ่มสนใจในการปฏิบัติ.. วันหนึ่งช่วงว่างๆ ได้เข้าไปนั่งฟังในกลุ่มของคนเล่นพระ มีคนพูดขึ้นว่า "หลวงพ่อฤาษีลิงดำ" รู้สึกติดใจมาก มันตะขิดตะขวงใจบอกไม่ถูก ถามคนข้างๆ ว่า "หลวงพ่ออะไรนะ" เขาว่าหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ถามเขาไปว่าเป็นฤาษี หรือเป็นพระกันแน่ เขาว่าเป็นพระ จากนั้นก็เดินออกมายังติดใจอยู่ข้องใจมากพระอะไรชื่อหลวงพ่อฤาษีลิงดำ หลังจากนั้นไม่กี่วันได้เข้าอินเตอร์เน็ตเพื่อหาความรู้เกี่ยวกับการปฏิบัติว่ามี สมถะ กับ วิปัสสนา ค้นหาดูไปเจอ ชื่อ "หลวงพ่อฤาษีลิงดำ" อันนี้จำชื่อได้ ไหนขอเข้าไปดูหน่อยสอนอะไร พอเจอเข้าปรากฏว่าเป็นที่ถูกอกถูกใจมาก แยกการปฏิบัติไว้ครบถ้วน กรรมฐาน 40 กอง วิปัสสนา มีครบส่วน ชัดมาก ชอบ เลยถือท่านเป็นครู ศึกษาจากคำสอนของท่านมาตลอด ....ธุดงค์วัดท่าซุงที่ผ่านมาได้ไปวัดท่าซุงครั้งแรก พอไปถึงแล้วร้องไห้มาก รู้สึกรักหลวงพ่อมากครับ

 

คงเป็นบุพกรรมเกี่ยวเนื่องกันมาหลายภพชาติน่ะครับ และบรรดาลูกหลานที่เลื่อมใสศรัทธาท่าน โดยมากก็มาในสายพุทธภูมิกันเกือบทั้งนั้น เพราะหลวงพ่อท่านเคยปรารถนาพุทธภูมิ แบบ วิริยะกะมาก่อน ก่อนจะมาหักไปนิพพานในชาตินี้ คนที่เคยอธิฐานตามกันมาก็เลยต้องรีบตามหลวงพ่อท่านให้ทัน โดยส่วนมากก็จะลาพุทธภูมิตามท่านเสียส่วนใหญ่ ในยุคนี้จึงมีลูกหลานท่านมากมายเหลือเกิน โดยส่วนตัวผมแล้ว ผมได้อ่าน ได้ฟัง ก็บอกได้คำเดียวว่า ใช่เลย ครับ

 

...เมื่อก่อน เคยอ่านหนังสือคำสอนของหลวงพ่อ แต่ยังมิได้ศรัทธา เพราะยังลังเลสงสัยอยู่ต่อมาประมาณปี 2545 ฝันตอนประมาณช่วงตี 4 ฝันเห็นหลวงพ่อเดินเข้ามาหา แต่เหมือนไม่ได้ฝัน เพราะตัวผมเองยังอยู่ในท่านอน แต่ถ้าไม่ได้ฝันแล้วทำไมถึงเห็นหลวงพ่อได้ชัดเจน หลวงพ่อยืนยิ้ม จากนั้นท่านก็ก้มลงเป่าลงมาที่กระหม่อม เสียงดังพ้วงงง.. ผมเย็นที่ศรีษะวาบ ขนลุกทั้งตัวพร้อมทั้งสะดุ้งตื่นขึ้นมา เสียงพ้วงงงง..ยังก้องในหูตั้งนานครับ จำได้ไม่ลืม จากนั้นก็เดินทางไปที่วัดท่าซุง ไปกราบหลวงพ่อ ขอเป็นศิษย์หลวงพ่อเลยครับ..
....แต่ผมยังไม่ขอลาตามหลวงพ่อครับ มีอะไรลึก ๆ อยู่ภายในจิตใต้สำนึกว่า ต้องบำเพ็ญบารมีทั้ง 30 ทัศน์ ให้เข้มข้นขึ้นไป เรื่อย ๆ

 

ท่านบอกว่าถ้าฝึกแล้วจะเห็นนรก-สวรรค์ อยากพิสูจน์ว่าจริงหรือเปล่าเลยลองทำตามดู พอเห็นแล้วก็เลยปฏิบัติตามคำสอนท่านมาตลอดจนถึงปัจจุบันนี้

 

สมัยเด็กๆ อ่านนิยายเกี่ยวกับพระธาตุและอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาร์ย์บ่อย
ก็รู้สึกเฉยๆกับเรื่องอภิญญา คำว่าเฉยหมายความว่า ถ้าใครมีความสามารถตั้งใจแล้วย่อมทำได้
มีครั้งหนึ่งได้อ่านหนังสือประวัติพระอาจารย์รูปหนึ่ง ซึ่งตอนนั้นดังมากเรื่องฤทธิ์ปาฏิหาริย์
อ่านแล้วก็เฉยๆ ไม่รู้สึกอะไรกับท่าน
แต่กลับตั้งจิตอธิษฐานตอนนั้นว่า ถ้าได้พบเจอพระจริง ขอให้รักและศรัทธา
แต่ถ้าเจอพระไม่จริง ขอให้เฉย
ต่อมาพระอาจารย์รูปนั้นก็โดนปาราชิก สึกหนีไปเมืองนอก

ที่บ้านจะเป็นบ้านธรรมะ คือ ไหว้พระสวดมนต์กันทุกวัน
หลังสวดมนต์ก็นั่งสมาธิ ทีนี้เป็นเด็กนั่งสมาธิได้ไม่นานจิตก็วอกแวก
ถามพ่อ พ่อบอกว่า ถ้ามันวอกมากๆ ก็ให้ตามไปดูว่ามันวอกอะไร
ตอนนั้นส่วนใหญ่ที่วอกแวก คือ คิดเรื่องที่เพิ่งสวดมนต์มา
มันเป็นสวดมนต์แปล เราก็นั่งคิดพิจารณา ตั้งแต่พุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ
จนจบสังเวคปริกิตตนปาฐะ คือพิจารณาไปสักพักจิตมันจะนิ่งเข้าสมาธิเฉยเลย
ก็ปฏิบัติแบบนี้ จนรู้สึกอย่างหนึ่งคือชีวิตมันไม่แน่ไม่นอน และเต็มไปด้วยทุกข์
ทุกข์เพราะเราเอาจิตไปเกาะให้มันเป็นอย่างนั้นอย่างนี้

ก็ล่วงเลยมาเกือบยี่สิบปี ก็บวช... ทีนี้ไปบวชในวัดที่เขาปฏิบัติยุบหนอพองหนอ
ก่อนบวชก็ศึกษาเรื่องสมาธิในเนต เซฟแล้วปรินต์เก็บไว้
ระหว่างบวชก็ปฏิบัติแบบเอาสมาธิเป็นหลัก เพราะพระอาจารย์เจ้าอาวาสท่านอนุญาต
(ตอนนั้นก็ไม่รู้อะไรหรอก รู้แต่ว่าปฏิบัติแบบนี้แล้วก็ควรได้สมาธิ)
จนเจอสภาวการณ์ต่างๆทั้งทางกายและทางจิต

พอสึกมาแล้วกลับมาอ่านที่เซฟที่ปรินต์เอาไว้ ก็ตรงกับที่เราเคยเจอตอนบวช
ก็นึกชมว่า พระที่เขียนสภาวะสมาธิแบบนี้ท่านเป็นของจริงนะ รู้จริง
แล้วก็ชอบนั่งอ่านเวบไซท์หนึ่ง เขายกเอาเรื่อง ฆาราวาสถาม พระตอบ
พระในที่นี้ เราก็เห็นแต่เรียกว่าหลวงพ่อๆ แต่ไม่ได้ใส่ใจจำชื่อ
แต่ชอบที่ท่านตอบ คือท่านตอบให้เข้าธรรมะจริงๆ คือทางโลกก็ไม่ทิ้ง ทางธรรมก็ไม่เสีย
ไม่ได้ตอบตามหลักการ แต่ตอบให้ทำ ให้สิ้นสงสัย ให้ปฏิบัติได้
ตอบตามกำลังใจของผู้ถาม ไม่ใช่ ทาน เขายังไม่ค่อยจะให้ มาถึงให้เขาปล่อยวาง
ท่านต้องแน่มากระดับหนึ่งนะ ถึงจะตอบแบบนี้ได้

อีกวันหนึ่ง ไปนั่งจัดหนังสือให้พ่อ ก็เจอหนังสือเล่มบางๆเล่มหนึ่ง
ชื่อทางสายเข้าสู่พระนิพพาน ตอนนั้นกำลังฟุ้งๆอยากเป็นพระโสดาบัน
เพราะไปอ่านเรื่องนรกมา อ่านเจอขุมนั้น ใจมันก็รู้สึกว่า ไอ้นี่เคยตกนะ อยู่นานด้วย
อ่านอีกขุมก็รู้สึกคล้ายๆกัน ก็ไม่อยากตกอีก
พอเจอเล่มนี้เข้า... เออ... มันต้องอย่างนี้สิ เขียนหนังสือธรรมะมันต้องอย่างนี้
เขียให้คนเขาอ่านเข้าใจเอาไปปฏิบัติได้ ตรงประเด็นต้องอย่างนี้
(จริงๆแล้วอ่านของอีกหลายท่าน รู้สึกว่าท่านอ้อมค้อมมาก อ่านจบแล้วบางทียังเวิ้งๆอยู่เลย)

จนกระทั่งมาพบอีกที พระที่เราว่าท่านเขียนเรื่องสมาธิดี ตอบปัญหาธรรมดี เขียนเรื่องทางสายพระนิพพาน...
เป็นพระรูปเดียวกัน คือหลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง
หรือที่เขาเรียกกันว่า หลวงพ่อฤาษีลิงดำ
พอไปบ้านซอยสายลม... ก็นึกไม่ออกว่าจะซื้อเล่มไหนดี
อะไรมาดลจิตดลใจก็ไม่ทราบ ให้ซื้อหนังสือ ประวัติหลวงพ่อปาน
โอย... อ่านจบ แล้วเลิกเลย เลิกหาอาจารย์อีกต่อไป
เพราะหามานานแล้ว อาจารย์ที่จะสอนให้นั่งคิดพิจารณาธรรมะก่อนเจริญสมาธิ

จากนั้นก็ฟังธรรมะของท่าน อีกเพียบ... พบว่าท่านสอนให้ถึงธรรม ไม่ต้องเลี้ยวไปไหน
ให้เข้าพระนิพพานกันอย่างเดียว คืออย่างน้อยก็เดินถูกทิศ

จนเมื่อได้ไปฝึกมโนมยิทธิที่บ้านซอยสายลม... ฝึกเสร็จแล้วอยากตายเลย
อยากตายคือ อยากตายแล้วไปพระนิพพานทันทีเลย
เรื่องฤทธิ์นี่ ใครมีฤทธิ์แล้วรู้สึกเฉยๆ ใครมีอภิญญาก็เป็นความดีของท่าน
ที่เฉยคือ เราไม่ได้เก่งไม่ได้ดีไปด้วยนี่
แต่ถ้าใครสอนให้ได้อภิญญานี่สิ... สำคัญ
หนึ่งตัวเองต้องได้ สองเมื่อฝึกให้คนอื่นได้ด้วยแล้วย่อมไม่กลัวว่าเขาจะตรวจสอบตัวเอง
ดังนั้นท่านต้องดีจริง

ตอนนั้นเริ่มจะคิดจะฝึกบ้าง... ก็ฝัน ฝันเห็นหลวงพ่อ...
มาบอกว่า ที่จะฝึกมันยาก แต่ถ้าตั้งใจก็ทำได้

ถ้าจะให้พรรณาคุณความดีของหลวงพ่อคงไม่จบ งั้นจบแค่นี้แล้วกัน